Συνεχίζοντας τη συζήτηση που έχει αναπτυχθεί σχετικά με το ΓΠΣ Καρπενησίου, επανέρχομαι για να εκθέσω κάποιους προβληματισμούς δικούς μου -αλλά και άλλων δημοτών- και είμαι βέβαιος ότι από αυτή τη ‘διαβούλευση’ κάτι καλό θα βγει στο τέλος.
Η ανυπαρξία της τυπικής και της -κατά τον νόμο- Διαβούλευσης στο εγκριθέν ΓΠΣ έτσι όπως απαιτούσε η σχετική νομοθεσία, είχε σημαντικές συνέπειες στην ποιότητα της μελέτης και την τελική Πρόταση-Εισήγηση του Δήμου προς την Περιφέρεια, κάποια από τις οποίες έχω εκθέσει στις 18-5-2011 στην εφημερίδα ‘Ευρυτανικά Νέα’ (Φ. 444). Συνέπειες που ανέλαβε η νέα δημοτική Αρχή να διορθώσει Στα πλαίσια αυτά, το Δημοτικό Συμβούλιο, με την υπ αριθμ 156/2011 ομόφωνη Απόφαση του ζητά από τη Δημοτική Αρχή α) «…να ασκήσει αίτηση ΑΝΑΚΛΗΣΗΣ του ΓΠΣ ενώπιον της Γενικής Γραμματείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης,» (σ.σ.: όχι ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ αυτού) και β) να ασκήσει αίτηση ακυρώσεως στο ΣτΕ, «…με σκοπό την ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΓΠΣ».
Για κάποιους λόγους, αναπτύχθηκε μια πρωτοβουλία του Δήμου να προσφύγει στη Περιφέρεια και να ζητήσει την μερική τροποποίηση -και όχι την ανάκληση- του ΓΠΣ, έτσι όπως αυτό είχε αποφασιστεί με την παραπάνω απόφαση. Η ΝΟΔΕ Ευρυτανίας με μια απολύτως θετική παρέμβασή της, επεσήμανε την σημαντικότητα της ολικής ανάκλησης, αλλά ματαίως φαίνεται...
Με έκπληξη και απορία πληροφορήθηκα ότι ελήφθη, κατά πλειοψηφία, νέα απόφαση (υπ. αριθμ 494), στις 24 Οκτωβρίου 2011 με την οποία ο Δήμος ζητά από την Περιφέρεια την ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ και όχι την ΑΝΑΚΛΗΣΗ του ΓΠΣ. Με την πρωτοβουλία του αυτή ο Δήμος Καρπενησίου αποφάσισε να εισηγηθεί την τροποποίηση του μόλις εγκριθέντος ΓΠΣ και να ζητήσει την διόρθωση κάποιων –κατά την δική του εκτίμηση- από τα πολλά αυθαίρετα, αντιεπιστημονικά, παράνομα και άδικα στοιχεία που αφορούν τις προτεινόμενες ζώνες του ΓΠΣ και τους λοιπούς όρους αυτών.
Η πρόταση αυτή του Δήμου, αντί να επικεντρωθεί στα σημαντικά ζητήματα που αμφισβητούν τη νομιμότητα ολόκληρου του ΓΠΣ, ζητά με έωλα, δυστυχώς, επιχειρήματα τη μερική τροποποίηση του ΓΠΣ. Επιχειρήματα που δεν έχουν κανένα νομικό έρεισμα. Διαβάζοντας την απόφαση του Δήμου, μπορώ να εκτιμήσω ότι μόνο η περίπτωση του ιδιωτικού δάσους Μηλιάς έχει κάποια τύχη, καθότι έχει, ως φαίνεται, τα στοιχεία εκείνα που στοιχειοθετούν ‘πλάνη περί τα πράγματα’ με την νομική έννοια του όρου. Σε κανένα από τα άλλα δεν γίνεται επίκληση της κείμενης νομοθεσίας και νομολογίας, παρά μόνο στη ‘Μεσοχώρα’, λες και ο μοναδικός στόχος είναι η ‘Μεσοχώρα΄. Αλλά και εκεί, η επίκληση του άρθρου 4.7.γ του ν. 2508/97 [το οποίο αναφέρει ότι τροποποίηση μπορεί να γίνει για: «να αντιμετωπιστούν εξαιρετικές πολεοδομικές ανάγκες που δεν μπορούν να καλυφθούν στο πλαίσιο του ισχύοντος Γ.Π.Σ. και αφορούν τον κοινωνικό εξοπλισμό της πόλης ή την εφαρμογή έργων και προγραμμάτων ή κυκλοφοριακών παρεμβάσεων μεγάλης κλίμακας ή τεχνικής υποδομής»], δεν αφήνει περιθώρια ΝΟΜΙΜΗΣ επίλυσης έστω και μόνον αυτού του προβλήματος. Έγινε μια διαδικασία που φαίνεται ότι δεν έτυχε καμίας σοβαρής νομικής υποστήριξης. Μια Πρόταση που δεν μπορεί να γίνει δεκτή από τη Διοίκηση, χωρίς νομικούς… ακροβατισμούς και υπερβάσεις.
