Βρισκόμαστε σήμερα μπροστά σε μια πολυποίκιλη κρίση. Ολόκληρη η χώρα έχει πέσει σε άθλια παρακμή. Και όπως θα έλεγε και ο Παλαμάς, « Σβησμένες όλες οι φωτιές οι πλάστρες μες στη Χώρα».
Ένας λαός, λοιπόν, χαμένος μέσα στην καθημερινότητα, αγανακτισμένος από την εκμετάλλευση, πνιγμένος στο ψέμα και στα σκάνδαλα, απογοητευμένος από τους ταγούς του, εξευτελισμένος και υποβαθμισμένος στις διεθνείς σχέσεις, αναμένει στωικά το θαύμα.
Πού είναι ο πνευματικός κόσμος της χώρας; Πού είναι οι πνευματικοί ταγοί; Γιατί σιωπούν; Γιατί αδιαφορούν; Έχουμε μερίδιο ευθύνης όλοι και ιδιαίτερα όσοι εξαντλούνται σε φθηνή κριτική αντί να επιχειρούν λεπτομερή αυτοκριτική. Σίγουρα η παρουσία του πνευματικού κόσμου στην Ελλάδα δεν χαρακτηρίζεται από δυναμισμό, παρρησία και διάθεση προσφοράς ή θυσίας. Οι εργάτες του πνεύματος δεν δείχνουν πολύ ενοχλημένοι από την κατάσταση. Δεν ανησυχούν από την καλπάζουσα κρίση.
Η σιωπηρή και άτονη άποψη που υφέρπει με μια καλλιεπή μεμψιμοιρία περί αποσαθρωμένης κοινωνίας που ενέχεται στο σύνολό της σχεδόν στα σκάνδαλα και την κατάπτωση, δεν βοηθεί ουδόλως και ούτε αναχαιτίζει το κακό που απλώνεται γρήγορα. Μια τέτοια γενικευμένη ενοχή δεν απέχει πολύ από την πρακτική τής γενικής αμνηστίας. Ίσως μερικές φωνές που ακούγονται σποραδικά και ελάχιστες εξαιρέσεις διαμαρτυρίας δεν ταράσσουν την «άκρα του τάφου σιωπή», την παραλυτική αδράνεια και την αδιαφορία.
Πού είναι οι πνευματικοί άνθρωποι, οι οποίοι είναι ταγμένοι «να φυλάττουν Θερμοπύλες»; Γιατί σιωπούν μπροστά στη σίγουρη καταστροφή; Οι άνθρωποι του πνεύματος θα μπορούσαν να φωνάξουν, να παρέμβουν, να υπερασπιστούν τις αξίες, να διαφωτίσουν και να συνετίσουν. Είναι κατάλληλη η στιγμή για μια καθολική συστράτευση του πνευματικού κόσμου και σθεναρή αντίσταση και αντίδραση στα δρώμενα. Ήρθε ο καιρός να ζητήσει η κοινωνία μας ευθύνες από εκείνους που παραιτήθηκαν από τον κοινωνικό τους ρόλο και τις πνευματικές τους ευθύνες.
Το δίλημμα είναι οριακό: ή αγνοείς την πραγματικότητα και αυτοκαταστρέφεσαι ή αντιμετωπίζεις δυναμικά, καθολικά, αταλάντευτα, θαρραλέα, αισιόδοξα την κρίση και επιβιώνεις.
kostasmitsios@yahoo.gr
