Γράφει ο Δημήτρης Ι. Γκορόγιας
Είναι γεγονός ότι η κοινωνία μας σήμερα, στη μοντέρνα εποχή, παρουσιάζει αδικαιολόγητες , ίσως και δικαιολογημένες παραξενιές. Πολλά και μοντέρνα σχολεία, πολλά μαθήματα, πολλοί Η/Υ κλπ. δεν φαίνεται να οδηγούν σε καλό δρόμο. Οι γνώσεις δεν συμβαδίζουν πάντα με την μόρφωση, υλιστική η εποχή, βλέπετε. Λείπουν οι πρακτικές γνώσεις, η επαφή με την πραγματικότητα. Αξιοπρέπεια, σεβασμός, εμπιστοσύνη … απουσιάζουν!
Μπαίνοντας στο θέμα μας, θυμίζουμε σε όσους έχουν διαβάσει σημείωμά μας «Τα Ελληνικά» σε προηγούμενο φύλλο του « Ευρυτανικού Παλμού», ότι κάποιοι προσπάθησαν να σβήσουν τα χαρακτηριστικά της τοποθεσίας. Με την κατολίσθηση που συνέβη αυτό το χειμώνα 2010 – 11 στη θέση «Σταυρός Γκορόγια» του Κ.Δ. Τριποτάμου, του Δήμου Αγράφων, αποκαλύφθηκαν κάποιες πέτρες σπουδαίας, κατά τη γνώμη μας, αρχαιολογικής αξίας. Ευτυχώς που προλάβαμε να τις φωτογραφίσουμε. Πληροφορούμε, λοιπόν, όλους όσους δεν έχουν ολοκληρωτικά αναλωθεί στα εγκόσμια και τα εφήμερα, ότι τα ευρήματα αυτά, που η ίδια η φύση με τα καμώματά της έφερε στο φώς, δεν υπάρχουν πια! Οι ιθύνοντες, που δίνουν εντολές, εκ του μακρόθεν, έστειλαν τεράστια μηχανήματα και μεροκαματιάρηδες χειριστές να αποκαταστήσουν την πρόσβαση του οδοστρώματος, που οδηγεί στην Τατάρνα. Δεν βρέθηκε κάποιος υπεύθυνος με ελάχιστη νοημοσύνη να πει στους χειριστές: « Πάρτε αυτές τις πέτρες , δύο , τρείς , τέσσερις πόσες είναι , και εναποθέστε τες με προσοχή εκτός του πληγωμένου και επικίνδυνου οδοστρώματος σε μέρος που δεν εμποδίζουν!». Τι λοιπόν προτίμησαν; Να τις σπρώξουν στον γκρεμό και να τις ΘΑΨΟΥΝ με τόνους χωμάτων. Κόβοντας δε την πλαγιά, για μια προσωρινή λύση δημιούργησαν μεγαλύτερο πρόβλημα διότι έτσι τον επόμενο χειμώνα να έχουμε μεγαλύτερη κατολίσθηση. Έτσι γίνεται δυστυχώς. Το πρόχειρο και τα μπαλώματα βασιλεύουν! Η ανευθυνότητα κορυφώνεται και η πρόβλεψη απουσιάζει.
Α, παραλείψαμε να πούμε πως κάποιος χειριστής, ποιος ξέρει πως το σκέφτηκε ο άνθρωπος, πήρε μια πέτρα ομολογουμένως χαρακτηριστική και την τοποθέτησε σε μέρος που να μην εμποδίζει. Κάποια άλλη μέρα ήρθε άλλος, που δεν δύναμαι να τον χαρακτηρίσω, και με αλογία την έσπρωξε στον γκρεμό. Δεν θα κρίνουμε αυτούς τους δύο, θα βαθμολογήσουμε όμως την αρχαιολογική υπηρεσία και μάλιστα με μονάδα (1) για το ενδιαφέρον που δεν έδειξε και μάλιστα για μια απλή κίνηση, όπως προαναφέρθηκε!
Μπαίνοντας στο θέμα μας, θυμίζουμε σε όσους έχουν διαβάσει σημείωμά μας «Τα Ελληνικά» σε προηγούμενο φύλλο του « Ευρυτανικού Παλμού», ότι κάποιοι προσπάθησαν να σβήσουν τα χαρακτηριστικά της τοποθεσίας. Με την κατολίσθηση που συνέβη αυτό το χειμώνα 2010 – 11 στη θέση «Σταυρός Γκορόγια» του Κ.Δ. Τριποτάμου, του Δήμου Αγράφων, αποκαλύφθηκαν κάποιες πέτρες σπουδαίας, κατά τη γνώμη μας, αρχαιολογικής αξίας. Ευτυχώς που προλάβαμε να τις φωτογραφίσουμε. Πληροφορούμε, λοιπόν, όλους όσους δεν έχουν ολοκληρωτικά αναλωθεί στα εγκόσμια και τα εφήμερα, ότι τα ευρήματα αυτά, που η ίδια η φύση με τα καμώματά της έφερε στο φώς, δεν υπάρχουν πια! Οι ιθύνοντες, που δίνουν εντολές, εκ του μακρόθεν, έστειλαν τεράστια μηχανήματα και μεροκαματιάρηδες χειριστές να αποκαταστήσουν την πρόσβαση του οδοστρώματος, που οδηγεί στην Τατάρνα. Δεν βρέθηκε κάποιος υπεύθυνος με ελάχιστη νοημοσύνη να πει στους χειριστές: « Πάρτε αυτές τις πέτρες , δύο , τρείς , τέσσερις πόσες είναι , και εναποθέστε τες με προσοχή εκτός του πληγωμένου και επικίνδυνου οδοστρώματος σε μέρος που δεν εμποδίζουν!». Τι λοιπόν προτίμησαν; Να τις σπρώξουν στον γκρεμό και να τις ΘΑΨΟΥΝ με τόνους χωμάτων. Κόβοντας δε την πλαγιά, για μια προσωρινή λύση δημιούργησαν μεγαλύτερο πρόβλημα διότι έτσι τον επόμενο χειμώνα να έχουμε μεγαλύτερη κατολίσθηση. Έτσι γίνεται δυστυχώς. Το πρόχειρο και τα μπαλώματα βασιλεύουν! Η ανευθυνότητα κορυφώνεται και η πρόβλεψη απουσιάζει.
Α, παραλείψαμε να πούμε πως κάποιος χειριστής, ποιος ξέρει πως το σκέφτηκε ο άνθρωπος, πήρε μια πέτρα ομολογουμένως χαρακτηριστική και την τοποθέτησε σε μέρος που να μην εμποδίζει. Κάποια άλλη μέρα ήρθε άλλος, που δεν δύναμαι να τον χαρακτηρίσω, και με αλογία την έσπρωξε στον γκρεμό. Δεν θα κρίνουμε αυτούς τους δύο, θα βαθμολογήσουμε όμως την αρχαιολογική υπηρεσία και μάλιστα με μονάδα (1) για το ενδιαφέρον που δεν έδειξε και μάλιστα για μια απλή κίνηση, όπως προαναφέρθηκε!
