Στην Ελλάδα γνωρίζουμε από την ιστορία λειτουργούσε ένας τόπος, η αγορά του δήμου, όπου συγκεντρώνονταν οι πολίτες για να πάρουν με δημοκρατικό τρόπο σπουδαίες αποφάσεις. Αυτή την αγορά θυμήθηκαν οι σύγχρονοι Αθηναίοι και ενστικτωδώς συγκεντρώθηκαν στην πλατεία
Συντάγματος για να διαμαρτυρηθούν κατά των αλλεπάλληλων εξοντωτικών μέτρων εναντίον τους.
Η «αγορά» αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο της δημοκρατίας και ήδη ξαναλειτούργησε στην πλατεία Συντάγματος και σ΄ άλλες πλατείες της ελληνικής Επικράτειας. Σύγχρονες ελληνικές πλατείες. Ένα χωνευτήρι αγωνίας, προβληματισμού και αγανάκτησης. Ένας τόπος που ακούγονται κραυγές άλγους, ευφυολογήματα , επιθυμίες, αφορισμοί, συνθήματα, αρνήσεις και απειλές. Αλλά και ένας τρόπος για να ξορκίσουμε το φόβο και την αδράνειά μας, να διατυπώσουμε ένα νέο πολιτικό λόγο.
Νέοι και γέροι, μεσήλικες, αγόρια και κορίτσια, γονείς με μικρά παιδιά στους ώμους , αγανακτισμένοι πολίτες, συγκεντρώνονται αυθόρμητα στην πλατεία για να διαδηλώσουν ειρηνικά, χωρίς κομματικές σημαίες, τη δυσαρέσκειά τους στο πολιτικό κατεστημένο. Πλήρης και απόλυτη απαξίωση του Έλληνα πολιτικού. Το αυθόρμητο δεν είναι χαοτικό και το χαοτικό δεν είναι μηδενιστικό και μπορεί, όπως περιγράφεται στη Γένεση, να προκύψουν από το άμορφο χάος έμμορφα σχήματα, ιδέες, νοήματα. Οι παλλόμενες φωνές, οι πονεμένες και γεμάτες απόγνωση, πιστεύουμε ότι ρίχνουν σπόρους σε ποτισμένο χώμα.
Σε εποχές κρίσης, μαζί με τη φτώχεια, την εγκληματικότητα, τη διαφθορά, αυξάνεται και η σύγχυση και η ανησυχία για το αβέβαιο μέλλον. Καμιά αχτίδα αισιοδοξίας και ελπίδας. Μόνο φόβος για το χειρότερο, που συρρικνώνει την ενεργητικότητα και μαραίνει τον ενθουσιασμό κάτω από τη δαμόκλεια σπάθη των σπρεντ, των κερδοσκοπικών παιχνιδιών, της πτώχευσης.
Κανείς δεν μπορεί να υποτιμήσει και περισσότερο να αγνοήσει τη δυναμική του πλήθους. Η οργή εφόσον μένει τυφλή και διάχυτη, μπορεί να εκτονωθεί από δημαγωγούς, να χειραγωγηθεί και να διοχετευθεί σε αλυσιτελείς, σκοτεινούς σκοπούς. Χρειάζεται πολλή προσοχή και λεπτοί χειρισμοί. Το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν είμαστε στο τέλος μιας διαδρομής, αλλά στην αρχή μιας περιπέτειας.
kostasmitsios@yahoo.gr
Συντάγματος για να διαμαρτυρηθούν κατά των αλλεπάλληλων εξοντωτικών μέτρων εναντίον τους.
Η «αγορά» αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο της δημοκρατίας και ήδη ξαναλειτούργησε στην πλατεία Συντάγματος και σ΄ άλλες πλατείες της ελληνικής Επικράτειας. Σύγχρονες ελληνικές πλατείες. Ένα χωνευτήρι αγωνίας, προβληματισμού και αγανάκτησης. Ένας τόπος που ακούγονται κραυγές άλγους, ευφυολογήματα , επιθυμίες, αφορισμοί, συνθήματα, αρνήσεις και απειλές. Αλλά και ένας τρόπος για να ξορκίσουμε το φόβο και την αδράνειά μας, να διατυπώσουμε ένα νέο πολιτικό λόγο.
Νέοι και γέροι, μεσήλικες, αγόρια και κορίτσια, γονείς με μικρά παιδιά στους ώμους , αγανακτισμένοι πολίτες, συγκεντρώνονται αυθόρμητα στην πλατεία για να διαδηλώσουν ειρηνικά, χωρίς κομματικές σημαίες, τη δυσαρέσκειά τους στο πολιτικό κατεστημένο. Πλήρης και απόλυτη απαξίωση του Έλληνα πολιτικού. Το αυθόρμητο δεν είναι χαοτικό και το χαοτικό δεν είναι μηδενιστικό και μπορεί, όπως περιγράφεται στη Γένεση, να προκύψουν από το άμορφο χάος έμμορφα σχήματα, ιδέες, νοήματα. Οι παλλόμενες φωνές, οι πονεμένες και γεμάτες απόγνωση, πιστεύουμε ότι ρίχνουν σπόρους σε ποτισμένο χώμα.
Σε εποχές κρίσης, μαζί με τη φτώχεια, την εγκληματικότητα, τη διαφθορά, αυξάνεται και η σύγχυση και η ανησυχία για το αβέβαιο μέλλον. Καμιά αχτίδα αισιοδοξίας και ελπίδας. Μόνο φόβος για το χειρότερο, που συρρικνώνει την ενεργητικότητα και μαραίνει τον ενθουσιασμό κάτω από τη δαμόκλεια σπάθη των σπρεντ, των κερδοσκοπικών παιχνιδιών, της πτώχευσης.
Κανείς δεν μπορεί να υποτιμήσει και περισσότερο να αγνοήσει τη δυναμική του πλήθους. Η οργή εφόσον μένει τυφλή και διάχυτη, μπορεί να εκτονωθεί από δημαγωγούς, να χειραγωγηθεί και να διοχετευθεί σε αλυσιτελείς, σκοτεινούς σκοπούς. Χρειάζεται πολλή προσοχή και λεπτοί χειρισμοί. Το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν είμαστε στο τέλος μιας διαδρομής, αλλά στην αρχή μιας περιπέτειας.
kostasmitsios@yahoo.gr
