Ο Γιώργος Αθανασίας,
Διοικητής εδώ και δυόμισι χρόνια του Γηροκομείου Ευρυτανίας, σπάνια μιλάει στα ΜΜΕ
και πολύ σπανιότερα θυμώνει. Όταν όμως, συντρέχουν ιδιαίτερα σοβαροί λόγοι και στα
μέσα ομιλεί και αυστηρό λόγο χρησιμοποιεί. Γνωρίζοντας χρόνια τώρα, πολύ καλά τον
ήρεμο εκπαιδευτικό,
Ο κ. Αθανασίας
με περίσσια ευγένεια δέχτηκε να κουβεντιάσει μαζί μας και στην πολύ ενδιαφέρουσα
συνέντευξη που μας παραχώρησε, μας μίλησε για όλους και για όλα.
Ο Διοικητής
του Θεραπευτηρίου, χαρακτήρισε ως εκδήλωση λασπολογίας την πρόσφατη «εκδήλωση διαμαρτυρίας»
των εργαζομένων, κάνοντας μάλιστα λόγο για κίνηση που έγινε ενσυνείδητα προκειμένου
να πληγεί η ήδη πληγωμένη φήμη του Θεραπευτηρίου, και να αφανιστεί η τεράστια κοινωνική
προσφορά του».
Αυστηρώς και
δίκαιος αναφέρθηκε σε «πειθαρχικά παραπτώματα των «διαμαρτυρόμενων» τα οποία σύντομα
θα πάρουν το δρόμο τους», ενώ στο ερώτημά μας που βρίσκεται το θέμα με την καταγγελλόμενη
υπεξαίρεση σημαντικού χρηματικού ποσού στο Θεραπευτήριο, μας απάντησε: «σε ό,τι
αφορά στο ποινικό της σκέλος, βρίσκεται στα χέρια της Δικαιοσύνης και σε ό,τι αφορά
στο
πειθαρχικό
της σκέλος, εντός των ημερών θα βρίσκεται στα χέρια του Πειθαρχικού Συμβουλίου».
Αυτά
και άλλα πολύ σημαντικά στην αποκλειστική συνέντευξη που ακολουθεί:
Ερώτηση: κ. Διοικητά, προ ημερών είδε το φως της δημοσιότητας, διαμαρτυρία εργαζομένων στο Θεραπευτήριο για οφειλές, που δεν τους έχουν καταβληθεί και είπαν, ότι ευθύνεστε εσείς για το θέμα αυτό. Πώς ακριβώς έχει το όλο ζήτημα;
Απάντηση: Αγαπητή κ. Φεγγούλη, ειλικρινά χαίρομαι, που είμαι μαζί σας. Όχι μόνο γιατί έχω απέναντί μου μια συμπαθητικότατη, γλυκύτατη θα έλεγα, και εξαιρετικά δραστήρια γυναίκα, αλλά γιατί αυτή η γυναίκα, εσείς δηλαδή, παρά το νεαρό της ηλικίας της, χρόνια τώρα είναι κυνηγός της είδησης και πρωταγωνίστρια στην ενημέρωση του Ευρυτάνα πολίτη. Μιας ενημέρωσης, που γίνεται μέσα από τις σελίδες της έγκυρης Ευρυτανικής εφημερίδας «ΕΥΡΥΤΑΝΙΚΟΣ ΠΑΛΜΟΣ». Μιας εφημερίδας, που προβάλλει τον υπέροχο τόπο μας και αναδεικνύει τα πολυδιάστατα προβλήματά του. Χαίρομαι, λοιπόν, που είμαστε μαζί και μέσα απ’ την καρδιά μου σας ευχαριστώ, που μου δίνετε βήμα, για να ακουστεί και η δική μου άποψη σε θέματα του Θεραπευτηρίου Χρονίων Παθήσεων Ευρυτανίας, που εδώ και τριάντα έναν (31) μήνες διοικώ και για να ακριβολογήσουμε σε θέματα που κατά καιρούς ταλάνισαν, που προβλημάτισαν, που απασχόλησαν, που…, που… τηλεοπτικά την κοινή γνώμη ολάκερης της Στερεάς Ελλάδας και μέσω του διαδικτύου την Ελλάδα και τον κόσμο. Ως προς το ερώτημά σας τώρα. Είναι αλήθεια, ότι την περασμένη Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012, μεταξύ 10.00’ και 11.00’ το πρωί, η πλειοψηφία του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου των Εργαζομένων του Θεραπευτηρίου, πλαισιούμενη από είκοσι (20) εργαζόμενους, πραγματοποίησαν «εκδήλωση διαμαρτυρίας», έτσι την ονόμασαν αυτοί, εκδήλωση λασπολογίας επιτρέψτε μου να την χαρακτηρίσω εγώ.
Απάντηση: Αγαπητή κ. Φεγγούλη, ειλικρινά χαίρομαι, που είμαι μαζί σας. Όχι μόνο γιατί έχω απέναντί μου μια συμπαθητικότατη, γλυκύτατη θα έλεγα, και εξαιρετικά δραστήρια γυναίκα, αλλά γιατί αυτή η γυναίκα, εσείς δηλαδή, παρά το νεαρό της ηλικίας της, χρόνια τώρα είναι κυνηγός της είδησης και πρωταγωνίστρια στην ενημέρωση του Ευρυτάνα πολίτη. Μιας ενημέρωσης, που γίνεται μέσα από τις σελίδες της έγκυρης Ευρυτανικής εφημερίδας «ΕΥΡΥΤΑΝΙΚΟΣ ΠΑΛΜΟΣ». Μιας εφημερίδας, που προβάλλει τον υπέροχο τόπο μας και αναδεικνύει τα πολυδιάστατα προβλήματά του. Χαίρομαι, λοιπόν, που είμαστε μαζί και μέσα απ’ την καρδιά μου σας ευχαριστώ, που μου δίνετε βήμα, για να ακουστεί και η δική μου άποψη σε θέματα του Θεραπευτηρίου Χρονίων Παθήσεων Ευρυτανίας, που εδώ και τριάντα έναν (31) μήνες διοικώ και για να ακριβολογήσουμε σε θέματα που κατά καιρούς ταλάνισαν, που προβλημάτισαν, που απασχόλησαν, που…, που… τηλεοπτικά την κοινή γνώμη ολάκερης της Στερεάς Ελλάδας και μέσω του διαδικτύου την Ελλάδα και τον κόσμο. Ως προς το ερώτημά σας τώρα. Είναι αλήθεια, ότι την περασμένη Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012, μεταξύ 10.00’ και 11.00’ το πρωί, η πλειοψηφία του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου των Εργαζομένων του Θεραπευτηρίου, πλαισιούμενη από είκοσι (20) εργαζόμενους, πραγματοποίησαν «εκδήλωση διαμαρτυρίας», έτσι την ονόμασαν αυτοί, εκδήλωση λασπολογίας επιτρέψτε μου να την χαρακτηρίσω εγώ.
Και την χαρακτηρίζω έτσι, διότι, κατά τη γνώμη μου, και ο πιο εύπιστος και ο πιο καλοπροαίρετος πολίτης αντιλήφθηκε τις απροκάλυπτες προθέσεις και των πρωταγωνιστών και των κομπάρσων της εν λόγω εκδήλωσης.
