Από συστάσεως του νεοελληνικού κράτους μέχρι και σήμερα, το κράτος μας βρίσκονταν υπό την επιρροή συμφερόντων, εντός και εκτός αυτού.
Αυτό το φάσμα συμφερόντων πάντα επλανάτο και πλανάται πάνω στη χώρα και στο λαό της, μέσω των κατά καιρούς ασκούντων την εξουσία. Έτσι, οι εκάστοτε πολιτικοί σχηματισμοί, τι και μη, που ασκούσαν ή ασκούν την εξουσία μέχρι σήμερα, αναπόφευκτα επηρεάζονταν και επηρεάζονται ποικιλοτρόπως, από τα ως άνω συμφέροντα. Ο τρόπος επιρροής στο πολιτικό σύστημα, μπορεί να είναι από συμβουλευτικός, ή με υποδείξεις έως και παρεμβατικός, ή έως και αφόρητα πιεστικός. Με τους τρόπους, που η εκάστοτε εξουσία χειρίζονταν αυτές τις παρεμβάσεις, γράφονταν η ιστορία της χώρας και οι τύχες αυτού του λαού. Κατά καιρούς ο τρόπος αντίδρασης των ταγών του τόπου, που βρίσκονταν στην εξουσία είχε διάφορες μορφές. Από το να υψώνουν το ανάστημά τους και να απορρίπτουν τα αιτήματα, που ήταν εις βάρος της χώρας και του λαού, μέχρι της ταύτισής τους με αυτά, ακόμη έως και τα όρια τους δοσιλογισμού.
Όλο αυτό το σκηνικό που αποτελείται από τους έχοντας την εξουσία, με τα ντόπια και ξένα συμφέροντα, επικράτησε να λέγεται με μία λέξη, αόριστα ως «σύστημα». Αυτό το σύστημα πάντα έβρισκε τρόπους, ώστε να επιβάλει την θέλησή του στο λαό. Τις περισσότερες φορές εξαπατώντας τάζοντας διάφορα, ή υποσχόμενο καλύτερες μέρες, χρησιμοποιώντας πάντα ως αιχμή του δόρατος, το πολιτικό σύστημα της χώρας και τους περί αυτό.
Μερικές φορές και με την βία (δικτατορίες, πραξικοπήματα και πάσης φύσεως εκτροπές). Δεν χρειάζεται να αναφέρω ότι σκοπός πάντα είναι η λεηλασία του δημόσιου χρήματος και του εθνικού πλούτου προς όφελός του και εις βάρος του λαού και της χώρας.
Τις περισσότερες φορές, από παλιά έως και το πρόσφατο παρελθόν, περνούσε από τα μάτια του λαού απαρατήρητο. Αυτό οφειλόταν στις ικανότητες των πολιτικών, να «δουλεύουν» όπως λέγεται τον λαό και να περνά η βούλησή τους. Τα τελευταία χρόνια λόγω και της σχετικά καλύτερης μόρφωσης σε μεγαλύτερα τμήματα του λαού, αναγκάστηκαν να «εκσυγχρονίσουν» τους τρόπους επιβολής της βούλησής τους, επιστρατεύοντας καινούργιες μεθόδους, με την συμβολή των σύγχρονων εξειδικευμένων επιστημών (ψυχολογία των μαζών, κοινωνιολογία) όπως και παρεμβάσεις στοχευμένες στην παιδεία και στα μέσα προπαγάνδας και ενημέρωσης. Και παρά τις κατά καιρούς επικλήσεις αυτών, διαφόρων πολιτικών προσώπων, ως «νταβατζήδες» «διαπλεκόμενα» κλπ, κατάφεραν να παραμένουν αόρατα, ή άγνωστα, ή μερικώς γνωστά. Αλλά τα τελευταία χρόνια και περισσότερο σήμερα, τα πράγματα άλλαξαν. Είδαμε τον βίαιο τρόπο με τον οποίο επιτέθηκαν τα τελευταία τρία χρόνια στον λαό, εφαρμόζοντας το δόγμα του Μίλτον Φρίντμαν της
οικονομικής Σχολής του Σικάγο, βλέποντας καθημερινά τα καταστροφικά για τον λαό αποτελέσματα. Άρχισαν να ακούγονται και ονόματα πλέον, μεγάλων οικονομικών τραστ παγκοσμίου εμβέλειας, αλλά και στενότερων στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης , αλλά και ακόμη πιο στενά, στα εντός της χώρας μας πλαίσια. Μάθαμε για μυστικές συναντήσεις και συμφωνίες εν κρυπτό, πολιτικών ταγών μας, με εκπροσώπους των ανωτέρω συμφερόντων. Οι μάσκες πέφτουν. Για πρώτη φορά επισήμως στους θώκους άσκησης της εξουσίας βρίσκονται εκπρόσωποί τους. Ουσιαστικά αυτοί ασκούν την εξουσία. Κατά συχνά διαστήματα μας επισκέπτονται επισήμως εκπρόσωποί τους, με το χαρακτηριστικό υπεροπτικό Ναπολεόντειο ύφος τους, για να ελέγξουν και να υποδείξουν. Η τέλεια υποταγή!
