Για το αύριο του Γενικού Νοσοκομείου Καρπενησίου και αν αυτό θα παραμείνει ως έχει ή θα υποβαθμιστεί σε ΚΥ., μιλάει σε ανοιχτή επιστολή - κατάθεση ψυχής- ο Φαρμακοποιός Κώστας Λάππας. Ο πρώην Διοικητής του Νοσοκομείου, βαθύτατος γνώστης των προβλημάτων που αυτό αντιμετωπίζει το τελευταίο διάστημα, μας ενημερώνει ότι παρότι το Νοσοκομείο Καρπενησίου από τις 18/12/2010, ανέβηκε στην Β΄ από την Γ΄ Ζώνη, το γεγονός αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί ως θετικό στοιχείο, καθότι μετά από αυτή την εξέλιξη δεν δημιουργούνται κίνητρα για προσέλευση ιατρών, στο Νοσοκομείο μας, με αποτέλεσμα να έχουμε ελλείψεις και μάλιστα σημαντικές.
Ακόμη στην δυναμική παρέμβασή του ο Κώστας Λάππας, για άλλη μια φορά μιλώντας έξω απ΄ τα δόντια κάνει λόγο για την ανάγκη αναβάθμισης της ιατρο- νοσηλευτικής φροντίδας, του Νοσοκομείου Καρπενησίου, επισημαίνοντας ότι ένας δημόσιος διάλογος με όλους τους φορείς και τους λειτουργούς υγείας, για όλα αυτά, αλλά και γενικότερα για την υγεία στο Νομό μας, θα ήταν πολύ χρήσιμος.
Το πλήρες κείμενο της επιστολής του, που αναμένεται να συζητηθεί έχει ως εξής:
Το τελευταίο χρονικό διάστημα, δεν είναι λίγες οι φορές, που όσοι θητεύσαμε στη διοίκηση του Νοσοκομείου μας, γινόμαστε αποδέκτες του αγωνιώδους ερωτήματος πολλών Ευρυτάνων. Τι θα γίνει με το Νοσοκομείο;
Ορισμένα γεγονότα, συμπεριφορές και καταστάσεις δείχνουν οιωνούς που δεν μας κάνουν να αισιοδοξούμε ιδιαίτερα. Έχουν άραγε βάση οι φήμες περί μετατροπής του σε Κέντρο Υγείας; Αυτό είναι το καθημερινό ερώτημα του απλού συμπολίτη, του φίλου, του γνωστού, το οποίο βασανίζει και μένα.
Ως πολίτης αυτού του τόπου που διετέλεσε κατ’ επανάληψη Διοικητής του Νοσοκομείου,δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά στον ευρύτερο υγειονομικό χώρο για 40 χρόνια και επέλεξε, τέλος, να ολοκληρώσει και την τελευταία φάση-τη συνταξιοδοτική- της ζωής του στον τόπο του, αισθάνομαι την ανάγκη και την υποχρέωση να καταγράψω και να καταγγείλω δημόσια όλα όσα γνωρίζω- είδα- άκουσα και διαισθάνομαι και αφορούν τη λειτουργία του Νοσοκομείου.
Όλα αυτά αποτελούν τα τμήματα ενός παζλ. Σαφώς πέρα από αυτά που με ευθύνη μου υπογράφω, υπάρχουν και άλλες γνώμες, απόψεις, στοιχεία ή οτιδήποτε άλλο σχετικό που αποτελεί συνιστώσα του σοβαρού και διαχρονικού θέματος που είναι το Νοσοκομείο.
Θα επιθυμούσα πολύ να ανοίξει (έπρεπε ήδη να είχε γίνει με τις μεγάλες ανατροπές που γίνονται στην υγεία) ένας σοβαρός δημόσιος διάλογος που να συνθέσει τελικά τα κομμάτια αυτού του παζλ που είναι ο σχεδιασμός της πορείας, η ταυτότητα και η προοπτική του Νοσοκομείου.
Μπαίνοντας λοιπόν στο θέμα, απαντώ έμμεσα στο ερώτημα που ήδη έθεσα αναφορικά με τα κακά σημάδια για την τύχη του Νοσοκομείου.
