Τι έχουν των Αγράφων τα βουνά και στέκουν μαραμένα,
πούχουν μεγάλη κορυφή στα σύννεφα κρυμμένη.
Μην τάχα μπόρες και βροχές ,σεισμοί κι αστροπελέκια,
τα παραδέρνουν άσκοπα και τα βροντοχτυπάνε !
Μήτε οι μπόρες, ούτε οι βροχές τα κάνουν λυπημένα.
Είναι γιατί ξεψύχησε ο Λάμπρος Κοντογούνης,
ο ξακουστός ο γέροντας, καμάρι των Αγράφων.
Σκούζουν αετοί στον ουρανό, στα έλατα τα αηδόνια,
δέντρα, βουνά και σύννεφα, αλλά και ο Αγραφιώτης,
τρέμουν, σπαράζουν και βροντούν στ΄ άκουσμα της καμπάνας,
κει κάτω στην ακροποταμιά και στην Αγιά Βαρβάρα.
Μίλησανε για δαύτονε, ο Μπουμπουρής ο Κώστας,
ο Ηλίας ο Μπουμπουρής και ο Γιάννης Ντρενογιάννης,
λέγοντας λόγια αδελφικά, λόγια απ΄ την καρδιά τους,
για τον σπουδαίο γέροντα που έφυγε από κοντά τους.
Τον μπάρμπα – Λάμπρο αποχαιρετούν, παιδιά, γνωστοί και φίλοι,
εκεί μπροστά στην εκκλησία με πικραμένα χείλη
και στη συνέχεια όλοι μαζί, με το κλαρίνο να κλαίει,
τον συνοδεύσαν παρακεί, στον τόπο που γεννήθηκε που τόσο αγαπούσε.
ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ ΛΕΒΕΝΤΗ ΜΠΑΡΜΠΑ ΛΑΜΠΡΟ
«ΝΕΟΣ ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ»
