Παρασκευή 7 Ιουνίου 2013

Βαρβάρα Ηλ. Μάκκα, η γηραιότερη των Αγράφων - Η υπεραιωνόβια γιαγιά και ο φύλακας άγγελός της

Οι Ευρυτάνες πέραν των  πολλών χαρισμάτων μας, έχουμε και το μέγα προνόμιο να ζούμε πολλά χρόνια. Θέλετε το περιβάλλον, θέλετε η διατροφή ή αν προτιμάτε το γερό σκαρί μας, καταφέρνουμε και ξεπερνάμε τα 80 χρόνια ζωής μ.ο. Ωστόσο όμως μερικοί Ευρυτάνες έχουν φτάσει και προσπεράσει τα εκατό χρόνια ζωής, σε πολλά χωριά της Ευρυτανίας, εκ των οποίων και η Βαρβάρα Ηλ. Μάκκα, που ζει στην Κρέντη του Δήμου Αγράφων.

Η γερόντισσα αυτή γεννήθηκε στον Καρβασαρά Μαράθου, σύμφωνα με την το Δελτίο Ταυτότητός την 1-1-1910 αλλά με μαρτυρίες συγγενών, αρχές του 1907.
Εδώ μιλάμε για μια γυναίκα 103 ή 106 ετών και σύμφωνα με την έρευνα που κάναμε, μιλάμε για την γηραιότερη εν ζωή Αγραφιώτισσα.
Στα 1930 περίπου, παντρεύτηκε με τον Ηλία Μάκκα και εγκαταστάθηκαν στο σπιτικό τους στην Σκαμνιά. Στο διάβα της ζωής, η καλοκάγαθη αυτή γυναίκα, που ήταν προικισμένη με πολλαπλά χαρίσματα, απέκτησε τον λεβέντη σύζυγό της, 5 παιδιά και από κει και πέρα ήλθαν 12 εγγόνια, 30 δισέγγονα και 3 τρισέγγονα, 50 απόγονοι, σχεδόν ένα μικρό χωριό του τόπου μας, αν και στις μέρες μας, χωριά με 50 νοματαίους είναι λιγοστά.
Η κυρά – Βαρβάρα, πάλεψε στη ζωή και μάλιστα κάτω από δύσκολες συνθήκες και καταστάσεις. Αγωνίστηκε με τον σύζυγό της, να μεγαλώσουν τα παιδιά τους και να τα παραδώσουν στην κοινωνία σωστούς ανθρώπους και το πέτυχαν. Ήταν από τις φαμελιές εκείνες που άντεξαν την φτώχια, τις κακουχίες και δεν δείλιασαν. Χάρηκε τα παιδιά της να προκόβουν, είδε εγγόνια, δισέγγονα, τρισέγγονα, τα χρόνια πέρασαν, μεγάλωσε, τράνεψε, ταξίδεψε ο σύζυγος, όμως αυτή έμεινε πίσω, ζώντας ειρηνικά και ευλογημένα με τον γιό της, τον Κώστα Μάκκα, έναν αγνό και σπουδαίο άνθρωπο και φυσικά με την νύφη της, την συγχωριανή της, την κυρά Λένη, μια μοναδική γυναίκα, γεμάτη καλοσύνη και ευγένεια και με το χαμόγελο πάντα στα χείλη.
Αυτή η ακούραστη γυναίκα, η 76χρονη τώρα κυρά Λένη, έμελε να γίνει ο φύλακας άγγελος της γιαγιάς, ο άνθρωπος που είναι 24 ώρες το 24ωρο στο προσκεφάλι της, η νταντά της, η νοσοκόμα της. Ο άνθρωπος άμα γεράσει λένε ότι γίνεται ασήκωτος και άμα πέσει και από τα πόδια της, όπως έπαθε τελευταία και η γιαγιά – Βαρβάρα, τότε το φορτίο γίνεται βαρύτερο. Όμως τούτη η νύφη, παράδειγμα προς μίμηση για όλους, ούτε γόγγυξε ούτε πρόκειται να το κάνει. Εκεί, συνεχώς δίπλα της και αν τις Κυριακάδες πάει στην Εκκλησία και ο κυρ- Κώστας με τον γιό της τον Ηλία, επίσης ένα γνήσιο λεβεντόπαιδο, δεν είναι στο σπίτι, το νου της τον έχει στην πεθερά, γι΄ αυτό πολλές φορές φεύγει για λίγο, πετάγεται, επιβλέπει και ξαναγυρίζει στο στασίδι της, να ευχαριστήσει τον Πανάγαθο και να τον παρακαλέσει να συνεχίσει να της δίνει δύναμη για να είναι όπως πρέπει απέναντι στη γιαγιά και στις οικογενειακές της υποχρεώσεις. Είναι ευλογημένος ο τόπος μας και ευλογημένος ο λαός του και ας προσπαθούν κάποιοι να μας πουν το αντίθετο. Εμείς κλείνοντας σήμερα τούτο το μικρό αφιέρωμα στην γερόντισσα των Αγράφων και την λεβέντισσα της Κρέντης, αν ευχηθούμε στην γιαγιά να τα εκατοστίσει, θα εκτεθούμε, γιατί αυτό ήδη έγινε. Θα ευχηθούμε λοιπόν, στην δε υπεραιωνόβια  κυρά Βαρβάρα, καλό υπόλοιπο στη ζωή της, τα τέλη της να είναι ανώδυνα, ανεπαίσχυντα , ειρηνικά και στον φύλακα άγγελό της, την 76χρονη λεβέντισσα νύφη της, την καλοκάγαθη κυρά Λένη, να ζήσει χρόνια ήσυχα και ευλογημένα, με τον άντρα, τα παιδά και τα εγγόνια της. .                            π. Ε.Φ.