ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΔΑΜΗΡΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ
Η Ελλάδα, αφού άγγιξε το όριο της οικονομικής καταστροφής, αφού υπέστη έναν ανηλεή διεθνή διασυρμό, εξαιτίας των εσφαλμένων πολιτικών επιλογών των κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης, που απεμπόλησαν κάθε ευκαιρία εξέλιξης και προόδου, σήμερα αδυνατεί να παράξει πολιτική στο εσωτερικό της, ενώ εισέρχεται σε βαθιά κρίση, η οποία είναι πρωτίστως πολιτική και κοινωνική και δευτερευόντως οικονομική. Είναι κρίση θεσμών και αξιών, που απειλεί την κοινωνική συνοχή και μέλλει να προκαλέσει τριγμούς στις δομές της Ελληνικής κοινωνίας, που αμφισβητεί το σαθρό, παρακμάζον πολιτικό σύστημα.
Κατ΄ακολουθίαν, η διαπραγματευτική ικανότητα της Ελλάδας έχει υποβαθμισθεί και η παρουσία της στο διεθνές περιβάλλον έχει τρωθεί! Η Ελληνική εξωτερική πολιτική πάσχει από έλλειψη οραματισμού και ρεαλισμού. Η Ελλάδα και ο Ελληνικός πολιτισμός κινδυνεύουν να εκλείψουν από την παγκόσμια σκηνή. Τα τελευταία χρόνια η κρατική μηχανή έχει αναπαράγει κυρίως φαυλοκρατία και διαφθορά. Έτσι η Αθήνα δεν μπορεί να βρεί λύση για την Κύπρο, το Αιγαίο και το Μακεδονικό.
Η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ ακολουθούν μια λαικiστικη συναισθηματική εξωτερική πολιτική, που δημιουργεί την εικόνα, πως οι Έλληνες είναι θύματα της παγκοσμιοποίησης. Αυτή η πολιτική κατάσταση έχει περιορίσει την Ελλάδα σε μια κουκίδα στον παγκόσμιο γεωπολιτικό χώρο. Η Τουρκία παράλληλα εκτελεί το δόγμα του «νεο-Οθωμανισμού». Πατέρας αυτού του δόγματος ήταν ο Τουργκούτ Οζάλ. Το νέο τουρκικό δόγμα αποσύρει την Ελλάδα απο το Αιγαίο και τον ευρύτερο μεσογειακό χώρο. Η Άγκυρα παρουσιάζεται ως ο νέος γεωπολιτικός ηγεμόνας, ενώ η Ελλάδα ως ο κομπάρσος της περιοχής. Επομένως, η Αθήνα πρέπει να εγκαινιάσει μια νέα περίοδο δυνατής συνεργασίας με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.
Η Ελληνική κυβέρνηση για να θέσει τις βάσεις για μια καινούργια ρεαλιστική γεωπολιτική και γεωστρατηγική εποχή στην εξωτερική της πολιτική, πρέπει να δημιουργήσει τις κατάλληλες προϋποθέσεις… να παράσχει υψηλή εκπαίδευση, καλές αμυντικές υποδομές και σωστή τεχνογνωσία για τα αμυντικά και τα εξωτερικά θέματα. Ειδικότερα, τα καινούρια οπλικά συστήματα και οι καινούριες αμυντικές επιχειρησιακές δομές και αντιλήψεις θα πρέπει να έχουν σαν στόχο, πως να κάνουν τις ένοπλες δυνάμεις σύγχρονες και ικανές για την άμυνα της Ελλάδας. Είναι απαραίτητο οι ΄Ελληνες πολιτικοί να καταλάβουν την γεωπολιτική της Ελλάδας.
Μέχρι τώρα η ελληνική εξωτερική πολιτική προτιμά τη ουσιάς το θεαθήναι ταξιδιών χωρις καμία ουσια και κανένα αντίκρισμα. Είναι άνευρη, χωρίς ιδέες, έστι οδηγεί την Ελλάδα σε συνεχείς υποχωρήσεις. Οι ΄Ελληνες πολιτικοί πρέπει να καταλάβουν καλά οτι η εξωτερική πολιτική δεν είναι φιλανθρωπία ούτε απλά καλοί τρόποι συμπεριφοράς. Χρειάζεται οραμαντισμός και σχεδιασμός για μια ενεργητική και αποτελεσματική εξωτερική πολιτική.