Αναφέρομαι σε προθέσεις και μάλιστα σε απροκάλυπτες, διότι:
1.- Η εν λόγω συγκέντρωση δεν αποφασίστηκε, ως έπρεπε, από τακτική ή έκτακτη γενική συνέλευση των εργαζομένων του Θεραπευτηρίου, αλλά από την πλειοψηφία του Δ.Σ. του Σωματείου.
2.- Αν και ήταν αδήριτη υποχρέωση των διοργανωτών, ούτε ζητήθηκε, ούτε χορηγήθηκε από τη Διοίκηση του Θεραπευτηρίου άδεια πραγματοποίησης εκδήλωσης.
3.- Δεν τηρήθηκαν ούτε οι στοιχειώδεις κανόνες συνδικαλιστικής δεοντολογίας, ή έστω προσώρας και για τους τύπους τα προσχήματα, διότι υπήρχε προκαθορισμένο ραντεβού της Διοίκησης –μάλιστα με έγγραφη πρόσκληση – για συνάντηση με τους …συνδικαλιστές υπαλλήλους στις 11.30’ το πρωί της ίδιας μέρας.
4.- Οι διοργανωτές της εκδήλωσης γνώριζαν εκ των προτέρων, ότι μοχλός επίλυσης των προβλημάτων τους και των «προβλημάτων» τους δεν ήταν η δημοσιοποίησή τους και η αντιπαράθεσή τους με την Διοίκηση, αλλά η συνεργασία, η συνεννόηση, η ταύτιση απόψεων, η από κοινού διεκδίκηση και η κοινή πορεία.
5.- Οι διοργανωτές γνώριζαν –και αν δεν το γνώριζαν, ως συνδικαλιστές όφειλαν να το μάθουν –ότι στα περισσότερα των αιτημάτων τους δεν έφερε ευθύνη ο Διοικητής ή μόνο ο Διοικητής.
Ως εκ τούτου, όπως αντιλαμβάνεστε και εσείς και οι αναγνώστες σας, οι στόχοι ήταν άλλοι και τα πυρά κατευθυνόμενα.
Πλάτειασα, είναι αλήθεια, αλλά, κατά τη γνώμη μου, ήταν άκρως απαραίτητες οι επισημάνσεις αυτές.
Επανερχόμενος στο ερώτημά σας, επιτρέψτε μου να σας πω, ότι πρόκειται για οφειλές νυχτερινής εργασίας και εξαιρέσιμων (Κυριακές και αργίες), που αφορούν στο χρονικό διάστημα από την 1η Ιουλίου τρέχοντος έτους και ύστερα. Κι αυτό, διότι μέχρι τα τέλη Ιουνίου του 2012 η εξόφληση των υπερωριών (τότε, που υπήρχαν), της νυχτερινής εργασίας και των εξαιρέσιμων γίνονταν μέσω του προϋπολογισμού του Θεραπευτηρίου και μάλιστα η εξόφλησή τους προηγούνταν της σχετικής επιχορήγησης.
Όμως, από την 1η Ιουλίου 2012, άλλαξαν τα πράγματα και η αποπληρωμή των εν λόγω οφειλών γίνεται –και θα γίνεται –μέσα από την Υπηρεσία Δημοσιονομικού Ελέγχου και εφόσον έχει έρθει η σχετική επιχορήγηση.
Την συγκεκριμένη επιχορήγηση μπορούσαμε να την διαχειριστούμε από την Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012 έως και την Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012. Δηλαδή υπήρχε προθεσμία μιας εβδομάδας.
Η υπεύθυνη υπάλληλος, σε συνεργασία με την εταιρεία προγραμματισμού O.T.S., που σε θέματα μισθοδοσίας συνεργαζόμαστε, ετοίμασε το ηλεκτρονικό αρχείο, το οποίο βρίσκονταν στην Υπηρεσία Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου Νομού Ευρυτανίας την Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012, στις 01.30’ το μεσημέρι.
Παρ’ όλα αυτά, οι δικαιούχοι υπάλληλοι δεν πληρώθηκαν, διότι ο Επίτροπος, παρ’ ότι, απ’ ό,τι γνωρίζω, έρχεται στο Καρπενήσι κάθε Πέμπτη, τη συγκεκριμένη εβδομάδα ήρθε την Τετάρτη και μάλιστα, για λόγους που εκείνος και η υπηρεσία του γνωρίζει, έφυγε στις 12.00’ το μεσημέρι.
Άρα, λοιπόν, η υπεύθυνη υπάλληλος έγκαιρα έπραξε τα δέοντα, όμως η προσπάθειά της, για το λόγο που σας προανέφερα, δεν είχε το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.
Στο σημείο αυτό, επιτρέψτε μου να επισημάνω:
α) Την ευσυνειδησία της υπεύθυνης υπαλλήλου, στην οποία αξίζουν έπαινοι πολλοί και πρέπουν συγχαρητήρια θερμά, διότι μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα –καταθέτοντας το είναι της και αγνοώντας την, λόγω αλλαγής της θέσης ευθύνης της, μείωση των αποδοχών της κατά εκατόν πενήντα (150.00) € το μήνα –με γραμματικές γνώσεις τριταξίου Γυμνασίου, από καθαρίστρια έγινε χειρίστρια υπολογιστή και μάλιστα καλή. Αποδεικνύοντας έτσι, πως η θέληση για μάθηση, η θέληση για προσφορά και η ευσυνειδησία δεν συναντώνται στους επάνω ορόφους, στα υψηλά πατώματα και στις «καθώς πρέπει» ειδικότητες, αλλά και αλλού.
β) Το γεγονός, ότι οι διοργανωτές της διαμαρτυρίας και οι συμμετέχοντες σε αυτή, όχι μόνο αγνόησαν την προσπάθεια της προαναφερθείσας υπαλλήλου, όχι μόνο λησμόνησαν, ότι ο μέσος όρος των συγκεκριμένων οικονομικών απαιτήσεών τους είναι χαμηλότερος της πάγιας μηνιαίας μισθολογικής απώλειας της υπαλλήλου, αλλά, ενεργώντας εντελώς υλικά, απάνθρωπα και αντισυναδελφικά, την αποθάρρυναν κιόλας.
Ας σημειωθεί, ότι οι εργαζόμενοι τα δεδουλευμένα τους δεν πρόκειται να τα χάσουν. Απλά θα τα πάρουν τον επόμενο χρόνο. Δηλαδή μέσα στο 2013.
γ) Το γεγονός, ότι οι διοργανωτές της διαμαρτυρίας και οι συμμετέχοντες σε αυτή «λησμόνησαν» ή σκοπίμως αποσιώπησαν τις πρότερες έγκαιρες εξοφλήσεις τους. Εξοφλήσεις, που γίνονταν με χρήματα του προϋπολογισμού του Θεραπευτηρίου. Δηλαδή προηγούνταν κατά πολύ των επιχορηγήσεων κι αυτό προς εξυπηρέτησή τους και μόνο.
δ) Το γεγονός, ότι οι διοργανωτές της διαμαρτυρίας και οι συμμετέχοντες σε αυτή «λησμόνησαν» ή σκοπίμως αποσιώπησαν, ότι ο Διοικητής ούτε εμπλέκεται, ούτε υπογράφει τη μισθοδοσία τους, άρα δεν υπογράφει και τις καταστάσεις πληρωμής των πρόσθετων αμοιβών τους.
Για την μισθοδοσία τους και για τις κάθε λογής οικονομικές απολαβές τους αποκλειστικά υπεύθυνος είναι ο εκάστοτε Διευθυντής του Θεραπευτηρίου, με την ιδιότητα του εκκαθαριστή αποδοχών.
