Όλοι θέλουμε και αναζητούμε σήμερα την αλήθεια στις σχέσεις μας, αλλά ουδόλως την εφαρμόζουμε με αποτέλεσμα να βουλιάζουμε κυριολεκτικά στο ψέμα. Θα ήταν ωφέλιμο να ξαναδιαβάσουμε το μύθο του Αισώπου σχετικά με την Αλήθεια, την οποία συνάντησε κάποιος οδοιπόρος και την ερώτησε γιατί μένει μόνη. Και εκείνη απάντησε: «Οι τοις πάλαι καιροίς παρ’ ολίγοις ην το ψεύδος, νυν δε εις πάντας ανθρώποις έστιν».
Αγνοώντας ότι η αλήθεια λάμπει και δεν χρειάζεται αποδείξεις, χρησιμοποιούμε το ψέμα για να αποδείξουμε ότι λέμε την αλήθεια. Η γενίκευση σήμερα του ψέματος κατέλυσε το αξίωμα και την πίστη ότι τα περισσότερα και μεγαλύτερα ψέματα λέγονταν πριν τις εκλογές, κατά τον πόλεμο και μετά το κυνήγι. Και καθώς ο πολιτικός δεν πιστεύει ο ίδιος αυτά που λέγει, μένει κατάπληκτος όταν οι άλλοι τον πιστεύουν.
Η σημερινή προπαγάνδα δεν περιφρονεί το μικρό ψέμα. Ξέρει να το χρησιμοποιεί σε μικρές δόσεις και να δημιουργεί το μεγάλο ψέμα. Τα μεγάλα ψέματα είναι πιο εύκολα αποδεκτά. Είναι ακόμη αδύνατο να ελέγξουμε τα ψέματα που ακούμε καθημερινώς από τους συνομιλητές μας, τους πολιτικούς, τους άρχοντές μας, τους εκφωνητές, τους ηθοποιούς, τις εφημερίδες. Γι’ αυτό έχει χαθεί η εμπιστοσύνη και τη θέση της πήραν η καχυποψία και η δυσπιστία.
Ο άνθρωπος αναζητούσε την αλήθεια σε λάθος δρόμο, γιατί νόμιζε ότι η αλήθεια είναι κάποια ιδέα, κάποια έννοια κατά τους Έλληνες φιλοσόφους. Σύμφωνα, όμως, με την ορθόδοξη πίστη, η αλήθεια δεν είναι κάτι, αλλά είναι Κάποιος. Η Αλήθεια είναι πρόσωπο. Ο Χριστός είπε στους μαθητές του: «Εγώ είμαι η Αλήθεια και η ζωή». Στο πρόσωπο επομένως του Χριστού βρίσκουμε την Αλήθεια, γιατί δεν είναι υπόθεση του μυαλού ή μια νοητική διαδικασία, αλλά κοινωνία με τον Θεό.
Οι νέοι μας που οραματίζονται μαι κοινωνία πιο τίμια και πιο αληθινή, ας στηρίξουν τον αγώνα τους στην αλήθεια, στη μεγάλη ΑΛΗΘΕΙΑ, το Χριστό, υποστηρίζοντας μαζί με τον Πλάτωνα ότι σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται «ψεύδος τε ξυγχωρήσαι και αληθές αφανίσαι».
Αγνοώντας ότι η αλήθεια λάμπει και δεν χρειάζεται αποδείξεις, χρησιμοποιούμε το ψέμα για να αποδείξουμε ότι λέμε την αλήθεια. Η γενίκευση σήμερα του ψέματος κατέλυσε το αξίωμα και την πίστη ότι τα περισσότερα και μεγαλύτερα ψέματα λέγονταν πριν τις εκλογές, κατά τον πόλεμο και μετά το κυνήγι. Και καθώς ο πολιτικός δεν πιστεύει ο ίδιος αυτά που λέγει, μένει κατάπληκτος όταν οι άλλοι τον πιστεύουν.
Η σημερινή προπαγάνδα δεν περιφρονεί το μικρό ψέμα. Ξέρει να το χρησιμοποιεί σε μικρές δόσεις και να δημιουργεί το μεγάλο ψέμα. Τα μεγάλα ψέματα είναι πιο εύκολα αποδεκτά. Είναι ακόμη αδύνατο να ελέγξουμε τα ψέματα που ακούμε καθημερινώς από τους συνομιλητές μας, τους πολιτικούς, τους άρχοντές μας, τους εκφωνητές, τους ηθοποιούς, τις εφημερίδες. Γι’ αυτό έχει χαθεί η εμπιστοσύνη και τη θέση της πήραν η καχυποψία και η δυσπιστία.
Ο άνθρωπος αναζητούσε την αλήθεια σε λάθος δρόμο, γιατί νόμιζε ότι η αλήθεια είναι κάποια ιδέα, κάποια έννοια κατά τους Έλληνες φιλοσόφους. Σύμφωνα, όμως, με την ορθόδοξη πίστη, η αλήθεια δεν είναι κάτι, αλλά είναι Κάποιος. Η Αλήθεια είναι πρόσωπο. Ο Χριστός είπε στους μαθητές του: «Εγώ είμαι η Αλήθεια και η ζωή». Στο πρόσωπο επομένως του Χριστού βρίσκουμε την Αλήθεια, γιατί δεν είναι υπόθεση του μυαλού ή μια νοητική διαδικασία, αλλά κοινωνία με τον Θεό.
Οι νέοι μας που οραματίζονται μαι κοινωνία πιο τίμια και πιο αληθινή, ας στηρίξουν τον αγώνα τους στην αλήθεια, στη μεγάλη ΑΛΗΘΕΙΑ, το Χριστό, υποστηρίζοντας μαζί με τον Πλάτωνα ότι σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται «ψεύδος τε ξυγχωρήσαι και αληθές αφανίσαι».