Σε τοπική εφημερίδα του Νομού μας δημοσιεύτηκε στις 4 Αυγούστου ρεπορτάζ σχετικά με τη λειτουργία της Μονάδας Τεχνητού Νεφρού του Νοσοκομείου μας. Ήταν ένα ρεπορτάζ σε βάρος του μοναδικού γιατρού που υπηρετεί στη μονάδα Νεφρού χωρίς ο συντάκτης να ερευνήσει τις δυσκολίες του ιατρού που κάλυπτε το τμήμα 30 ημέρες το μήνα με ειδικότητα με μεγάλη ζήτηση σε όλη την Ελλάδα, που εξέθεσε έτσι την ίδια την εφημερίδα και το Νοσοκομείο απέναντι σε μια ευαίσθητη και ευπαθή ομάδα συνανθρώπων μας, που είναι οι νεφροπαθείς.
Για τη σωστή ενημέρωση και την αποκατάσταση της αλήθειας αναφέρω ότι δεν είναι η Μονάδα έργο της Διοίκησης του κου Θανάση Παπαμίχου. Επί της διοικήσεως του έγιναν τα εγκαίνια λειτουργίας της. Βεβαίως και δεν το υποβαθμίζουμε ως γεγονός. Σε σύντομο χρόνο ολοκλήρωσε την οργάνωσή της. Όμως, η σύλληψη της ιδέας για την δημιουργία, η κύρια οργάνωση και η υλοποίηση των έργων υποδομής πρέπει να πιστωθούν στην προεδρία του κου Αθανασίου Μπουμπουρή. Όπως επίσης έπρεπε να αναφερθεί και η καθοριστική παρέμβαση του πρώην διοικητή, κου Νικολάου Παπανικολάου σε κρίσιμη, για την λειτουργία της
Μονάδας, στιγμή. Για το τι έπραξε η διοίκηση, της οποίας είχα την τιμή να είμαι Επικεφαλής, για την απρόσκοπτη λειτουργία της, ας αναφερθούν δημόσια οι γνωρίζοντες.
Πώς λοιπόν συνδυάζεται αυτή η αναφορά μου, (πιστεύω επιβεβλημένη), στο συγκεκριμένο γεγονός, με τις δυσοίωνες προβλέψεις που διαφαίνονται για την περαιτέρω πορεία του Νοσοκομείου και του Ε.Σ.Υ.;
Εδώ θα αναφερθώ απλά στην αλληλουχία συγκεκριμένων γεγονότων και ο κάθε ένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.
•Παρά το ότι ένα μέλος της ιατρικής κοινότητας του Νομού μας δέχτηκε αήθη επίθεση και συκοφαντική δυσφήμηση, εν τούτοις ουδεμία έντονη και συντονισμένη αντίδραση υπήρξε άμεσα εκ μέρους τόσο του συνδικαλιστικού οργάνου των Νοσοκομειακών γιατρών όσο και του ιατρικού συλλόγου. Δεν είναι τούτο απορίας άξιο;
•Ενώ η τοπική κοινωνία είναι κυριολεκτικά ανάστατη και βοά με το θέμα της προοπτικής του Νοσοκομείου, εν τούτοις τα τοπικά ΜΜΕ που έχουν την επαγγελματική ιδιότητα και ηθική υποχρέωση να αναδείξουν το θέμα ως μείζονος ενδιαφέροντος και ζωτικής σημασίας για τον τόπο, δεν συλλαμβάνουν αυτό το σφυγμό της κοινωνίας.
Όπως ενημερωνόμαστε μέσω του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου του υγειονομικού χώρου, ο επερχόμενος «Καλλικράτης στην υγεία» θα επιφέρει ριζικές αλλαγές στον έως τώρα τρόπο λειτουργίας των Νοσοκομείων. Αυτές οι αλλαγές αφενός θα μετατρέψουν υφιστάμενες δομές και αφ’ ετέρου θα μεταβάλλουν το εργασιακό status.
