Η ιστορία του γυμνού βασιλιά δεν είναι καινούρια. Και άλλοι λαοί έχουν δεινοπαθήσει από πείσμωνες και ανίκανους κυβερνήτες, οι οποίοι όμως γαλουχήθηκαν σε ρωμαϊκή χλιδή με άρωμα πολιτικής ίντριγκας. Έμαθαν να θεωρούν την εξουσία ως κληρονομικό δικαίωμα. Στους χαλεπούς καιρούς που βιώνει ο ελληνισμός σήμερα, πόσοι και πόσοι γυμνοί βασιλιάδες κυκλοφορούν ανάμεσά μας που αυτοχρίζονται πολιτικοί στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) και τον κυβερνοχώρο. Φυσικά πολλοί από αυτούς δεν είναι πλέον αναγκαίο να γεννηθούν σε πολιτικά τζάκια. Αυτό ξεπεράστηκε από το περίσσευμα δημοκρατίας που τόσο απλόχερα μοίρασε ο λαϊκισμός, δηλαδή, «το κόμμα στην κυβέρνηση και ο λαός στην εξουσία».
Γράφει ο Γιώργος Σταυράκης
Ο Ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Παπανδρέου σε δηλώσεις, είχε πει, ότι η «Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» και πράγματι ήταν ειλικρινής σε αυτή την κορυφαίας σημασίας δήλωση ως υπεύθυνος πρωθυπουργός της χώρας. Αυτονόητα πράγματα δηλαδή, αλλά έστω και έτσι, έχουν την αξία τους. Ο άρρωστος Ανδρέας, παρά τη σοβαρότητα της υγείας του, ήταν σε θέση να κατανοήσει την κρισιμότητα της κατάστασης. Νιώθοντας αδύναμος να κυβερνήσει, υπέγραψε από το Ωνάσειο την παραίτησή του, πράγμα που ο υγιής απόγονος του δεν ήθελε να δει τους τελευταίους δώδεκα μήνες του 2011.
Με έναν λαό που έψαχνε σανίδα σωτηρίας, από την κρίση που είχε χτυπήσει, με το σύνθημα «Λεφτά υπάρχουν» παραπλάνησε το πόπολο και εκλέχτηκε πρωθυπουργός το 2009.
Αμέσως σχημάτισε κυβέρνηση διορίζοντας υπουργούς νέα παιδιά, κυρίως από το φιλικό περιβάλλον δίνοντας ελάχιστη σημασία στην πείρα και την ικανότητα. Αρκούσε η αφοσίωση στον αρχηγό.
Ξεκίνησαν οι επαφές με τους ευρωπαίους εταίρους μας με αλυσιδωτά ταξίδια ένθεν και εκείθεν του Ατλαντικού για να προλάβει η χώρα τον κίνδυνο μιας χρεοκοπίας.
Μάταια όμως. Η δεινή κατάσταση της οικονομίας που οι ίδιοι πολιτικοί οδήγησαν τη χώρα, οι συνομιλητές του ζητούσαν εξηγήσεις.
Διεκτραγωδώντας το οικονομικό και κοινωνικό χάλι που περιήλθε η Ελλάδα, μίλησε ότι κυβερνά «ένα διαφθαρμένο λαό».
Αμέσως τα spreads εκτινάχτηκαν στις διεθνείς χρηματαγορές. Με όπλο την αγγλομάθεια που διαθέτει έκανε δηλώσεις με ζηλευτή επιτήδευση, ότι οι Έλληνες θα τα καταφέρουμε έχοντας αθετήσει τις δεσμεύσεις και τα μνημόνια Ι και ΙΙ που υπογράψαμε στις Βρυξέλλες. Και τούτο διότι τη σωτηρία της χώρας την έχουν αναλάβει οι ίδιοι που την οδήγησαν στην Αχερουσία με ένα στελεχειακό προσωπικό, το ποίο στην πλειονότητα δεν έχει ποτέ δουλέψει στη ζωή του. Το μόνο που ίσως γνωρίζουν καλά οι γυμνοί βασιλιάδες είναι να κρύβουν την αλήθεια από το λαό και έτσι να εξασφαλίζουν μακροβιότητα στην εξουσία για τους ίδιους και την συνομοταξία των ομοίων που τους στηρίζει.
Αλλά το πρόβλημα της χώρας ξεκίνησε πολύ νωρίτερα πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. η τότε κυβέρνηση (2004-2009) με έναν άτολμο, άπειρο και συμβιβασμένο πρωθυπουργό επί περίπου πέντε χρόνια έκρυβε το πρόβλημα κάτω από το χαλί χάνοντας έτσι πολύτιμο χρόνο. Διόρισε και εκείνος «κηπουρούς» από τη φτωχή στελεχειακή δεξαμενή που είχε. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά. ο πολιτικός νανισμός καλά κρατεί τις τελευταίες δεκαετίες. Με έναν πρόεδρο της Δημοκρατίας παλιάς κοπής, έντιμο, αλλά απογυμνωμένο από όποια εκτελεστική εξουσία, οι γυμνοί βασιλιάδες οδήγησαν τη χώρα εκεί που είναι σήμερα. Η απαξία του πολιτικού συστήματος με βάση, τόσο τα δημοσκοπικά, όσο και τα κοινωνικά δεδομένα είναι καθομολογούμενη. Φαίνεται ότι μερικοί γυμνοί βασιλιάδες εξακολουθούν να υποτιμούν τη νοημοσύνη του κόσμου και να θεωρούν πως παρά τη βλάβη που προκάλεσαν στη χώρα επιμένουν να παραμείνουν στην πολιτική.
