Με πολλά χρόνια καθυστέρηση και σε πολύ δύσκολους καιρούς, ο Προυσός με την ηθική και υλική υποστήριξη του Δήμου Καρπενησίου κατάφερε συμβολικά να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του στον μεγάλο ευεργέτη με την ίδρυση της προτομής του.Σε ατμόσφαιρα γεμάτη συγκίνηση και ικανοποίηση, πραγματοποιήθηκαν τα αποκαλυπτήρια της προτομής του αειμνήστου Χριστοφόρου Κατσάμπα στις 17 Αυγούστου στην πλατεία του Προυσού (πλατεία Κουτσογιώργη). Πρόκειται για μια πρωτοβουλία της Ένωσης των Απανταχού Προυσιωτών που θεώρησε σωστό προτού προχωρήσει τα πολιτιστικά δρώμενα του Προυσού να κλείσει τους ανοιχτούς κύκλους του παρελθόντος. Παραβρέθηκαν ο ηγούμενος της Ι.Μ.Προυσού Χρυσόστομος, ο βουλευτής Ευρυτανίας κ. Κ. Κοντογιώργος, ο δήμαρχος Καρπενησίου κ. Κ. Μπακογιάννης, ο πρόεδρος της Εταιρείας Ευρυτάνων Επιστημόνων κ. Ι. Ζούμπος, ο κ. Ν. Μπαλτάς καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών κ.α. Την αποκάλυψη της προτομής έκαναν ο δήμαρχος και ο πρόεδρος της Ένωσης Απανταχού Προυσιωτών κ. Ν. Κουρκούτας. Χαιρετισμούς απηύθηνε ο πρόεδρος της Ένωσης και ακολούθησαν ομιλίες του κ. Ι. Ζούμπου, του κ. Ν. Μπαλτά, του Ευ. Πέχα, φιλολόγου καθηγητή του Κατσαμπείου Γυμνασίου, της κ. Β. Γκούστα, κόρης στενού συνεργάτη του Κατσάμπα, της κ. Κ. Φλώρου, αποφοίτου του Κατσαμπείου και ιδρυτικού μέλους του συλλόγου Αποφοίτων του Κατσαμπείου και τέλος, η κ. Μ. Παναγιωτοπούλου διευθύντρια των Γ.Α.Κ. Καρπενησίου και καθηγήτρια του Κατσαμπείου. Κοινή συνισταμένη όλων των ομιλιών ήταν η μεγάλη προσφορά της ευεργεσίας στο κοινωνικό σύνολο της Ευρυτανίας και της Αιτωλοακαρνανίας, η ελπίδα που προσέφερε και τα όνειρα εκατοντάδων ανθρώπων που πραγματοποιήθηκαν σε καιρούς που η Ελλάδα πάλευε να σταθεί στα πόδια της. Το άλλο κοινό σημείο των ομιλιών ήταν η αγάπη του Κατσάμπα για τον τόπο του και η γενναιοδωρία του.
Μετά την εκδήλωση, προσφέρθηκαν στους παρευρισκομένους τοπικά εδέσματα προσφορά των γυναικών του χωριού και ντόπιο τσίπουρο.
Η προτομή είναι έργο του αιτωλοακαρνάνα γλύπτη Β. Παπασάικα και ακολουθεί το πρότυπο των ερμαϊκών στηλών.
Για τον Κατσάμπα και την προσφορά του τα λόγια περιττεύουν, ο κάθε Ευρυτάνας γνώρισε και οφείλει να γνωρίζει το μεγαλείο της ψυχής του, την παρακαταθήκη της προσφοράς που μας άφησε επιθυμούμε να διατηρήσουμε στο χρόνο.
Θα κλείσουμε με τα λόγια του Γρ. Ξενόπουλου με αφορμή τον θάνατο του Γρ. Μαρασλή το 1907.
«Η καλλιτέρα ευχή ενός αληθινού και φωτισμένου φίλου της Ελλάδος θα ήτο, ν’ ανατείλει γρήγορα η εποχή, κατά την οποίαν η πατρίς μας δεν θα έχη πλέον ανάγκην ευεργετών. Αν είχομεν πολιτισθή, αν είχομεν προοδεύσει αληθινά, όλα όσα κάμνουν οι εθνικοί ευεργέται θα είμεθα εις θέσιν να τα κάμωμεν – και πολύ καλλίτερα – ημείς οι ίδιοι, δηλαδή το κράτος και οι ιδιώται επιχειρηματίαι… Αν οι Έλληνες είχομεν περισσότερην πολιτική αρετήν, αν αφήναμε άθικτον τον δημόσιον πλούτον, δια να χρησιμεύσει εις τας ανάγκας του κόμματος, η κυβέρνησις δεν θα ήτο εις θέσιν ν’ ανεγείρη και να διατηρήσει το καλλίτερον διδασκαλείον, χωρίς να έχη ανάγκην κανενός;»
Σαν να μην πέρασε μια μέρα.
Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο: «Το Φαινόμενο του Ευεργετισμού στη Νεώτερη Ελλάδα» πρακτικά ημερίδας, επιμ. Δ. Αρβανιτάκης