Προς ενημέρωσή σας και προς ενημέρωση των αναγνωστών σας, διευκρινίζω και επισημαίνω, ότι ο Διοικητής υπογράφει μόνο ενταλματοποιημένες δαπάνες.
ε) Το γεγονός, ότι οι διοργανωτές της διαμαρτυρίας και οι συμμετέχοντες σε αυτή «λησμόνησαν» ή σκοπίμως αποσιώπησαν, ότι ο Διοικητής πληροφορήθηκε μετά απ’ αυτούς, και μάλιστα εντελώς τυχαία, το δημιουργηθέν πρόβλημα.
στ) Το γεγονός, ότι οι διοργανωτές της διαμαρτυρίας και οι συμμετέχοντες σε αυτή «λησμόνησαν» ή σκοπίμως αποσιώπησαν την απουσία του Επιτρόπου, διότι, αν υπήρχε κάθε μέρα Επίτροπος στο Καρπενήσι, δεν θα συζητούσαμε για το θέμα αυτό σήμερα. Αλλά και κάθε Πέμπτη να έρχονταν, πάλι δεν θα υπήρχε πρόβλημα, διότι, όπως σας προανέφερα, η προθεσμία αποπληρωμής των συγκεκριμένων οφειλών έληγε την Παρασκευή.
Πάνω σ’ αυτό το θέμα, δεν έχω να συμπληρώσω τίποτα άλλο. Τα συμπεράσματα είναι και δικά σας και των αναγνωστών σας.
Ερώτηση: κ. Διοικητά, απ’ όσα μας είπατε, συνάγεται και μάλιστα αβίαστα το συμπέρασμα, ότι οι συνδικαλιστές του Θεραπευτηρίου, ως υπάλληλοι, με τις παραλείψεις τους, με την πρακτική που ακολούθησαν και με τη δημόσια κριτική που σας άσκησαν, υπέπεσαν σε μια σειρά πειθαρχικών παραπτωμάτων. Αλήθεια, πώς σκέφτεστε να το αντιμετωπίσετε το θέμα;
Απάντηση: Ναι… Αλήθεια, έτσι είναι. Υπέπεσαν σε μια σωρεία σοβαρών παραλείψεων και πειθαρχικών παραπτωμάτων. Μάλιστα, στα προαναφερθέντα, πρέπει να προστεθούν:
α) Το γεγονός, ότι κατά τη διάρκεια της διαμαρτυρίας τους δεν υπήρχε προσωπικό ασφαλείας –απλά, γιατί αυτοί δεν όρισαν –με αποτέλεσμα, έστω υποθετικά, να κινδυνεύσουν ανθρώπινες ζωές.
β) Το γεγονός, ότι ενσυνείδητα προσπάθησαν, αρθρώνοντας ανακρίβειες και ψελλίζοντας λασπολογήματα, να πλήξουν την προσφορά, τον αγώνα, το κύρος και την αξιοπρέπεια του Διοικητή του Θεραπευτηρίου.
γ) Το γεγονός, ότι ενσυνείδητα έπληξαν την ήδη πληγωμένη φήμη και αφάνισαν την τεράστια κοινωνική προσφορά του Θεραπευτηρίου, στο οποίο επί σειρά ετών εργάζονται.
Προσθέτοντας, λοιπόν, και τα παραπτώματα αυτά, τότε τα πράγματα γίνονται σοβαρότατα. Και γίνονται σοβαρότατα, διότι μπορεί να τους προσάψει κανείς σκοπιμότητα ή στην καλύτερη γι’ αυτούς περίπτωση την επιλογή κακών συμβούλων, διότι συνδικαλιστική άγνοια απαγορεύεται να έχουν και δεν φαντάζομαι, ότι έχουν. Αν αγνοούν τα στοιχειώδη, τότε…
Ωστόσο άνθρωποι είμαστε. Και ως άνθρωποι, που είμαστε, κάνουμε και λάθη. Άλλωστε, μόνο ο Θεός και οι πεθαμένοι δεν κάνουν λάθη. Άλλα από αυτά διορθώνονται, άλλα όχι. Άλλα συγχωρούνται και άλλα όχι. Πάντως, η διόρθωση και η αποκατάσταση πρέπει… επιβάλλεται να περάσει μέσα από το δρόμο, που δημιούργησε ή που δημιουργήθηκε το λάθος.
Στην περίπτωσή μας, όμως, ποιος θα αποκαταστήσει το κύρος και ποιος θα αφανίσει τον ευτελισμό του Θεραπευτηρίου, που τα τελευταία γεγονότα το επανέφεραν στο ναδίρ; Ποιος είναι αυτός, που θα συνδράμει και πώς θα συνδράμει ένα πληγωμένο Ίδρυμα να επανακτήσει το κύρος του και ένα εξευτελισμένο Θεραπευτήριο, να αποκαταστήσει το όνομά του; Αν θέλετε, ποιος και με ποιον τρόπο θα προβάλει την ύπαρξη, την πολύχρονη παρουσία και την αξεπέραστη κοινωνική προσφορά του Θεραπευτηρίου Χρονίων Παθήσεων Ευρυτανίας; Γιατί, κακά τα ψέματα, τόσα και τόσα προσφέρει στην τοπική κοινωνία. Προσφέρει εργασία σε εξήντα (60) και πλέον ανθρώπους, στεγάζει ογδόντα δύο (82) περιθαλπόμενους και αναντίρρητα βοηθάει σημαντικότατα την τοπική οικονομία.
Αυτά ποιος τα έλαβε υπόψη του; Τα σκέφτηκαν, πριν από τις κινητοποιήσεις τους οι …συνδικαλιστές υπάλληλοι και οι συνακόλουθοί τους;
Είναι έγκλημα… είναι κρίμα… είναι ντροπή, που, χρόνια τώρα, πρωταγωνιστής στην δημιουργία των εντυπώσεων και στην διαμόρφωση της κοινής γνώμης δεν είναι η προσφορά του Θεραπευτηρίου στον άνθρωπο και στην κοινωνία, αλλά γεγονότα απορρέοντα από παράλογες συμπεριφορές και από ανεύθυνες πρακτικές. Κοντολογίς, η ιδιοτέλεια, ο ωχαδερφισμός και το δε βαριέσαι, επισκιάζοντας κάθε τι το θετικό, διαμορφώνουν την αρνητική κοινή γνώμη.
Αλλά και σε προσωπικό επίπεδο να μιλήσουμε, από την αηδία, που μου πλημμύρισε… που μου συνεπήρε εκείνες τις μέρες το είναι, ποιος θα με απαλλάξει; Μιλάμε για εμετικές καταστάσεις, διότι οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες στην «εκδήλωση διαμαρτυρίας», όταν χρειάστηκε, είχαν εισπράξει την απόλυτη κατανόησή μου.
