εκλεγμένος από το στρατηγό Γιαννάκη Γιολδάση και τους προκρίτους. Πέθανε το 1842 ως Επίσκοπος Καλλιδρόμης της «Επισκοπής Καλλιδρόμης» με έδρα το Καρπενήσι, όπως μετονομάσθηκε το 1833 η επισκοπή «Λιτζάς και Αγράφων». Ήταν ένας από τους τρείς ιεράρχες που έλαβαν μέρος σε εκείνη τη συνέλευση που αποτελεί και τη θεμελίωση του Ελληνικού Κράτους. Η δράση του ως θρησκευτικού, πολιτικού και στρατιωτικού σε καμιά περίπτωση δεν φωτίζεται με το παρών δημοσίευμα. Όμως αποτελεί μια οφειλόμενη τιμή στον ιεράρχη που μαζί με τους Ευρυτάνες «μάτωνε» κόντρα στις συμβουλές των Φαναριωτών και τους αφορισμούς του Πατριάρχη. Ο βασιλιάς ΟΘων του απένειμε το «αργυρούν» αριστείο το 1838 με την ανάλογη ταινία. Σχετική είναι η απάντησις, στην υπ. αριθ 20189 διαταγήν της Β. Γραμματείας που υπογράφει ο Διοικητής Ευρυτανίας Ιερομνήνων και ο γραμματεύς Χατζόπουλος. Το σχετικό ομοιότυπο από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους δίνεται παρακάτω.
Σχόλιο. Ο Δοσίθεος ήταν ο μόνος Δεσπότης της Δυτικής Στερεάς που πολεμούσε τους Τούρκους με το Καρυοφύλλι και για ανταμοιβή παραμερίστηκε και εξακολουθεί να είναι παραμερισμένος. Από τη συμμετοχή του, ο αναγνώστης «αβίαστα» βγάζει τα συμπεράσματά του για την προσφορά της Εκκλησίας του τόπου μας, στον αγώνα. Χρειάζεται ο Επίσκοπος Λιτζάς και Αγράφων, Δοσίθεος, έστω και τώρα στο Νομό μας να αποκατασταθεί.