Καθίσταται σαφές, πως η αναγκαιότητα σχεδιασμού της εξωτερικής πολιτικής προβάλει τώρα πιο έντονα παρά ποτέ, καθώς οι Η.Π.Α. επιζητούν την εξομάλυνση των Ελληνοτουρκικών σχέσεων με την παράλληλη αποσύνδεσή τους από τον κανόνα της ισορροπίας δυνάμεων στο Αιγαίο, όπως εφαρμόζονταν μέχρι σήμερα. Περαιτέρω, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη, πως η Αμερικανική εξωτερική πολιτική τα τελευτεαία χρονια έχει καταστήσει την Τουρκία «ρυθμιστή» στη Μέση Ανατολή, γεγονός που ενισχύει τις επιδιώξεις της Άγκυρας! Το μεγαλεπήβολο σχέδιο του Νταβούτογλου τοποθετεί την Τουρκία μεταξύ Δύσης και Ανατολής και της επιφυλάσσει τον ρόλο της υπερδύναμης στην περιοχή. Αφετηρία αποτέλεσε η επίλυση των προβλημάτων που αντιμετώπιζε παλαιότερα με τον Αραβικό κόσμο. Το επόμενο βήμα ήταν να γίνει χρήσιμη για τα συμφέροντα της Αμερικής προκειμένου να αναβαθμισθεί από τον Μπαράκ Ομπάμα, να εξελιχθεί σε υπολογίσιμο εταίρο και να αποτελέσει τον διαμεσολαβητή μεταξύ Η.Π.Α. και Μέσης Ανατολής, καθώς η τελευταία συγκεντρώνει το Αμερικανικό ενδιαφέρον.
Την ίδια ώρα η Τουρκία αναδεικνύεται ως η εικοστή οικονομία παγκοσμίως! Η δύσκολη εσωτερικά ισορροπία μεταξύ κοσμικού κράτους και Ισλάμ δεν εμπόδισε τον Ερντογάν, που είναι εκλεγμένος Ισλαμιστής, να οδηγήσει την οικονομία της χώρας του σε ανοδική πορεία με το υψηλότερο ΑΕΠ στο μουσουλμανικό κόσμο. Ειδικότερα, η Τουρκία κατάφερε να γίνει σημαντική για Ρωσία και Ευρώπη ως ενεργειακός κόμβος, ενώ παράλληλα επεξεργάζεται το πυρηνικό της πρόγραμμα μετά την υπογραφή συμφωνίας με τη Ρωσία, η οποία την εφοδιάζει με τεχνολογία αιχμής. Παρότι η Τουρκία επικαλείται ειρηνικούς σκοπούς και την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, κανείς δεν αποκλείει το ενδεχόμενο στρατιωτικής χρήσης της πυρηνικής ενέργειας, με ορατό τον κίνδυνο ανατροπής των αναλογιών στο Αιγαίο.
Κατά συνέπεια, η Ελλάδα δεν έχει δικαίωμα να αδρανεί αφήνοντας την πρωτοβουλία κινήσεων και το πλεονέκτημα στην Άγκυρα, δεν έχει δικαίωμα να υποχωρεί απέναντι σε μια προκλητική Τουρκία, που δεν κρύβει τις επεκτατικές της διαθέσεις, δεν έχει δικαίωμα να εθελοτυφλεί, όταν η γειτνίαση με την Τουρκία απειλεί την εύθραυστη ισορροπία δυνάμεων. Ωσαύτως, οφείλει να χαράξει εκ νέου την εξωτερική της πολιτική για να εξελιχθεί σε γεωπολιτική δύναμη της Μεσογείου και του Βαλκανικού χώρου, για να εισέλθει σε μια νέα εποχή, προκειμένου να προβάλει τον ελληνικό, ελληνιστικό, ελληνορωμαϊκό και βυζαντινό πολιτισμό, κληροδότημα μιας ιστορίας τριών χιλιετηρίδων, που την ανέδειξε ως την κοιτίδα της Δημοκρατίας.
ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ
Η Ελλάδα, αφού άγγιξε το όριο της οικονομικής καταστροφής, αφού υπέστη έναν ανηλεή διεθνή διασυρμό, εξαιτίας των εσφαλμένων πολιτικών επιλογών των κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης, που απεμπόλησαν κάθε ευκαιρία εξέλιξης και προόδου, σήμερα αδυνατεί να παράξει πολιτική στο εσωτερικό της, ενώ εισέρχεται σε βαθιά κρίση, η οποία είναι πρωτίστως πολιτική και κοινωνική και δευτερευόντως οικονομική. Είναι κρίση θεσμών και αξιών, που απειλεί την κοινωνική συνοχή και μέλλει να προκαλέσει τριγμούς στις δομές της Ελληνικής κοινωνίας, που αμφισβητεί το σαθρό, παρακμάζον πολιτικό σύστημα.
Κατ΄ακολουθίαν, η διαπραγματευτική ικανότητα της Ελλάδας έχει υποβαθμισθεί και η παρουσία της στο διεθνές περιβάλλον έχει τρωθεί! Η Ελληνική εξωτερική πολιτική πάσχει από έλλειψη οραματισμού και ρεαλισμού. Η Ελλάδα και ο Ελληνικός πολιτισμός κινδυνεύουν να εκλείψουν από την παγκόσμια σκηνή. Τα τελευταία χρόνια η κρατική μηχανή έχει αναπαράγει κυρίως φαυλοκρατία και διαφθορά. Έτσι η Αθήνα δεν μπορεί να βρεί λύση για την Κύπρο, το Αιγαίο και το Μακεδονικό.
Η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ ακολουθούν μια λαικiστικη συναισθηματική εξωτερική πολιτική, που δημιουργεί την εικόνα, πως οι Έλληνες είναι θύματα της παγκοσμιοποίησης. Αυτή η πολιτική κατάσταση έχει περιορίσει την Ελλάδα σε μια κουκίδα στον παγκόσμιο γεωπολιτικό χώρο. Η Τουρκία παράλληλα εκτελεί το δόγμα του «νεο-Οθωμανισμού». Πατέρας αυτού του δόγματος ήταν ο Τουργκούτ Οζάλ. Το νέο τουρκικό δόγμα αποσύρει την Ελλάδα απο το Αιγαίο και τον ευρύτερο μεσογειακό χώρο. Η Άγκυρα παρουσιάζεται ως ο νέος γεωπολιτικός ηγεμόνας, ενώ η Ελλάδα ως ο κομπάρσος της περιοχής. Επομένως, η Αθήνα πρέπει να εγκαινιάσει μια νέα περίοδο δυνατής συνεργασίας με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.
Η Ελληνική κυβέρνηση για να θέσει τις βάσεις για μια καινούργια ρεαλιστική γεωπολιτική και γεωστρατηγική εποχή στην εξωτερική της πολιτική, πρέπει να δημιουργήσει τις κατάλληλες προϋποθέσεις… να παράσχει υψηλή εκπαίδευση, καλές αμυντικές υποδομές και σωστή τεχνογνωσία για τα αμυντικά και τα εξωτερικά θέματα. Ειδικότερα, τα καινούρια οπλικά συστήματα και οι καινούριες αμυντικές επιχειρησιακές δομές και αντιλήψεις θα πρέπει να έχουν σαν στόχο, πως να κάνουν τις ένοπλες δυνάμεις σύγχρονες και ικανές για την άμυνα της Ελλάδας. Είναι απαραίτητο οι ΄Ελληνες πολιτικοί να καταλάβουν την γεωπολιτική της Ελλάδας.
Μέχρι τώρα η ελληνική εξωτερική πολιτική προτιμά τη ουσιάς το θεαθήναι ταξιδιών χωρις καμία ουσια και κανένα αντίκρισμα. Είναι άνευρη, χωρίς ιδέες, έστι οδηγεί την Ελλάδα σε συνεχείς υποχωρήσεις. Οι ΄Ελληνες πολιτικοί πρέπει να καταλάβουν καλά οτι η εξωτερική πολιτική δεν είναι φιλανθρωπία ούτε απλά καλοί τρόποι συμπεριφοράς. Χρειάζεται οραμαντισμός και σχεδιασμός για μια ενεργητική και αποτελεσματική εξωτερική πολιτική.
