Είναι σαφές ότι η λήψη μέτρων σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την αντιμετώπιση της κρίσης είναι απαραίτητη, αλλά όχι ικανή συνθήκη για να γλιτώσουμε τα χειρότερα. Για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση θα χρειαστεί οικονομική ανάπτυξη και συνέχιση του εξορθολογισμού των δημόσιων δαπανών.Για να τα καταφέρουμε είναι αναγκαίο να συνεχίσουμε τις προσπάθειες για εκλογίκευση των μεγάλων συντάξεων και μισθών. Ενδεικτικό μέτρο θα μπορούσε να είναι ο ορισμός μέγιστης σύνταξης στα 2.000 ευρώ.
Το ποσό ακούγεται υπερβολικό, αλλά είναι πολλοί οι συμπολίτες μας που είτε από ένα είτε αθροιστικά από περισσότερα ταμεία λαμβάνουν σήμερα σύνταξη πάνω από 2.000 ευρώ. Σε περίπτωση που αναγκαστούμε να φτάσουμε σε στάση πληρωμών, οι συντάξεις αυτές θα εκμηδενιστούν. Όποτε όλους συμφέρει να τις μειώσουμε σήμερα.Απαιτείται επίσης να εξετάσουμε άμεσα μια περιβαλλοντική φορολογική μεταρρύθμιση. Αυτή τη στιγμή η αξιοποίηση πολλών φυσικών πόρων δεν φορολογείται. Θα ήταν σκόπιμο, φυσικοί πόροι που ανήκουν στην χώρα, όπως το νερό που χρησιμοποιεί η ΕΥΔΑΠ ή ο λιγνίτης στην περίπτωση της ΔΕΗ, να φορολογούνται, μιας και εδω και καιρό οι επιχειρήσεις αυτές έχουν μερικώς ιδιωτικοποιηθεί. Σε αντίθετη περίπτωση δεν είναι η υπηρεσία, αλλά ο πόρος που ιδιωτικοποιούμε. Η πρόσβαση σε βασικά αγαθά όπως το νερό και ο ηλεκτρισμός πρέπει να είναι εξασφαλισμένη για όλους. Για το λόγο αυτό θα πρέπει να επεκταθεί το μέτρο του κοινωνικού τιμολογίου σε όλες τις υπηρεσίες παροχής τους. Αντίστοιχα πρέπει να φορολογηθούν οι μεταλλευτικές εταιρίες για την κατανάλωση των ορυκτού μας πλούτου. Τα έσοδα της περιβαλλοντικής φορολογίας στους φυσικούς πόρους όπως έχουν προτείνει και περιβαλλοντικές οργανώσεις, μπορούν να διατεθούν για την κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών και τη μείωση του κόστους απασχόλησης με αποτέλεσμα την αύξηση της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών επιχειρήσεων και τη μείωση της ανεργίας.
Το ρεκόρ στην αύξηση των εξαγωγών και η θετική πορεία του τουρισμού δημιουργούν αισιοδοξία και δείχνουν ότι η προσπάθεια της κυβέρνησης φέρνει αποτελέσματα. Όπως βλέπουμε, τα περιθώρια διεξόδου από την κρίση, δημιουργούνται από υφιστάμενες επιχειρήσεις μικρού και μεσαίου μεγέθους. Αυτές φέρνουν την αύξηση στις εξαγωγές μας και την άνοδο στον τουρισμό. Αυτές πρέπει να προστατεύσουμε και να υποστηρίξουμε με κάθε μέσο. Η αναπτυξιακή πολιτική της Ελλάδας σήμερα είναι η προστασία της παραγωγικής μας βάσης, που χαροπαλεύει. Είναι η υποβοήθηση μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στον τουρισμό, στη γεωργία, και στις υπηρεσίες που καλούνται να αντιπαλεύσουν τη μείωση της κατανάλωσης και των εσόδων τους, τα δάνεια και τις ασφαλιστικές εισφορές που τρέχουν και τις κατασχέσεις που εκκρεμούν για να υποδεχθούν τους τουρίστες, να εξάγουν τα προϊόντα μας και να κινήσουν τις τοπικές μας οικονομίες. Ενδεικτικό μέτρο θα ήταν η μη φορολόγηση του 30% των κερδών των επιχειρήσεων αυτών, με βάση το de minimis, με την προϋπόθεση ότι θα επανεπενδύονται στον εκσυγχρονισμό, στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και στην αύξηση της απασχόλησης στη συγκεκριμένη επιχείρηση.
Με τα σημερινά δεδομένα, η προσπάθεια προσέλκυσης μεγάλων επενδύσεων και η δημόσια συζήτηση για καταστροφική μαζική δόμηση κατοικιών στην εκτός σχεδίου περιοχή, δεν μπορούν να συμβάλουν στη σωτηρία της χώρας. Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι οποιαδήποτε οικονομική επίπτωση τέτοιων επιλογών θα γινόταν ορατή το νωρίτερο σε δύο χρόνια. Και αυτό είναι ένα χρονικό διάστημα που δεν έχουμε πλέον την πολυτέλεια να περιμένουμε.
*Ο Κρίτων Αρσένης είναι Ευρωβουλευτής, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ.
