Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010

Κακά σημάδια

Ένας λαός χαμένος στην καθημερινότητα, πνιγμένος στο νέφος, αγανακτισμένος από την εκμετάλλευση, κουρασμένος από τα συνθήματα, απογοητευμένος από τους ταγούς, τσαλακωμένος από την αδικία, φοβισμένος από την εγκληματικότητα και την οικονομική κρίση, περιμένει εναγωνίως ένα θαύμα. «Δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα, προσμένουμε ίσως κάποιο θαύμα».
Παρακολουθούμε με αισθήματα αγανάκτησης, ανασφάλειας, φόβου, ανησυχίας, απογοήτευσης, τη διστακτικότητα του κράτους για την πάταξη του εγκλήματος. Ανησυχούμε για την αντιμετώπιση της πλήρους κατάλυσης του νόμου με... «δημοκρατικό διάλογο». Απορούμε για την εξίσωση του θύματος με το θύτη, για την προσπάθεια υποβάθμισης της πραγματικής δεινής κατάστασης.
Πού τελειώνει, λοιπόν, η ελευθερία των πολιτών, η δημοκρατία της ανοχής και πού αρχίζει η ασυδοσία των «κυκλωμάτων» και η επιβολή του νόμου; Έως πότε θα παριστάμεθα μάρτυρες νέων εγκλημάτων από υπότροπους αδειούχους εγκληματίες; Γιατί να θρηνούμε καθημερινά θύματα από την τάξη των μεροκαματιάρηδων ταξιτζήδων ή των ανυπεράσπιστων αστυνομικών μας; Μήπως η κορύφωση της αδικίας και η μετάθεση των ευθυνών υποθάλπει την απαράδεκτη ενέργεια της αυτοδικίας;
Έως πότε θα συνδέουμε την ευθύνη και το καθήκον, το λειτούργημα και τη διαφθορά, με το μισθό και την οικονομική παροχή; Επιτρέπεται να αμφισβητούμε τη δικαιοσύνη, να υιοθετούμε την παρανομία, να υποθάλπουμε την ασυδοσία; Μέχρι πότε χιλιάδες αστυνομικοί θα τρέχουν πίσω από απολίτιστους απεργούς ή διαδηλωτές που καίνε, καταστρέφουν και ρημάζουν τα πάντα;
Είναι διάχυτη σε όλα τα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας η έλλειψη συνειδητού σεβασμού προς την έννομη τάξη. Είναι σαφής η χαλάρωση όλων εκείνων των αξιών που προστατεύουν την ηθική υγεία της κοινωνίας μας. Είναι κακά σημάδια αυτά και αποτελούν βραδυφλεγή βόμβα η ανοχή, η υπομονή, η συμπίεση των νομοταγών πολιτών.
Μπορούν οι πολιτικοί μας ιθύνοντες, οι πνευματικοί μας ταγοί, οι θρησκευτικοί ηγέτες, να οδηγήσουν τον περιούσιο λαό της Ελλάδας στην ευνομία, στην ασφάλεια, στην ηθική, στις αιώνιες αξίες. Ας μην επιζητούν δικαιολογίες, ας μην μεταθέτουν τις ευθύνες στους ανυπεράσπιστους αστυνομικούς, στους τίμιους δικαστές, στα μέσα επικοινωνίας. Στην ιστορία οι Πόντιοι Πιλάτοι δεν δικαιώνονται με τη μετατόπιση των ευθυνών.
kostasmitsios@yahoo.gr