Εκοιμήθη εν Κυρίω, το περασμένο Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013, ο Ιερομόναχος Ανδρέας Θεολογίτης, αφήνοντας την τελευταία του πνοή στο κονάκι του Ιερού Ναού του Προφήτη Ηλία στην Βελαώρα, όπου ζούσε τα τελευταία χρόνια.
Ο Μακαριστός, γεννημένος στην Βελαώρα το 1926, από μικρός έδειξε ξεχωριστό ζήλο για την εκκλησία του Χρηστού μας, την οποία αξιώθηκε από τον Κύριο να διακονήσει επ΄ αγαθώ για 60 περίπου χρόνια. Ο Γέροντας ήταν απλός, ταπεινός, συνετός, με γνήσιο καλογερικό φρόνημα, είχε κερδίσει την ανεπιφύλακτη αγάπη των απλών και καθημερινών ανθρώπων εξαιτίας της αυθεντικότητας του χαρακτήρα του και της σπάνιας αρχοντιάς του φρονήματός του.
Υπήρξε, μετά του μακαριστού αδελφού του π. Γεωργίου και άλλων συγγενών, ο κτήτορας του Παρεκκλησίου, του Προφήτου, που δεσπόζει στον οικισμό Κονδυλείκα της Βελαώρας και ύστατη επιθυμία του, ήταν να μη σταματήσει να χτυπά η καμπάνα στον περικαλλή αυτό Ναό.
Η Εξόδιος Ακολουθία του, εψάλλη την επομένη Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013, στον Ναό του Ιερού του Προφήτη Ηλία όπου έγινε και η ταφή του,
χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καρπενησίου κ.κ. Νικολάου και συμπροσευχομένων του Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Αγάθωνος, π. Δαμασκηνού Ζαχαράκη, στενού συγγενή του, των Πανοσιολογιώτατων Αρχιμανδριτών, π. Δαμασκηνού από την Ιερά Μονή Τατάρνης και π. Θεοφίλου από το Άγιο Όρος και πολλών κληρικών που ευλαβούνταν τον αείμνηστο π. Ανδρέα.
Στον επικήδειο λόγο, ο Αρχιερατικός Επίτροπος Αγραίων, αναφέρθηκε με αγάπη και σεβασμό, στον μακαριστό, τονίζοντας μεταξύ άλλων: «Ο πολυφίλητος Γέροντας, αντιμετώπισε τον θάνατο, ΄΄τόν ἔσχατο ἐχθρό τοῦ ἀνθρώπου΄΄ (Α΄ Κορινθ. 15,26), με θάρρος που αρμόζει σε μία γνήσια χριστιανική ψυχή, σε ένα γνήσιο Λευίτη που με ακρίβεια εφήρμοσε το παράδειγμα του αρχιποίμενος Ιησού Χριστού, σε ένα όντως ΄΄τέκνον φωτός΄΄.
Τον ενθυμούμε Σεβασμιώτατε, στο κρεβάτι του πόνου, στο Νοσοκομείο Αγρινίου, όπου νοσηλεύονταν πριν καιρό με καρδιακό επεισόδιο, δίπλα από την μακαριστή μητέρα μου, να υμνεί τον Άγιο Θεό μας, και να δηλώνει έτοιμος για το μεγάλο ταξίδι, όποια στιγμή ο Πανάγαθος Θεός τον καλέσει κοντά του.
Τον ενθυμούμε όμως και την περασμένη εβδομάδα, εδώ μέσα στον Ναό, να μου δηλώνει έτοιμος για το ταξίδι του στην αιωνιότητα και μάλιστα να μου εμπιστεύεται και συγκεκριμένες διακονίες και επιθυμίες του, όταν θα φύγει από κοντά μας λέγοντάς μου χαρακτηριστικά: «Εγώ παπά μου είμαι έτοιμος για την αναχώρηση. Εσύ θέλω να φροντίσεις για την έξοδό μου και κυρίως να νοιαστείς για τον Προφήτη μας και την εδώ εκκλησία του, έτσι ώστε να συνεχίσει να χτυπάει η καμπάνα στον Αη- Λιά».
Η μεγάλη του ευλάβεια προς την εκκλησιαστική ζωή, προς την τήρηση της τάξεως και ευπρεπείας και την ορθή τέλεση των Ιερών Ακολουθιών, τον ανέδειξαν ακριβέστατο τηρητή του τυπικού της ορθοδόξου ημών Εκκλησίας και γνήσιο συνεχιστή των εκκλησιαστικών μας παραδόσεων. Από όλους εμάς, τους ζώντας, έχει τον ύστατο ασπασμό της αγάπης, της συγχώρησης και της ευγνωμοσύνης. Με δάκρυα λύπης και συνάμα αγαλλιάσεως φιλούμε το αγιασμένο χέρι του, αναμένοντας την εν ουρανώ συνάντηση, όπου, ει Κύριος επιτρέψει, θα μετέχουμε εις την ακατάπαυστον λατρεία στον αχειροποιήτο Ναό εν Παραδείσω.
Ας είναι για όλους εμάς, τους αδελφούς και συλλειτουργούς του, τους ενορίτες, τους συγγενείς και οικείους του, κατέληξε ο π. Ευάγγελος Φεγγούλης, παρηγορία η σκέψη της εν ουρανώ ανταμείψεώς του και της εν Κυρίω αναπαύσεώς του. Η ευχή σου ας είναι βοηθός και φύλαξ στα βήματά μας. Καλήν ανάστασιν Γέροντα Ανδρέα! Αιωνία σου η μνήμη!»