Ακόμη, ο συνδικαλισμός θιασώτης και εκφραστής του πολύπτυχου: Δεν εργάζομαι, αμείβομαι, δεν προγραμματίζω το έργο μου, δεν κάνω απολογισμό του έργου μου, δεν αξιολογώ το έργο μου, κριτικάρω και διεκδικώ, συνέβαλε –και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό – στο σημερινό κατάντημα της χώρας μας. Οι οπαδοί του, οι πιστοί του, οι εκφραστές του είναι επικίνδυνοι και πρέπει να απομονωθούν και ο ίδιος είναι παρωχημένος, αναχρονιστικός, αναξιόπιστος και αναποτελεσματικός και ανήκει ανεπιστρεπτί στο παρελθόν…
Όμως, είμαστε σε γιορτινή περίοδο. Στην Βηθλεέμ γεννιέται ο ήλιος της αγάπης, γεννιέται ο Ιησούς Χριστός. Θα κατέβει και φέτος ο Ιησούς στην καταταλαίπωρη γη για να ενώσει τον άνθρωπο με το Θεό και τον άνθρωπο με τον συνάνθρωπο. Γι’ αυτό, καλόν είναι να μην μιλάμε για λάθη, απρεπείς συμπεριφορές και για ανεπίτρεπτα παραπτώματα. Ας αφήσουμε να περάσουν τα Χριστούγεννα, ας έρθει και η Πρωτοχρονιά και αμέσως μετά βλέπουμε. Στις 2 Ιανουαρίου του 2013 όλα θα πάρουν το δρόμο που πρέπει και τη στράτα που τους ταιριάζει.
Άλλωστε, ο καθένας μας είναι –πρέπει να είναι –υπεύθυνος και υπόλογος και των λόγων του και των έργων του. Έτσι, δεν είναι;
Ερώτηση: Προ καιρού βγήκε στο φως της δημοσιότητας υπεξαίρεση σημαντικού χρηματικού ποσού στο Θεραπευτήριο. Πού βρίσκεται η υπόθεση αυτή;
Απάντηση: Όντως, έτσι είναι. Αποκαλύφθηκε υπεξαίρεση κάποιου –όχι τεράστιου, αλλά όχι και ευκαταφρόνητου –χρηματικού ποσού. Όμως, κατά τη γνώμη μου δεν θα φτάσει ποτέ κανείς στο ακριβές ποσόν της υπεξαίρεσης, αλλά ούτε και στο ακριβές ποσόν των άλλων χρημάτων που χάθηκαν, γιατί χάθηκαν και άλλα χρήματα απ’ το Θεραπευτήριο. Χάθηκαν, γιατί δε ζητήθηκαν ποτέ και από κανέναν. Για παράδειγμα, χάθηκαν χρήματα, γιατί μια πλειάδα περιθαλπομένων του, επί σειρά ετών, δεν δηλώνονταν στον Ο.Γ.Α. Χάθηκαν χρήματα από πρόσθετες συντάξεις, που δεν ήρθαν ποτέ στο Θεραπευτήριο κ.ο.κ. Ωστόσο, είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσεγγίσεις την απόλυτη ακρίβεια και να φτάσεις στην απόλυτη αλήθεια.
Αν με ρωτήσετε, να σας αναφέρω, έστω κατά προσέγγιση, τα ποσά που χάθηκαν, φοβάμαι, ότι θα σας παραπλανήσω. Ότι και να σας αναφέρω λάθος νούμερο θα είναι. Πάντως, σύμφωνα με μέτριους και εντελώς πρόχειρους υπολογισμούς, το σύνολο των απολεσθέντων χρημάτων πρέπει να ξεπερνάει τις πεντακόσιες χιλιάδες (500.000) €.
Η υπόθεση, μιας και με ρωτήσατε γι’ αυτή, σε ό,τι αφορά στο ποινικό της σκέλος, βρίσκεται στα χέρια της Δικαιοσύνης και σε ό,τι αφορά στο πειθαρχικό της σκέλος, εντός των ημερών θα βρίσκεται στα χέρια του Πειθαρχικού Συμβουλίου.
Ερώτηση: Πώς αντιμετωπίζει τα λειτουργικά του έξοδα το Θεραπευτήριο σε μια εποχή δύσκολη και με δεδομένο, ότι έχει κουρευτεί ένα μεγάλο ποσό από τα αποθεματικά του;
Απάντηση: Από τα αποθεματικά του Θεραπευτηρίου, στα πλαίσια του P.S.Ι., αφαιρέθηκαν, δίχως καμία προειδοποίηση ή ενημέρωση και ασφαλώς χωρίς τη δική μας έγκριση, περίπου τέσσερα εκατομμύρια εκατόν ένδεκα χιλιάδες (4.111.000,00) €. Λέω περίπου, επειδή δεν θυμάμαι τα «ψιλά». Για το λόγο αυτό, καταθέσαμε μήνυση κατά παντός υπευθύνου και ζητάμε να μας επιστραφούν τα χρήματά μας πίσω.
Αν και μπορώ και να φανταστώ και να υποθέσω το αποτέλεσμα της δικαστικής διεκδίκησης, στην περίπτωση που δεν θα δικαιωθεί στα δικαστήρια το Θεραπευτήριο, τα αφαιρεθέντα χρήματα θα επιστραφούν σε αυτό, αν θυμάμαι καλά, το 2042…! Εγώ, πάντως, δεν θα ζω τότε, για να το δω και να το χαρώ.
Μολαταύτα, για την ώρα, τα λειτουργικά του έξοδα αντιμετωπίζονται χωρίς προβλήματα και, αν όλα πάνε καλά, ούτε στο μέλλον, τουλάχιστον στο εγγύς, θα υπάρξουν προβλήματα.
Αν και πέρα από τις πάγιες δαπάνες (φαγητό, φάρμακα, υγειονομικό υλικό, πετρέλαιο, ρεύμα κ.λ.π.), κάναμε αρκετές δαπάνες σε διάφορα έργα, έργα όπως η τοποθέτηση ηλιακών συλλεκτών για την θέρμανση νερού, αγιογράφηση του Ιδρυματικού Ναού, τοποθέτηση συστήματος μετάδοσης μουσικής στους χώρους εργασίας, τοποθέτηση σε ετήσια βάση αποσμητικών και απολυμαντικών συσκευών και υλικών στους κοινόχρηστους και στους ατομικούς χώρους, αγορά παπλωμάτων, βελτίωση φαγητού κ.λ.π., η συνετή διαχείριση και τα υπάρχοντα αποθεματικά μας, μας δίνουν κάθε δικαίωμα να αισιοδοξούμε.
Ερώτηση: Ακούγονται πολλά για την συγχώνευση του Θεραπευτηρίου με άλλα ανάλογα Ιδρύματα της Στερεάς Ελλάδας. Εσείς τι πιστεύετε; Ποια είναι η γνώμη σας για τέτοιου είδους συγχωνεύσεις;
Απάντηση: Κατ’ αρχάς, έγιναν και πέρυσι, πρόπερσι πάει τώρα, συγχωνεύσεις Ιδρυμάτων Κοινωνικής Πρόνοιας, από τις οποίες το δικό μας Ίδρυμα έμεινε αλώβητο, δηλαδή αυτοδιοίκητο. Και όχι μόνον αυτό, τολμώ να πω, ότι αναβαθμίστηκε κιόλας, διότι το τότε Ίδρυμα Κοινωνικής Πρόνοιας Ευρυτανίας μετονομάστηκε σε Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων Ευρυτανίας και επικεφαλής του, αντί για Πρόεδρο που είχε τότε, σήμερα έχει Διοικητή.
Το αυτοδιοίκητο επετεύχθη χάρη στις άοκνες και συντονισμένες προσπάθειες πολλών παραγόντων. Εκείνον τον καιρό είχα κοντά μου τον τότε Βουλευτή Ευρυτανίας Ηλία Καρανίκα, τον τότε Υφυπουργό του Υπουργείου Υγείας Μάρκο Μπόλαρη, τον Αντιπεριφερειάρχη Ευρυτανίας Βασίλη Καραμπά και τον Δήμαρχο Καρπενησίου Κώστα Μπακογιάννη. Ήμασταν όλοι μαζί, τρέξαμε, απαιτήσαμε, διεκδικήσαμε και στο τέλος τα καταφέραμε.
