Την προπερασμένη Τετάρτη, στις 18:00, πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων της Βασικής Βιβλιοθήκης Καρπενησίου, ανοικτή εκδήλωση μετά από πρωτοβουλία της επονομαζόμενης «ομάδας των 30». Εγώ, ως μέλος της «Ανεξάρτητης Δημοτικής Συνεργασίας», έδωσα το παρών στην εκδήλωση, ευελπιστώντας ότι κάτι καλό θα μπορούσε να βγει από τη συγκεκριμένη διεργασία, έστω και την ύστατη ώρα, αφού οι προηγούμενες συζητήσεις με την κίνηση των 30, δεν είχαν την επιθυμητή κατάληξη.Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής βέβαια, πήγα εκεί υποψιασμένος ότι τα πράγματα δεν θα ήταν εύκολα, αλλά στην ουσία, όπως όλα τα μέλη της κίνησης μας, οφείλαμε να είμαστε εκεί, μπροστά στην προοπτική να εξαντλήσουμε όλες τις πιθανότητες συνεργασίας, με απώτερο σκοπό τη δημιουργία μιας ευρύτερης ανεξάρτητης δημοτικής κίνησης.
Είδαμε δηλαδή και βρεθήκαμε, μπροστά σε μια μοναδική ευκαιρία, να δρέψουμε τους καρπούς της αδιάκοπης εικοσαετούς ενασχόλησης μας με τα δημοτικά δρώμενα. Να κάνουμε δηλαδή, ότι από καταβολής, ήταν ο κυρίαρχος στόχος μας. Το μεγάλο άλμα προς τη συγκρότηση μιας ευρύτερης ανεξάρτητης κίνησης με βασικές αρχές τη συναίνεση και τη συνεργασία. Εμείς πιστεύουμε ότι η πολυσυλλεκτικότητα κι οι διαφορετικές αφετηρίες είναι ουσιαστικά πλούτος που πρέπει και μπορεί, να αξιοποιηθεί. Είμαστε πεπεισμένοι ότι στην αυτοδιοίκηση, πρέπει να δημιουργούνται πεδία σύγκλισης και συνεννόησης με όλες τις υγιείς δυνάμεις, που μοναδικό τους σκοπός είναι η προσφορά στον τόπο τους.
Πήγαμε στην συζήτηση αυτή, πιστεύοντας ότι η πρωτοφανής κρίση στην οποία ήρθε η χώρα μας από την επιβεβαιωμένη ανεπάρκεια, του υπό κατάρρευση πολιτικού συστήματος της διαφθοράς, έχει ωριμάσει τις συνθήκες για μια οριστική ρήξη με τις τακτικές και τις επιλογές του παρελθόντος.
Όμως, με την έναρξη της εκδήλωσης όλες οι ελπίδες μας αποδείχτηκαν φρούδες , καθώς καταδείχτηκε πολύ γρήγορα, με τον πιο πειστικό τρόπο, το χάσμα που μας χωρίζει.
Η κεντρική ομιλία ήταν αυτή που καθόρισε τη συνέχεια, καθώς ότι ακολούθησε ήταν απόρροια της λανθασμένης και χωρίς ουσία τοποθέτησης του κεντρικού ομιλητή. Δυσκολεύτηκα να αποκωδικοποιήσω αυτή την ομιλία , καθώς πιστεύω ότι ήταν έκτος θέματος και χωρίς τη δυνατότητα να συνεισφέρει κάτι, στην όλη διαδικασία. Ο κεντρικός ομιλητής, κ. Μαστροκώστας, νόμιζε ότι απευθύνεται σε μαθητές σχολικής αίθουσας ή στη χειρότερη των περιπτώσεων σε κομματική συγκέντρωση, στην οποία τουλάχιστον θα είχαμε την επιλογή να μην παραβρεθούμε. Δεν ήμασταν εκεί για μάθουμε τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε για να εξεταστούμε στο αν έχουμε αποστηθίσει τις αρχές της κίνησης των 30.
Το πραγματικό διακύβευμα της συνάντησης ήταν άλλο και δυστυχώς δεν το αντιλήφτηκαν τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ. Ήμασταν όλοι εκεί για να προσπαθήσουμε να ανιχνεύσουμε τι μας ενώνει, ώστε να επιτευχτεί μια μίνιμουμ συμφωνία και όχι να βροντοφωνάξουμε τι μας χωρίζει.
Ενδεικτικό του αποπροσανατολισμού και της λάθος κατεύθυνσης που πήρε η συζήτηση, ήταν το γεγονός, ότι ακούστηκε περισσότερες φορές το όνομα του κ. Σουλιώτη και του κ. Σταμάτη και έγινε εκτενής αναφορά στις υποψηφιότητες αυτές , ενώ δεν ακούστηκε κανένα όνομα, ούτε στο επίπεδο της πρότασης, για υποψήφιο δήμαρχο από την πλευρά της κίνησης των 30. Όταν δε, ο κ. Ευάγγελος Καρφής, πολύ γενναία, πρότεινε ως υποψήφιο Δήμαρχο, τον Μπομποτσιάρη, δεν έλαβε καμιά απάντηση και η πρόταση του έπεσε στο κενό.
Η κουβέντα βέβαια έφερε πολλές φορές στην επιφάνεια τα ονόματα των προαναφερθέντων, καθώς οι περισσότεροι από τους παρόντες της κίνησης των 30, ως αυτόκλητοι κριτές των πάντων, επιδόθηκαν με πυγμή και στόμφο, σε μια άνευ προηγούμενου κριτική προς όλους και όλα. Οι παρόντες δημοτικοί σύμβουλοι ένιωσαν σίγουρα άβολα από την άκομψη, χωρίς νόημα και ισοπεδωτική κριτική που τους ασκήθηκε. Ακόμα και τα ποσοστά της Ανεξάρτητης Δημοτικής Συνεργασίας στις προηγούμενες εκλογές σχολιάστηκαν ως ανεπαρκή και αποτυχημένα. Είναι αποδεκτή κάθε κριτική από όπου και αν προέρχεται και όσοι ασχολούνται με τα κοινά, έχουν συμβιβαστεί με την διαδικασία αυτή.
