Στον προαύλιο χώρο του ιστορικού σχολείου των Κορυσχάδων, για ακόμη μια χρονιά, αρκετός κόσμος προσήλθε για να τιμήσει με την παρουσία του όλους εκείνους που οραματίστηκαν μια ελεύθερη Ελλάδα, σε μια από τις πιο δύσκολες εποχές στην ιστορία του Ελληνισμού.
Μετά το πέρας της θείας λειτουργίας τελέστηκε Επιμνημόσυνη Δέηση και κατάθεση Στεφάνων από τους επίσημους προσκεκλημένους, αλλά και από εκπροσώπους φορέων και Συλλόγων.
Στη συνέχεια ακολούθησε ο χαιρετισμός από το Δήμαρχο Καρπενησίου κ. Κώστα Μπακογιάννη, ενώ κεντρικός ομιλητής της εορτής ήταν ο κ. Γιάννης Σκαλιδάκης, δρ. Πολιτικών Επιστημών Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Η εκδήλωση συνεχίστηκε με χαιρετισμούς από τους εκπροσώπους των αντιστασιακών οργανώσεων και του Βασίλη Πριόβολο (Καπετάν Ερμή) και έκλεισε με τον εθνικό ύμνο.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Βουλευτής Ευρυτανίας Κώστας Κοντογεώργος, οι υποψήφιοι Βουλευτές του Νομού μας Λάμπρος Τσιτσάνης, Χρήστος Δημητρόπουλος και Θωμάς Κώστιας, ο πρώην Δήμαρχος Βίνιανης Νίκος Γεωργίου, ο ο Αντιδήμαρχος Καρπενησίου Π. Χαλκιάς, ο Αστυνομικός Δ/ντης Ευρυτανίας Νίκος Στασινός, ο Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Κώστας Χούπας, εκπρόσωποι Αντιστασιακών Οργανώσεων και αρκετοί δημότες του Δήμου Καρπενησίου.
Απόσπασμα από την ομιλία του κ. Σκαλιδάκη
«Σαν σήμερα πριν 68 χρόνια, στις 27 Μαΐου 1944, κάτω από τους ήχους της μπάντας της 13ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ που έπαιζε τον Εθνικό Ύμνο, ολοκλήρωσε τις εργασίες της η Α΄ (και μοναδική) σύνοδος του Εθνικού Συμβουλίου, που είχε συγκροτηθεί μέσα από μια ιδιότυπη εκλογική διαδικασία και με πρωτοβουλία της νεοσύστατης Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης.
Η Αντίσταση του ελληνικού λαού ενάντια στους κατακτητές και τους εγχώριους συνεργάτες τους είχε φτάσει στο αποκορύφωμά της το 1944. Ο ναζισμός, στην πτώση του, έφτανε σε απερίγραπτες θηριωδίες σε ολόκληρη την Ευρώπη μεταφέροντας παντού την κτηνώδη φρίκη που επέδειξε εξαρχής στο Ανατολικό Μέτωπο και επισπεύδοντας την ολοκληρωτική εξολόθρευση των Εβραίων. Παντοτινά σημάδια της ναζιστικής θηριωδίας στη χώρα μας στέκουν οι σφαγές των Καλαβρύτων και του Διστόμου, της Βιάννου και του Χορτιάτη και δεκάδων άλλων μαρτυρικών χωριών…»
«…Στις 14 Μαΐου 1944 συνήλθε το Εθνικό Συμβούλιο εδώ στο χωριό Κορυσχάδες. Η περιγραφή του σκηνικού είναι χαρακτηριστική:
Μέσα στο σχολείο, μια μεγάλη μακριά αίθουσα. Στην μιαν άκρη της το Προεδρείο κι από κάτω το βήμα. Σανίδια σκεπασμένα με χαλιά απ’ το χωριό. Πάνω απ’ το Προεδρείο οι θυρεοί των μεγάλων μας Συμμάχων, Αγγλίας, Αμερικής, Σοβιετικής Ένωσης και Γιουγκοσλαυίας και στη μέση ένας μεγάλος Φοίνικας, το μυθικό πουλί, που ξαναγεννιέται απ’ τη στάχτη του, σύμβολο αιώνιο του ακατάβλητου ελληνικού γένους. Τους θυρεούς πλαισιώνουν οι σημαίες των συμμάχων κι η γαλανόλευκη. Στη δεξιά προς το Προεδρείο πλευρά πάνω στον κάτασπρο τοίχο, καφετιές τοιχογραφίες που παριστάνουν ήρωες της Επανάστασης του 1821, αγωνιστές του έθνους. Κατόπι μια μεγάλη τοιχογραφία, ένα σύμπλεγμα: ένας γέρος και δυο νέοι αντάρτες. Στο βάθος της αίθουσας, στην απέναντι απ’ το Προεδρείο πλευρά, μια άλλη μεγάλη τοιχογραφία, που συμβολίζει τους αγώνες στην πόλη. Από πάνω μια επιγραφή: «Αιώνια τιμή και δόξα στους ήρωες και μάρτυρες της πόλης και του χωριού». Στους τοίχους σκόρπιες άλλες επιγραφές: «Ζήτω οι μεγάλοι μας Σύμμαχοι». «Θάνατος στο φασισμό». «Η ΠΕΕΑ ενσάρκωση της Εθνικής Ενότητας». «Το Εθνικό Συμβούλιο ενσάρκωση της λαϊκής κυριαρχίας».
Το σκηνικό του Εθνικού Συμβουλίου παρέπεμπε στην πολυπόθητη εθνική ενότητα. Οι εργασίες άρχισαν με επισημότητα και με όλους τους τύπους, δοξολογία και ορκωμοσία των μελών. Με έκδηλο συμβολισμό εκλέχτηκε πρόεδρος του Συμβουλίου ο φιλελεύθερος στρατηγός Νεόκοσμος Γρηγοριάδης και αντιπρόεδρος ο μητροπολίτης Κοζάνης Ιωακείμ. Το Συμβούλιο έστειλε χαιρετιστήρια ψηφίσματα στις σύμμαχες δυνάμεις της Μεγάλης Βρετανίας, των ΗΠΑ και της Σοβιετικής Ένωσης αλλά και στην Κίνα και τον Τίτο…»
«…Ο σημερινός εορτασμός είναι αποτέλεσμα της κατοχύρωσης στην εθνική μνήμη των εθνικοαπελευθερωτικών και δημοκρατικών αγώνων του λαού μας. Στο χέρι της σημερινής γενιάς, στα δικά μας χέρια, είναι η διαφύλαξη και ενίσχυση της αδιαπραγμάτευτης εθνικής μας ανεξαρτησίας και αξιοπρέπειας απέναντι στις σύγχρονες επιβουλές καθώς και η συνέχιση των αγώνων για δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη…»