Γράφει ο Γιώργος Σταυράκης
Ο Ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Παπανδρέου σε δηλώσεις, είχε πει, ότι η «Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» και πράγματι ήταν ειλικρινής σε αυτή την κορυφαίας σημασίας δήλωση ως υπεύθυνος πρωθυπουργός της χώρας. Αυτονόητα πράγματα δηλαδή, αλλά έστω και έτσι, έχουν την αξία τους. Ο άρρωστος Ανδρέας, παρά τη σοβαρότητα της υγείας του, ήταν σε θέση να κατανοήσει την κρισιμότητα της κατάστασης. Νιώθοντας αδύναμος να κυβερνήσει, υπέγραψε από το Ωνάσειο την παραίτησή του, πράγμα που ο υγιής απόγονος του δεν ήθελε να δει τους τελευταίους δώδεκα μήνες του 2011.
Με έναν λαό που έψαχνε σανίδα σωτηρίας, από την κρίση που είχε χτυπήσει, με το σύνθημα «Λεφτά υπάρχουν» παραπλάνησε το πόπολο και εκλέχτηκε πρωθυπουργός το 2009.
Αμέσως σχημάτισε κυβέρνηση διορίζοντας υπουργούς νέα παιδιά, κυρίως από το φιλικό περιβάλλον δίνοντας ελάχιστη σημασία στην πείρα και την ικανότητα. Αρκούσε η αφοσίωση στον αρχηγό.
Ξεκίνησαν οι επαφές με τους ευρωπαίους εταίρους μας με αλυσιδωτά ταξίδια ένθεν και εκείθεν του Ατλαντικού για να προλάβει η χώρα τον κίνδυνο μιας χρεοκοπίας.
Μάταια όμως. Η δεινή κατάσταση της οικονομίας που οι ίδιοι πολιτικοί οδήγησαν τη χώρα, οι συνομιλητές του ζητούσαν εξηγήσεις.
Διεκτραγωδώντας το οικονομικό και κοινωνικό χάλι που περιήλθε η Ελλάδα, μίλησε ότι κυβερνά «ένα διαφθαρμένο λαό».
Αμέσως τα spreads εκτινάχτηκαν στις διεθνείς χρηματαγορές. Με όπλο την αγγλομάθεια που διαθέτει έκανε δηλώσεις με ζηλευτή επιτήδευση, ότι οι Έλληνες θα τα καταφέρουμε έχοντας αθετήσει τις δεσμεύσεις και τα μνημόνια Ι και ΙΙ που υπογράψαμε στις Βρυξέλλες. Και τούτο διότι τη σωτηρία της χώρας την έχουν αναλάβει οι ίδιοι που την οδήγησαν στην Αχερουσία με ένα στελεχειακό προσωπικό, το ποίο στην πλειονότητα δεν έχει ποτέ δουλέψει στη ζωή του. Το μόνο που ίσως γνωρίζουν καλά οι γυμνοί βασιλιάδες είναι να κρύβουν την αλήθεια από το λαό και έτσι να εξασφαλίζουν μακροβιότητα στην εξουσία για τους ίδιους και την συνομοταξία των ομοίων που τους στηρίζει.
Αλλά το πρόβλημα της χώρας ξεκίνησε πολύ νωρίτερα πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. η τότε κυβέρνηση (2004-2009) με έναν άτολμο, άπειρο και συμβιβασμένο πρωθυπουργό επί περίπου πέντε χρόνια έκρυβε το πρόβλημα κάτω από το χαλί χάνοντας έτσι πολύτιμο χρόνο. Διόρισε και εκείνος «κηπουρούς» από τη φτωχή στελεχειακή δεξαμενή που είχε. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά. ο πολιτικός νανισμός καλά κρατεί τις τελευταίες δεκαετίες. Με έναν πρόεδρο της Δημοκρατίας παλιάς κοπής, έντιμο, αλλά απογυμνωμένο από όποια εκτελεστική εξουσία, οι γυμνοί βασιλιάδες οδήγησαν τη χώρα εκεί που είναι σήμερα. Η απαξία του πολιτικού συστήματος με βάση, τόσο τα δημοσκοπικά, όσο και τα κοινωνικά δεδομένα είναι καθομολογούμενη. Φαίνεται ότι μερικοί γυμνοί βασιλιάδες εξακολουθούν να υποτιμούν τη νοημοσύνη του κόσμου και να θεωρούν πως παρά τη βλάβη που προκάλεσαν στη χώρα επιμένουν να παραμείνουν στην πολιτική.
