Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2013

ΣΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΩΝ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ - Του Σεβ. Μητροπολίτου Καρπενησίου κ.κ. Νικόλαου

Ο μόνος τρόπος για να δημιουργήσουμε έναν καλύτερο κόσμο και μία προσωπική πρόοδο είναι ο δρόμος της παιδείας. Η παιδεία εμπεριέχει την εκπαίδευση, μια διαδικασία μάθησης, παράλληλη με την εξελικτική πορεία του αναπτυσσόμενου ανθρώπου.
Σ΄ αυτό το δύσκολο, αλλά ευλογημένο έργο της οικογένειας και του Σχολείου αποκτούμε αυτοσυνειδησία και γνωρίζουμε τον κόσμο γύρω μας, ως φύση και ως ιστορία.

Η εκπαίδευση σε οποιαδήποτε βαθμίδα είναι ένας ανύστατος αγώνας για μάθηση, ολοκλήρωση και μόρφωση.
Σ΄ αυτόν τον αγώνα οι εκπαιδευτικοί έχουν πολλά να δώσουν από τον νου και την καρδιά τους. Αυτά τα δύο πάνε μαζί, αλλιώς δεν αποδίδουν. Οι μαθητές και οι μαθήτριες θα πάρετε πολλά από τους καλούς δασκάλους, από τα σχολικά βιβλία, αλλά και τις βιβλιοθήκες και τα άλλα μέσα της τεχνολογίας. Αξιοποιήστε την κριτική σας σκέψη και μην αντιγράφετε μηχανικά. Είναι πολύ σημαντική η συμβουλή που απευθύνει στους νέους ο Μέγας Βασίλειος: «Να συναναστρέφεστε σοφούς και λογίους… αλλά μην παραδίνετε χωρίς διάκριση το πηδάλιο της σκέψης σας… να δέχεσθε από αυτούς ότι είναι χρήσιμο και ωφέλιμο…».
Παράλληλα με τον αγώνα της γνώσεως, καλλιεργήσετε και την αρετή, το ήθος σας. Σεβαστείτε τους διδασκάλους και εκτιμήσετε τους κόπους των. Να είσθε ειλικρινείς στους συμμαθητές σας. Περιορίσατε τις υλικές απαιτήσεις σας στη δύσκολη εποχή μας, που οι γονείς σας δεν μπορούν να ανταποκριθούν σ’ αυτές. Αποκτήσατε πνευματικές αξίες, χωρίς τις οποίες δεν καλλιεργούνται προσωπικότητες. Πρέπει να μάθουμε να δίνουμε ότι καλό έχουμε και όχι μόνο να παίρνουμε, αλλιώς θα γίνουμε εγωιστές και δεν θα μπορέσουμε να έχουμε κοινωνία με τους άλλους.
Η εκκλησία, που είναι ο ίδιος ο Χριστός είναι κοντά μας και εργάζεται για την προκοπή σας. Προσευχόμαστε στο Θεό να σας φωτίζει και να σας προστατεύει στον αγώνα σας. Μην ξεχνάτε πως τα προβλήματα του κόσμου δεν οφείλονται στην έλλειψη γνώσης, αλλά στην έλλειψη αρετής. Θέλουμε πιστούς, σοφούς και εναρέτους, αλλιώς δεν έχουμε ελπίδα.
Ένας διδακτικός μύθος αναφέρει πως κάποτε τα δένδρα έκαμαν συνωμοσία εναντίον του ηλίου. Αποφάσισαν, λοιπόν, να μαζεύονται με την ανατολή και να απλώνονται με τη δύση του ηλίου. Για να του δείξουν πως δεν τον έχουν ανάγκη. Αλλά με αυτή τη συμπεριφορά τους μέσα σε λίγες ημέρες άρχισαν να μαραίνονται και να ξηραίνονται. Ήλιος της ζωής μας είναι ο Θεός, ο «ο ήλιος της δικαιοσύνης», της χαράς και της ελπίδας. Μείνετε ΚΟΝΤΆ Του, για να ζήσετε και να προκόψετε. Τα κακά και άσχημα γύρω μας είναι σημάδια, που μας υπενθυμίζουν τα δένδρα του μύθου. Κάνετε σύνθημά σας να γίνετε ηλιοτρόπια, στραμμένα στο Θεό κι εμείς θα προσευχόμαστε να ευλογεί την προσπάθεια και τον αγώνα σας για πρόοδο και προκοπή. Αμήν.