* Για την απεργία της Ελληνικής Χαλυβουργίας που διανύει την 52 μέρα. Οι 400 χαλυβουργοί δίνουν περήφανη ταξική απάντηση στους εκβιασμούς της εργοδοσίας και του Μάνεση,
που εκβιάζει ζητώντας την μείωση των μισθών μέχρι και 40% και έχει ήδη απολύσει 50 εργάτες, τη στιγμή μάλιστα που ο τζίρος της επιχείρησης έχει σχεδόν διπλασιαστεί τα τελευταία 2 χρόνια. Οι εργάτες της Ελληνικής Χαλυβουργίας δίνουν σήμερα ένα αγώνα για όλη την εργατική τάξη, όλους τους εργαζόμενους με την συγκινητική συμπαράσταση και αλληλεγγύη εκατοντάδων συνδικάτων και φορέων, και όλων των εργαζομένων του Θριασίου. Η Λαϊκή Συσπείρωση κάλεσε το Δημοτικό Συμβούλιο να εκφράσει την αλληλεγγύη του στο δίκαιο αγώνα τους για την ανάκληση των απολύσεων και την διασφάλιση των μισθολογικών και εργασιακών δικαιωμάτων τους.
*Για το «πάρτι νεολαίας» της 29 Δεκέμβρη. Αλγεινή εντύπωση προκαλούν οι αναρτημένες αφίσες για το συγκεκριμένο πάρτι που φέρουν τις υπογραφές του Δήμου και του ΟΠΠΑΔΗΚ. Στην εν λόγω αφίσα η νεολαία προσκαλείται στη συγκριμένη εκδήλωση με την προτροπή «εκεί.. θα τα πιούμε». Είναι απαράδεκτο να απευθύνεται ο Δήμος με αυτό τον τρόπο στους νέους. Ωστόσο δεν εκπλησσόμαστε: η αθλιότητα αυτή αντανακλά την προχωρημένη σήψη του καπιταλιστικού συστήματος, τη στάση ζωής και τις αντιλήψεις των αστών και των πολιτικών δυνάμεων που τους εκφράζουν. Είναι έκφραση της αντίληψης που θέλει την ψυχαγωγία να ταυτίζεται με την εκτόνωση και αυτή με το πιόμα. Η Δημοτική Αρχή είναι υπόλογη για το απαράδεκτο και καταδικαστέο γεγονός.
Τι γίνεται με το ασύρματο ίντερνετ; Το wi-fi Δήμου Καρπενησίου επιμένει, ως συνήθως, να μην λειτουργεί παρότι υποτίθεται ότι συντηρείται. Να σημειωθεί ότι από τον Ιούλιο έχει εγκριθεί η σχετική δαπάνη ύψους 7380€.
* Για το θέμα της ασφάλειας των μαθητών. Υπάρχει σοβαρό θέμα ασφαλούς διέλευσης των μαθητών στους κεντρικούς δρόμους τόσο το πρωί όταν πηγαίνουν στα σχολεία (λχ σε ότι αφορά στο 1ο Δημοτικό υπάρχουν επικίνδυνα περάσματα μαθητών μπροστά από τη Νομαρχία και την Αστυνομία) όσο και το απόγευμα με τα φροντιστήρια (ειδικά στη Ζηνοπούλου). Είναι άμεση ανάγκη ο Δήμος να έρθει σε επαφή με τους συλλόγους γονέων και εκπαιδευτικών και να αναζητηθούν μέτρα για την ασφάλεια και τη διευκόλυνση των μαθητών σε συνεργασία με την Δημοτική Αστυνομία και την Αστυνομική Διεύθυνση.
Κανένα από τα παραπάνω θέματα δεν αξίωσε να απαντήσει ή έστω να σχολιάσει η Δημοτική Αρχή. Επίσης, δεν τέθηκε προς συζήτηση το αίτημα για έκφραση αλληλεγγύης με τον αγώνα των εργατών της χαλυβουργίας όπως ζητήσαμε.
Για το Πρόγραμμα Τουριστικής Προβολής
Το ουσιαστική ζήτημα είναι σε ποια στρατηγική για τον τουρισμό εντάσσεται το πρόγραμμα αυτό, ποιός τελικά θα ωφελείται. Είναι στα πλαίσια της αναγνώρισης της αναψυχής και του τουρισμού ως μια βασική ανάγκη των εργαζομένων που θα πρέπει να οργανώνεται από το κράτος και να είναι προσιτά σε όλους ή θα υπηρετεί τα κριτήρια της κερδοφορίας του κεφαλαίου;
Είναι φανερός ο σχεδιασμός του κεφαλαίου στην περιοχή σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, που προωθεί τη συγκέντρωση της τουριστικής κίνησης και τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου στον κλάδο σε βάρος των μικρομεσαίων και των εργαζομένων.
