Με την πρέπουσα μεγαλοπρέπεια και με ιδιαίτερη λαμπρότητα και κατάνυξη γιορτάστηκε και φέτος το διήμερο 22 και 23 Αυγούστου η Παναγία η Προυσιώτισσα. Πλήθος κόσμου και φέτος απ΄ όλη την Ελλάδα τίμησε και δόξασε την Χάρη της όπως άλλωστε κάνει και κάθε χρόνο.
Από την παραμονή το ιστορικό Μοναστήρι "ντύθηκε" τα γιορτινά του. Το απόγευμα του Σαββάτου εκατοντάδες πιστοί που έφτασαν στον Προυσό από κάθε σημείο της Ελλάδας, συμμετείχαν με θεία κατάνυξη στον Πανηγυρικό Αρχιερατικό Εσπερινό και στην περιφορά της θαυματουργικής Εικόνας της Μεγαλόχαρης, που πραγματοποιήθηκε γύρω στις 11.00 το βράδυ.
Τόσο στον Εσπερινό όσο και στη λιτάνευση της εικόνας χωροστάτησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Καρπενησίου κ.κ Νικολάος, μαζί με τον Μητροπολίτη Καβάσων κ.κ. Φιλήμονα, του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και το Μητροπολίτη Αυλώνος κ.κ. Χριστόδουλο και ο Αρχιμανδρίτης π. Θεόφιλος.
Παραβρέθηκε σύσσωμη η πολιτειακή ηγεσία του τόπου, ο Βουλευτής Ευρυτανίας Ηλίας Καρανίκας, ο Περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας Κλέαρχος Περγαντάς, ο Αντιπεριφερειάρχης Βασίλης Καραμπάς, ο Δήμαρχος Καρπενησίου Κώστας Μπακογιάννης, οι Αντιδήμαρχοι Καρπενησίου, Περιφερειακοί Σύμβουλοι, Δημοτικοί Σύμβουλοι εκπρόσωποι της Αστυνομικής Διεύθυνσης Ευρυτανίας και της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, καθώς και πλήθος πιστών που έσπευσαν να προσκυνήσουν τη χάρη της «Κυράς της Ρούμελης».
Κατά την διάρκεια της νύχτας τελέστηκε αγρυπνία και το πρωί ανήμερα της εορτής Αρχιερατική Θεία Λειτουργία.
Η γιορτή συνεχίστηκε με το καθιερωμένο πανηγύρι στην πλατεία του Προυσού.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΕΡΑ
ΜΟΝΗ ΠΡΟΥΣΟΥ
Πνευματικό κέντρο και αποκούμπι των αρματολών στην Τουρκοκρατία, το μοναστήρι του Προυσού, προσφέρει και σήμερα τις υπηρεσίες του στην Ορθοδοξία και τον τόπο. Χιλιάδες προσκυνητές οδεύουν στον Προυσό, όλο το χρόνο, για τη Χάρη της.
Ιστορικό μοναστήρι, με μεγαλόπρεπα τριώροφα κτίρια. Ανάμεσά τους υπάρχει σπήλαιο λαξευμένο, που φιλοξενεί στο εσωτερικό του τον πρώτο και παλαιό ναό της μονής. Μέσα σ’ αυτόν φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, που ονομάζεται Προυσιώτισσα. Κατά την παράδοση η μονή ιδρύθηκε τον 12ο αιώνα για να στεγάσει εικόνα της Παναγίας που είχε σωθεί θαυματουργικά στη σπηλιά στα χρόνια της εικονομαχίας(829). (Το ασημένιο κάλυμμα της εικόνας το δώρισε ο Καραϊσκάκης για να θεραπευτεί από μία ασθένεια που τον τυραννούσε και εξαιτίας της οποίας έμενε κατά περιόδους στον Προυσό να αναρρώνει. )
Το Μοναστήρι υπέστη πολλές καταστροφές και πυρπολήθηκε από πολλούς επιδρομείς με τελευταίους τους Γερμανούς στις 16 Αυγούστου το 1944, επειδή κρίθηκε ως κρησφύγετο των ανταρτών. Οι χωρικοί για να σώσουν την εικόνα την μετέφεραν στο χωριό, και στην πομπή μεταφοράς της εικόνας συμμετείχε τιμητικό απόσπασμα των Γερμανών.
