μου η φυματίωση θέριζε στην Ελλάδα. Τα βουνά της Πατρίδας μας φιλοξενούσαν τα σανατόρια για την αναχαίτιση της αρρώστιας, μετά το 1950 χρησιμοποιήθηκαν νέα δραστικά φάρμακα κατά της φυματίωσης και η αρρώστια αναχαιτίσθηκε.
Πολλά από τα κτήρια των σανατορίων μετατράπηκαν σε ξενοδοχειακές μονάδες, τα υπόλοιπα παραδόθηκαν στον πανδαμάτορα χρόνο, αφού ανακόπηκε η μάστιγα της φυματίωσης.
Τότε οι φυματικοί που δεν είχαν την τύχη να οδηγηθούν σε σανατόριο κατέληγαν σε απομόνωση για να μην έχουν ουδεμία επαφή με την οικογένεια και την κοινωνία. Τούτων η ζωή μετριόταν μαρτυρικά σε καλύβες, σπηλιές ή κάτω από δένδρα!!! Η φυματίωση καταπολεμήθηκε και νικήθηκε. Ο απόηχος όμως της φθίσης υπάρχει και προκαλεί ανησυχία στους προσβλημένους, στους συνοικούντες ακόμη και στην κοινωνία. Πάντα ο φυματικός δεν ήταν ούτε είναι σε θέση να ανταποκριθεί πλήρως στις απαιτήσεις της ζωής, επειδή το πρόβλημα της υγείας του τον απασχολεί έντονα. Το αυτό συμβαίνει πάντα, χωρίς ουδεμία εξαίρεση και με τον καθένα μας, όταν μας απασχολεί κάποιο, έστω και ασήμαντο προβληματάκι υγείας μας.
Την εικόνα αυτή έντονα την μεταφέρουμε στην Εξουσία, στην πάσης φύσης Εξουσία της Πατρίδας μας.
Για τούτο χρειάζεται σχολιασμός, επειδή είναι κοινή ομολογία πως «νοσεί η κρατική Μηχανή», «αδυνατεί η Διοίκηση», «δεν μπορεί η Εκκλησία», «παρουσιάζει ελλείψεις ο Στρατός», κανείς δεν μας δίνει ελπίδα», «δεν γενούν οι ελληνίδες», «νοσεί η υγεία και αδυνατούν τα νοσοκομεία», «δεν έχουν ιδανικά οι νέοι μας», « έγινε ξέφραγο αμπέλι η Ελλάδα», «δεν μπορεί η Αστυνομία», «ξέπεσαν ο πολιτικός κόσμος», «μας κλέβουν οι κλέφτες του λαού», «μας λένε ψέματα όλοι οι πολιτικοί», «δεν δουλεύει πια κανείς», «μας πρόδωσαν οι εφιάλτες» «πεθαίνει η Ελλάδα», και πολλές άλλες αμέτρητες αρνητικές διαπιστώσεις και θέσεις από κάθε Έλληνα και Ελληνίδα, από τον πρώτο μέχρι και τον τελευταίο. Όλοι πλέον διαπιστώνουν πως έχει απλωθεί παντού κόπρος του Αυγείου και βρωμάει ο τόπος.
Φυματίωση λοιπόν την οποία την μετέδωσαν ευρέως κάποιοι, φυματίωση που δεν αναχαιτίζει, που σακατεύει την Ελλάδα από την μια άκρη στην άλλη σε ημέρες που μπορούσαμε οι πιο εύρωστοι άνθρωποι της Γης, οι πιο δυνατοί της Υφηλίου. Τη ντροπή όχι για τους Έλληνες, αλλά για εκείνους τους πουλημένους που ξεγυμνώνουν και εξευτελίζουν τον περήφανο Έλληνα γιατί τους επίστεψε και τους εμπιστεύτηκε.
Μπροστά σε τούτο το φαινόμενο της παρακμής της αξίας άνθρωπος έρχεται η αρρωστημένη, η βαθιά νοσούσα Εξουσία, η λειψανδρία έλεγαν παλαιότερα, σήμερα θα πούμε των ανθρώπων, ανδρών και γυναικών που αδυνατούν να ανακόψουν την λαίλαπα και τις άθλιες καταστάσεις και να ανατρέψουν το σκηνικό. Ένα σκηνικό, που κάποιες δημοκρατικές φωνές της Ευρώπης προαισθάνονται, να καταλαμβάνεται από δικτατορίσκους δηλ. από αρρωστημένους από βαριάς μορφής φυματίωσης.
Ο εχθρός έξω και μέσα στην Πατρίδα, οι αρρωστημένοι έλληνες και μάλιστα από τη φθίση του αμοραλισμού, της μισαλλοδοξίας και της καταστρεπτικής εσωστρέφειας οδηγούνται και οδηγούν σε παραφροσύνη τους Έλληνες.
Να προσέξει ο Λαός γιατί την οικονομική Κατοχή που επέβαλε η φυματική Εξουσία που κρατά την Πατρίδα δέσμια στα ξένα συμφέροντα πάνω από μισό αιώνα οδηγεί σε εξαθλίωση και ισοπέδωση τον Ελληνικό Λαό.
Διαπίστωση όχι από εμάς μόνο, αλλά και από τον πλέον αδαή και ασήμαντο πολίτη αυτού του αιώνιου βράχου που λέγεται Ελλάδα.
Θα βρεθεί Ηρακλής, θα προκύψει Σόλων, θα παρουσιαστεί Λυκούργος; Ο Θεός γνωρίζει. Ας βάλει και τώρα το χέρι Του ο Θεός της Ελλάδος.
ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΟΥ ΣΕΒ. Μ.Κ.
Πολλά από τα κτήρια των σανατορίων μετατράπηκαν σε ξενοδοχειακές μονάδες, τα υπόλοιπα παραδόθηκαν στον πανδαμάτορα χρόνο, αφού ανακόπηκε η μάστιγα της φυματίωσης.
Τότε οι φυματικοί που δεν είχαν την τύχη να οδηγηθούν σε σανατόριο κατέληγαν σε απομόνωση για να μην έχουν ουδεμία επαφή με την οικογένεια και την κοινωνία. Τούτων η ζωή μετριόταν μαρτυρικά σε καλύβες, σπηλιές ή κάτω από δένδρα!!! Η φυματίωση καταπολεμήθηκε και νικήθηκε. Ο απόηχος όμως της φθίσης υπάρχει και προκαλεί ανησυχία στους προσβλημένους, στους συνοικούντες ακόμη και στην κοινωνία. Πάντα ο φυματικός δεν ήταν ούτε είναι σε θέση να ανταποκριθεί πλήρως στις απαιτήσεις της ζωής, επειδή το πρόβλημα της υγείας του τον απασχολεί έντονα. Το αυτό συμβαίνει πάντα, χωρίς ουδεμία εξαίρεση και με τον καθένα μας, όταν μας απασχολεί κάποιο, έστω και ασήμαντο προβληματάκι υγείας μας.
Την εικόνα αυτή έντονα την μεταφέρουμε στην Εξουσία, στην πάσης φύσης Εξουσία της Πατρίδας μας.
Για τούτο χρειάζεται σχολιασμός, επειδή είναι κοινή ομολογία πως «νοσεί η κρατική Μηχανή», «αδυνατεί η Διοίκηση», «δεν μπορεί η Εκκλησία», «παρουσιάζει ελλείψεις ο Στρατός», κανείς δεν μας δίνει ελπίδα», «δεν γενούν οι ελληνίδες», «νοσεί η υγεία και αδυνατούν τα νοσοκομεία», «δεν έχουν ιδανικά οι νέοι μας», « έγινε ξέφραγο αμπέλι η Ελλάδα», «δεν μπορεί η Αστυνομία», «ξέπεσαν ο πολιτικός κόσμος», «μας κλέβουν οι κλέφτες του λαού», «μας λένε ψέματα όλοι οι πολιτικοί», «δεν δουλεύει πια κανείς», «μας πρόδωσαν οι εφιάλτες» «πεθαίνει η Ελλάδα», και πολλές άλλες αμέτρητες αρνητικές διαπιστώσεις και θέσεις από κάθε Έλληνα και Ελληνίδα, από τον πρώτο μέχρι και τον τελευταίο. Όλοι πλέον διαπιστώνουν πως έχει απλωθεί παντού κόπρος του Αυγείου και βρωμάει ο τόπος.
Φυματίωση λοιπόν την οποία την μετέδωσαν ευρέως κάποιοι, φυματίωση που δεν αναχαιτίζει, που σακατεύει την Ελλάδα από την μια άκρη στην άλλη σε ημέρες που μπορούσαμε οι πιο εύρωστοι άνθρωποι της Γης, οι πιο δυνατοί της Υφηλίου. Τη ντροπή όχι για τους Έλληνες, αλλά για εκείνους τους πουλημένους που ξεγυμνώνουν και εξευτελίζουν τον περήφανο Έλληνα γιατί τους επίστεψε και τους εμπιστεύτηκε.
Μπροστά σε τούτο το φαινόμενο της παρακμής της αξίας άνθρωπος έρχεται η αρρωστημένη, η βαθιά νοσούσα Εξουσία, η λειψανδρία έλεγαν παλαιότερα, σήμερα θα πούμε των ανθρώπων, ανδρών και γυναικών που αδυνατούν να ανακόψουν την λαίλαπα και τις άθλιες καταστάσεις και να ανατρέψουν το σκηνικό. Ένα σκηνικό, που κάποιες δημοκρατικές φωνές της Ευρώπης προαισθάνονται, να καταλαμβάνεται από δικτατορίσκους δηλ. από αρρωστημένους από βαριάς μορφής φυματίωσης.
Ο εχθρός έξω και μέσα στην Πατρίδα, οι αρρωστημένοι έλληνες και μάλιστα από τη φθίση του αμοραλισμού, της μισαλλοδοξίας και της καταστρεπτικής εσωστρέφειας οδηγούνται και οδηγούν σε παραφροσύνη τους Έλληνες.
Να προσέξει ο Λαός γιατί την οικονομική Κατοχή που επέβαλε η φυματική Εξουσία που κρατά την Πατρίδα δέσμια στα ξένα συμφέροντα πάνω από μισό αιώνα οδηγεί σε εξαθλίωση και ισοπέδωση τον Ελληνικό Λαό.
Διαπίστωση όχι από εμάς μόνο, αλλά και από τον πλέον αδαή και ασήμαντο πολίτη αυτού του αιώνιου βράχου που λέγεται Ελλάδα.
Θα βρεθεί Ηρακλής, θα προκύψει Σόλων, θα παρουσιαστεί Λυκούργος; Ο Θεός γνωρίζει. Ας βάλει και τώρα το χέρι Του ο Θεός της Ελλάδος.
ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΟΥ ΣΕΒ. Μ.Κ.
