Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

Μάθημα ανθρωπιάς από τα παιδιά του 1ου Δημοτικού Σχολείου Καρπενησίου


Μάθημα ανθρωπιάς προς τον πάσχοντα συνάνθρωπο, παρέδωσαν τα παιδιά του 1ου Δημοτικού Σχολείου Καρπενησίου και η δασκάλα τους Βασιλική Λάππα, με την πρωτοβουλία που πήραν, να συγκεντρώσουν ένα μεγάλο αριθμό από πλαστικά καπάκια, τα οποία θα ανταλλάξουν με αναπηρικά αμαξίδια, που θα προσφέρουν στην συνέχεια σε παιδιά που έχουν ανάγκη. Με αφορμή την ημέρα προστασίας του παιδιού και στα πλαίσια των πολλών κοινωνικών δράσεων, του Σχολείου, 14 μαθητές, από τις 6 Δεκεμβρίου 2011, ξεκίνησαν ένα μεγάλο αγώνα, προκειμένου να συγκεντρώσουν σε πρώτη φάση 6000 καπάκια, προκειμένου να τα παραδώσουν σε συγκεκριμένη εταιρεία και από αυτή να πάρουν ως αντάλλαγμα ένα αναπηρικό καροτσάκι, για να παραδοθεί αυτό στη συνέχεια σε κάποιο παιδάκι που αντιμετωπίζει κινητικά προβλήματα.
Τα παιδιά, με την δασκάλα τους και έχοντας ως συμπαραστάτες, τους γονείς του, κατάφεραν μέχρι τώρα να συγκεντρώσουν πάνων από 11.000 τέτοια καπάκια και έτσι να είναι πολύ κοντά στην ανταλλαγή τους με δυο πλέον αναπηρικά αμαξίδια, ενώ με τον ίδιο ζήλο δηλώνουν ότι θα συνεχίσουν και για την συγκέντρωση και άλλων καπακιών.
Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στους μικρούς μας φίλους, που σε μια δύσκολη εποχή για όλους μας με την πράξη τους αυτή, παραδίδουν πραγματικό μάθημα ανθρωπιάς στον πάσχοντα συνάνθρωπο και ιδιαίτερα στα παιδιά.
Για την ιδιαίτερα σημαντική αυτή πρωτοβουλία των παιδιών του 1ου Δημοτικού Σχολείου, η δασκάλα κ. Βασιλική Λάππα μας είπε: «Τα παιδιά μας φέτος και πιο συγκεκριμένα 14 παιδιά του 1ου Δημοτικού Σχολείου, με αφορμή την ημέρα προστασίας του παιδιού, πήραμε την πρωτοβουλία να συγκεντρώσουμε πλαστικά καπάκια γιατί γνωρίζουμε ότι υπάρχει η δυνατότητα ανταλλαγής μεγάλου αριθμού καπακιών με αναπηρικά αμαξίδια που προσφέρονται στα παιδιά που έχουν ανάγκη. Εμείς ξεκινώντας από της 6 Δεκεμβρίου έχουμε συγκεντρώσει μέχρι τώρα πάνω από 10,000 για την ακρίβεια 11,450 αλλά συνεχίζουμε να συγκεντρώνουμε και άλλα γιατί προσδοκούμε να υπάρξει και συνέχεια σε αυτή την πρωτοβουλία με σκοπό κυρίως να αλλάξουμε τις καθημερινές μας συνήθειες και τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε, γιατί η κάθε πράξη μέσα στην σχολική τάξη προσδοκά την εγκατάσταση μιας συμπεριφοράς και κάποιων αξιών στα παιδιά. Η κεντρική ιδέα είναι ότι τίποτα δεν πάει χαμένο και ότι με την πιο μικρή μας πράξη μπορούμε να βοηθήσουμε έναν συνάνθρωπό μας. Η αντιστοιχία για την αξία ενός αμαξιδίου κόστους 800 €, είναι 6,000 καπάκια. Εμείς ήδη το έχουμε πετύχει αυτό από τον Γενάρη και συνεχίζουμε γιατί προσδοκούμε να γίνει μια συνήθεια που να υπάρχει στο σχολείο μας και σε συνεργασία με άλλα σχολεία και στην Μυτιλήνη και στην Επίδαυρο γνωρίζουμε ότι μπορούμε να απευθυνθούμε ή και στις ίδιες τις εταιρίες που κάνουν ανακύκλωση σε συμβάσεις με τους δήμους αλλά και στις εταιρίες εμφιάλωσης για να κάνουν την προσφορά αυτή των αμαξιδίων με ανταλλαγή των καπακιών. Επειδή υπάρχει μια μακρόχρονη συνεργασία με το χαμόγελο του παιδιού, επικοινωνούμε με ιδρύματα που τα οποία φιλοξενούν παραπληγικά παιδιά ή παιδιά με μεγάλες κινητικές αναπηρίες και σε αυτά θα προσφερθούν τα αμαξίδια και το καλύτερο που μπορείς να προσφέρεις σε ένα παιδί που είναι καθηλωμένο σε ένα κρεβάτι είναι να του δώσεις την χαρά της μετακίνησης και της συμμετοχής. Βέβαια δεν συμμετείχαν μόνο τα παιδιά αλλά και όλος ο κύκλος ο οικογενειακός τους και ο φιλικός τους γιατί δεν συγκεντρώνεται τόσο γρήγορα και τόσο μεγάλες ποσότητες από μικρά καπάκια αλλά υπήρξε ανταπόκριση και με πολύ μεγάλη χαρά γιατί ακριβώς δεν υπάρχει καλύτερο στον άνθρωπο από το να αισθάνεται την χαρά της προσφοράς’.
Επίσης μιας και μιλάμε για προσφορά εσείς μαζί με τα παιδιά έχετε υιοθετήσει και ένα παιδάκι. Είναι ουσιαστικά πάντα δίπλα μας με την φωτογραφία του μέσα στην τάξη ο Τόμας Τζον είναι ένα παιδί από την Τανζανία και μέσω της οργάνωσης ACTIONAID τον έχουμε υιοθετήσει εδώ και τρία χρόνια και η φιλοδοξία μας είναι να μπαίνουν στην τάξη και άλλα πράγματα πέρα από την καθημερινή ύλη του αναλυτικού προγράμματος πέρα από τα μαθηματικά και την γλώσσα, η κοινωνικοποίηση των παιδιών και πιο πολύ η κοινωνικοί συναναστροφή και η αίσθηση για το τι γίνεται γύρω μας στην κοινωνία μας, γίνετε μέσα από τα υπόλοιπα μαθήματα διαθεματικά.