Ένα ευχαριστώ είναι εξαιρετικά λίγο μπροστά στην καλοσύνη τους, στην ανθρωπιά τους, στην κατανόησή τους, στην ενθάρρυνσή τους και στις από κοινού συνεχείς προσπάθειες και αδιάκοπες διεκδικήσεις.
Παρ’ όλα αυτά, τα σύννεφα της συνένωσης πύκνωσαν πάλι. Πολλά ακούγονται, πολλά λέγονται, πολλά σκηνοθετούνται, αλλά θα δούμε…
Προσωπικά, δεν είμαι υπέρ της συνένωσης ή της συγχώνευσης. Αν γίνει, θα γίνει εντελώς αδικαιολόγητα και βιαστικά. Ας αφήσουμε πρώτα το «παιδί», που γεννήθηκε από τις πρώτες συνενώσεις, να περπατήσει και ανάλογα με το περπάτημά του πράττουμε. Γιατί βιαζόμαστε; Ακόμα δεν μπουσούλισε.
Πάντως και τούτη τη φορά υπάρχει σύμπνοια, υπάρχει συμπόρευση και συμβάλλουν όλοι οι τοπικοί παράγοντες και φορείς στην κοινή προσπάθεια. Μάλιστα, όσο το σκέφτομαι, δεν βρίσκω καθόλου άσχημη την ιδέα να τεθούμε εμείς επικεφαλής των Ιδρυμάτων της Στερεάς Ελλάδας…!!!
Μολαταύτα, και τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο τον έχει η κυβέρνηση. Εμείς επιμένουμε στο αυτοδιοίκητο, η κυβέρνηση συντάσσει και καταθέτει νόμους και η Βουλή των Ελλήνων τους ψηφίζει.
Αναφέρομαι σε προθέσεις και μάλιστα σε απροκάλυπτες, διότι:
1.- Η εν λόγω συγκέντρωση δεν αποφασίστηκε, ως έπρεπε, από τακτική ή έκτακτη γενική συνέλευση των εργαζομένων του Θεραπευτηρίου, αλλά από την πλειοψηφία του Δ.Σ. του Σωματείου.
2.- Αν και ήταν αδήριτη υποχρέωση των διοργανωτών, ούτε ζητήθηκε, ούτε χορηγήθηκε από τη Διοίκηση του Θεραπευτηρίου άδεια πραγματοποίησης εκδήλωσης.
3.- Δεν τηρήθηκαν ούτε οι στοιχειώδεις κανόνες συνδικαλιστικής δεοντολογίας, ή έστω προσώρας και για τους τύπους τα προσχήματα, διότι υπήρχε προκαθορισμένο ραντεβού της Διοίκησης –μάλιστα με έγγραφη πρόσκληση – για συνάντηση με τους …συνδικαλιστές υπαλλήλους στις 11.30’ το πρωί της ίδιας μέρας.
4.- Οι διοργανωτές της εκδήλωσης γνώριζαν εκ των προτέρων, ότι μοχλός επίλυσης των προβλημάτων τους και των «προβλημάτων» τους δεν ήταν η δημοσιοποίησή τους και η αντιπαράθεσή τους με την Διοίκηση, αλλά η συνεργασία, η συνεννόηση, η ταύτιση απόψεων, η από κοινού διεκδίκηση και η κοινή πορεία.
5.- Οι διοργανωτές γνώριζαν –και αν δεν το γνώριζαν, ως συνδικαλιστές όφειλαν να το μάθουν –ότι στα περισσότερα των αιτημάτων τους δεν έφερε ευθύνη ο Διοικητής ή μόνο ο Διοικητής.
Ως εκ τούτου, όπως αντιλαμβάνεστε και εσείς και οι αναγνώστες σας, οι στόχοι ήταν άλλοι και τα πυρά κατευθυνόμενα.
Πλάτειασα, είναι αλήθεια, αλλά, κατά τη γνώμη μου, ήταν άκρως απαραίτητες οι επισημάνσεις αυτές.
Επανερχόμενος στο ερώτημά σας, επιτρέψτε μου να σας πω, ότι πρόκειται για οφειλές νυχτερινής εργασίας και εξαιρέσιμων (Κυριακές και αργίες), που αφορούν στο χρονικό διάστημα από την 1η Ιουλίου τρέχοντος έτους και ύστερα. Κι αυτό, διότι μέχρι τα τέλη Ιουνίου του 2012 η εξόφληση των υπερωριών (τότε, που υπήρχαν), της νυχτερινής εργασίας και των εξαιρέσιμων γίνονταν μέσω του προϋπολογισμού του Θεραπευτηρίου και μάλιστα η εξόφλησή τους προηγούνταν της σχετικής επιχορήγησης.
Όμως, από την 1η Ιουλίου 2012, άλλαξαν τα πράγματα και η αποπληρωμή των εν λόγω οφειλών γίνεται –και θα γίνεται –μέσα από την Υπηρεσία Δημοσιονομικού Ελέγχου και εφόσον έχει έρθει η σχετική επιχορήγηση.
Την συγκεκριμένη επιχορήγηση μπορούσαμε να την διαχειριστούμε από την Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012 έως και την Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012. Δηλαδή υπήρχε προθεσμία μιας εβδομάδας.
Η υπεύθυνη υπάλληλος, σε συνεργασία με την εταιρεία προγραμματισμού O.T.S., που σε θέματα μισθοδοσίας συνεργαζόμαστε, ετοίμασε το ηλεκτρονικό αρχείο, το οποίο βρίσκονταν στην Υπηρεσία Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου Νομού Ευρυτανίας την Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012, στις 01.30’ το μεσημέρι.
Παρ’ όλα αυτά, οι δικαιούχοι υπάλληλοι δεν πληρώθηκαν, διότι ο Επίτροπος, παρ’ ότι, απ’ ό,τι γνωρίζω, έρχεται στο Καρπενήσι κάθε Πέμπτη, τη συγκεκριμένη εβδομάδα ήρθε την Τετάρτη και μάλιστα, για λόγους που εκείνος και η υπηρεσία του γνωρίζει, έφυγε στις 12.00’ το μεσημέρι.
Άρα, λοιπόν, η υπεύθυνη υπάλληλος έγκαιρα έπραξε τα δέοντα, όμως η προσπάθειά της, για το λόγο που σας προανέφερα, δεν είχε το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.
Στο σημείο αυτό, επιτρέψτε μου να επισημάνω:
α) Την ευσυνειδησία της υπεύθυνης υπαλλήλου, στην οποία αξίζουν έπαινοι πολλοί και πρέπουν συγχαρητήρια θερμά, διότι μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα –καταθέτοντας το είναι της και αγνοώντας την, λόγω αλλαγής της θέσης ευθύνης της, μείωση των αποδοχών της κατά εκατόν πενήντα (150.00) € το μήνα –με γραμματικές γνώσεις τριταξίου Γυμνασίου, από καθαρίστρια έγινε χειρίστρια υπολογιστή και μάλιστα καλή. Αποδεικνύοντας έτσι, πως η θέληση για μάθηση, η θέληση για προσφορά και η ευσυνειδησία δεν συναντώνται στους επάνω ορόφους, στα υψηλά πατώματα και στις «καθώς πρέπει» ειδικότητες, αλλά και αλλού.