Η νέα αυτή απόφαση θέτει θέματα ηθικά αλλά και –κυρίως τούτο- θέματα νομιμότητας:
Ζητήματα Ηθικά, γιατί δεν διευκρινίστηκε με ποιο κριτήριο ζητά ο Δήμος Καρπενησίου αυτές τις αλλαγές και όχι άλλες ή όλες όσες χρειάζονται. Και τούτο γιατί η πρωτοβουλία του Δήμου έγινε χωρίς καμία ενημέρωση των δημοτών ώστε αυτοί να καταθέσουν τις προτάσεις– απόψεις -ενστάσεις τους, χωρίς καμία διαβούλευση. Με ποιο δικαίωμα πχ ο αντιδήμαρχος κ. Σουλιώτης δεν έφερε προς συζήτηση θέμα που αφορά ιδιοκτησία μου (αίτηση υπ’ αριθμ 20920/24-10-2011), η οποία ζημιώνεται από το ΓΠΣ κατά τρόπο άδικο;
Ζητήματα Νομικά, γιατί η υπ αριθμ 156/2011 απόφαση του ΔΣ δημιούργησε έννομες συνέπειες και ενδεχομένως έννομα δικαιώματα για τους πολίτες, μεταξύ των οποίων είμαι και εγώ, που στηρίχτηκαν στην εν λόγω απόφαση και σήμερα έχουν χάσει το δικαίωμα προσφυγής στο ΣτΕ, από την εγκατάλειψη του στόχου της ανάκλησης του ΓΠΣ. Και τούτο, διότι ο Δήμος έχει προσφύγει στο ΣτΕ για ΣΥΝΟΛΙΚΗ ακύρωση του ΓΠΣ. Η προσφυγή που έγινε, έχει επικεντρωθεί στο σημείο της ‘Μεσοχώρας’ που θεωρήθηκε το πλέον δυνατό σημείο της υπόθεσης. Έτσι στην περίπτωση που λυθεί διοικητικά μόνο το ζήτημα της ‘Μεσοχώρας’, αίρεται ο λόγος της προσφυγής στο ΣτΕ και κατά συνέπεια το ΣτΕ δεν θα έχει λόγους να ακυρώσει το ισχύον ΓΠΣ. Έτσι υπονομεύεται, περιορίζεται και φαλκιδεύεται η επίλυση των υπολοίπων ζητημάτων.
Τίθεται το ερώτημα γιατί αυτή η αλλαγή στη στόχευση του Δήμου; Η ‘μερική τροποποίηση’ του ΓΠΣ έχει ως στόχο, κατά την άποψή πολλών, να μην θιγούν όσα αντιεπιστημονικά, άδικα και παράνομα έχουν προβλεφθεί. Αυτά τα οποία κινδυνεύουν να απολεσθούν στην περίπτωση της ‘ολικής ανάκλησης’ του ΓΠΣ, με την Διαβούλευση και την διαφάνεια που αυτή απαιτεί. Βέβαια όπως πάντα υπάρχει ένα άλλοθι. Λένε: ‘προέχει να σώσουμε τη Μεσοχώρα και ενδεχομένως και κάποια άλλα’.
ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΠΕΙΡΑΞΕΙ ΝΑ ΑΚΥΡΩΘΕΙ ΤΟ ΙΣΧΥΟΝ ΓΠΣ ΚΑΙ ΙΣΧΥΣΕΙ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ -ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΙΣΧΥΕ ΜΕΧΡΙ ΠΡΟΤΙΝΟΣ- ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΕΙ Η ΝΟΜΙΜΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥ; Ποιόν θα πειράξει, εκτός από αυτούς που εκμεταλλευόμενοι την, κάτω από το τραπέζι, εκπόνηση του ΓΠΣ, έβαλαν πολεοδομικές ζώνες και όρους τέτοιους που δεν στέκουν στο φως, στη διαφάνεια, στη νομιμότητα.