Με θερμά λόγια αγάπης αναφέρθηκε στον Γέροντα και ο πρώην Βουλευτής Ευρυτανίας Δημοσθένης Τσιαμάκης, εκπροσωπώντας τους κατοίκους του χωριού.
Ο Μακαριστός, γεννημένος στην Βελαώρα το 1926, από μικρός έδειξε ξεχωριστό ζήλο για την εκκλησία του Χρηστού μας, την οποία αξιώθηκε από τον Κύριο να διακονήσει επ΄ αγαθώ για 60 περίπου χρόνια. Ο Γέροντας ήταν απλός, ταπεινός, συνετός, με γνήσιο καλογερικό φρόνημα, είχε κερδίσει την ανεπιφύλακτη αγάπη των απλών και καθημερινών ανθρώπων εξαιτίας της αυθεντικότητας του χαρακτήρα του και της σπάνιας αρχοντιάς του φρονήματός του.
Υπήρξε, μετά του μακαριστού αδελφού του π. Γεωργίου και άλλων συγγενών, ο κτήτορας του Παρεκκλησίου, του Προφήτου, που δεσπόζει στον οικισμό Κονδυλείκα της Βελαώρας και ύστατη επιθυμία του, ήταν να μη σταματήσει να χτυπά η καμπάνα στον περικαλλή αυτό Ναό.
Η Εξόδιος Ακολουθία του, εψάλλη την επομένη Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013, στον Ναό του Ιερού του Προφήτη Ηλία όπου έγινε και η ταφή του,
χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καρπενησίου κ.κ. Νικολάου και συμπροσευχομένων του Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Αγάθωνος, π. Δαμασκηνού Ζαχαράκη, στενού συγγενή του, των Πανοσιολογιώτατων Αρχιμανδριτών, π. Δαμασκηνού από την Ιερά Μονή Τατάρνης και π. Θεοφίλου από το Άγιο Όρος και πολλών κληρικών που ευλαβούνταν τον αείμνηστο π. Ανδρέα.
Στον επικήδειο λόγο, ο Αρχιερατικός Επίτροπος Αγραίων, αναφέρθηκε με αγάπη και σεβασμό, στον μακαριστό, τονίζοντας μεταξύ άλλων: «Ο πολυφίλητος Γέροντας, αντιμετώπισε τον θάνατο, ΄΄τόν ἔσχατο ἐχθρό τοῦ ἀνθρώπου΄΄ (Α΄ Κορινθ. 15,26), με θάρρος που αρμόζει σε μία γνήσια χριστιανική ψυχή, σε ένα γνήσιο Λευίτη που με ακρίβεια εφήρμοσε το παράδειγμα του αρχιποίμενος Ιησού Χριστού, σε ένα όντως ΄΄τέκνον φωτός΄΄.
Τον ενθυμούμε Σεβασμιώτατε, στο κρεβάτι του πόνου, στο Νοσοκομείο Αγρινίου, όπου νοσηλεύονταν πριν καιρό με καρδιακό επεισόδιο, δίπλα από την μακαριστή μητέρα μου, να υμνεί τον Άγιο Θεό μας, και να δηλώνει έτοιμος για το μεγάλο ταξίδι, όποια στιγμή ο Πανάγαθος Θεός τον καλέσει κοντά του.
Τον ενθυμούμε όμως και την περασμένη εβδομάδα, εδώ μέσα στον Ναό, να μου δηλώνει έτοιμος για το ταξίδι του στην αιωνιότητα και μάλιστα να μου εμπιστεύεται και συγκεκριμένες διακονίες και επιθυμίες του, όταν θα φύγει από κοντά μας λέγοντάς μου χαρακτηριστικά: «Εγώ παπά μου είμαι έτοιμος για την αναχώρηση. Εσύ θέλω να φροντίσεις για την έξοδό μου και κυρίως να νοιαστείς για τον Προφήτη μας και την εδώ εκκλησία του, έτσι ώστε να συνεχίσει να χτυπάει η καμπάνα στον Αη- Λιά».
Η μεγάλη του ευλάβεια προς την εκκλησιαστική ζωή, προς την τήρηση της τάξεως και ευπρεπείας και την ορθή τέλεση των Ιερών Ακολουθιών, τον ανέδειξαν ακριβέστατο τηρητή του τυπικού της ορθοδόξου ημών Εκκλησίας και γνήσιο συνεχιστή των εκκλησιαστικών μας παραδόσεων. Από όλους εμάς, τους ζώντας, έχει τον ύστατο ασπασμό της αγάπης, της συγχώρησης και της ευγνωμοσύνης. Με δάκρυα λύπης και συνάμα αγαλλιάσεως φιλούμε το αγιασμένο χέρι του, αναμένοντας την εν ουρανώ συνάντηση, όπου, ει Κύριος επιτρέψει, θα μετέχουμε εις την ακατάπαυστον λατρεία στον αχειροποιήτο Ναό εν Παραδείσω.
Ας είναι για όλους εμάς, τους αδελφούς και συλλειτουργούς του, τους ενορίτες, τους συγγενείς και οικείους του, κατέληξε ο π. Ευάγγελος Φεγγούλης, παρηγορία η σκέψη της εν ουρανώ ανταμείψεώς του και της εν Κυρίω αναπαύσεώς του. Η ευχή σου ας είναι βοηθός και φύλαξ στα βήματά μας. Καλήν ανάστασιν Γέροντα Ανδρέα! Αιωνία σου η μνήμη!»
Με θερμά λόγια αγάπης αναφέρθηκε στον Γέροντα και ο πρώην Βουλευτής Ευρυτανίας Δημοσθένης Τσιαμάκης, εκπροσωπώντας τους κατοίκους του χωριού.