β) Το γεγονός, ότι οι διοργανωτές της διαμαρτυρίας και οι συμμετέχοντες σε αυτή, όχι μόνο αγνόησαν την προσπάθεια της προαναφερθείσας υπαλλήλου, όχι μόνο λησμόνησαν, ότι ο μέσος όρος των συγκεκριμένων οικονομικών απαιτήσεών τους είναι χαμηλότερος της πάγιας μηνιαίας μισθολογικής απώλειας της υπαλλήλου, αλλά, ενεργώντας εντελώς υλικά, απάνθρωπα και αντισυναδελφικά, την αποθάρρυναν κιόλας.
Ας σημειωθεί, ότι οι εργαζόμενοι τα δεδουλευμένα τους δεν πρόκειται να τα χάσουν. Απλά θα τα πάρουν τον επόμενο χρόνο. Δηλαδή μέσα στο 2013.
γ) Το γεγονός, ότι οι διοργανωτές της διαμαρτυρίας και οι συμμετέχοντες σε αυτή «λησμόνησαν» ή σκοπίμως αποσιώπησαν τις πρότερες έγκαιρες εξοφλήσεις τους. Εξοφλήσεις, που γίνονταν με χρήματα του προϋπολογισμού του Θεραπευτηρίου. Δηλαδή προηγούνταν κατά πολύ των επιχορηγήσεων κι αυτό προς εξυπηρέτησή τους και μόνο.
δ) Το γεγονός, ότι οι διοργανωτές της διαμαρτυρίας και οι συμμετέχοντες σε αυτή «λησμόνησαν» ή σκοπίμως αποσιώπησαν, ότι ο Διοικητής ούτε εμπλέκεται, ούτε υπογράφει τη μισθοδοσία τους, άρα δεν υπογράφει και τις καταστάσεις πληρωμής των πρόσθετων αμοιβών τους.
Για την μισθοδοσία τους και για τις κάθε λογής οικονομικές απολαβές τους αποκλειστικά υπεύθυνος είναι ο εκάστοτε Διευθυντής του Θεραπευτηρίου, με την ιδιότητα του εκκαθαριστή αποδοχών.
Προς ενημέρωσή σας και προς ενημέρωση των αναγνωστών σας, διευκρινίζω και επισημαίνω, ότι ο Διοικητής υπογράφει μόνο ενταλματοποιημένες δαπάνες.
ε) Το γεγονός, ότι οι διοργανωτές της διαμαρτυρίας και οι συμμετέχοντες σε αυτή «λησμόνησαν» ή σκοπίμως αποσιώπησαν, ότι ο Διοικητής πληροφορήθηκε μετά απ’ αυτούς, και μάλιστα εντελώς τυχαία, το δημιουργηθέν πρόβλημα.
στ) Το γεγονός, ότι οι διοργανωτές της διαμαρτυρίας και οι συμμετέχοντες σε αυτή «λησμόνησαν» ή σκοπίμως αποσιώπησαν την απουσία του Επιτρόπου, διότι, αν υπήρχε κάθε μέρα Επίτροπος στο Καρπενήσι, δεν θα συζητούσαμε για το θέμα αυτό σήμερα. Αλλά και κάθε Πέμπτη να έρχονταν, πάλι δεν θα υπήρχε πρόβλημα, διότι, όπως σας προανέφερα, η προθεσμία αποπληρωμής των συγκεκριμένων οφειλών έληγε την Παρασκευή.
Πάνω σ’ αυτό το θέμα, δεν έχω να συμπληρώσω τίποτα άλλο. Τα συμπεράσματα είναι και δικά σας και των αναγνωστών σας.
Ερώτηση: κ. Διοικητά, απ’ όσα μας είπατε, συνάγεται και μάλιστα αβίαστα το συμπέρασμα, ότι οι συνδικαλιστές του Θεραπευτηρίου, ως υπάλληλοι, με τις παραλείψεις τους, με την πρακτική που ακολούθησαν και με τη δημόσια κριτική που σας άσκησαν, υπέπεσαν σε μια σειρά πειθαρχικών παραπτωμάτων. Αλήθεια, πώς σκέφτεστε να το αντιμετωπίσετε το θέμα;
Απάντηση: Ναι… Αλήθεια, έτσι είναι. Υπέπεσαν σε μια σωρεία σοβαρών παραλείψεων και πειθαρχικών παραπτωμάτων. Μάλιστα, στα προαναφερθέντα, πρέπει να προστεθούν:
α) Το γεγονός, ότι κατά τη διάρκεια της διαμαρτυρίας τους δεν υπήρχε προσωπικό ασφαλείας –απλά, γιατί αυτοί δεν όρισαν –με αποτέλεσμα, έστω υποθετικά, να κινδυνεύσουν ανθρώπινες ζωές.
β) Το γεγονός, ότι ενσυνείδητα προσπάθησαν, αρθρώνοντας ανακρίβειες και ψελλίζοντας λασπολογήματα, να πλήξουν την προσφορά, τον αγώνα, το κύρος και την αξιοπρέπεια του Διοικητή του Θεραπευτηρίου.
γ) Το γεγονός, ότι ενσυνείδητα έπληξαν την ήδη πληγωμένη φήμη και αφάνισαν την τεράστια κοινωνική προσφορά του Θεραπευτηρίου, στο οποίο επί σειρά ετών εργάζονται.
Προσθέτοντας, λοιπόν, και τα παραπτώματα αυτά, τότε τα πράγματα γίνονται σοβαρότατα. Και γίνονται σοβαρότατα, διότι μπορεί να τους προσάψει κανείς σκοπιμότητα ή στην καλύτερη γι’ αυτούς περίπτωση την επιλογή κακών συμβούλων, διότι συνδικαλιστική άγνοια απαγορεύεται να έχουν και δεν φαντάζομαι, ότι έχουν. Αν αγνοούν τα στοιχειώδη, τότε…
Ωστόσο άνθρωποι είμαστε. Και ως άνθρωποι, που είμαστε, κάνουμε και λάθη. Άλλωστε, μόνο ο Θεός και οι πεθαμένοι δεν κάνουν λάθη. Άλλα από αυτά διορθώνονται, άλλα όχι. Άλλα συγχωρούνται και άλλα όχι. Πάντως, η διόρθωση και η αποκατάσταση πρέπει… επιβάλλεται να περάσει μέσα από το δρόμο, που δημιούργησε ή που δημιουργήθηκε το λάθος.
Στην περίπτωσή μας, όμως, ποιος θα αποκαταστήσει το κύρος και ποιος θα αφανίσει τον ευτελισμό του Θεραπευτηρίου, που τα τελευταία γεγονότα το επανέφεραν στο ναδίρ; Ποιος είναι αυτός, που θα συνδράμει και πώς θα συνδράμει ένα πληγωμένο Ίδρυμα να επανακτήσει το κύρος του και ένα εξευτελισμένο Θεραπευτήριο, να αποκαταστήσει το όνομά του; Αν θέλετε, ποιος και με ποιον τρόπο θα προβάλει την ύπαρξη, την πολύχρονη παρουσία και την αξεπέραστη κοινωνική προσφορά του Θεραπευτηρίου Χρονίων Παθήσεων Ευρυτανίας; Γιατί, κακά τα ψέματα, τόσα και τόσα προσφέρει στην τοπική κοινωνία. Προσφέρει εργασία σε εξήντα (60) και πλέον ανθρώπους, στεγάζει ογδόντα δύο (82) περιθαλπόμενους και αναντίρρητα βοηθάει σημαντικότατα την τοπική οικονομία.