Η μερική τροποποίηση και όχι η ολική ανάκληση του ΓΠΣ έχει, κατά τη γνώμη μου, στόχο να διασώσει τη ζώνη της Ιδιωτικής Πολεοδόμησης (ΠΕΡΠΟ). Δεν υπάρχει καμία άλλη λογική για την εγκατάλειψη σημαντικών νομικών επιχειρημάτων, που είναι ικανά να ακυρώσουν ολόκληρο το ΓΠΣ.
Η Ιδιωτική Πολεοδόμηση της περιοχής αυτής (ΠΕΙΡΑΙΚΗΣ) που βρίσκεται σε επαφή με το Σχέδιο Πόλεως, που βρίσκεται σε επαφή με θεσμοθετημένη Αρχαιολογική Ζώνη, έγινε τελείως αυθαίρετα, μη στηριζόμενη σε κανένα επιστημονικό δεδομένο, χωρίς καμία αναγκαιότητα δημοσίου συμφέροντος, παρά μόνο για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των ιδιοκτητών της. Το να επωφεληθεί κάποιος ιδιώτης δεν είναι κακό, αν συγχρόνως δεν ζημιώνει πολλούς άλλους δημότες και αν δεν ζημιώνει τα συμφέροντα του Δήμου και δυστυχώς στη συγκεκριμένη περίπτωση συμβαίνουν και τα δύο.
Τα περί ΠΕΡΠΟ, πολύ σωστά τα ανέλυσε ο κ. Ευάγγελος Καρφής, ο αρχηγός της μείζονος αντιπολίτευσης, στο Δημοτικό Συμβούλιο της 24ης Οκτωβρίου 2011, αποδεικνύοντας ότι πράγματι πλανήθηκε από αυτούς που διαχειρίστηκαν την εκπόνηση του ΓΠΣ, και κυρίως αποδεικνύοντας ότι αναλαμβάνει τις πολιτικές του ευθύνες. Γιατί η ανάληψη πολιτικών ευθυνών δεν είναι λόγια, είναι έργα , είναι πράξεις.
Σιγά-σιγά αποδεικνύεται ποιοι ήξεραν και δεν έκαναν τίποτα. Διαβάζω στο 467/26-10-11 φύλλο της εφημερίδας Ευρυτανικά Νέα στο άρθρο ‘Αλλαγή σε 5 σημεία’: «Ο χαρακτηρισμός της περιοχής ΠΕΡΠΟ, εξήγησε ο κ. Σουλιώτης, δεν μπορεί να αποτελέσει πλάνη, διότι ήταν γνωστός ο χαρακτηρισμός της περιοχής ως ΠΕΡΠΟ ήδη από το 2007 και υπάρχει και στις 3 ομόφωνες αποφάσεις του τότε Δημοτικού Συμβουλίου», λες και το ζήτημα είναι αν η ζώνη χωροθετήθηκε από πλάνη και όχι αν χωροθετήθηκε κατά νόμιμο τρόπο που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του Δήμου και των δημοτών.
Τέλος είναι εντυπωσιακή η στάση του κ. Λεωνίδα Παπαδόπουλου του αντιδημάρχου, που τότε είχε την εποπτεία και ευθύνη εκπόνησης του ΓΠΣ, στο Δημοτικό Συμβούλιο της 24ης Οκτωβρίου 2011: Δεν στήριξε –μόνο αυτός από την παράταξή του- την πρόταση της παρατάξεώς του (του κ. Καρφή), η οποία ήταν η ίδια με αυτή της πλειοψηφίας με μόνη την διαφορά ότι ζητούσε επί πλέον την κατάργηση της ΠΕΡΠΟ. Με την απόφασή του αυτή αποδεικνύει ότι τότε γνώριζε τι γινόταν και δεν έφερε καμία αντίρρηση και σήμερα στηρίζει με συνέπεια τις τότε επιλογές του για λόγους που αυτός γνωρίζει καλύτερα.
