Τα έργα και οι ημέρες των συνδικαλιστών του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, όσο
και των πρώην εργατοπατέρων του ΠΑΣΟΚ που εσχάτως μετακομίζουν μαζικά στο
ΣΥΡΙΖΑ, είναι γνωστά από την εποχή που χειροκρόταγαν τη συνθήκη του Μάαστριχτ,
τη Λευκή Βίβλο και ξεπουλούσαν τα εργατικά δικαιώματα στους στημένους
"κοινωνικούς διαλόγους".
Όμως, μιας και ο υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Θωμάς
Κώτσιας ένοιωσε την ανάγκη να μας διαφωτίσει για την αντίληψή του για το
συνδικαλισμό αναδημοσιεύοντας παλιότερο άρθρο του, θα θέλαμε να σημειώσουμε τα
παρακάτω
Ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ "Ξέχασε" φυσικά να
σχολιάσει την Συλλογική Σύμβαση που συνυπέγραψε το 2011 η παράταξή του στα
ΕΛΠΕ, εκεί δηλαδή όπου εργάζονταν, η οποία προβλέπει
-
Μειώσεις μισθών μέσω
της μηδενικής αύξησης για τα έτη 2011 και 2012, την αναστολή της καταβολής
του χρονοεπιδόματος για τα έτη 2012 και 2013 και το διαφορετικό υπολογισμό
των υπερωριών.
-
Ξεπούλημα των νέων εργαζομένων, καθώς οι νεοπροσλαμβανόμενοι θα αμείβονται το πρώτο
έτος με το 60% και το δεύτερο με το 80% των ετήσιων μεικτών αποδοχών που
προβλέπει η σύμβαση. Δηλαδή, μείωση κατά 40% και 20% αντίστοιχα.
-
Άνοιγμα της πόρτας στους εργολάβους/δουλέμπορους με την παράδοση επτά
ειδικοτήτων (μαγειρεία, φύλαξη, καθαριότητα, νοσηλευτές και άλλα) στους
εργολάβους όπου θα επικρατούν χειρότεροι όροι εργασίας. Αυτό γίνεται μέσα
από τον όρο της ΣΣΕ που υπέγραψε η πλειοψηφία ότι από τον Αύγουστο του 2011 δε
θα γίνονται προσλήψεις αυτών των ειδικοτήτων από τα ίδια τα ΕΛΠΕ.
Επίσης στην συνέντευξή του στα "Ευρυτανικά Νέα"
γίνεται εντελώς σαφής σε ότι αφορά την αντίληψη του ίδιου και του ΣΥΡΙΖΑ για
τους μισθούς σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα:
- στο μεν δημόσιο τομέα ξεκαθαρίζει ότι δεν μιλάνε για
αυξήσεις, δηλαδή χειροκροτούν τον κορσέ του "ενιαίου μισθολογίου",
των περικοπών και των μισθών πείνας για την μεγάλη πλειονότητα των δημοσίων
υπαλλήλων που επέβαλλαν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
- στο δε ιδιωτικό τομέα συνδέει το θέμα των μισθών με την
...ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, ότι ακριβώς δηλαδή κάνει η ΕΕ, ο ΣΕΒ,
και προβλέπουν το μνημόνιο και η δανειακή σύμβαση.
Κάθε ομοιότητα των παραπάνω με τα κόμματα του
ευρωμονόδρομου και τον εργοδοτικό-κυβερνητικό συνδικαλισμό των γνωστών
εργατοπατέρων είναι εντελώς συμπτωματική.