Αυτά ποιος τα έλαβε υπόψη του; Τα σκέφτηκαν, πριν από τις κινητοποιήσεις τους οι …συνδικαλιστές υπάλληλοι και οι συνακόλουθοί τους;
Είναι έγκλημα… είναι κρίμα… είναι ντροπή, που, χρόνια τώρα, πρωταγωνιστής στην δημιουργία των εντυπώσεων και στην διαμόρφωση της κοινής γνώμης δεν είναι η προσφορά του Θεραπευτηρίου στον άνθρωπο και στην κοινωνία, αλλά γεγονότα απορρέοντα από παράλογες συμπεριφορές και από ανεύθυνες πρακτικές. Κοντολογίς, η ιδιοτέλεια, ο ωχαδερφισμός και το δε βαριέσαι, επισκιάζοντας κάθε τι το θετικό, διαμορφώνουν την αρνητική κοινή γνώμη.
Αλλά και σε προσωπικό επίπεδο να μιλήσουμε, από την αηδία, που μου πλημμύρισε… που μου συνεπήρε εκείνες τις μέρες το είναι, ποιος θα με απαλλάξει; Μιλάμε για εμετικές καταστάσεις, διότι οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες στην «εκδήλωση διαμαρτυρίας», όταν χρειάστηκε, είχαν εισπράξει την απόλυτη κατανόησή μου.
Ακόμη, ο συνδικαλισμός θιασώτης και εκφραστής του πολύπτυχου: Δεν εργάζομαι, αμείβομαι, δεν προγραμματίζω το έργο μου, δεν κάνω απολογισμό του έργου μου, δεν αξιολογώ το έργο μου, κριτικάρω και διεκδικώ, συνέβαλε –και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό – στο σημερινό κατάντημα της χώρας μας. Οι οπαδοί του, οι πιστοί του, οι εκφραστές του είναι επικίνδυνοι και πρέπει να απομονωθούν και ο ίδιος είναι παρωχημένος, αναχρονιστικός, αναξιόπιστος και αναποτελεσματικός και ανήκει ανεπιστρεπτί στο παρελθόν…
Όμως, είμαστε σε γιορτινή περίοδο. Στην Βηθλεέμ γεννιέται ο ήλιος της αγάπης, γεννιέται ο Ιησούς Χριστός. Θα κατέβει και φέτος ο Ιησούς στην καταταλαίπωρη γη για να ενώσει τον άνθρωπο με το Θεό και τον άνθρωπο με τον συνάνθρωπο. Γι’ αυτό, καλόν είναι να μην μιλάμε για λάθη, απρεπείς συμπεριφορές και για ανεπίτρεπτα παραπτώματα. Ας αφήσουμε να περάσουν τα Χριστούγεννα, ας έρθει και η Πρωτοχρονιά και αμέσως μετά βλέπουμε. Στις 2 Ιανουαρίου του 2013 όλα θα πάρουν το δρόμο που πρέπει και τη στράτα που τους ταιριάζει.
Άλλωστε, ο καθένας μας είναι –πρέπει να είναι –υπεύθυνος και υπόλογος και των λόγων του και των έργων του. Έτσι, δεν είναι;
Ερώτηση: Προ καιρού βγήκε στο φως της δημοσιότητας υπεξαίρεση σημαντικού χρηματικού ποσού στο Θεραπευτήριο. Πού βρίσκεται η υπόθεση αυτή;
Απάντηση: Όντως, έτσι είναι. Αποκαλύφθηκε υπεξαίρεση κάποιου –όχι τεράστιου, αλλά όχι και ευκαταφρόνητου –χρηματικού ποσού. Όμως, κατά τη γνώμη μου δεν θα φτάσει ποτέ κανείς στο ακριβές ποσόν της υπεξαίρεσης, αλλά ούτε και στο ακριβές ποσόν των άλλων χρημάτων που χάθηκαν, γιατί χάθηκαν και άλλα χρήματα απ’ το Θεραπευτήριο. Χάθηκαν, γιατί δε ζητήθηκαν ποτέ και από κανέναν. Για παράδειγμα, χάθηκαν χρήματα, γιατί μια πλειάδα περιθαλπομένων του, επί σειρά ετών, δεν δηλώνονταν στον Ο.Γ.Α. Χάθηκαν χρήματα από πρόσθετες συντάξεις, που δεν ήρθαν ποτέ στο Θεραπευτήριο κ.ο.κ. Ωστόσο, είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσεγγίσεις την απόλυτη ακρίβεια και να φτάσεις στην απόλυτη αλήθεια.
Αν με ρωτήσετε, να σας αναφέρω, έστω κατά προσέγγιση, τα ποσά που χάθηκαν, φοβάμαι, ότι θα σας παραπλανήσω. Ότι και να σας αναφέρω λάθος νούμερο θα είναι. Πάντως, σύμφωνα με μέτριους και εντελώς πρόχειρους υπολογισμούς, το σύνολο των απολεσθέντων χρημάτων πρέπει να ξεπερνάει τις πεντακόσιες χιλιάδες (500.000) €.
Η υπόθεση, μιας και με ρωτήσατε γι’ αυτή, σε ό,τι αφορά στο ποινικό της σκέλος, βρίσκεται στα χέρια της Δικαιοσύνης και σε ό,τι αφορά στο πειθαρχικό της σκέλος, εντός των ημερών θα βρίσκεται στα χέρια του Πειθαρχικού Συμβουλίου.
Ερώτηση: Πώς αντιμετωπίζει τα λειτουργικά του έξοδα το Θεραπευτήριο σε μια εποχή δύσκολη και με δεδομένο, ότι έχει κουρευτεί ένα μεγάλο ποσό από τα αποθεματικά του;
Απάντηση: Από τα αποθεματικά του Θεραπευτηρίου, στα πλαίσια του P.S.Ι., αφαιρέθηκαν, δίχως καμία προειδοποίηση ή ενημέρωση και ασφαλώς χωρίς τη δική μας έγκριση, περίπου τέσσερα εκατομμύρια εκατόν ένδεκα χιλιάδες (4.111.000,00) €. Λέω περίπου, επειδή δεν θυμάμαι τα «ψιλά». Για το λόγο αυτό, καταθέσαμε μήνυση κατά παντός υπευθύνου και ζητάμε να μας επιστραφούν τα χρήματά μας πίσω.
Αν και μπορώ και να φανταστώ και να υποθέσω το αποτέλεσμα της δικαστικής διεκδίκησης, στην περίπτωση που δεν θα δικαιωθεί στα δικαστήρια το Θεραπευτήριο, τα αφαιρεθέντα χρήματα θα επιστραφούν σε αυτό, αν θυμάμαι καλά, το 2042…! Εγώ, πάντως, δεν θα ζω τότε, για να το δω και να το χαρώ.
Μολαταύτα, για την ώρα, τα λειτουργικά του έξοδα αντιμετωπίζονται χωρίς προβλήματα και, αν όλα πάνε καλά, ούτε στο μέλλον, τουλάχιστον στο εγγύς, θα υπάρξουν προβλήματα.