Από τα στοιχεία που συγκεντρώνονται προκύπτει ότι το θέμα του ΓΠΣ θα έχει συνέχεια…
Καρπενήσι 22-11-2011
Μίλτος Θεοδωρόπουλος
Τοπογράφος μηχανικός ΕΜΠ
Τηλ: 6977 007579 Ε-mail: mtheodoropoulos@mou.gr
Η ανυπαρξία της τυπικής και της -κατά τον νόμο- Διαβούλευσης στο εγκριθέν ΓΠΣ έτσι όπως απαιτούσε η σχετική νομοθεσία, είχε σημαντικές συνέπειες στην ποιότητα της μελέτης και την τελική Πρόταση-Εισήγηση του Δήμου προς την Περιφέρεια, κάποια από τις οποίες έχω εκθέσει στις 18-5-2011 στην εφημερίδα ‘Ευρυτανικά Νέα’ (Φ. 444). Συνέπειες που ανέλαβε η νέα δημοτική Αρχή να διορθώσει Στα πλαίσια αυτά, το Δημοτικό Συμβούλιο, με την υπ αριθμ 156/2011 ομόφωνη Απόφαση του ζητά από τη Δημοτική Αρχή α) «…να ασκήσει αίτηση ΑΝΑΚΛΗΣΗΣ του ΓΠΣ ενώπιον της Γενικής Γραμματείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης,» (σ.σ.: όχι ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ αυτού) και β) να ασκήσει αίτηση ακυρώσεως στο ΣτΕ, «…με σκοπό την ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΓΠΣ».
Για κάποιους λόγους, αναπτύχθηκε μια πρωτοβουλία του Δήμου να προσφύγει στη Περιφέρεια και να ζητήσει την μερική τροποποίηση -και όχι την ανάκληση- του ΓΠΣ, έτσι όπως αυτό είχε αποφασιστεί με την παραπάνω απόφαση. Η ΝΟΔΕ Ευρυτανίας με μια απολύτως θετική παρέμβασή της, επεσήμανε την σημαντικότητα της ολικής ανάκλησης, αλλά ματαίως φαίνεται...
Με έκπληξη και απορία πληροφορήθηκα ότι ελήφθη, κατά πλειοψηφία, νέα απόφαση (υπ. αριθμ 494), στις 24 Οκτωβρίου 2011 με την οποία ο Δήμος ζητά από την Περιφέρεια την ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ και όχι την ΑΝΑΚΛΗΣΗ του ΓΠΣ. Με την πρωτοβουλία του αυτή ο Δήμος Καρπενησίου αποφάσισε να εισηγηθεί την τροποποίηση του μόλις εγκριθέντος ΓΠΣ και να ζητήσει την διόρθωση κάποιων –κατά την δική του εκτίμηση- από τα πολλά αυθαίρετα, αντιεπιστημονικά, παράνομα και άδικα στοιχεία που αφορούν τις προτεινόμενες ζώνες του ΓΠΣ και τους λοιπούς όρους αυτών.
Η πρόταση αυτή του Δήμου, αντί να επικεντρωθεί στα σημαντικά ζητήματα που αμφισβητούν τη νομιμότητα ολόκληρου του ΓΠΣ, ζητά με έωλα, δυστυχώς, επιχειρήματα τη μερική τροποποίηση του ΓΠΣ. Επιχειρήματα που δεν έχουν κανένα νομικό έρεισμα. Διαβάζοντας την απόφαση του Δήμου, μπορώ να εκτιμήσω ότι μόνο η περίπτωση του ιδιωτικού δάσους Μηλιάς έχει κάποια τύχη, καθότι έχει, ως φαίνεται, τα στοιχεία εκείνα που στοιχειοθετούν ‘πλάνη περί τα πράγματα’ με την νομική έννοια του όρου. Σε κανένα από τα άλλα δεν γίνεται επίκληση της κείμενης νομοθεσίας και νομολογίας, παρά μόνο στη ‘Μεσοχώρα’, λες και ο μοναδικός στόχος είναι η ‘Μεσοχώρα΄. Αλλά και εκεί, η επίκληση του άρθρου 4.7.γ του ν. 2508/97 [το οποίο αναφέρει ότι τροποποίηση μπορεί να γίνει για: «να αντιμετωπιστούν εξαιρετικές πολεοδομικές ανάγκες που δεν μπορούν να καλυφθούν στο πλαίσιο του ισχύοντος Γ.Π.Σ. και αφορούν τον κοινωνικό εξοπλισμό της πόλης ή την εφαρμογή έργων και προγραμμάτων ή κυκλοφοριακών παρεμβάσεων μεγάλης κλίμακας ή τεχνικής υποδομής»], δεν αφήνει περιθώρια ΝΟΜΙΜΗΣ επίλυσης έστω και μόνον αυτού του προβλήματος. Έγινε μια διαδικασία που φαίνεται ότι δεν έτυχε καμίας σοβαρής νομικής υποστήριξης. Μια Πρόταση που δεν μπορεί να γίνει δεκτή από τη Διοίκηση, χωρίς νομικούς… ακροβατισμούς και υπερβάσεις.