Θα αναφερθώ ενδεικτικά και σε δύο –τρία πρόσφατα περιστατικά. Πρώτα η ακύρωση της συμφωνίας με την Ρωσία, για τον αγωγό Μπουργκάς- Αλεξανδρούπολη, από τον διεθνούς πλέον ακτινοβολίας πολιτικό και πρώην Πρωθυπουργό μας. Ο αγωγός δεν συνέπλεε με τα συμφέροντα του «συστήματος». Και οι δύο ειδήσεις, που δυστυχώς πέρασαν απαρατήρητες στα «ψιλά» των εφημερίδων, όπως συμβαίνει σχεδόν πάντοτε. Πρώτη, η ατυχής προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της ΔΕΠΑ με ρωσική εταιρεία εξ αιτίας των φορτικών αντιρρήσεων της «Κομισιόν».
Μετά, οι αντιρρήσεις και τα εμπόδια που προβάλλουν Ευρωπαϊκά όργανα, ώστε να μην πραγματοποιηθεί η διεύρυνση της συμφωνίας της Κινεζικής Εταιρείας με τον Οργανισμό λιμένος Πειραιά. Και δεν είναι μόνο αυτά. Αλλά φτάνουν για να καταλάβουμε τις προθέσεις και τις σκοπιμότητές τους. Όπως φτάνουν για να καταλάβουμε καλύτερα ποιο είναι το «σύστημα» ποιοι ωφελούνται και ποιοι το υπηρετούν.
Αυτό το φάσμα συμφερόντων πάντα επλανάτο και πλανάται πάνω στη χώρα και στο λαό της, μέσω των κατά καιρούς ασκούντων την εξουσία. Έτσι, οι εκάστοτε πολιτικοί σχηματισμοί, τι και μη, που ασκούσαν ή ασκούν την εξουσία μέχρι σήμερα, αναπόφευκτα επηρεάζονταν και επηρεάζονται ποικιλοτρόπως, από τα ως άνω συμφέροντα. Ο τρόπος επιρροής στο πολιτικό σύστημα, μπορεί να είναι από συμβουλευτικός, ή με υποδείξεις έως και παρεμβατικός, ή έως και αφόρητα πιεστικός. Με τους τρόπους, που η εκάστοτε εξουσία χειρίζονταν αυτές τις παρεμβάσεις, γράφονταν η ιστορία της χώρας και οι τύχες αυτού του λαού. Κατά καιρούς ο τρόπος αντίδρασης των ταγών του τόπου, που βρίσκονταν στην εξουσία είχε διάφορες μορφές. Από το να υψώνουν το ανάστημά τους και να απορρίπτουν τα αιτήματα, που ήταν εις βάρος της χώρας και του λαού, μέχρι της ταύτισής τους με αυτά, ακόμη έως και τα όρια τους δοσιλογισμού.
Όλο αυτό το σκηνικό που αποτελείται από τους έχοντας την εξουσία, με τα ντόπια και ξένα συμφέροντα, επικράτησε να λέγεται με μία λέξη, αόριστα ως «σύστημα». Αυτό το σύστημα πάντα έβρισκε τρόπους, ώστε να επιβάλει την θέλησή του στο λαό. Τις περισσότερες φορές εξαπατώντας τάζοντας διάφορα, ή υποσχόμενο καλύτερες μέρες, χρησιμοποιώντας πάντα ως αιχμή του δόρατος, το πολιτικό σύστημα της χώρας και τους περί αυτό.