Όμως, θα ήθελα να ρωτήσω στο σημείο αυτό τους 30, που ήταν εκείνοι τα προηγούμενα είκοσι χρόνια; Γιατί τώρα επέλεξαν να φέρουν στο προσκήνιο το μανιφέστο τους; Γιατί παραμένουν άκαμπτοι στις βασικές αρχές τους και εκμηδενίζουν κάθε δυνατότητα συνεργασίας; Τα ερωτήματα βεβαίως είναι ρητορικά και για αυτό δεν τα έθεσα στη συνάντηση. Η επιλογή του χρόνου αλλά και της στρατηγικής που ακολουθείται, έγινε με βάση τα γκάλοπ που δίνουν στο ΣΥΡΙΖΑ το προβάδισμα για τις βουλευτικές εκλογές. Βλέπεται η προοπτική κατάληψης της εξουσίας κάνει τους ανθρώπους να αλλάζουν συνήθειες και τακτικές. Άλλωστε, οι σφετεριστές της εξουσίας έχουν διαχρονικά τα ίδια χαρακτηριστικά.
Η σχεδόν προσβλητική και γεμάτη αλαζονεία συμπεριφορά των μελών της κίνησης των 30, συνεχίστηκε και εκφράστηκε προς όλες τις κατευθύνσεις παρά τις αντιδράσεις που εκφράστηκαν από το κοινό.
Έμειναν πιστοί στο βασικό μήνυμα τους: Ή με τις αρχές των 30 ή τίποτα.
Συνολικά, ήταν μια αποτυχημένη προσπάθεια διαλόγου και μια κενή από κάθε άποψη συζήτηση, καθώς δεν είχε νόημα με αυτές τις συνθήκες να διαπραγματευτούμε τίποτα περισσότερο. Απλά θα ήταν καλύτερο και πιο ξεκάθαρο να δηλώσουν εξ’ αρχής τη συμμετοχή τους στις εκλογές, με το συγκεκριμένο πλαίσιο των αρχών που κοινοποίησαν, παρά να ξεκινήσουν τις διαδικασίες ενός ανοικτού διαλόγου χωρίς προοπτική.
Συνδημότες και συνδημότισσες, οι επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου, θα είναι χωρίς τη συμμετοχή της «Ανεξάρτητης Δημοτικής Συνεργασίας», δηλαδή χωρίς τη συμμετοχή του μοναδικού, πραγματικά ανεξάρτητου συνδυασμού. Με τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί, κρίναμε ότι δεν υπάρχει νόημα να επαναλάβουμε μια απλή συμμετοχή στις εκλογές, καθώς για άλλη μια φορά επικράτησαν οι τεχνητές συνθήκες πολιτικής πόλωσης. Ήταν πάντοτε δύσκολο στην περιοχή μας, να σπάσουν τα δεσμά που υποχρεώνουν τους συμπολίτες να κάνουν καθαρά κομματικές επιλογές. Κατά συνέπεια, οι επερχόμενες εκλογές θα έχουν αυστηρά κομματικό χρώμα και τα κριτήρια του εκλογικού σώματος, θα πρέπει να είναι ανάλογα.
Όλα αυτά τα χρόνια δώσαμε έναν όμορφο αγώνα, κόντρα σε κάθε δυσκολία που παρουσιαζόταν με σημαία την αδιαπραγμάτευτη αξιοπρέπεια μας. Αυτή η διαδρομή μας πρόσφερε πολλές χαρές, αλλά και πολλές απογοητεύσεις. Σε κάθε περίπτωση όμως μας έκανε πιο ώριμους και πιο σοφούς.
Με το πέρασμα σχεδόν δυο δεκαετιών επήρθε η φυσική φθορά, καθώς ο χρόνος είναι πάντοτε αμείλικτος εχθρός. Δυστυχώς, αρκετοί από τους συντρόφους μας δεν είναι πλέον εν ζωή και κάτι τέτοιες στιγμές αναπόφευκτα έρχονται στη θύμηση μας. Θα τους μνημονεύουμε πάντα, γιατί δεν ήταν απλά άξιοι συμπαραστάτες μας, αλλά και πολύ σημαντικοί άνθρωποι.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους εκείνους που συμπορεύτηκαν μαζί μας, όλα αυτά τα χρόνια και στήριξαν με κάθε τρόπο τις προσπάθειες μας. Η συνδρομή τους ήταν για εμάς καταλυτική και αναμφίβολα πηγή έμπνευσης, να συνεχίσουμε τον αγώνα μας.
Συνδημότες και συνδημότισσες, η μη κάθοδος μας στις επερχόμενες εκλογές του Μαΐου δεν σημαίνει τη διάλυση της «Ανεξάρτητης Δημοτικής Συνεργασίας», καθώς εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας και θα επεμβαίνουμε στα δημοτικά πράγματα όταν κρίνουμε ότι αυτό είναι απαραίτητο. Δεν σκοπεύουμε να μείνουμε απλοί παρατηρητές, αλλά μαχητικοί δημότες, με όποια δύναμη συνεπάγεται η ιδιότητα αυτή.
Γεώργιος Σπ. Λαθύρης
Μέλος της «Ανεξάρτητης
Δημοτικής Συνεργασίας»