Η νέα αυτή απόφαση θέτει θέματα ηθικά αλλά και –κυρίως τούτο- θέματα νομιμότητας:
Ζητήματα Ηθικά, γιατί δεν διευκρινίστηκε με ποιο κριτήριο ζητά ο Δήμος Καρπενησίου αυτές τις αλλαγές και όχι άλλες ή όλες όσες χρειάζονται. Και τούτο γιατί η πρωτοβουλία του Δήμου έγινε χωρίς καμία ενημέρωση των δημοτών ώστε αυτοί να καταθέσουν τις προτάσεις– απόψεις -ενστάσεις τους, χωρίς καμία διαβούλευση. Με ποιο δικαίωμα πχ ο αντιδήμαρχος κ. Σουλιώτης δεν έφερε προς συζήτηση θέμα που αφορά ιδιοκτησία μου (αίτηση υπ’ αριθμ 20920/24-10-2011), η οποία ζημιώνεται από το ΓΠΣ κατά τρόπο άδικο;
Ζητήματα Νομικά, γιατί η υπ αριθμ 156/2011 απόφαση του ΔΣ δημιούργησε έννομες συνέπειες και ενδεχομένως έννομα δικαιώματα για τους πολίτες, μεταξύ των οποίων είμαι και εγώ, που στηρίχτηκαν στην εν λόγω απόφαση και σήμερα έχουν χάσει το δικαίωμα προσφυγής στο ΣτΕ, από την εγκατάλειψη του στόχου της ανάκλησης του ΓΠΣ. Και τούτο, διότι ο Δήμος έχει προσφύγει στο ΣτΕ για ΣΥΝΟΛΙΚΗ ακύρωση του ΓΠΣ. Η προσφυγή που έγινε, έχει επικεντρωθεί στο σημείο της ‘Μεσοχώρας’ που θεωρήθηκε το πλέον δυνατό σημείο της υπόθεσης. Έτσι στην περίπτωση που λυθεί διοικητικά μόνο το ζήτημα της ‘Μεσοχώρας’, αίρεται ο λόγος της προσφυγής στο ΣτΕ και κατά συνέπεια το ΣτΕ δεν θα έχει λόγους να ακυρώσει το ισχύον ΓΠΣ. Έτσι υπονομεύεται, περιορίζεται και φαλκιδεύεται η επίλυση των υπολοίπων ζητημάτων.
Τίθεται το ερώτημα γιατί αυτή η αλλαγή στη στόχευση του Δήμου; Η ‘μερική τροποποίηση’ του ΓΠΣ έχει ως στόχο, κατά την άποψή πολλών, να μην θιγούν όσα αντιεπιστημονικά, άδικα και παράνομα έχουν προβλεφθεί. Αυτά τα οποία κινδυνεύουν να απολεσθούν στην περίπτωση της ‘ολικής ανάκλησης’ του ΓΠΣ, με την Διαβούλευση και την διαφάνεια που αυτή απαιτεί. Βέβαια όπως πάντα υπάρχει ένα άλλοθι. Λένε: ‘προέχει να σώσουμε τη Μεσοχώρα και ενδεχομένως και κάποια άλλα’.
ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΠΕΙΡΑΞΕΙ ΝΑ ΑΚΥΡΩΘΕΙ ΤΟ ΙΣΧΥΟΝ ΓΠΣ ΚΑΙ ΙΣΧΥΣΕΙ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ -ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΙΣΧΥΕ ΜΕΧΡΙ ΠΡΟΤΙΝΟΣ- ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΕΙ Η ΝΟΜΙΜΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥ; Ποιόν θα πειράξει, εκτός από αυτούς που εκμεταλλευόμενοι την, κάτω από το τραπέζι, εκπόνηση του ΓΠΣ, έβαλαν πολεοδομικές ζώνες και όρους τέτοιους που δεν στέκουν στο φως, στη διαφάνεια, στη νομιμότητα.