Μερικές φορές και με την βία (δικτατορίες, πραξικοπήματα και πάσης φύσεως εκτροπές). Δεν χρειάζεται να αναφέρω ότι σκοπός πάντα είναι η λεηλασία του δημόσιου χρήματος και του εθνικού πλούτου προς όφελός του και εις βάρος του λαού και της χώρας.
Τις περισσότερες φορές, από παλιά έως και το πρόσφατο παρελθόν, περνούσε από τα μάτια του λαού απαρατήρητο. Αυτό οφειλόταν στις ικανότητες των πολιτικών, να «δουλεύουν» όπως λέγεται τον λαό και να περνά η βούλησή τους. Τα τελευταία χρόνια λόγω και της σχετικά καλύτερης μόρφωσης σε μεγαλύτερα τμήματα του λαού, αναγκάστηκαν να «εκσυγχρονίσουν» τους τρόπους επιβολής της βούλησής τους, επιστρατεύοντας καινούργιες μεθόδους, με την συμβολή των σύγχρονων εξειδικευμένων επιστημών (ψυχολογία των μαζών, κοινωνιολογία) όπως και παρεμβάσεις στοχευμένες στην παιδεία και στα μέσα προπαγάνδας και ενημέρωσης. Και παρά τις κατά καιρούς επικλήσεις αυτών, διαφόρων πολιτικών προσώπων, ως «νταβατζήδες» «διαπλεκόμενα» κλπ, κατάφεραν να παραμένουν αόρατα, ή άγνωστα, ή μερικώς γνωστά. Αλλά τα τελευταία χρόνια και περισσότερο σήμερα, τα πράγματα άλλαξαν. Είδαμε τον βίαιο τρόπο με τον οποίο επιτέθηκαν τα τελευταία τρία χρόνια στον λαό, εφαρμόζοντας το δόγμα του Μίλτον Φρίντμαν της
οικονομικής Σχολής του Σικάγο, βλέποντας καθημερινά τα καταστροφικά για τον λαό αποτελέσματα. Άρχισαν να ακούγονται και ονόματα πλέον, μεγάλων οικονομικών τραστ παγκοσμίου εμβέλειας, αλλά και στενότερων στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης , αλλά και ακόμη πιο στενά, στα εντός της χώρας μας πλαίσια. Μάθαμε για μυστικές συναντήσεις και συμφωνίες εν κρυπτό, πολιτικών ταγών μας, με εκπροσώπους των ανωτέρω συμφερόντων. Οι μάσκες πέφτουν. Για πρώτη φορά επισήμως στους θώκους άσκησης της εξουσίας βρίσκονται εκπρόσωποί τους. Ουσιαστικά αυτοί ασκούν την εξουσία. Κατά συχνά διαστήματα μας επισκέπτονται επισήμως εκπρόσωποί τους, με το χαρακτηριστικό υπεροπτικό Ναπολεόντειο ύφος τους, για να ελέγξουν και να υποδείξουν. Η τέλεια υποταγή!
Θα αναφερθώ ενδεικτικά και σε δύο –τρία πρόσφατα περιστατικά. Πρώτα η ακύρωση της συμφωνίας με την Ρωσία, για τον αγωγό Μπουργκάς- Αλεξανδρούπολη, από τον διεθνούς πλέον ακτινοβολίας πολιτικό και πρώην Πρωθυπουργό μας. Ο αγωγός δεν συνέπλεε με τα συμφέροντα του «συστήματος». Και οι δύο ειδήσεις, που δυστυχώς πέρασαν απαρατήρητες στα «ψιλά» των εφημερίδων, όπως συμβαίνει σχεδόν πάντοτε. Πρώτη, η ατυχής προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της ΔΕΠΑ με ρωσική εταιρεία εξ αιτίας των φορτικών αντιρρήσεων της «Κομισιόν».
Μετά, οι αντιρρήσεις και τα εμπόδια που προβάλλουν Ευρωπαϊκά όργανα, ώστε να μην πραγματοποιηθεί η διεύρυνση της συμφωνίας της Κινεζικής Εταιρείας με τον Οργανισμό λιμένος Πειραιά. Και δεν είναι μόνο αυτά. Αλλά φτάνουν για να καταλάβουμε τις προθέσεις και τις σκοπιμότητές τους. Όπως φτάνουν για να καταλάβουμε καλύτερα ποιο είναι το «σύστημα» ποιοι ωφελούνται και ποιοι το υπηρετούν.
