Πριν έξι δεκαετίες, το 1ο Δημοτικό Σχολείο Καρπενησίου, υποδεχόταν στις αίθουσές του - που μοσχοβολούσαν από τη φρέσκια λαδομπογιά των ξύλινων θρανίων και του μαυροπίνακα – τους πρώτους τυχερούς μαθητές και μαθήτριές του.
Ο τόπος μας έβγαινε ματωμένος και πληγωμένος από ένα αδελφοκτόνο εμφύλιο πόλεμο, και τα παιδιά της πόλης - που λίγα χρόνια πριν είχε γνωρίσει ολοκληρωτική καταστροφή
από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής – είχαν, μετά από πολλές περιπέτειες, το σχολείο που τους όφειλε η ελληνική πολιτεία. Ένα εξατάξιο πετρόχτιστο σχολικό συγκρότημα λουσμένο στο φως των ευρυτανικών βουνών.
Ξεκινούσε έτσι, μ΄εκείνον τον πρώτο αγιασμό, ένα μακρινό ταξίδι στο χρόνο και στην εκπαιδευτική ιστορία του τόπου μας. Την πορεία του αυτή επιλέξαμε να παρουσιάσουμε στη Γιορτή Λήξης του Σχολικού Έτους 2012 – 2013, οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές όλων των τάξεων, αναβιώνοντας τις ημέρες εκείνες και τιμώντας τους αποφοίτους που εξήντα χρόνια τώρα χαιρετούσαν και συνεχίζουν να χαιρετούν το σχολείο τους για τις καλοκαιρινές διακοπές.
Συνταξιδέψαμε σ΄αυτό το ταξίδι, με τις μουσικές και τους χορούς που συντρόφευαν τη νεολαία αυτών των δεκαετιών, σαν ένα μουσικό ημερολόγιο κάθε γενιάς μαθητών.
Το χθες συναντήθηκε με το σήμερα μέσα από τα ίδια τα παιδιά και τα παιχνίδια τους, που συνεχίζουν να γεμίζουν- εδώ και 6 δεκαετίες- χαρούμενες φωνές και κυνηγητά, το ίδιο προαύλιο, είτε με τις ελβιέλες και τις γαλοτσούλες του 1960, είτε με σπορτέξ του σήμερα.
Και τότε και τώρα οι μικροί και οι μεγαλύτεροι μαθητές γιορτάζουν μαζί τη λήξη των μαθημάτων τους και υποδέχονται με λαχτάρα το καλοκαίρι. Ευχαριστούμε όλους όσους με συγκίνηση και υπερηφάνεια χειροκρότησαν τα παιδιά του σχολείου για την προσπάθειά τους και τους ευχόμαστε ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ και καλή αντάμωση τον ερχόμενο Σεπτέμβρη, συνεχίζοντας την πορεία στο χρόνο…
Ο τόπος μας έβγαινε ματωμένος και πληγωμένος από ένα αδελφοκτόνο εμφύλιο πόλεμο, και τα παιδιά της πόλης - που λίγα χρόνια πριν είχε γνωρίσει ολοκληρωτική καταστροφή
από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής – είχαν, μετά από πολλές περιπέτειες, το σχολείο που τους όφειλε η ελληνική πολιτεία. Ένα εξατάξιο πετρόχτιστο σχολικό συγκρότημα λουσμένο στο φως των ευρυτανικών βουνών.
Ξεκινούσε έτσι, μ΄εκείνον τον πρώτο αγιασμό, ένα μακρινό ταξίδι στο χρόνο και στην εκπαιδευτική ιστορία του τόπου μας. Την πορεία του αυτή επιλέξαμε να παρουσιάσουμε στη Γιορτή Λήξης του Σχολικού Έτους 2012 – 2013, οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές όλων των τάξεων, αναβιώνοντας τις ημέρες εκείνες και τιμώντας τους αποφοίτους που εξήντα χρόνια τώρα χαιρετούσαν και συνεχίζουν να χαιρετούν το σχολείο τους για τις καλοκαιρινές διακοπές.
Συνταξιδέψαμε σ΄αυτό το ταξίδι, με τις μουσικές και τους χορούς που συντρόφευαν τη νεολαία αυτών των δεκαετιών, σαν ένα μουσικό ημερολόγιο κάθε γενιάς μαθητών.
Το χθες συναντήθηκε με το σήμερα μέσα από τα ίδια τα παιδιά και τα παιχνίδια τους, που συνεχίζουν να γεμίζουν- εδώ και 6 δεκαετίες- χαρούμενες φωνές και κυνηγητά, το ίδιο προαύλιο, είτε με τις ελβιέλες και τις γαλοτσούλες του 1960, είτε με σπορτέξ του σήμερα.
Και τότε και τώρα οι μικροί και οι μεγαλύτεροι μαθητές γιορτάζουν μαζί τη λήξη των μαθημάτων τους και υποδέχονται με λαχτάρα το καλοκαίρι. Ευχαριστούμε όλους όσους με συγκίνηση και υπερηφάνεια χειροκρότησαν τα παιδιά του σχολείου για την προσπάθειά τους και τους ευχόμαστε ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ και καλή αντάμωση τον ερχόμενο Σεπτέμβρη, συνεχίζοντας την πορεία στο χρόνο…