Αν και πέρα από τις πάγιες δαπάνες (φαγητό, φάρμακα, υγειονομικό υλικό, πετρέλαιο, ρεύμα κ.λ.π.), κάναμε αρκετές δαπάνες σε διάφορα έργα, έργα όπως η τοποθέτηση ηλιακών συλλεκτών για την θέρμανση νερού, αγιογράφηση του Ιδρυματικού Ναού, τοποθέτηση συστήματος μετάδοσης μουσικής στους χώρους εργασίας, τοποθέτηση σε ετήσια βάση αποσμητικών και απολυμαντικών συσκευών και υλικών στους κοινόχρηστους και στους ατομικούς χώρους, αγορά παπλωμάτων, βελτίωση φαγητού κ.λ.π., η συνετή διαχείριση και τα υπάρχοντα αποθεματικά μας, μας δίνουν κάθε δικαίωμα να αισιοδοξούμε.
Ερώτηση: Ακούγονται πολλά για την συγχώνευση του Θεραπευτηρίου με άλλα ανάλογα Ιδρύματα της Στερεάς Ελλάδας. Εσείς τι πιστεύετε; Ποια είναι η γνώμη σας για τέτοιου είδους συγχωνεύσεις;
Απάντηση: Κατ’ αρχάς, έγιναν και πέρυσι, πρόπερσι πάει τώρα, συγχωνεύσεις Ιδρυμάτων Κοινωνικής Πρόνοιας, από τις οποίες το δικό μας Ίδρυμα έμεινε αλώβητο, δηλαδή αυτοδιοίκητο. Και όχι μόνον αυτό, τολμώ να πω, ότι αναβαθμίστηκε κιόλας, διότι το τότε Ίδρυμα Κοινωνικής Πρόνοιας Ευρυτανίας μετονομάστηκε σε Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων Ευρυτανίας και επικεφαλής του, αντί για Πρόεδρο που είχε τότε, σήμερα έχει Διοικητή.
Το αυτοδιοίκητο επετεύχθη χάρη στις άοκνες και συντονισμένες προσπάθειες πολλών παραγόντων. Εκείνον τον καιρό είχα κοντά μου τον τότε Βουλευτή Ευρυτανίας Ηλία Καρανίκα, τον τότε Υφυπουργό του Υπουργείου Υγείας Μάρκο Μπόλαρη, τον Αντιπεριφερειάρχη Ευρυτανίας Βασίλη Καραμπά και τον Δήμαρχο Καρπενησίου Κώστα Μπακογιάννη. Ήμασταν όλοι μαζί, τρέξαμε, απαιτήσαμε, διεκδικήσαμε και στο τέλος τα καταφέραμε.
Ένα ευχαριστώ είναι εξαιρετικά λίγο μπροστά στην καλοσύνη τους, στην ανθρωπιά τους, στην κατανόησή τους, στην ενθάρρυνσή τους και στις από κοινού συνεχείς προσπάθειες και αδιάκοπες διεκδικήσεις.
Παρ’ όλα αυτά, τα σύννεφα της συνένωσης πύκνωσαν πάλι. Πολλά ακούγονται, πολλά λέγονται, πολλά σκηνοθετούνται, αλλά θα δούμε…
Προσωπικά, δεν είμαι υπέρ της συνένωσης ή της συγχώνευσης. Αν γίνει, θα γίνει εντελώς αδικαιολόγητα και βιαστικά. Ας αφήσουμε πρώτα το «παιδί», που γεννήθηκε από τις πρώτες συνενώσεις, να περπατήσει και ανάλογα με το περπάτημά του πράττουμε. Γιατί βιαζόμαστε; Ακόμα δεν μπουσούλισε.
Πάντως και τούτη τη φορά υπάρχει σύμπνοια, υπάρχει συμπόρευση και συμβάλλουν όλοι οι τοπικοί παράγοντες και φορείς στην κοινή προσπάθεια. Μάλιστα, όσο το σκέφτομαι, δεν βρίσκω καθόλου άσχημη την ιδέα να τεθούμε εμείς επικεφαλής των Ιδρυμάτων της Στερεάς Ελλάδας…!!!
Μολαταύτα, και τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο τον έχει η κυβέρνηση. Εμείς επιμένουμε στο αυτοδιοίκητο, η κυβέρνηση συντάσσει και καταθέτει νόμους και η Βουλή των Ελλήνων τους ψηφίζει.
Ερώτηση: Θα θέλατε να προσθέσετε κάτι άλλο; Απάντηση: Ναι… Ασφαλώς και θέλω.
Θέλω να ευχαριστήσω δημόσια όλους τους συνεργάτες μου. Δυόμισι χρόνια τώρα οικοδομούμε, φτιάχνουμε, δημιουργούμε. Όπου πετύχαμε, όλοι μαζί πετύχαμε. Ό,τι κατορθώσαμε, όλοι μαζί το κατορθώσαμε. Όπου αποτύχαμε, όλοι μαζί αποτύχαμε. Ό,τι μας γκρεμίστηκε, η ιδιοτέλεια, η ανευθυνότητα, η εμπάθεια και το κοντόφθαλμο βλέμμα μας το γκρέμισαν.
Θέλω να ευχαριστήσω τους τοπικούς παράγοντες και φορείς που καθημερινά με συνδράμουν στο έργο μου. Η συνδρομή τους είναι σημαντική και η αγάπη τους καταλυτική.
Θέλω να ευχαριστήσω την οικογένειά μου, που δεν με ανέχεται μόνο, με στηρίζει κιόλας.
Θέλω να ευχαριστήσω και να συγχαρώ τους εργαζόμενους του Θεραπευτηρίου, που τόσα και τόσα προσφέρουν σε αναξιοπαθούντες συνανθρώπους μας.
Θέλω να ευχαριστήσω τους περιθαλπόμενους του Θεραπευτηρίου, για την σοφία, την αγάπη και το κουράγιο, που καθημερινά αντλώ και εισπράττω από αυτούς.
Θέλω να ευχαριστήσω και εσάς. Να σας ευχαριστήσω και για την φιλοξενία σας και για την καλοσύνη σας και για το χαμόγελό σας.
Τέλος, θέλω να συμβουλέψω –αν, βέβαια, μου το επιτρέπουν –όλους όσοι διάλεξαν δρόμους παράλληλους ή και αντίθετους. Ας σεβαστούν το χώρο, που τους προσφέρει εργασία. Ας σεβαστούν τους ανθρώπους, που τους εξασφαλίζουν την εργασία. Ας έχουν υπόψη τους, ότι υπηρετούν τον άνθρωπο και πρέπει να είναι άνθρωποι. Ας έχουν υπόψη τους, ότι η συμπεριφορά μας είναι της καρδιάς μας οι παλμοί και της ψυχής μας οι ταλαντώσεις. Ας έχουν υπόψη τους, ότι απέναντι από τον παραλογισμό ίσταται η λογική. Ας έχουν υπόψη τους, ότι απέναντι απ’ το ύπουλο ίσταται το παλικαρίσιο. Ας έχουν υπόψη τους, ότι απέναντι από την αγνωμοσύνη ίσταται η ευγνωμοσύνη. Ας έχουν υπόψη τους, ότι το τραίνο της αντιπαράθεσης πρώτα περνάει από το σταθμό της διαβούλευσης, της συνεργασίας και της συνεννόησης. Ας έχουν υπόψη τους, ότι είναι εύκολο να γκρεμίζεις και εξαιρετικά δύσκολο να οικοδομείς.
Και πάλι σας ευχαριστώ πολύ και εύχομαι σε όλους κάθε καλό.-
