Δεν είναι τυχαία η ταύτιση της Εκκλησίας και του Ναού. Η Εκκλησία είναι το Σώμα του Χριστού και Ναός είναι ο τόπος, όπου μετέχουμε του Σώματός Του και συνειδητοποιούμε ότι «σώμα Χριστού εσμέν και μέλη εκ μέρους». Ναός επομένως είναι ο τόπος όπου ζούμε το μυστήριο της Εκκλησίας.
Η Εκκλησία καλεί και προσκαλεί. Καλεί στη σωτηρία και προσκαλεί σε πνευματική συνεστίαση τους πιστούς. Γι’ αυτό είναι ανάγκη λίαν πρωί να οδηγείται το πνεύμα μας προς το Ναό, κουβαλώντας μαζί μας το ναό του σώματός μας γεμάτο αμαρτίες. «Ορθρίζει γαρ το πνεύμα μου προς ναόν τον άγιόν σου, ναόν φέρον του σώματος, όλον εσπιλωμένον». Μόνον ο συνειδητός εκκλησιασμός πλημμυρίζει την ψυχή μας με δέος και ευλάβεια. Γι’ αυτό πρέπει να μάθουμε «πώς δει εν οίκω Θεού αναστρέφεσθαι...» (Α΄ Τιμ.3,15).
Οι χριστιανοί είμαστε εν πολλοίς αδίδακτοι, ακατήχητοι, ακατατόπιστοι στα θέματα της λατρείας. Αγνοούμε στοιχειώδη πράγματα και δεν αισθανόμαστε την ιερότητα των στιγμών. Γι’ αυτό μπαίνουμε, βγαίνουμε, συζητούμε, μιλάμε στο κινητό και μεταξύ μας, καθόμαστε απρεπώς ή σηκωνόμαστε τότε που δε χρειάζεται, δεν ακούμε τα θεία λόγια του ιερέα και των ψαλτών, δεν κάνουμε το σταυρό μας όταν πρέπει. Πολλάκις κάμερες, φλας που αστράφτουν, τελετάρχες που πηγαινοέρχονται, φαρισαϊκή ή και προκλητική συμπεριφορά ενίων επισήμων διαταράσσουν την προσοχή, σκανδαλίζουν και αποσπούν από την προσευχή τους πιστούς.
Παχυλή άγνοια, συνήθεια χωρίς επίγνωση και συναίσθηση, εγωπάθεια, που πρέπει επειγόντως με τη διαφώτιση να θεραπευθούν, διότι ο λόγος του Θεού μάς παραγγέλλει: «Ευλαβείς έσεσθε». Έτσι ο εκκλησιασμός βλάπτει, δεν τελειοποιεί, δεν αγιάζει, δεν έχει αξία, ζημιώνει και προκαλεί τα «ουαί» του Χριστού.
Η αξία του συνειδητού εκκλησιασμού είναι μεγάλη. Επισύρει την ευλογία του Θεού και δίδει γρήγορη απάντηση στις προσευχές μας. Μετέχουμε στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, παίρνουμε τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος, την ευλογία, τη χάρη και το έλεος του Θεού. Ο εκκλησιασμός με ευλάβεια και πίστη είναι συμπυκνωμένη δύναμη.
