Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

Η καθοδική δημοκρατία
Του Brady Kiesling*
 
Το να εκφράζει άποψη κάποιος για τις εκλογές σε μια χώρα της οποίας δεν είναι πολίτης, αποτελεί αγένεια. Το γεγονός ότι υπήρξα κακός διπλωμάτης και η απόφασή μου να εκφράσω τις «αντικειμενικές» μου εκτιμήσεις για το τι πρέπει να συμβεί θα με κάνει, όμως, να παραβιάσω τον κανόνα αυτό.
Παρότι δεν ζω στην Ελλάδα, το θέαμα παιδιών και Ελλήνων συνταξιούχων να επιβιώνουν χάρη σε τρόφιμα που βρίσκουν στα σκουπίδια, μου φαίνεται τραγικό. Αυτό όμως υπόσχονται στους ψηφοφόρους οι Ελληνες πολιτικοί, ενώ η οργή του εκλογικού σώματος -αν και δικαιολογημένη- προκαλείται από λάθος αίτια.
Η ελληνική οικονομία κατέρρευσε επειδή οι Ελληνες πολιτικοί έκαναν ακριβώς αυτά που τους ζήτησε ο ελληνικός λαός: κατηύθυναν το μεγαλύτερο μέρος των δανεικών 367 δισ. ευρώ που επρόκειτο να αξιοποιηθούν για την ανάπτυξη της οικονομίας, σε θέσεις εργασίας του Δημοσίου και σε επιλεγμένες τσέπες. Ακόμη και αν 100 κακοί Ελληνες τσέπωναν από 1 δισ. ο καθένας τους, πώς μπορούν σήμερα 100.000 Ελληνες που τσέπωσαν ο καθένας από 1 εκατ. ευρώ να απαιτούν την τιμωρία των πρώτων;
Ή μήπως το 1 εκατ. Ελλήνων που αγόρασαν καλό αυτοκίνητο και εξοχικό σπίτι με δηλωθέν μηνιαίο εισόδημα 1.000 ευρώ δικαιούνται να απαιτούν παραδειγματική τιμωρία των πρώτων;
Η διασπάθιση δημοσίου χρήματος στην Ελλάδα είναι τόσο εδραιωμένη και εκτεταμένη, που οι Ελληνες δεν την θεωρούν διαφθορά. Οι πολιτικοί ενθαρρύνουν τους ψηφοφόρους να θεωρούν ότι η διαφθορά δεν βλάπτει κανέναν, καθώς τα κλεμμένα κεφάλαια προέρχονται από τους ανόητους ξένους δανειστές και την Ε.Ε.
Οσο οι πολιτικοί εγγυόνταν τη συνεχιζόμενη ροή χρήματος, ουδείς ενδιαφερόταν αν έστελναν τα παιδιά τους στο κολέγιο με τα παιδιά των εφοπλιστών. Το αμάρτημα του Τσοχατζόπουλου δεν υπήρξε η διαφθορά, αλλά η πλεονεξία.
Αν εκατοντάδες -και όχι δεκάδες- άνθρωποι είχαν επωφεληθεί από την πράξη του και αν οι περισσότεροι από αυτούς ήταν προσωπικότητες των ΜΜΕ, τότε ο πρώην υπουργός θα θεωρείτο σήμερα Αγιος.
Τι προτείνουν, λοιπόν, ως λύση οι πολιτικοί; Ο Αντώνης Σαμαράς λέει ότι πρέπει οπωσδήποτε να εκλεγεί πρωθυπουργός, γιατί αλλιώς θα αποτελειώσει την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας μέσα από επαναλαμβανόμενες εκλογές.