Καθίσταται σαφές, πως η αναγκαιότητα σχεδιασμού της εξωτερικής πολιτικής προβάλει τώρα πιο έντονα παρά ποτέ, καθώς οι Η.Π.Α. επιζητούν την εξομάλυνση των Ελληνοτουρκικών σχέσεων με την παράλληλη αποσύνδεσή τους από τον κανόνα της ισορροπίας δυνάμεων στο Αιγαίο, όπως εφαρμόζονταν μέχρι σήμερα. Περαιτέρω, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη, πως η Αμερικανική εξωτερική πολιτική τα τελευτεαία χρονια έχει καταστήσει την Τουρκία «ρυθμιστή» στη Μέση Ανατολή, γεγονός που ενισχύει τις επιδιώξεις της Άγκυρας! Το μεγαλεπήβολο σχέδιο του Νταβούτογλου τοποθετεί την Τουρκία μεταξύ Δύσης και Ανατολής και της επιφυλάσσει τον ρόλο της υπερδύναμης στην περιοχή. Αφετηρία αποτέλεσε η επίλυση των προβλημάτων που αντιμετώπιζε παλαιότερα με τον Αραβικό κόσμο. Το επόμενο βήμα ήταν να γίνει χρήσιμη για τα συμφέροντα της Αμερικής προκειμένου να αναβαθμισθεί από τον Μπαράκ Ομπάμα, να εξελιχθεί σε υπολογίσιμο εταίρο και να αποτελέσει τον διαμεσολαβητή μεταξύ Η.Π.Α. και Μέσης Ανατολής, καθώς η τελευταία συγκεντρώνει το Αμερικανικό ενδιαφέρον.
Την ίδια ώρα η Τουρκία αναδεικνύεται ως η εικοστή οικονομία παγκοσμίως! Η δύσκολη εσωτερικά ισορροπία μεταξύ κοσμικού κράτους και Ισλάμ δεν εμπόδισε τον Ερντογάν, που είναι εκλεγμένος Ισλαμιστής, να οδηγήσει την οικονομία της χώρας του σε ανοδική πορεία με το υψηλότερο ΑΕΠ στο μουσουλμανικό κόσμο. Ειδικότερα, η Τουρκία κατάφερε να γίνει σημαντική για Ρωσία και Ευρώπη ως ενεργειακός κόμβος, ενώ παράλληλα επεξεργάζεται το πυρηνικό της πρόγραμμα μετά την υπογραφή συμφωνίας με τη Ρωσία, η οποία την εφοδιάζει με τεχνολογία αιχμής. Παρότι η Τουρκία επικαλείται ειρηνικούς σκοπούς και την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, κανείς δεν αποκλείει το ενδεχόμενο στρατιωτικής χρήσης της πυρηνικής ενέργειας, με ορατό τον κίνδυνο ανατροπής των αναλογιών στο Αιγαίο.
Κατά συνέπεια, η Ελλάδα δεν έχει δικαίωμα να αδρανεί αφήνοντας την πρωτοβουλία κινήσεων και το πλεονέκτημα στην Άγκυρα, δεν έχει δικαίωμα να υποχωρεί απέναντι σε μια προκλητική Τουρκία, που δεν κρύβει τις επεκτατικές της διαθέσεις, δεν έχει δικαίωμα να εθελοτυφλεί, όταν η γειτνίαση με την Τουρκία απειλεί την εύθραυστη ισορροπία δυνάμεων. Ωσαύτως, οφείλει να χαράξει εκ νέου την εξωτερική της πολιτική για να εξελιχθεί σε γεωπολιτική δύναμη της Μεσογείου και του Βαλκανικού χώρου, για να εισέλθει σε μια νέα εποχή, προκειμένου να προβάλει τον ελληνικό, ελληνιστικό, ελληνορωμαϊκό και βυζαντινό πολιτισμό, κληροδότημα μιας ιστορίας τριών χιλιετηρίδων, που την ανέδειξε ως την κοιτίδα της Δημοκρατίας.
