Αλλά και η οργάνωση ως προς την διαπίστευση και την είσοδο των δικαιουμένων στην ως άνω αίθουσα καθώς και ο τρόπος επιλογής των υποψηφίων να ανέβουν στο βήμα για να τοποθετηθούν ήταν πρωτοφανή και πρωτόγνωρα, λόγω της αρτιότητας της οργάνωσης αλλά και της κλήρωσης των ομιλητών ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ στην 38ετή ιστορία του Κινήματος. Αρκεί να σκεφθεί κανείς ότι επί συνόλου πενήντα (50) ομιλητών μέχρι το τέλος των εργασιών της συνδιάσκεψης οι ομιλήσαντες πρωτοκλασάτοι – επώνυμοι ήταν μόλις τέσσερις (4).
Αξίζει να σημειωθεί ότι με εξαίρεση τον Γεώργιο Παπανδρέου, τον Χρήστο Παπουτσή και την Βάσω Παπανδρέου, όλοι οι υπόλοιποι «πρωτοκλασάτοι» για τους οποίους ακούστηκαν διάφορα ήταν παρόντες. Όπως παρόντες ήταν και όλοι όσοι έπρεπε να παρευρίσκονται από τον Νομό μας.
Όσον αφορά την ομιλία του Προέδρου του Κινήματος πρέπει να σημειωθεί ότι μεταξύ των άλλων ετόνισε ότι τόσο τα σύμβολα του Κινήματος όσο και το όνομα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΒΛΑΨΑΝ την παράταξη για να πρέπει να αντικατασταθούν αφού αποτελούν την μακρόχρονη ιστορία και παράδοση του Κινήματος. Ζήτησε συστράτευση και συσπείρωση, στήνοντας από την αρχή την παράταξη σε κάθε πόλη και χωριό και δεσμεύτηκε ώστε κάθε πράξη του συνόλου των στελεχών του να διέπεται από διαφάνεια, ειλικρίνεια και αλήθεια. Να παύσουν οι υπονομεύσεις από οπουδήποτε και αν προέρχονται και ότι δεν έχει να αποδείξει τίποτε και σε κανένα παρά μόνο στην βάση του Κινήματος και στον Ελληνικό λαό.
Τέλος προέβη σε μία προσωπική αναφορά – αναδρομή γι’ αυτόν σε σχέση με την στάση του έναντι του Κινήματος και των κατά καιρούς ηγετών του υπενθυμίζοντας την ενωτική του στάση και αγωνιστική συμπεριφορά του από του έτους 1989 μέχρι και σήμερα. Αποδέχτηκε την «καυτή πατάτα» της θέσης του Υπουργού των Οικονομικών τον Ιούνιο του έτους 2011 όταν δηλαδή πλέον δεν υπήρχαν μεγάλα περιθώρια τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο εξωτερικό για αλλαγές και διαπραγμάτευση του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης. Με τα λόγια αυτά χαρακτήρισε άθλο το αποτέλεσμα των Εκλογών συγχαίροντας όλους όσους συμμετείχαν με οιονδήποτε τρόπο και από οποιαδήποτε θέση σ’ αυτές και εξηγώντας με πειστικά λόγια ότι δεν κόπτεται να είναι ο μοναδικός και ο αδιαμφισβήτητος Πρόεδρος του Κινήματος και μάλιστα σε μία τέτοια συγκυρία πλην όμως ουδείς άλλος κατέδειξε με τα ποσοστά αποδοχής του ότι έχει την ίδια ή καλλίτερη δυναμική απ΄ αυτόν.
Συμπερασματικά η ομιλία του ήταν καταλυτική και αποφασιστική τόσο σε σχέση με το σήμερα όσο και σε σχέση με το αύριο τόσο για την παράταξη όσο και για την Ελλάδα.
Επίσης τοποθετήθηκε με σαφήνεια τόσο ως προς την στάση του Κινήματος, απέναντι στα άλλα κόμματα της συγκυβέρνησης όσο και ως προς τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης τονίζοντας τις διαφορές που υπάρχουν και διευκρινίζοντας ότι η Κυβερνητική συνεργασία ήταν αναπόφευκτη ανάγκη για την σωτηρία της Χώρας κατά την κρίσιμη αυτή περίοδο. Τέλος εξαπέλυσε δριμύτατο κατηγορώ κατά του ΣΥΡΙΖΑ για την μη ανάληψη ευθυνών αλλά και για την παλαιοκομματική αντίληψη και τον Κρατισμό που διακρίνει τα περισσότερα στελέχη του, τα οποία ούτε είχαν αλλά ούτε και απέκτησαν μέχρι σήμερα μία και ενιαία και πολύ περισσότερο ΣΑΦΗ αντιπολιτευτική στάση η οποία να εγγυάται την παραμονή της Ελλάδος στην Ευρωζώνη και το ευρώ.
