Η νέα τρικομματική κυβέρνηση στην ουσία της είναι κυβέρνηση της ΝΔ με τεχνοκρατική συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ και αριστερό άλλοθι τη ΔΗΜΑΡ. Έχει σαφές δεξιό περιεχόμενο και προσανατολισμό και αποτελεί συνέχεια της προηγούμενης κυβέρνησης Παπαδήμου με εναλλαγή ρόλων μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Το κείμενο συμφωνίας μεταξύ των τριών πολιτικών αρχηγών επιβεβαιώνει τον απόλυτο μνημονιακό προσανατολισμό της.
Πρόκειται για ένα γενικόλογο κείμενο στα ουσιώδη και κοινωνικώς επώδυνα θέματα, χωρίς χρονοδιάγραμμα, δεσμεύσεις και κόκκινες γραμμές. Αόριστες επιθυμίες, χωρίς χρονικούς προσδιορισμούς ακόμη και για τις όποιες θεσμικές αλλαγές, ασάφεια ως προς την αποκατάσταση κοινωνικών αδικιών, δημιουργούν τη βεβαιότητα πως πρόκειται για μια κυβέρνηση μνημονιακής συνέχειας.
Οι περισσότερες θέσεις που περιέχονται στο κυβερνητικό πρόγραμμα, δεν προορίζονται για υλοποίηση αλλά για διαπραγμάτευση με την τρόικα, αφού αφορούν ρητές δεσμεύσεις του μνημονίου.
Η εμφανιζόμενη ως γενική επιδίωξη των κυβερνητικών συνεταίρων να μη γίνουν άλλες μειώσεις μισθών και συντάξεων και επιβολή νέων φόρων, εκφράζεται σαν ευχή και επιθυμία.
Οι κυβερνητικοί εταίροι δεν λένε τίποτα για το τι θα κάνουν στην περίπτωση που η τρόικα δεν αποδεχτεί αλλαγές που προτείνουν, πράγμα πιθανό, αν όχι βέβαιον σε μεγάλο βαθμό. Η παράλειψη δεν είναι καθόλου τυχαία! Αυτοί που εγκαλούσαν προεκλογικά το ΣΥΡΙΖΑ για ανυπαρξία εναλλακτικής λύσης, έναντι της χρηματοδότησης, είναι στην πράξη όμηροι της βούλησης της τρόικας και επομένως θα αποδεχθούν χωρίς σοβαρές αντιρρήσεις τις προτάσεις της. Η περίφημη αναδιαπραγμάτευση δεν υφίσταται και στην πράξη όλα εναπόκεινται στην καλή θέληση της τρόικας.
Ακόμα και αν γίνει δεκτή από την τρόικα η επιμήκυνση για δυο χρόνια είναι αδύνατο να συγκεντρωθεί, το ποσό των 11,5 δις, χωρίς περισσότερους φόρους και περαιτέρω μειώσεις μισθών και συντάξεων, μόνο από την καταπολέμηση φοροδιαφυγής και παραοικονομίας. Οι «εταίροι» ψεύδονται ανοικτά και δημαγωγούν ασύστολα!
Καμία αναφορά για τη προβλεπόμενη μείωση των ειδικών μισθολογίων του Δημοσίου, πράγμα που σημαίνει ότι αυτές οι μειώσεις θα προχωρήσουν ταχύτατα.
Το καθεστώς μνημονιακής διάλυσης των εργασιακών σχέσεων παραμένει ακέραιο!
Η διατυπωθείσα επαναφορά της ελευθερίας των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, συμπεριλαμβανομένης και της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για τον κατώτατο μισθό, δεν σημαίνει απολύτως τίποτα και η επαναφορά του κατώτατου μισθού και του επιδόματος ανεργίας στα προ της μείωσης του επίπεδα, δεν επέρχεται με την επαναφορά της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Φυσικά καμία σαφής αναφορά για επαναφορά μετενέργειας, επεκτασιμότητας των συλλογικών Συμβάσεων και επαναφορά καθεστώτος διαιτησίας.
Αόριστες, νεφελώδεις εξαγγελίες για επικοινωνιακές εντυπώσεις, που δύσκολα θα υλοποιηθούν!
Ποιοι είναι οι Κοινοτικοί Πόροι που θα χρηματοδοτήσουν την επέκταση κατά έναν επιπλέον χρόνο του επιδόματος ανεργίας και την επέκταση του τελευταίου και σε μη μισθωτούς; Απόλυτη σιωπή!
