Αναφέρει ακόμη πως μετά τις τελευταίες κινητοποιήσεις και αντιδράσεις του Ελληνικού λαού, όλα είναι πιθανά ακόμα και για εκλογές, ενώ σχολιάζοντας την στάση Κουρουμπλή για τη μη ψήφιση του μεσοπρόθεσμου, την χαρακτηρίζει απόλυτα εξηγλισημη και λογική. Αυτά και άλλα πολλά στην συνέντευξη που ακολουθεί:
Πριν λίγο καιρό μιλήσατε για πέτρινα χρόνια στην Ελλάδα επισημαίνοντας ότι οι πολιτικές του μνημονίου θα επηρεάσουν τα μέγιστα τους εργαζόμενους. Τώρα μετά και τα νέα μέτρα πως βλέπετε να διαμορφώνετε η κατάσταση;
Το γεγονός ότι από το Μνημόνιο 1 πηγαίνουμε στο Μνημόνιο 2 δείχνει ότι οι επιλογές της Κυβέρνησης ήταν αναποτελεσματικές. Δεν επιβεβαιώθηκε κανένα χρονοδιάγραμμα και κανένας στόχος. Πρέπει να καταλάβουν όλοι όσοι υποστηρίζουν ότι το Μνημόνιο 1 και 2 είναι λύση εξόδου της χώρας από την κρίση ότι αυτό δεν ισχύει. Πρέπει να καταλάβουν πως έξοδος από την κρίση σημαίνει έξοδος από το Μνημόνιο. Η πολιτική που ακολουθήθηκε, είχε ως αποτέλεσμα να βυθιστεί σε ύφεση η χώρα, δημιούργησε έναν μεγάλο παγετώνα, έφερε μεγάλο και σοβαρό ρήγμα στην κοινωνική συνοχή, εξαθλιώνοντας τα αδύναμα χαμηλά στρώματα μέχρι και τμήματα από τα μεσαία, ενώ δεν υπάρχουν και δεν διατίθενται πόροι προς την ανάπτυξη, αφού όλοι οι πόροι απορροφώνται σε μια επιλογή, την εξυπηρέτηση των δανειστών, δημιουργώντας μια κατάσταση αδιεξόδου στην ελληνική οικονομία. Η φυγή από την κρίση θα γίνει με άλλη πολιτική, με επαναδιαπραγμάτευση για δίκαιη ρύθμιση του δημόσιου χρέους, με άλλη στάση σε επίπεδο της ΕΕ για την αντιμετώπιση της κρίσης, που είναι παράγωγο της Διεθνούς Οικονομίας σε μια Ευρωπαϊκή και ευρύτερη βάση. Είναι η μόνη διέξοδος για να αποφύγει ο λαός μας τη συλλογική τιμωρία και την ανέχεια, στην οποία τον οδήγησε αυτή η πολιτική.
Επίσης κάνατε λόγο και για αλλαγή του πολιτικού σκηνικού, στην Ελλάδα. Μετά και το Μνημόνιο 2 και τα όσα διαδραματίστηκαν το τελευταίο διάστημα, πως βλέπετε σήμερα να διαμορφώνετε και η εν γένει πολιτική κατάσταση στην χώρα;
Ήδη έχουν αλλάξει με βίαιο τρόπο οι κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες ζωής του κάθε απλού Έλληνα και οι επιπτώσεις αυτές αρχίζουν σιγά – σιγά να φαίνονται και στην περιφέρεια και αυτό σημαίνει ότι θα έχουμε πολιτικές διεργασίες και στο λεγόμενο πολιτικό οικοδόμημα. Το γεγονός ότι η κυβέρνηση πρόσφατα έκανε ανοίγματα, μίλησε για συγκυβέρνηση, κάνοντας ξεκάθαρο ότι αναζητεί τρόπους να καλύψει το πολιτικό έλλειμμα που δημιούργησε μεταξύ προεκλογικών και μετεκλογικών δεσμεύσεων, και όχι μόνο, προκάλεσε την κινητοποίηση και στην αντίδραση που υπάρχει από το λαό δείχνοντας ότι έχουμε μπει σε μια περίοδο που όλα είναι πιθανά, μηδέ των εκλογών εξαιρουμένων.