Μετά την καταστροφή των κτισμάτων, ένας Γερμανός αξιωματικός θέλησε να κάψει και την εκκλησία. Προσπάθησε πολλές φορές, άλλά χωρίς αποτέλεσμα. Ενώ λοιπόν στεκόταν απ’ έξω κι έδινε διαταγές, μία αόρατη δύναμη τον έριξε με ορμή πάνω στο πλακόστρωτο. Το χτύπημα ήταν δυνατό και ο γερμανός ανίκανος να σηκωθεί. Έτσι ο ναός διαφυλάχθηκε ακέραιος.
Ο συμμοριτοπόλεμος συνεχιζόταν στην ελληνική ύπαιθρο. Οι κάτοικοι της Ευρυτανίας εγκατέλειπαν τα χωριά τους και έφευγαν για ασφάλεια σε άλλα μέρη της Ελλάδος. Η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας μεταφέρθηκε από τους μοναχούς του Προυσού στην Ιερά Μητρόπολη της Ναυπάκτου. Το μοναστήρι παράμεινε τελείως έρημο. Ύστερα από καιρό μερικοί στρατιώτες πέρασαν από τον Προυσό. Πλησίασαν στη σκοτεινή εκκλησούλα της σπηλιάς και μπήκαν για να προσκυνήσουν. Εκεί μέσα αντίκρισαν ένα παράδοξο θέαμα: Μπροστά στο τέμπλο, στ' αριστερά της ωραίας πύλης, ένα αναμμένο καντήλι και μια καλόγρια γονατιστή. Οι στρατιώτες απόρησαν. "Πώς ζει αυτή η μοναχή εδώ, τη στιγμή που η Ευρυτανία είναι τελείως έρημη από κατοίκους; Πως συντηρείται, τι τρώει, που βρίσκει λάδι για το καντήλι;" Την ρώτησαν λοιπόν, κι εκείνη σεμνά και πονεμένα τους απάντησε: "Παιδιά μου, ζω εδώ μοναχή μου δυόμισι τώρα χρόνια. Για τη δική μου ζωή δεν χρειάζονται φαγητό και ψωμί. Μου αρκεί ότι έχω το καντήλι μου αναμμένο. Την επομένη, όταν έφεραν στη μνήμη τους τα λόγια αυτά, κατάλαβαν πως επρόκειτο για κάτι θαυμαστό. Κι όταν αργότερα περνούσαν από τη Ναύπακτο, ζήτησαν με επιμονή άδεια από τον διοικητή τους για να επισκεφθούν τον Μητροπολίτη Ναυπακτίας και Ευρυτανίας κ.κ. Χριστόφορο ο οποίος τους υποδέχθηκε με αγάπη, κι αφού τους άκουσε συγκινημένος, έριξε φως στο μυστήριο. Ο ναός, τους είπε, που επισκεφθήκατε, ανήκει στην έρημη τώρα ιερά μονή Προυσιώτισσας, της οποίας η θαυματουργή εικόνα βρίσκεται πάνω από δύο χρόνια εδώ, στο παρεκκλήσι της μητροπόλεώς μας, στον άγιο Διονύσιο. Πηγαίνετε να την προσκυνήσετε, και θα καταλάβετε. Πήγαν πράγματι και προσκύνησαν. Τότε αυθόρμητα στον καθένα δόθηκε η εξήγηση στην απορία τους: Στην εικόνα της Θεομήτορος αναγνώρισαν τη μοναχή εκείνη πού συνάντησαν στο εκκλησάκι της σπηλιάς, ψηλά στον Προυσό!
Στις 23 του Αυγούστου (ημερομηνία κατά την οποία βρέθηκε η ιερή εικόνα) γιορτάζει η Παναγία η Προυσιώτισσα. Είναι η μεγαλύτερη θρησκευτική γιορτή της περιοχής, καθώς χιλιάδες λαού συρρέουν για να προσκυνήσουν και να ζητήσουν τη χάρη της. Ο εορτασμός της 23ης Αυγούστου είναι το αποκορύφωμα των εορταστικού κύκλου προς τιμήν της Θεοτόκου που αρχίζει με τις καθημερινές "Παρακλήσεις" την πρώτη του μηνός Αυγούστου, κορυφώνεται ασφαλώς στις δεκαπέντε και εκτείνεται ως τις 23, με τα "Εννιάμερα" της Παναγίας.