Ακόμη και έτσι θα θέλαμε να θυμίσουμε ότι ήδη από την 18η Συνεδρίαση της 7ης Σεπτέμβρη είχαμε θέσει το ζήτημα της επάνδρωσης του τουριστικού γραφείου του δήμου με υπάλληλο αποκλειστικής απασχόλησης, όπως υπήρχε παλιότερα με πολύ θετικά αποτελέσματα, για να πάρουμε την απάντηση από την Δημοτική Αρχή ότι τοποθετήθηκε..διοικητικός υπάλληλος με παράλληλς αρμοδιότητες στο ΚΕΠ (!).
Είναι χαρακτηριστική η βουτιά φέτος της τουριστικής κίνησης, η οποία βεβαίως δεν οφείλεται στην έλλειψη ενημέρωσης αλλά στο σφαγιασμό μισθωτών και συνταξιούχων από τις κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας. Σήμερα για παράδειγμα που μιλάμε, η συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου, την οποία πολλοί από εδώ στηρίζουν, περικόπτει εκ νέου τις επικουρικές συντάξεις. Επίσης είναι ενδεικτικό ότι ο όγκος της όποιας κίνησης συγκεντρώνεται στο Καρπενήσι, ενώ τα χωριά είναι άδεια. Και βέβαια δεν είναι ότι ο κόσμος δε γνωρίζει το δρόμο λχ για το Κρίκελλο, είναι ότι δε μπορεί να φτάσει εκεί.
Δημοτική Αρχή και Κόμματα της Συγκυβέρνησης Ανοίγουν το Δρόμο για Παράδοση Βουνών και Ποταμών στα Επιχειρηματικά Συμφέροντα που Συνδέονται με τις ΑΠΕ
Επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά ότι πίσω από τα «όχι» που υποτίθεται ορθώνει η Δημοτική Αρχή στην ουσία προωθεί το στρατηγικό σχεδιασμό του κεφαλαίου για την περιοχή μας, που προβλέπει επενδυτικά σχέδια σε ΑΠΕ και τουρισμό.
Αυτό ήταν εμφανές τόσο στο θέμα της του σχεδίου διαχείρισης υδατικού διαμερίσματος δυτικής Στερεάς Ελλάδος όσο και στο θέμα της Μελέτης Περιβαλλοντικών επιπτώσεων του έργου Μικρός υδροηλεκτρικός σταθμός (ΜΥΗΣ) ποταμού Καρπενησιώτη.
Η Λαϊκή Συσπείρωση ψήφισε κατά του σχεδίου διαχείρισης υδατικού διαμερίσματος δυτικής Στερεάς Ελλάδος. Κατά την αντίληψη του ΚΚΕ το νερό αποτελεί κοινωνικό αγαθό, είτε προορίζεται για ύδρευση είτε για άρδευση. Παράλληλα αποτελεί στοιχείο του φυσικού περιβάλλοντος και τοπίου. Το ζητούμενο λοιπόν είναι να εξασφαλίζεται η αξία χρήσης του δίχως να μετατρέπεται σε εμπόρευμα, δηλαδή δίχως την ανάμειξη των επιχειρηματικών. Αυτό δε διασφαλίζεται από το εν λόγω σχέδιο. Αντίθετα ανοίγει ο δρόμος για ιδιωτικά υδροηλεκτρικά και την παράδοση υδάτινων πόρων σε ιδιωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα.
Στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκε και η συζήτηση για τη Μελέτη Περιβαλλοντικών επιπτώσεων του έργου Μικρός υδροηλεκτρικός σταθμός (ΜΥΗΣ) ποταμού Καρπενησιώτη. Η Λαϊκή Συσπείρωση ψήφισε υπέρ της αρνητικής γνωμοδότησης τονίζοντας παράλληλα ότι δεν αποτελεί αυτή το μοναδικό λόγο εναντίωσης στο συγκεκριμένο έργο ή σε άλλα ανάλογα.
