Είναι μέσα στη ζωή των ανθρώπων, να πετάνε οι τρανώτεροι στον ουρανό κάποια μέρα κι έτσι να προχωράνε οι επόμενοι να γεμίσουν το κενό που τους αφήνουν μέχρι να έρθει κι αυτών η σειρά τους και τούτο θα γίνεται στον αιώνα τον άπαντα ή ως το τέλος της ζωής….Είναι λοιπόν αναμενόμενο να φεύγουν οι τρανώτεροι και η απουσία τους να δημιουργεί αυτή την αίσθηση του λίγου έως ελάχιστου πένθους , όχι βέβαια από έλλειψη τιμής ή άλλα
συναισθήματα, αλλά γιατί το πλήρωμα του χρόνου για τον εκλειπόντα, αποτιμάται ως κεφάλαιο ζωής και σελίδες ιστορίας όχι μόνο του ιδίου, αλλά ολόκληρης της κοινότητας που αυτός έζησε από την ημέρα που γεννήθηκε έως την ημέρα που έκλεισε τα μάτια του.
Ο λόγος για την Βαγγέλη Μπόνια, τον αειθαλή μπάρμπα Βαγγέλη όπως τον ξέραμε όλοι στην Ανατολική και τη Δυτική Φραγκίστα και γενικά σε όλη την κεντρική Ευρυτανία, ο οποίος ξεψύχησε προχθές από το χωριό του σε ηλικία 97 χρονών και μάλιστα μέχρι την τελευταία στιγμή από τότε που χήρεψε από την Αρετή μπορούσε να αυτοεξυπηρετείται και γι’ αυτό έμεινε (και από πείσμα βεβαίως) μόνος του στο χωριό και δεν ήθελε να ακούσει τίποτα από τα παιδιά του να πάει στο Καρπενήσι.
Έτσι, εκεί δίπλα στο τζάκι του σπιτιού του τον βρήκε ο θάνατος και η απώλειά του έγινε η αφορμή να ξαναπεράσει από τη μνήμη και τις κουβέντες όλων η ιστορία ενός ανθρώπου από εκείνους που ποτέ δεν εγκατέλειψαν το χωριό τους, τον τίμησαν με τη δουλειά τους και τον υπερασπίστηκαν σαν αυτός βρέθηκε στον κυκλώνα των πολεμικών γεγονότων στην Αλβανία και κατόπιν στην περίοδο της Εθνικής Αντίστασης και στον Εμφύλιο.
Ένας από αυτούς ήταν ο Βαγγέλης Μπόνιας, που έφυγε προχθές. Αγωνιστής της ζωής και της προκοπής που μας άφησε ως παρακαταθήκη ένα σπουδαίο δίδαγμα. Ότι ξεχωριστό τον έκανε, η δύναμη που αντλούσε ακόμα και στα πικρά του εμφυλίου χρόνια, από τον τόπο του.
Πραγματικό αγωνιστή της ζωής και μεγάλο πατριώτη, χαρακτήρισε τον εκλιπόντα ο Αρχιερατικός Επίτροπος Αγραίων στην εξόδιο ακολουθία που εψάλη στον ασφυκτικά γεμάτο από κόσμο Ιερό Ναό των Αγίων Αποστόλων Ανατ. Φραγκίστας.
Ας είναι ελαφρά η γη της Ευρυτανίας που από σήμερα τον σκεπάζει…
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Περισσότερα για τον Βαγγέλη Μπόνια καθώς και τους περισσότερους ανθρώπους που γνώρισα στην Ευρυτανία τα τελευταία 20 χρόνια, θα διαβάσετε σε μια μεγάλη αφιερωματική έκδοση που θα έχετε στα χέρια σας ως το τέλος του χρόνου. Μετά από μια δική μου περιπέτεια με την καρδιά προσφάτως, το πήρα απόφαση να τα τελειώσω όλα αυτά τα πράγματα για να μη χαθούνε και να μείνουν για τις επόμενες γενιές.