Πιστέψατε ότι ο Πρωθυπουργός, ήταν έτοιμος να προχωρήσει σε μια κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας και αν ναι γιατί δεν το έκανε;
Νομίζω ότι οι κυβερνήσεις εθνικής ενότητας, οικονομικές και τέτοιων σχημάτων δεν προκύπτουν όταν υπάρχουν κοινοβουλευτικές αυτοδυναμίες. Προκύπτουν πάντοτε στη βάση διάταξης των πολιτικών δυνάμεων, ύστερα από την επιλογή του ελληνικού λαού και σε βαθμό που δεν υπάρχει κοινοβουλευτική αυτοδυναμία στη Βουλή, εκτός από τις περιπτώσεις που έχεις κατάσταση πολέμου με άλλη μορφή. Ως εκ τούτου τα ανοίγματα για συγκυβέρνηση με κοινοβουλευτική αυτοδυναμία, το είπα από την αρχή , δεν έχουν καμία τύχη.
Πως κρίνετε την στάση Κουρουμπλή;
Ο Παναγιώτης Κουρουμπλής είναι ένα άτομο το οποίο είχε ηγηθεί του Αναπηρικού Κινήματος στη χώρα, είναι ένας άνθρωπος ο οποίος έχει ιδιαίτερες ευαισθησίες, ειδικά στα σχήματα κοινωνικών επιπτώσεων αυτής της πολικής. Το γεγονός ότι ουσιαστικά δεν αποδείχθηκαν τα χρονοδιαγράμματα και οι επιδιώξεις που τέθηκαν από το αρχικό μνημόνιο, οδήγησε και τον κ. Κουρουμπλή, όπως και άλλους συνάδελφούς του λίγο καιρό πιο πριν, στο να άρουν την υποστήριξη τους σε μια τέτοια πολιτική. Είναι απόλυτα εξηγήσιμη και λογική η απορριπτική ψήφος των πολιτικών αυτών.
κ. Παπασπύρου , θα αντέξουν οι Έλληνες ακόμη μια νέα οικονομική δοκιμασία, την στιγμή που η απελπισία έχει «φωλιάσει» στις καρδιές όλων των Ελλήνων; Τι πρέπει να γίνει κατά την γνώμη σας για να αλλάξει η σημερινή κατάσταση στην χώρα;
Δεν υπάρχει άλλη αντοχή ούτε ανοχή. Γιατί εκτός των άλλων αυτή η προοπτική έχει πολύ έντονο το στοιχείο της αδικίας. Πληρώνουν συνεχώς οι ίδιοι. Οδηγούμαστε σε μια κατάσταση που οι μισθοί και οι συντάξεις μειώνονται, όταν κανένα μέτρο δεν υπήρξε, απέναντι σε αυτούς που ξέχασαν να εισφέρουν στα δημόσια ταμεία ή στα ασφαλιστικά ταμεία αυτά που όφειλαν. Βλέπουμε και διαβάζουμε τι γίνεται με το ύψος των καταθέσεων στο εξωτερικό, που υπερβαίνει κατά πολύ το χρέος της Ελλάδας. Και από την άλλη πλευρά διαπιστώνουμε ότι κανένας έλεγχος δεν έγινε σε αυτούς που έφτιαξαν αυτές τις αμύθητες περιουσίες από τον κόπο, το υστέρημα, την προσπάθεια, τον πλούτο που παρήγαγε η χώρα μας, εδώ και πολλά χρόνια και ιδιαίτερα τη τελευταία δεκαετία. Θα συμπλήρωνα ότι ένα ισοζύγιο πολιτικής, ανάμεσα στην εξυπηρέτηση των δανείων, την κοινωνική συνοχή και τους πόρους για την νέα ανάπτυξη, θα πρέπει να έχει ένα δίκτυο ισχυρό, μια γραμμή πολύ ορατή κοινωνικής δικαιοσύνης.
