Μεγάλη κινητικότητα παρατηρείται αυτόν τον καιρό για το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον από όλα τα κόμματα, σπουδή και ανάπτυξη επιχειρημάτων.
Και όλα αυτά χωρίς να φωτίζουν περισσότερο το θέμα, το σκοπό και τις προθέσεις των νομοθετούντων. Όλοι οι άνθρωποι έχουν ίσα δικαιώματα στη ζωή. Κάθε διάκριση συνιστά προσβολή της ανθρώπινης αξίας. Η ίση αξία δε σημαίνει, όμως, ομοιομορφία.
Κοινό αγαθό δεν είναι για όλους η ίδια πατρίδα. Κοινό χαρακτηριστικό δεν είναι για όλους το ίδιο χρώμα. Κοινό γνώρισμα δεν είναι για όλους το φύλο. Κοινό, όμως, αγαθό είναι η αγάπη, την οποία με την αδιαφορία μας δεν προσφέρουμε σε όλους. Σε αυτήν τη βάση τίθεται και το πρώτο αντιρατσιστικό σύνθημα που ακούστηκε από τον απόστολο Παύλο: «Ουκ ένι Ιουδαίος ουδέ Έλλην, ουκ ένι δούλος ή ελεύθερος...» (Γαλ. 3,28-Κολοσ. 3,11). Και βέβαια, αυτή η αγάπη μας πρέπει να ακολουθεί πορεία από τα εγγύς προς τα μακράν.
Μας εκπλήσσει η επιλεκτική επιλογή των ιθυνόντων μας για τη ζωή των αλλοδαπών, ενώ θεώνται ασυγκίνητοι τη σφαγή χιλιάδων παιδιών κατ’ έτος με τις εκτρώσεις. Γιατί, αν προσβάλεις έναν αλλοδαπό τιμωρείσαι με τον αντιρατσιστικό νόμο και όταν κατακρεουργείς ένα ελληνόπουλο παραμένεις ακαταδίωκτος;
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταδίκασε τελεσίδικα το ρατσισμό και την ξενοφοβία και ζήτησε να κάνουν το ίδιο αφού προσαρμόσουν τις νομοθεσίες τους και τα υπόλοιπα κράτη, για να επιτευχθεί η κοινωνική και οικονομική συνοχή της Ευρώπης. Είναι αλήθεια, όπως αναφέρεται στο 1ο άρθρο των αρχών της UNESCO, όλα τα ανθρώπινα όντα, ανεξαρτήτως φύλου, φυλής, θρησκείας, γλώσσας, ανήκουν στο ίδιο γένος και έχουν την ίδια προέλευση. Γεννιούνται με ίση αξιοπρέπεια και δικαιώματα και αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της ανθρωπότητας. Είναι πράγματι η ώρα να διαλαλήσει η Ορθόδοξη Εκκλησία ότι διεκδικεί την πατρότητα της ιδέας αυτής και προσφέρει τη λύση.
Μόνο η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει ανοικτές τις πόρτες και την αγκαλιά της σε όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως φύλου και φυλής, καταγωγής, ιδιότητας, εθνότητας και γλώσσας. Δεν απομακρύνει τον έγχρωμο, δε διώχνει τον ειδωλολάτρη, δεν απεχθάνεται τον ακκάθαρτο, δεν αποπέμπει το φτωχό, τον ασεβή, τον κακοποιό, δεν κάνει διακρίσεις, δεν προπηλακίζει τη μειονότητα. Όλοι θεωρούνται αδελφοί, «πλησίον» συνάνθρωποι, συνάγιοι.
Και όλα αυτά χωρίς να φωτίζουν περισσότερο το θέμα, το σκοπό και τις προθέσεις των νομοθετούντων. Όλοι οι άνθρωποι έχουν ίσα δικαιώματα στη ζωή. Κάθε διάκριση συνιστά προσβολή της ανθρώπινης αξίας. Η ίση αξία δε σημαίνει, όμως, ομοιομορφία.
Κοινό αγαθό δεν είναι για όλους η ίδια πατρίδα. Κοινό χαρακτηριστικό δεν είναι για όλους το ίδιο χρώμα. Κοινό γνώρισμα δεν είναι για όλους το φύλο. Κοινό, όμως, αγαθό είναι η αγάπη, την οποία με την αδιαφορία μας δεν προσφέρουμε σε όλους. Σε αυτήν τη βάση τίθεται και το πρώτο αντιρατσιστικό σύνθημα που ακούστηκε από τον απόστολο Παύλο: «Ουκ ένι Ιουδαίος ουδέ Έλλην, ουκ ένι δούλος ή ελεύθερος...» (Γαλ. 3,28-Κολοσ. 3,11). Και βέβαια, αυτή η αγάπη μας πρέπει να ακολουθεί πορεία από τα εγγύς προς τα μακράν.
Μας εκπλήσσει η επιλεκτική επιλογή των ιθυνόντων μας για τη ζωή των αλλοδαπών, ενώ θεώνται ασυγκίνητοι τη σφαγή χιλιάδων παιδιών κατ’ έτος με τις εκτρώσεις. Γιατί, αν προσβάλεις έναν αλλοδαπό τιμωρείσαι με τον αντιρατσιστικό νόμο και όταν κατακρεουργείς ένα ελληνόπουλο παραμένεις ακαταδίωκτος;
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταδίκασε τελεσίδικα το ρατσισμό και την ξενοφοβία και ζήτησε να κάνουν το ίδιο αφού προσαρμόσουν τις νομοθεσίες τους και τα υπόλοιπα κράτη, για να επιτευχθεί η κοινωνική και οικονομική συνοχή της Ευρώπης. Είναι αλήθεια, όπως αναφέρεται στο 1ο άρθρο των αρχών της UNESCO, όλα τα ανθρώπινα όντα, ανεξαρτήτως φύλου, φυλής, θρησκείας, γλώσσας, ανήκουν στο ίδιο γένος και έχουν την ίδια προέλευση. Γεννιούνται με ίση αξιοπρέπεια και δικαιώματα και αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της ανθρωπότητας. Είναι πράγματι η ώρα να διαλαλήσει η Ορθόδοξη Εκκλησία ότι διεκδικεί την πατρότητα της ιδέας αυτής και προσφέρει τη λύση.
Μόνο η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει ανοικτές τις πόρτες και την αγκαλιά της σε όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως φύλου και φυλής, καταγωγής, ιδιότητας, εθνότητας και γλώσσας. Δεν απομακρύνει τον έγχρωμο, δε διώχνει τον ειδωλολάτρη, δεν απεχθάνεται τον ακκάθαρτο, δεν αποπέμπει το φτωχό, τον ασεβή, τον κακοποιό, δεν κάνει διακρίσεις, δεν προπηλακίζει τη μειονότητα. Όλοι θεωρούνται αδελφοί, «πλησίον» συνάνθρωποι, συνάγιοι.
