Στο βωμό της διασφάλισης της θρησκευτικής ελευθερίας θυσιάζονται γιορτές, έθιμα, ήθη, ιστορία, τελετές, μυστήρια, πίστη. Με συντονισμένη προσπάθεια, μεθοδικότητα και παραπληροφόρηση επιχειρούν τελευταίως να μας αποπροσανατολίσουν, να μας κλέψουν τα Χριστούγεννα, να μεταβάλουν το χριστιανικό, το πνευματικό περιεχόμενο, το αληθινό νόημα των Χριστουγέννων.
Με επιχείρημα ότι η γιορτή αυτή πρέπει να έχει το εύρος να χωρέσει όλους ανεξαρτήτως θρησκευτικής πίστης και πολιτιστικών παραδόσεων, επιδίδονται σε εκστρατεία αποχρωματισμού και λεηλασίας της Μητρόπολης των Εορτών, των Χριστουγέννων. Κάτω από τη σημασία της ανεξιθρησκείας και της υπεράσπισης της διαφορετικότητας, εμποδίζεται η ελεύθερη έκφραση κάθε ομάδας ή ατόμου να γιορτάζει με βάση την πίστη και τα έθιμά του.
Τα τελευταία χρόνια η παραδοσιακή ευχή «καλά Χριστούγεννα» αντικαταστάθηκε από την ευχή «καλές γιορτές» και έχει συμπαρασύρει πολλά άλλα έθιμα. Το χριστουγεννιάτικο δέντρο αναφέρεται κυρίως ως το δέντρο της κοινότητας ή του δήμου, της πόλης ή της πλατείας και ο πρωταγωνιστής των Χριστουγέννων, ο Άγιος Βασίλειος, για πολλά χρόνια διακωμωδείται, ονομάζεται Σάντα Κλάους και έρχεται από το Βόρειο Πόλο και όχι από την Καισάρεια της Καππαδοκίας. Φέρνει δώρα ο χοντρός παπούλης με τα άσπρα γένια και την κόκκινη φορεσιά και έτσι δεν γιορτάζουμε τη Γέννηση του Χριστού και την εορτή του Αγίου Βασιλείου, αλλά τον ερχομό των δώρων και το στολισμό του δέντρου.
Πάψαμε να τραγουδάμε τα κάλαντα ή παραλλάσσουμε τα λόγια των παραδοσιακών τραγουδιών. Δεν εκκλησιαζόμαστε τη νύχτα των Χριστουγέννων, αλλά σπεύδουμε στα κοσμικά, με ξένο όνομα και προέλευση, ρεβεγιόν. Γεμίσαμε φώτα και χιλιάδες φωτάκια, αλλά μας λείπει το ΦΩΣ των Χριστουγέννων. Τα Χριστούγεννα μεταφράζονται σε ημέρες διακοπών και καταναλωτικής κραιπάλης, σε πολύχρωμους στολισμούς και γιορτινά εδέσματα.
Εκείνο για το οποίο πρέπει να αναρωτιέται ο σύγχρονος άνθρωπος είναι όχι το αν είναι κακό να γιορτάζει τα Χριστούγεννα με το συγεκριμένο τρόπο, αλλά αν αυτός ο συγκεκριμένος τρόπος τον οδηγεί στην πληρότητα, στην εσωτερική γαλήνη και ευτυχία, στην ισορροπημένη συνύπαρξη με το συνάνθρωπο. Ας δοκιμάσουμε φέτος να κάνουμε Χριστούγεννα με το Χριστό.
Με επιχείρημα ότι η γιορτή αυτή πρέπει να έχει το εύρος να χωρέσει όλους ανεξαρτήτως θρησκευτικής πίστης και πολιτιστικών παραδόσεων, επιδίδονται σε εκστρατεία αποχρωματισμού και λεηλασίας της Μητρόπολης των Εορτών, των Χριστουγέννων. Κάτω από τη σημασία της ανεξιθρησκείας και της υπεράσπισης της διαφορετικότητας, εμποδίζεται η ελεύθερη έκφραση κάθε ομάδας ή ατόμου να γιορτάζει με βάση την πίστη και τα έθιμά του.
Τα τελευταία χρόνια η παραδοσιακή ευχή «καλά Χριστούγεννα» αντικαταστάθηκε από την ευχή «καλές γιορτές» και έχει συμπαρασύρει πολλά άλλα έθιμα. Το χριστουγεννιάτικο δέντρο αναφέρεται κυρίως ως το δέντρο της κοινότητας ή του δήμου, της πόλης ή της πλατείας και ο πρωταγωνιστής των Χριστουγέννων, ο Άγιος Βασίλειος, για πολλά χρόνια διακωμωδείται, ονομάζεται Σάντα Κλάους και έρχεται από το Βόρειο Πόλο και όχι από την Καισάρεια της Καππαδοκίας. Φέρνει δώρα ο χοντρός παπούλης με τα άσπρα γένια και την κόκκινη φορεσιά και έτσι δεν γιορτάζουμε τη Γέννηση του Χριστού και την εορτή του Αγίου Βασιλείου, αλλά τον ερχομό των δώρων και το στολισμό του δέντρου.
Πάψαμε να τραγουδάμε τα κάλαντα ή παραλλάσσουμε τα λόγια των παραδοσιακών τραγουδιών. Δεν εκκλησιαζόμαστε τη νύχτα των Χριστουγέννων, αλλά σπεύδουμε στα κοσμικά, με ξένο όνομα και προέλευση, ρεβεγιόν. Γεμίσαμε φώτα και χιλιάδες φωτάκια, αλλά μας λείπει το ΦΩΣ των Χριστουγέννων. Τα Χριστούγεννα μεταφράζονται σε ημέρες διακοπών και καταναλωτικής κραιπάλης, σε πολύχρωμους στολισμούς και γιορτινά εδέσματα.
Εκείνο για το οποίο πρέπει να αναρωτιέται ο σύγχρονος άνθρωπος είναι όχι το αν είναι κακό να γιορτάζει τα Χριστούγεννα με το συγεκριμένο τρόπο, αλλά αν αυτός ο συγκεκριμένος τρόπος τον οδηγεί στην πληρότητα, στην εσωτερική γαλήνη και ευτυχία, στην ισορροπημένη συνύπαρξη με το συνάνθρωπο. Ας δοκιμάσουμε φέτος να κάνουμε Χριστούγεννα με το Χριστό.
