Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

Λιτότητα και υπευθυνότητα

Ο λαός εθισμένος πλέον στη λιτότητα και ασκημένος στην υπευθυνότητα, υψώνει φωνή διαμαρτυρίας και τη γροθιά του απειλητικά σε κάθε καινούρια απόπειρα συνέχισης της παραβατικής κατάστασης. Αφ’ ετέρου αισθάνεται αηδιασμένος και απογοητευμένος από τους ταγούς του, οι οποίοι υποκρινόμενοι ότι διάγουν με λιτότητα και περισσή υπευθυνότητα, πόρρω απέχουν τούτων.
Υποτιμώντας οι κάθε είδους διαφθορείς την υπομονή και ανοχή του υπερήφανου ελληνικού λαού αποθρασύνθηκαν και κατέστησαν συνυπεύθυνο τον από ετών ανεχόμενο λαό. Εξέλαβαν ακόμη την υπομονή ως ηλιθιότητα, τα κενά λόγια ως εργαλείο πειθούς, την άγρια και χωρίς ανταποδοτικότητα φορολόγηση ως αλληλεγγύη και διαφοροποίησαν την έννοια των λέξεων προσφορά, πατριωτισμός, αξία, σκοπός.
Επί πολλές δεκαετίες ο λαός διάγει με λιτότητα στο τούνελ της ελπίδας και εξέρχεται λίγες ημέρες προ των εκλογών, για να εισέλθει με χειρότερες συνθήκες την επαύριο. Και επιπροσθέτως τον εγκαλούν για ολιγωρία και ανευθυνότητα, για ανωριμότητα και οπισθοδρομικότητα. Καημένε λαέ, ευκολόπιστε και πάντα προδομένε, που σε λοιδορούν με κυνικότητα «κυρίαρχε λαέ».
Στερούμενοι οι «εν υπεροχή όντες» υπευθυνότητας και αιδούς, διάγουν με ευμάρεια και πλουσιοπάροχα, προκλητικά και με παχυλούς μισθούς εν μέσω λιτότητας και κρίσης. Εισήγαγαν τεχνηέντως και εδίδαξαν μεθοδικά στο λαό τη διαφθορά, επιβεβαιώνοντας τον Πυθαγόρα : «Εισιέναι εις τας πόλεις πρώτον τρυφήν (καλοζωία), έπειτα κόρον (κορεσμό αγαθών), είτα ύβριν (διαφθορά), μετά δε ταύτα όλεθρον».
Το λόγο τώρα, τάχιστα και ανυποχώρητα, έχουν η Εκκλησία, η Παιδεία, η Δικαιοσύνη, οι πνευματικοί άνθρωποι. Το έργο της αναμόρφωσης του λαού απαιτεί συσπείρωση, θυσία, αυταπάρνηση, υπέρβαση, μεθοδικότητα. Το χωράφι είναι έτοιμο και η στιγμή οριακή. Με δεδομένη τη διαπίστωση αυτή, οι Πόντιοι Πιλάτοι δε δικαιώνονται. Τα σύννεφα της αμαρτίας κάλυψαν τη θέα του Θεού.
Γι’ αυτό δεν αρκεί καθένας μας να ειπεί : « Εν τω ουρανώ τα όμματα εκπέμπω μου της καρδίας».
Τα πάντα επίκαιρα λόγια του Παλαμά : « Είναι ανάξιος όποιος δεν μπορεί μες στο σεισμό, το χαλασμό, κάστρο τη γνώμη του να στήσει και λέει : να ιδώ…», μας προτρέπουν να θέσουμε τέρμα στον εφησυχασμό και στην αδράνεια.

kostasmitsios@yahoo.gr