«Ενός κακού μύρια έπονται». Έτσι είναι, όταν πάρει κανείς την κάτω βόλτα˙ πάει απ’ το κακό στο χειρότερο. Δικαιολογεί την κατάστασή του βάζοντας σε ισχύ όλους τους μηχανισμούς αμύνης. Τι ωφελεί να μαλώνετε και να χάνετε το χρόνο σας.
Δεν ακούσατε ότι ο χρόνος είναι χρήμα; Αν το στικάκι ήταν γνήσιο, αν ήταν πειραγμένο, αν κυκλοφόρησαν ένα ή πεντακόσια αντίγραφα δεν έχει πια σημασία αφού ακολούθησε το αυθεντικό εκ Παρισίων. Το παίρνουμε, το βλέπουμε, διαπιστώνουμε τον αριθμό των αναγραφόμενων στη λίστα, προσθέτουμε τα κατατεθειμένα ποσά και λογαριάζουμε πόσα δικαιούται εξ αυτών ο κρατικός κορβανάς κι αν είναι δυνατόν να εισπραχθούν. Δεν είναι ανάγκη να γνωρίζουμε εμείς, οι κοινοί θνητοί τα ονόματα των καταθετών. Αν όλη αυτή η διαδικασία με τις επιτροπές, τις αντεγκλήσεις, τους διαξιφισμούς, τις παραφιλολογίες κοστίζει περισσότερο απ’ ότι θα εισπράξει το κράτος, δεν υπάρχει λόγος να γίνεται. Κι αν ακόμη κάποιος τιμωρηθεί και μπει στη φυλακή πάλι η ψωροκώσταινα θα τον ταΐζει.
Η καλύτερη λύση στη ζωή είναι η πρόληψη. Στον καιρό των παχέων αγελάδων κανείς δεν πρόβλεψε που οδηγούμεθα. Όλοι βρήκαν την ευκαιρία ν’ αρπάξουν. Αυτοί που έδιναν τα δανεικά, αν νομίζουμε ότι δεν γνώριζαν το αποτέλεσμα, απατώμεθα. Υποθέτουμε ότι οι πολιτικοί μας δεν το σκέφθηκαν, άλλως θα είναι βαρύς ο χαρακτηρισμός.
Σήμερα εδώ που φτάσαμε δεν υπάρχει άλλη λύση από το να συνεργαστούμε. Ακούμε: «Όλοι μαζί μπορούμε», όχι μόνο να δίνουμε ένα πιάτο φαγητό σ’ όσους έχουν φτάσει σε έσχατη ανάγκη, που λιμοκτονούν, αλλά όλοι μαζί να εργαστούμε χωρίς να υποτιμούμε πρωτίστως τη Μητέρα Γη. Να συμφωνήσουν κι οι πολιτικοί μας (με γραβάτα ή χωρίς) ν’ αφήσουν τον εγωισμό, την φιλαυτία, τη ματαιοδοξία. Οι πολίτες στενάζουν. Ο λαός παρακολουθεί αμήχανος όλα τα στραβά κι ανάποδα και πολλοί βρίσκονται σε κατάθλιψη. Ευχάριστη είδηση σπανίζει ή είναι μηδενική. Επιφυλάσσομαι να θεωρήσω τα όσα έγιναν και γίνονται, εσκεμμένα.
Όλ’ αυτά μου φέρνουν στο νου, όσα είπε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης πριν 131 χρόνια: «Η αργία εγέννησεν την πενίαν. Η πενία έτεκεν την πείναν. Η πείνα παρήγαγεν την όρεξιν. Η όρεξις εγέννησεν αυθαιρεσίαν. Η αυθαιρεσία εγέννησεν την ληστείαν. Η ληστεία εγέννησεν την πολιτικήν». Και «Ιδού η αυθεντική καταγωγή του τέρατος τούτου. Τότε και τώρα, πάντοτε η αυτή. Τότε δια της βίας, τώρα δια του δόλου… και δια της βίας. Πάντοτε αμετάβλητοι οι σχοινοβάται ούτοι, οι Αθίγγανοι, οι γελωτοποιοί ούτοι. Μαύροι χαλκείς οι κατασκευάζοντες δεσμά δια τους λαούς εν τη βαθυζόφω σκοτία του αιωνίου εργαστηρίω των».
Κρίμα που έχουμε μία από τις ωραιότερες χώρες του πλανήτη, που παράγει τα καλύτερα προϊόντα, που γέννησε πολιτισμό, τη δημοκρατία και που την εποφθαλμιούν πολλοί. Ας σεβαστούμε τη γη μας, ας μην την ξεπουλάμε στην παραμικρή δυσκολία που παρουσιάζεται. Ας σεβόμαστε τους προγόνους μας. Αυτούς που είχαν υπόψη τους οι Αιγύπτιοι ιερείς της θεάς Νιήλ και που εκφράστηκαν ενώπιον του Σόλωνα κατά την επίσκεψή του σε σχολή του Δέλτα του Νείλου:
«Ώ Σόλων,
Οι Έλληνες είστε πάντα παιδιά. Έλλην δε γέρων δεν υπάρχει. Διότι είστε νέοι ως προς τας ψυχάς».
Ας κρατήσουμε την ψυχραιμία μας, λοιπόν, κι όλοι μαζί να πορευτούμε. Η λέξη πόλεμος δεν έχει θέση, ούτε οι ραβδούχοι κλπ. Μην νομίζουν κάποιοι ότι βλάπτουν τους άλλους. Πρώτα βλάπτουν τον εαυτό τους. Οι ομάδες, όποιες κι αν είναι, δεν φέρνουν αποτέλεσμα. Βλάπτουν την πατρίδα, ζημιώνουν τον τόπο τους, που ‘ναι ποτισμένος με αίμα και δάκρυ. «Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει να βρει κέρδος όπου και να ‘ναι…». Ο πόλεμος ωφελεί το κεφάλαιο. Τους λαούς συμφέρει η αγάπη, η ειρήνη, η κατανόηση, η περίσκεψη. Κι ας μην ακούονται παραξενιές κι εξυπνάδες πχ. αν είσαι Χ.Ο. θα πληρώνεις φόρο!
Είπαμε λίγ’ απ’ όλα. Εγώ αισθάνθηκα την ανάγκη να τα πω, έχω δεν έχω δίκιο.
Δημήτριος Ι. Γκορόγια
