Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

Η γέννηση του Χριστού στο σταύλο


Δεύτε ίδωμεν πιστοί πού εγεννήθη ο Χριστός». Στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας, στη φάτνη των αλόγων, στο σπήλαιο – σταύλο των ζώων. Ο κόσμος όλος ήταν σταύλος, κοπρώνας αποκρουστικός, που μέσα του ο άνθρωπος ήταν άλογο ζώο, ξεπεσμένος από τη θεϊκή αγάπη, φτωχός και δυστυχής. Γεννήθηκε ο Χριστός στο σταύλο των ζώων για να πάρει τον αποκτηνωμένο άνθρωπο και να τον ανθρωποποιήσει, να τον θεανθρωποποιήσει, να τον χρηστοποιήσει, να τον θεώσει. «Εύρεν αποκτηνωθέντα τον άνθρωπο˙ διά τούτο εν φάτνη ως εν τάξει τίθεται, ίνα τον κτηνοπρεπή μεταμείψαντες βίον εις την ανθρώπω πρέπουσαν ανακομισθώμεν σύνεσιν» (Κύριλλος Αλ.).
Η θεότητα κρυμμένη μέσα στη φάτνη. Το διαμάντι κρυμμένο μέσα στα άχυρα. Ο ένδοξος Θεός μέσα στην αθλιότητα μιας υγρής σπηλιάς. Ο Ιησούς (Σωτήρας) μέσα στο βρώμικο σταύλο, πάνω στο παχνί των ζώων. «Ο Χριστιανισμός γεννήθηκε στο σπήλαιο, μεγαλούργησε στις κατακόμβες και θάφτηκε στα μέγαρα» (Τζ. Παπίνι).
Εκείνη τη χριστουγεννιάτικη, τη χειμωνιάτικη κρύα νύχτα, χτύπησε πολλές πόρτες ο προστάτης Ιωσήφ, αλλά καμία δεν άνοιξε για να υποδεχτεί το θείο Βρέφος, που θα γεννιόταν εκείνη τη βραδιά. Δύο από τα χειρότερα δώρα πρόσφερε η κακότητα του ανθρώπου στο Σωτήρα Χριστό: Σταύλος και Σταυρός. Σε βρώμικο Σταύλο Τον έβαλαν να γεννηθεί, σε οδυνηρό Σταυρό Τον κάρφωσαν για να πεθάνει.
Ίσως το σπουδαιότερο που πετύχαμε εμείς οι άνθρωποι είναι ο εξωραϊσμός του σταύλου – σπηλαίου, που τον στολίζουμε λαμπρά, με φαντασία και εφευρετικότητα και δημιουργούμε ωραία εικόνα και γιορτινή ατμόσφαιρα. Οι ίδιοι δε, ντυνόμαστε λαμπρότερα, καλοπερνούμε και καλοτρώμε, χωρίς να θυμόμαστε τίποτα από το πνεύμα – το νόημα της Γέννησης του Χριστού στο σταύλο της Βηθλεέμ. Η προσμονή των Χριστουγέννων είναι για όλους μας ένας τύπος και μια ευκαιρία έντονης ζωής εξωτερικής ζωής και εσωτερικής φτώχειας.
Σπήλαιο βρώμικο με κτήνη ήταν ο τόπος που γεννήθηκε ο Χριστός. Σπήλαιο ληστών κοντεύει να γίνει η κοινωνία μας. Ζούμε με τρόμο και φόβο. Εγκλήματα, βιασμοί, ληστείες παντού. Ζούγκλα κοντεύει να καταντήσει ο κόσμος. Διότι δεν προσφέρουμε τόπο στο Χριστό, δεν το βάλαμε μέσα μας Σωτήρα, Κυβερνήτη, Οδηγό. Να γίνει ο Χριστός «τα πάντα εν πάσι πρωτεύων» (Κολ.1,18).
kostasmitsios@yahoo.gr