Ποια είναι τα ισοδύναμα μέτρα που θα αντισταθμίσουν τις απώλειες εσόδων από την υποτιθέμενη απροσδιόριστη σταδιακή αύξηση του αφορολόγητου στους μέσους ευρωπαϊκούς όρους; Ποιοι είναι οι τελευταίοι; Ποια είναι επίσης τα ισοδύναμα μέτρα για την εξαγγελόμενη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση κλπ; Το πιθανότερο είναι ότι αυτές οι προτάσεις για αφορολόγητο και μείωση του ΦΠΑ, προτείνονται μάλλον για τη δημιουργία προσωρινών εντυπώσεων.
Σχεδιάζεται γενική εκποίηση του δημόσιου πλούτου με άλλοθι τη συναίνεση της ΔΗΜΑΡ.
Το κυβερνητικό πρόγραμμα υιοθετεί στην ουσία όλο το απαράδεκτο πρόγραμμα «μαμούθ» των ιδιωτικοποιήσεων που περιλαμβάνει το 2ο Μνημόνιο με μόνη αναφορά, για τα μάτια του κόσμου, στις «εγγυήσεις διαφάνειας» για την υλοποίησή του!
Και μεθοδεύσεις περιορισμού του ρόλου της αντιπολίτευσης
Πέραν των παραπάνω επισημάνσεων που αφορούν τα οικονομικά στοιχεία του προγράμματος, φαίνεται να υπάρχουν και σκέψεις για θεσμικές αλλαγές στα όρια ή και με παραβίαση της δημοκρατικής νομιμότητας, όπως η αλλαγή του κανονισμού της Βουλής «ώστε να προσαρμοστεί η άσκηση νομοθετικού έργου και ο Κοινοβουλευτικός έλεγχος στις νέες συνθήκες των κυβερνήσεων συνεργασίας» όπως αναφέρεται στο κείμενο. Η επιδίωξη είναι σαφής: ο περιορισμός του ρόλου της αξιωματικής αντιπολίτευσης και η αναβάθμιση του ρόλου των εταίρων του τρικομματισμού.
Το γενικό συμπέρασμα είναι αυτονόητο:
Το κυβερνητικό πρόγραμμα – ευχολόγιο και μνημείο ασάφειας και αοριστολογίας είναι μόνο το άλλοθι για τη πλήρη και απόλυτη επιβολή της μνημονίου τα επόμενα χρόνια.
Μια τέτοια κυβέρνηση πολύ σύντομα θα αποδειχθεί ότι δεν μπορεί να μακροημερεύσει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ με συνέπεια και υπευθυνότητα θα σταθεί στο πλάι της δοκιμαζόμενης κοινωνίας και θα αγωνιστεί για να γίνει η ελπίδα που γεννήθηκε στις τελευταίες εκλογές πραγματικότητα.
Για τoν ΣΥΡΙΖΑ Ευρυτανίας
Ο Γραμματέας
Δημήτρης Μαντέκας
Πρόκειται για ένα γενικόλογο κείμενο στα ουσιώδη και κοινωνικώς επώδυνα θέματα, χωρίς χρονοδιάγραμμα, δεσμεύσεις και κόκκινες γραμμές. Αόριστες επιθυμίες, χωρίς χρονικούς προσδιορισμούς ακόμη και για τις όποιες θεσμικές αλλαγές, ασάφεια ως προς την αποκατάσταση κοινωνικών αδικιών, δημιουργούν τη βεβαιότητα πως πρόκειται για μια κυβέρνηση μνημονιακής συνέχειας.
Οι περισσότερες θέσεις που περιέχονται στο κυβερνητικό πρόγραμμα, δεν προορίζονται για υλοποίηση αλλά για διαπραγμάτευση με την τρόικα, αφού αφορούν ρητές δεσμεύσεις του μνημονίου.
Η εμφανιζόμενη ως γενική επιδίωξη των κυβερνητικών συνεταίρων να μη γίνουν άλλες μειώσεις μισθών και συντάξεων και επιβολή νέων φόρων, εκφράζεται σαν ευχή και επιθυμία.
Οι κυβερνητικοί εταίροι δεν λένε τίποτα για το τι θα κάνουν στην περίπτωση που η τρόικα δεν αποδεχτεί αλλαγές που προτείνουν, πράγμα πιθανό, αν όχι βέβαιον σε μεγάλο βαθμό. Η παράλειψη δεν είναι καθόλου τυχαία! Αυτοί που εγκαλούσαν προεκλογικά το ΣΥΡΙΖΑ για ανυπαρξία εναλλακτικής λύσης, έναντι της χρηματοδότησης, είναι στην πράξη όμηροι της βούλησης της τρόικας και επομένως θα αποδεχθούν χωρίς σοβαρές αντιρρήσεις τις προτάσεις της. Η περίφημη αναδιαπραγμάτευση δεν υφίσταται και στην πράξη όλα εναπόκεινται στην καλή θέληση της τρόικας.