Το οικονομικό μοντέλο της Ν.Δ. μοιάζει να βασίζεται στη μετα-σοβιετική Αρμενία και αφορά τον πλουτισμό από την πώληση παλιοσίδερων, πριν από τη φυγή στην Ελβετία. Θα μπορέσει έτσι η Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά να επιδείξει μεγαλύτερη τόλμη απ’ ό, τι το 2004 ή το 2007, υιοθετώντας αναγκαίες οδυνηρές λύσεις;
Προς τιμήν του, το ΠΑΣΟΚ ομολογεί σήμερα τα σφάλματά του. Αν και, όμως, ο Θεός μπορεί να συγχωρήσει τον Βενιζέλο, τα συνδικάτα του δημόσιου τομέα ποτέ δεν θα το κάνουν. Ενα κόμμα, του οποίου ο πυρήνας των ψηφοφόρων απορρίπτει διαρρήδην την κομματική στρατηγική για τη σωτηρία της Ελλάδας, δεν έχει καμία ελπίδα επιτυχίας, ανεξάρτητα από το πόσο ταλέντο διαθέτουν ορισμένοι από τους υπουργούς του.
Τα «επαναστατικά» Αριστερά κόμματα στην Ελλάδα πιστεύουν ότι η οικονομία θα καταστεί παραγωγική, εφόσον διοικείται από γνήσιους κομμουνιστές. Η άποψη είναι γελοία. Η γιγάντια και αυτοαναιρούμενη νομολογία της σταλινικής οικονομικής διοίκησης στην ΕΣΣΔ απέδειξε εδώ και δεκαετίες ότι δεν αποτελεί αξιόπιστο υποκατάστατο της γραφειοκρατικής ηθικής που λείπει από την Ελλάδα. Πολιτικοί και αξιωματούχοι, που θα φορούν μικρό σφυροδρέπανο στο πέτο, θα συνεχίσουν να επωφελούνται τα μέγιστα από την παραβίαση των νόμων υπέρ της κοινωνικής πρόνοιας.
Ο Πάνος Καμμένος πιστεύει ότι ο Πούτιν θα γεμίσει την Ελλάδα με εξοχικές επαύλεις Ρώσων, που αγαπούν την Ορθοδοξία και τη δημοκρατία, όσο την αγαπά και ο πρόεδρος Πούτιν. Ο Πάνος Καμμένος δεν σκέφτεται λογικά, αλλά πολλοί ψηφοφόροι πιστεύουν αδαώς ότι οι παραλογισμοί είναι κάτι, το οποίο μπορούν να εκμεταλλευθούν ώστε να διορίσουν την κόρη τους.
Ο χρόνος και το χρήμα κοντεύουν να τελειώσουν. Η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει και θα βιώσει απεχθή φτώχεια, εφόσον δεν αξιοποιηθούν τα ελάχιστα εναπομείναντα μέσα για προσέλκυση τουριστών, φοιτητών, συνταξιούχων και επενδύσεων. Κάτι τέτοιο απαιτεί, όμως, ριζική συρρίκνωση της κρατικής μηχανής.
Λέω στους Ελληνες φίλους μου -αν μου έμεινε και κανείς- να ψηφίσουν τον Στέφανο Μάνο και τη Δράση. Είναι αλήθεια ότι δεν υπόσχεται διορισμούς στο Λιμενικό, ούτε και σβήσιμο κλήσεων.
Είναι όμως ρεαλιστής και αρκούντως ειλικρινής. Οσοι πολιτικοί λένε ότι είναι πιο «άφιλοι» από αυτόν, ψεύδονται. Αν η Δράση αποκτήσει 25 έδρες στη Βουλή, η παρουσία της εκεί θα αποτελεί την καλύτερη ελπίδα για τη μικρή, φτωχή και όμορφη χώρα με τα άριστα μυαλά να αποφύγει τον πολιτικό θάνατο.
Οσο για τη Χρυσή Αυγή, αν περιμένετε ότι η ψήφος σας γι’ αυτήν θα σημάνει ότι τα μέλη της θα συνεχίσουν να σπάνε σκούρα κεφάλια, είστε γελασμένοι. Οι μετανάστες αυτοί θα εξαφανισθούν οικειοθελώς, θεωρώντας δικαίως ότι μετά την 6η Μαΐου δεν θα μπορούν να ανταγωνισθούν 10 εκατομμύρια Ελληνες πατριώτες για τα τρόφιμα στα σκουπίδια.
* Ο κ. Brady Kiesling υπήρξε διπλωμάτης στην πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα, από όπου παραιτήθηκε λόγω των διαφωνιών του με τον πόλεμο στο Ιράκ.