Η μερική τροποποίηση και όχι η ολική ανάκληση του ΓΠΣ έχει, κατά τη γνώμη μου, στόχο να διασώσει τη ζώνη της Ιδιωτικής Πολεοδόμησης (ΠΕΡΠΟ). Δεν υπάρχει καμία άλλη λογική για την εγκατάλειψη σημαντικών νομικών επιχειρημάτων, που είναι ικανά να ακυρώσουν ολόκληρο το ΓΠΣ.
Η Ιδιωτική Πολεοδόμηση της περιοχής αυτής (ΠΕΙΡΑΙΚΗΣ) που βρίσκεται σε επαφή με το Σχέδιο Πόλεως, που βρίσκεται σε επαφή με θεσμοθετημένη Αρχαιολογική Ζώνη, έγινε τελείως αυθαίρετα, μη στηριζόμενη σε κανένα επιστημονικό δεδομένο, χωρίς καμία αναγκαιότητα δημοσίου συμφέροντος, παρά μόνο για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των ιδιοκτητών της. Το να επωφεληθεί κάποιος ιδιώτης δεν είναι κακό, αν συγχρόνως δεν ζημιώνει πολλούς άλλους δημότες και αν δεν ζημιώνει τα συμφέροντα του Δήμου και δυστυχώς στη συγκεκριμένη περίπτωση συμβαίνουν και τα δύο.
Τα περί ΠΕΡΠΟ, πολύ σωστά τα ανέλυσε ο κ. Ευάγγελος Καρφής, ο αρχηγός της μείζονος αντιπολίτευσης, στο Δημοτικό Συμβούλιο της 24ης Οκτωβρίου 2011, αποδεικνύοντας ότι πράγματι πλανήθηκε από αυτούς που διαχειρίστηκαν την εκπόνηση του ΓΠΣ, και κυρίως αποδεικνύοντας ότι αναλαμβάνει τις πολιτικές του ευθύνες. Γιατί η ανάληψη πολιτικών ευθυνών δεν είναι λόγια, είναι έργα , είναι πράξεις.
Σιγά-σιγά αποδεικνύεται ποιοι ήξεραν και δεν έκαναν τίποτα. Διαβάζω στο 467/26-10-11 φύλλο της εφημερίδας Ευρυτανικά Νέα στο άρθρο ‘Αλλαγή σε 5 σημεία’: «Ο χαρακτηρισμός της περιοχής ΠΕΡΠΟ, εξήγησε ο κ. Σουλιώτης, δεν μπορεί να αποτελέσει πλάνη, διότι ήταν γνωστός ο χαρακτηρισμός της περιοχής ως ΠΕΡΠΟ ήδη από το 2007 και υπάρχει και στις 3 ομόφωνες αποφάσεις του τότε Δημοτικού Συμβουλίου», λες και το ζήτημα είναι αν η ζώνη χωροθετήθηκε από πλάνη και όχι αν χωροθετήθηκε κατά νόμιμο τρόπο που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του Δήμου και των δημοτών.
Τέλος είναι εντυπωσιακή η στάση του κ. Λεωνίδα Παπαδόπουλου του αντιδημάρχου, που τότε είχε την εποπτεία και ευθύνη εκπόνησης του ΓΠΣ, στο Δημοτικό Συμβούλιο της 24ης Οκτωβρίου 2011: Δεν στήριξε –μόνο αυτός από την παράταξή του- την πρόταση της παρατάξεώς του (του κ. Καρφή), η οποία ήταν η ίδια με αυτή της πλειοψηφίας με μόνη την διαφορά ότι ζητούσε επί πλέον την κατάργηση της ΠΕΡΠΟ. Με την απόφασή του αυτή αποδεικνύει ότι τότε γνώριζε τι γινόταν και δεν έφερε καμία αντίρρηση και σήμερα στηρίζει με συνέπεια τις τότε επιλογές του για λόγους που αυτός γνωρίζει καλύτερα.
Από τα στοιχεία που συγκεντρώνονται προκύπτει ότι το θέμα του ΓΠΣ θα έχει συνέχεια…
Καρπενήσι 22-11-2011
Μίλτος Θεοδωρόπουλος
Τοπογράφος μηχανικός ΕΜΠ
Τηλ: 6977 007579 Ε-mail: mtheodoropoulos@mou.gr