Ακόμα και αν γίνει δεκτή από την τρόικα η επιμήκυνση για δυο χρόνια είναι αδύνατο να συγκεντρωθεί, το ποσό των 11,5 δις, χωρίς περισσότερους φόρους και περαιτέρω μειώσεις μισθών και συντάξεων, μόνο από την καταπολέμηση φοροδιαφυγής και παραοικονομίας. Οι «εταίροι» ψεύδονται ανοικτά και δημαγωγούν ασύστολα!
Καμία αναφορά για τη προβλεπόμενη μείωση των ειδικών μισθολογίων του Δημοσίου, πράγμα που σημαίνει ότι αυτές οι μειώσεις θα προχωρήσουν ταχύτατα.
Το καθεστώς μνημονιακής διάλυσης των εργασιακών σχέσεων παραμένει ακέραιο!
Η διατυπωθείσα επαναφορά της ελευθερίας των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, συμπεριλαμβανομένης και της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για τον κατώτατο μισθό, δεν σημαίνει απολύτως τίποτα και η επαναφορά του κατώτατου μισθού και του επιδόματος ανεργίας στα προ της μείωσης του επίπεδα, δεν επέρχεται με την επαναφορά της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Φυσικά καμία σαφής αναφορά για επαναφορά μετενέργειας, επεκτασιμότητας των συλλογικών Συμβάσεων και επαναφορά καθεστώτος διαιτησίας.
Αόριστες, νεφελώδεις εξαγγελίες για επικοινωνιακές εντυπώσεις, που δύσκολα θα υλοποιηθούν!
Ποιοι είναι οι Κοινοτικοί Πόροι που θα χρηματοδοτήσουν την επέκταση κατά έναν επιπλέον χρόνο του επιδόματος ανεργίας και την επέκταση του τελευταίου και σε μη μισθωτούς; Απόλυτη σιωπή!
Ποια είναι τα ισοδύναμα μέτρα που θα αντισταθμίσουν τις απώλειες εσόδων από την υποτιθέμενη απροσδιόριστη σταδιακή αύξηση του αφορολόγητου στους μέσους ευρωπαϊκούς όρους; Ποιοι είναι οι τελευταίοι; Ποια είναι επίσης τα ισοδύναμα μέτρα για την εξαγγελόμενη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση κλπ; Το πιθανότερο είναι ότι αυτές οι προτάσεις για αφορολόγητο και μείωση του ΦΠΑ, προτείνονται μάλλον για τη δημιουργία προσωρινών εντυπώσεων.
Σχεδιάζεται γενική εκποίηση του δημόσιου πλούτου με άλλοθι τη συναίνεση της ΔΗΜΑΡ.
Το κυβερνητικό πρόγραμμα υιοθετεί στην ουσία όλο το απαράδεκτο πρόγραμμα «μαμούθ» των ιδιωτικοποιήσεων που περιλαμβάνει το 2ο Μνημόνιο με μόνη αναφορά, για τα μάτια του κόσμου, στις «εγγυήσεις διαφάνειας» για την υλοποίησή του!
Και μεθοδεύσεις περιορισμού του ρόλου της αντιπολίτευσης
Πέραν των παραπάνω επισημάνσεων που αφορούν τα οικονομικά στοιχεία του προγράμματος, φαίνεται να υπάρχουν και σκέψεις για θεσμικές αλλαγές στα όρια ή και με παραβίαση της δημοκρατικής νομιμότητας, όπως η αλλαγή του κανονισμού της Βουλής «ώστε να προσαρμοστεί η άσκηση νομοθετικού έργου και ο Κοινοβουλευτικός έλεγχος στις νέες συνθήκες των κυβερνήσεων συνεργασίας» όπως αναφέρεται στο κείμενο. Η επιδίωξη είναι σαφής: ο περιορισμός του ρόλου της αξιωματικής αντιπολίτευσης και η αναβάθμιση του ρόλου των εταίρων του τρικομματισμού.
Το γενικό συμπέρασμα είναι αυτονόητο:
Το κυβερνητικό πρόγραμμα – ευχολόγιο και μνημείο ασάφειας και αοριστολογίας είναι μόνο το άλλοθι για τη πλήρη και απόλυτη επιβολή της μνημονίου τα επόμενα χρόνια.
Μια τέτοια κυβέρνηση πολύ σύντομα θα αποδειχθεί ότι δεν μπορεί να μακροημερεύσει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ με συνέπεια και υπευθυνότητα θα σταθεί στο πλάι της δοκιμαζόμενης κοινωνίας και θα αγωνιστεί για να γίνει η ελπίδα που γεννήθηκε στις τελευταίες εκλογές πραγματικότητα.
Για τoν ΣΥΡΙΖΑ Ευρυτανίας
Ο Γραμματέας
Δημήτρης Μαντέκας