Μικρά Νοσοκομεία όπως το δικό μας θα διατηρηθούν ως δομές δευτεροβάθμιας μόνο και εφ’ όσον θα χαρακτηρίζονται από ανάλογες ποιοτικές λειτουργίες και φυσικά ποσοτική απόδοση.
Ποιοτική διάσταση στη λειτουργία μιας μονάδας υγείας προσδίδουν σε μεγάλο βαθμό οι ειδικές Μονάδες. Ειδική Μονάδα είναι η Μονάδα Τεχνητού Νεφρού, το Ιατρείο πόνου, η Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας κλπ.
Αν λοιπόν αρχίσουν μία- μία αυτές οι λειτουργίες να αποδομούνται, τότε τι θα απομείνει; Η διαφαινόμενη επιταγή του νέου συστήματος για αναβαθμισμένες λειτουργίες, μήπως προσκρούει σε κατεστημένες νοοτροπίες δημοσιοϋπαλληλικής ραστώνης αλλά και σε αντικειμενικές από άποψη δεξιοτήτων αδυναμίες, οπότε κάποιοι ίσως «βολεύονται» καλύτερα σε ένα Κ. Υγείας, παρά σε ένα Νοσοκομείο αξιώσεων;
Κάθε ενημερωμένος εργαζόμενος του χώρου της υγείας δεν αμφισβητεί το γεγονός ότι το σύστημα της δημόσιας υγείας δέχεται λυσσαλέα επίθεση από ιδιωτικά συμφέροντα που επιθυμούν να κυριαρχήσουν πλήρως.
Όσο περισσότερο απαξιώνεται το σύστημα και οι άνθρωποι που αποδεδειγμένα το υπηρετούν με πίστη και αφοσίωση, τόσο νωρίτερα θα το κατεδαφίσουν.
Τώρα ποιοι μπορεί να είναι εντολοδόχοι αυτών των συμφερόντων, κοντός ψαλμός αλληλούια.
Στις 8/12/10 δημοσιεύτηκε ο σχετικός νόμος που κατατάσσει το Νοσοκομείο μας σε Β΄ Ζώνη από Γ΄ Ζώνη που ήταν. Αυτό σημαίνει ότι από άγονο και προβληματικό έγινε όπως τα προσβάσιμα Νοσοκομεία Λαμίας, Ναυπλίου, Κορίνθου κλπ. Αυτό συνεπάγεται ότι δεν υπάρχουν πλέον κίνητρα για προσέλευση ιατρών στο Νοσοκομείο, Κέντρο Υγείας, και περιφερειακά Ιατρεία.
Επί πλέον, και το χειρότερο της υπόθεσης, είναι ότι αυτόματα μειώνεται ο αριθμός των εφημεριών που επιτρέπεται να πραγματοποιεί ο κάθε ιατρός κάθε μήνα (σχετική εγκύκλιος για άμεση μείωση των εφημεριών ήρθε παραμονές πρωτοχρονιάς).
Αποτέλεσμα είναι να μην καλύπτονται τα τμήματα που υπηρετούν 2,3 ακόμα και 4 ιατροί. Έτσι τις 10 ημέρες του μήνα δεν θα υπάρχει Παιδίατρος, Καρδιολόγος, Ορθοπεδικός, Αναισθησιολόγος, Χειρούργος, κλπ.
Τον περασμένο μήνα αποσπάστηκε από το Νοσοκομείο μας στο Νοσοκομείο Λαμίας η μια Παιδίατρος- η οποία είχε διοριστεί πρόσφατα. Έτσι από 3 ξανά έμειναν 2 και θα καλύπτουν το τμήμα τους μόνο με 14 εφημερίες τον μήνα, οι περισσότερες ως «ετοιμότητας».
Στο Νοσοκομείο μας το Μαιευτικό τμήμα έχει στελεχωθεί με πέντε μαίες και όμως δεν αναλαμβάνει τοκετούς.Τουλάχιστον ένας δεύτερος Μαιευτήρας-Γυναικολόγος θα ήταν εγγύηση για την ομαλή εξέλιξη των τοκετών.