Κατά δήλωσή σας, η μονιμότητα των Δημοσίων Υπαλλήλων είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη. Ωστόσο ο νέος Υπουργός Εσωτερικών, σε συνέντευξή του προανήγγειλε αλλαγές στο ισχύον καθεστώς και μάλιστα εντυπωσιακές. Ποια θα είναι η στάση της ΑΔΕΔΥ;
Σε καμία περίπτωση κανείς δεν μπορεί να δεχτεί με οποιοδήποτε τρόπο αμφισβήτηση παραβίασης των συνταγματικών όρων. Ήδη από τα ζητήματα κυριαρχίας μέχρι τα ζητήματα της οικονομίας, της πολιτικής και κοινωνικής δημοκρατίας, έχουμε περιορισμούς και συρρικνώσεις, οι οποίες κάθε άλλο παρά κάνουν καλό στη χώρα μας, με αποτέλεσμα η χώρα μας να μην φαίνεται αξιοπρεπής και ο Έλληνας υπερήφανος. Όχι μόνο για το δημόσιο, αλλά και για τον ιδιωτικό τομέα, η κινητοποίησή μας και η προσπάθειά μας για σταθερή και πλήρη απασχόληση είναι αυτό που θα οδηγεί τα βήματα και του συνδικαλιστικού κινήματος, αλλά και ενός ευρύτερου κοινωνικού κινήματος που αναπτύσσεται, γιατί το μεγαλύτερο θέμα που υπάρχει είναι η ανεργία και η συρρίκνωση των θέσεων απασχόλησης. Αυτό πλήττει κυρίως του νέους. Η ανεργία αγγίζει το ποσοστό του 42% και δεν μπορεί να αποδεχτούμε σε καμία περίπτωση να μειώνονται οι μισθοί, οι θέσεις απασχόλησης, το κοινωνικό κράτος από την στιγμή που δεν έχει κανένα αποτέλεσμα και το έλλειμμα παραμένει σε υψηλά επίπεδα. Αυτό είναι το αποτέλεσμα των 18 μηνών αυτού του εφαρμοζόμενου προγράμματος. Σήμερα, λοιπόν, έχουμε και όλα εκείνα τα επιχειρήματα που δείχνουν ότι μπορεί να πήγαμε την πραγματική ανεργία στο 20%, να χάσαμε όλοι σχεδόν από τα φορολογικά μέτρα και τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, περίπου τρεις μισθούς, αλλά δεν αντιμετωπίστηκαν τα προβλήματα, για τα οποία έγιναν αυτές οι θυσίες. Θυσίες, ειδικά στις θέσεις απασχόλησης για να μπορέσει να συνεχίσει μια πολιτική, η οποία δεν οδηγεί σε καταγεγραμμένες βελτιώσεις της κατάστασης, δεν θα κάνουμε άλλες και θα παλέψουμε γι’ αυτό με κάθε τρόπο.
Η κυβέρνηση εδώ και καιρό μιλά και προετοιμάζει ένα νέο ενιαίο μισθολόγιο, δια του οποίου μάλιστα, σύμφωνα πάντα με τους κυβερνώντες θα έχουμε ποιοτική αναβάθμιση των υπηρεσιών. Πρόκειται να συμβεί κάτι τέτοιο η σωστά ο κόσμος καταλαβαίνει ότι εν αντιθέσει θα έχουμε περικοπές και μάλιστα πολλές;
Είναι πολύ πιθανόν να έχουμε νέες οριζόντιες περικοπές. Μεταξύ λόγων και πράξεων η ηθική της πολιτικής, έχει αποδείξει στη χώρα μας, ότι δεν κινείται με συνέπεια και αθετεί δεσμεύσεις, γι’ αυτό είμαστε επιφυλακτικοί όταν μάλιστα αυτή η πρακτική είναι η κύρια αιτία που οδήγησε σε απαξίωση το σημερινό πολιτικό σύστημα και ένα μεγάλο μέρος του σημερινού πολιτικού προσωπικού.