Η συζήτηση στο ΔΣ ουσιαστικά έγινε για να επικυρώσει την στροφή του Δήμου στο θέμα των ιδιωτικών επενδύσεων στις ΑΠΕ, να νομιμοποιήσει την ιδέα ότι το μόνο πρόσκομμα είναι οι περιβαλλοντικοί όροι και όχι η ιδιωτικοποίηση της ενέργειας.
Το ερώτημα που τίθεται σήμερα δεν είναι υπέρ ή κατά των ΑΠΕ αλλά υπέρ ή κατά της πλήρους ιδιωτικοποίησης της ενέργειας, υπέρ η κατά της παράδοσης του δημόσιου φυσικού πλούτου, των βουνών και των ποταμών μας στις αδηφάγες ορέξεις του κεφαλαίου.
Στο σχεδιασμό του κεφαλαίου η ανάπτυξη των ΑΠΕ είναι στρατηγικής σημασίας. Μπαίνουν στο παιχνίδι σημαντικοί επιχειρηματικοί όμιλοι και μονοπώλια. Για αυτό και η προκλητική στήριξη των αιολικών, τα Fast truck, η απλόχερη κρατική χρηματοδότηση. Για αυτό τα προγράμματα τύπου Ηλιος που παραδίδουν τζάμπα εκτάσεις στις εταιρείες και προωθούν την αλλαγή χρήσης γης και τη συγκέντρωσή της.
Δεν είναι τυχαίο ότι με τον κρατικό προϋπολογισμό του 2012 ενισχύεται ακόμη περισσότερο η επιχειρηματική δράση των Δήμων γύρω από τις ΑΠΕ.
Η πανάκριβη τιμή που πουλάνε το ρεύμα οι επιχειρηματίες των ΑΠΕ είναι η «προίκα» που πληρώνει ο ελληνικός λαός ώστε οι ντόπιοι και ξένοι μονοπωλιακοί όμιλοι να μπουν με διασφαλισμένα κέρδη στην αγορά. Η αύξηση του τέλους ΑΠΕ από την συγκυβέρνηση σημαίνει πρακτικά ότι τα όποια ανταποδοτικά θα τα πληρώσουν με το παραπάνω οι ίδιοι οι εργαζόμενοι.
Η περιοχή μας αποκτά ιδιαίτερη σημασία για την προώθηση των επενδυτικών και επιχειρηματικών αυτών σχεδίων, τα οποία συνεπάγονται εκτόπιση μικρομεσαίων, χτύπημα κτηνοτροφίας, συγκέντρωση και αλλαγή χρήσης γης. Για αυτό αυξάνει το ενδιαφέρον από μεγάλους ομίλους για αιολικά και υδροηλεκτρικά στην Ευρυτανία. Αυτή είναι η αιτία πίσω από την στάση της Δημοτικής Αρχής αλλά και των άλλων που ολοένα και πιο καθαρά εγκαταλείπουν οριστικά την όποια φραστική αντίθεσή τους και ουσιαστικά ζητάνε να πάρει την πρωτοβουλία…ο Δήμος (!) για την χωροθέτηση και ανάπτυξη των ΑΠΕ.
Και είναι επικίνδυνη αυταπάτη –αν όχι συνειδητή εξαπάτηση- η άποψη ότι μπορεί το κεφάλαιο να χαλιναγωγηθεί, να υπάρχει «έλεγχος» και «προστασία του περιβάλλοντος» στην επιχειρηματική δράση με κριτήριο το κέρδος, ή ότι μπορεί «εταιρίες λαϊκής βάσης» να αποτελέσουν ασπίδα απέναντι στα μονοπώλια.
Το ΚΚΕ και η Λαϊκή Συσπείρωση καλούν σε εγρήγορση και δράση για να μην παραδοθούν στις αδηφάγες ορέξεις των επιχειρήσεων οι ορεινοί όγκοι και τα ποτάμια.
Λύση που να εξασφαλίζει ρεύμα φτηνό για το λαό, με αξιοποίηση των εγχώριων πηγών, με προσανατολισμό στην εξοικονόμηση ενέργειας και σεβασμό του περιβάλλοντος υπάρχει μόνο σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Προϋποθέτει να γίνει ο τομέας της ενέργειας δημόσια – λαϊκή περιουσία. Να αναπτύσσεται με κριτήριο της λαϊκές ανάγκες και όχι το καπιταλιστικό κέρδος. Mόνο σε αυτά τα πλαίσια μπορεί να γίνει και ορθολογική αξιοποίηση των ΑΠΕ σε αυστηρά συγκεκριμένες χωροταξικά βιομηχανικές ζώνες.