Δεν είναι περίεργο ότι μπερδεύονται στα γρανάζια της γραφειοκρατίας οι προκηρύξεις θέσεων Μαιευτήρα-Γυναικολόγου και δεν προχωρούν σε πρόσληψη; Έτσι δημιουργούνται στατιστικά στοιχεία μη παραγωγικά που αιτιολογούν υποβάθμιση του νοσοκομείου. Αφού λοιπόν κατά την ταπεινή μου γνώμη έτσι διαγράφονται οι εξελίξεις στον χώρο της υγείας του τόπου μας, σαν ύστατη συνεισφορά μου στην υπόθεση του Νοσοκομείου καταθέτω δημόσια τις ακόλουθες προτάσεις:
1.Σε αυτή τη δύσκολη περίοδο για τη χώρα μας γενικότερα και την υγεία ειδικότερα, επιβάλλεται όπως η ιατρική υπηρεσία του Νοσοκομείου μας ανεβάσει τον πήχη της παροχής ιατρο- νοσηλευτικής φροντίδας, αναβαθμίζοντας τις υπηρεσίες της και στηρίζοντας νέες λειτουργίες. Οι εργαζόμενοι από όποιο πόστο και αν υπηρετούν να υπερβάλουν εαυτόν κλείνοντας τα αυτιά τους σε ορισμένες σειρήνες παλαιομοδίτικου, στείρου κούφιου και επιζήμιου για το κοινωνικός σύνολο συνδικαλισμού.
2.Εμείς οι «εκτός των τειχών του Νοσοκομείου» που αγωνιούμε πραγματικά για την προοπτική του, να δημιουργήσουμε έναν όμιλο Φίλων, απλώνοντας ένα δίχτυ υποστήριξης και συμπαράστασης προς τους εργαζόμενους, προκειμένου να διατηρούν εκείνες τις ψυχικές δυνάμεις που χρειάζονται στο δύσκολο έργο τους. Να δοθεί προτεραιότητα στην κάλυψη των κενών του Νοσοκομείου, από τη διαδικασία των αναμενόμενων υποχρεωτικών μετατάξεων προσωπικού.
3.Οι ιθύνοντες αυτού του τόπου να ενεργοποιηθούν. Να μην μας κάνουν δηλώσεις ότι όλα είναι καλά αλλά να κάνουν πράξεις. Τα λόγια χωρίς αντίκρισμα υποτιμούν την νοημοσύνη μας, ενώ τα αποτελέσματα των προσπαθειών τους τα βλέπουμε και τα εκτιμούμε.
Σε αυτή τη φάση, για να ηρεμήσουμε και να πούμε ότι, παρά τα λάθη, τουλάχιστον δεν υπάρχει πρόθεση σταδιακής αποδόμησης του Νοσοκομείου μας, θα αναμέναμε:
1ον Την άμεσα επαναφορά της Παιδιάτρου.
2ον Την επαναφορά του Νοσοκομείου στην Γ΄Ζώνη.
3ον Την μετάταξη της Μικροβιολόγου, συζύγου του Ιατρού, Κότσιεβ Βάζα Νεφρολόγου, στο Νοσοκομείο μας, ώστε να παραμείνει ο Ιατρός στη θέση του και να λειτουργεί η Μονάδα Τεχνητού Νεφρού χωρίς προβλήματα.
4ον Την ενίσχυση των υπηρεσιών από πλεονάζον προσωπικό του Καλλικράτη-και μη μας πουν ότι δεν υπάρχει.
5ον Την πληρότητα του φακέλου των δικαιολογητικών που αφορά στο έργο της επέκτασης των κτιριακών εγκαταστάσεων, ώστε να μας εγκρίνει το έργο η περιφέρεια.
Τέλος, να επαναλάβω ότι ένας δημόσιος διάλογος με όλους τους φορείς και τους λειτουργούς υγείας, για όλα αυτά, αλλά και γενικότερα για την υγεία στο Νομό μας, θα ήταν πολύ χρήσιμος.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία
Κων/νος Λάππας
Φαρμακοποιός.