Η ΑΔΕΔΥ διεκδικεί βασικό μισθό 1.300 ευρώ με ενσωμάτωση επιδομάτων. Θα συνεχιστεί και κατά πόσο θα είναι αποτελεσματικός ο αγώνας αυτός;
Αυτός είναι ο μισθός που μας επιτρέπει να φύγουμε από την επιδοματική αναρριχία. Εκ των πραγμάτων, σήμερα βρισκόμαστε σ’ ένα σημείο που το πρώτο που μας ενδιαφέρει είναι να μην υπάρξει άλλη μείωση στις αποδοχές κανενός εργαζομένου, δεδομένου ότι κάθε εργαζόμενος έχει διαμορφώσει υποχρεώσεις στο δημόσιο, με βάση τη σταθερή ενός μισθού και μάλιστα επειδή οι δημόσιοι υπάλληλοι ήταν οι χρυσοί πελάτες των τραπεζών είναι και υπερχρεωμένοι. Οποιαδήποτε μείωση τους οδηγεί σε μεγάλα προβλήματα στο να ανταποκριθούν σε ανειλημμένες υποχρεώσεις. Άρα δεν μπορούμε να δούμε σε καμία περίπτωση οποιαδήποτε μορφή νέας περικοπής και από την άλλη μεριά, θεωρούμε ότι ήδη η κυβέρνηση είναι χωρίς εκείνα τα επιχειρήματα που είχε καλλιεργήσει στην αρχή περί 1,5 εκ. δημοσίων υπαλλήλων, που αποδείχτηκε μετά την απογραφή, ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι 380 χιλιάδες, που σημαίνει ότι δεν έχει κανένα τεκμήριο που να δικαιολογεί νέες επιθέσεις σε βάρος των δημοσίων υπαλλήλων. Η θεωρία του κοινωνικού αυτοματισμού, που καλλιεργήθηκε στην αρχή, με την στοχοποίηση των δημοσίων υπαλλήλων, ήδη έχει καταρρεύσει. Η αποτελεσματικότητα των κινήσεών μας έχει πολύ καλύτερους όρους απ’ ότι είχε πριν 14 μήνες. Ελπίζουμε, λοιπόν, ότι θα έχουμε διαφορετική πορεία από το κλίμα που υπάρχει στην κοινωνία για να παλέψουμε τις αρνητικές μεταβολές στο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων.
Και κάτι τελευταίο. Πόσο κοντά βρίσκεται η Ελλάδα στην χρεοκοπία και ποια η θέση σας για εκείνους που ισχυρίζονται ότι η επιστροφή στην δραχμή είναι μια λύση;
Έχω την άποψη ότι το Μνημόνιο δεν ήταν μια υπόθεση που πήγαινε μακριά από την χρεοκοπία. Το μνημόνιο ήταν μα συνθήκη μερικής χρεοκοπίας. Εκτιμώ, ότι μεταξύ Μνημονίου 1 και Μνημονίου 2, η χώρα μας κινείται ως εκκρεμές ανάμεσα στην μερική και την ολική χρεοκοπία. Υπάρχουν, όμως, και φαίνονται ότι διατηρούνται ακόμα ισχυρά χαρτιά και δυνατότητες να αλλάξουμε αυτή την πορεία και την στάση των ετέρων μας στην Ευρώπη. Δεν τίθεται και δεν θέτει κανείς θέμα εξόδου της χώρας από το ευρώ. Νομίζω ότι εάν αυτό συμβεί, θα είναι μια επιλογή πάρα πολύ επώδυνη για τον ελληνικό λαό και δεν θα είναι τελικά επιλογή, η οποία θα προκύψει από τη χώρα μας, αλλά από μια ακόμη αρνητική διαφοροποίηση των πολιτικών, των αγορών και της ΕΕ, που σήμερα κυριαρχούν ως πολιτικές απόψεις. Δεν θεωρώ ότι είναι άμεσα πιθανό αυτό το ζήτημα, αλλά και για να αποφθεχθεί και μελλοντικά κάθε κίνδυνος προς αυτή την κατεύθυνση, είναι ανάγκη να αλλάξει η πολιτική, να συγκροτήσουμε από νέα βάση άλλα προγράμματα στη χώρα μας και να της ξαναδώσουμε ένα νέο συνδυασμό, ανθρώπινων, κοινωνικών, τεχνολογικών, οικονομικών, φυσικών πόρων που διαθέτουμε για να μπορέσει να σταθεί και πάλι με δυναμική ανάπτυξη μέλλοντος και όχι με προβλήματα παρελθόντος και αποσύνθεση που δημιουργεί το εφαρμοζόμενο πρόγραμμα.
Σπύρος Παπασπύρου (Πρόεδρος ΑΔΕΔΥ):
“Δεν τίθεται και δεν θέτει κανείς
θέμα εξόδου της χώρας από το ευρώ”
