“Καθίσταται αναγκαία η εφαρμογή του σύγχρονου πολιτικού λόγου, της “νέας μεταπολίτευσης”, ο οποίος διατυπώνεται εύγλωττα από τον Αντώνη Σαμαρά”
Στα πλαίσια της συχνής μας επικοινωνίας με πολιτικούς και αυτοδιοικητικούς του τόπου μας, στο σημερινό μας φύλλο έχουμε την τιμή να φιλοξενούμε συνέντευξη, ενός ανθρώπου που χρόνια τώρα ασχολείται ενεργά, τόσο με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, όσο και με τα γενικότερα πολιτικά δρώμενα του τόπου μας. Μαζί μας, στο σαλόνι του ΕΥΡΥΤΑΝΙΚΟΥ ΠΑΛΜΟΥ, ο πολιτευτής της Νέας Δημοκρατίας του Νομού μας Χρήστος Αρβανίτης, ο πρώην Αναπληρωτής Νομάρχης, ο δημοσιογράφος, ο πολιτικός άνδρας που λέει τα σύκα – σύκα και την σκάφη – σκάφη αλλά και που όταν χρειαστεί, δεν διστάζει να έλθει ακόμη και σε ρήξη αν χρειαστεί. Ο Χρήστος Αρβανίτης, εν ενεργεία Νομαρχιακός Σύμβουλος, στην συνέντευξη ποταμό που ακολουθεί, μιλάει για τον Δημήτρη Τάτση και για τους λόγους που δεν συμμετείχε στον Συνδυασμό του νεοεκλεγέντα Δημάρχου Αγράφων, για τον Κώστα Μπακογιάννη, καθώς και για το νέο κόμμα που ίδρυσε η μητέρα του, πρώην Υπουργός της Ν.Δ. Στο ερώτημα μας αν θα διεκδικήσει εκ νέου τη βουλευτική έδρα με την παράταξη της Νέας Δημοκρατίας, μας απαντά ότι είναι διατεθειμένος να θέσει και πάλι υποψηφιότητα για το βουλευτικό αξίωμα, εφόσον του ζητηθεί και υπό προϋποθέσεις. Τέλος στην ερώτησή μας πόσο πιθανή βλέπει την επάνοδο στην εξουσία της Ν.Δ. τονίζει με έμφαση ότι ήδη η «ψαλίδα» μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας έκλεισε θεαματικά και όσο ο καιρός περνάει, τόσο περισσότερο θα καθίσταται αναγκαία η εφαρμογή του σύγχρονου πολιτικού λόγου της «Νέας Μεταπολίτευσης» ο οποίος διατυπώνεται εύγλωττα από τον Αντώνη Σαμαρά. Αυτά και άλλα σημαντικά που θα συζητηθούν στη συνέντευξη που ακολουθεί.
Κύριε Αρβανίτη, είχαμε συνηθίσει να σας βλέπουμε στην πρώτη γραμμή των εκλογικών αναμετρήσεων της Αυτοδιοίκησης . Προεκλογικά μάλιστα, είχε διαρρεύσει ευρύτατα η φήμη ότι θα ήσασταν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο Αγράφων με τον συνδυασμό του Δημήτρη Τάτση. Πόσο αξιόπιστες ήταν αυτές οι φήμες; Κι αν βασίζονται στην πραγματικότητα, γιατί δεν σας είδαμε τελικά μεταξύ των υποψηφίων;
Θεώρησα ότι είχα χρέος, ως «απλός στρατιώτης» να ενισχύσω την προσπάθεια του υποψήφιου δημάρχου Δημήτρη Τάτση, επειδή έκρινα το μέχρι τούδε έργο του στο δήμο Απεραντίων επιτυχημένο, επειδή μας συνέδεαν κοινοί αγώνες, επειδή ανήκουμε στον ίδιο κομματικό χώρο. Πέραν των άλλων, στα «υπέρ» συγκαταλεγόταν και η επισωρευμένη εμπειρία από την πολύχρονη ενεργό παρουσία του στον αυτοδιοικητικό χώρο.
Με ειλικρινή, άδολη και έμπρακτη διάθεση στήριξης, τάχθηκα στο πλευρό του από την πρώτη στιγμή μέχρι το τέλος, χωρίς να έχω πρόθεση να είμαι υποψήφιος. Η επιμονή όμως του κ. Τάτση ήταν τέτοια, που με υποχρέωσε να υποκύψω. Δέχτηκα να είμαι υποψήφιος στο συνδυασμό, υπό την προϋπόθεση ότι βασικός προσανατολισμός της παράταξης δεν θα ήταν απλά και μόνο η διασφάλιση ενός επιθυμητού εκλογικού αποτελέσματος, αλλά η «επόμενη μέρα». Τόνισα μάλιστα χαρακτηριστικά ότι από την επομένη των εκλογών, εφόσον το αποτέλεσμα ήταν το αναμενόμενο, θα έπρεπε να αξιοποιήσει όσο το δυνατόν περισσότερα ικανά στελέχη σε θέσεις «κλειδιά», για να προσεγγίσει την επιτυχία. Αυτό για μένα ήταν μονόδρομος, αφού οι καιροί είναι δύσκολοι και ο ανταγωνισμός πολύ σκληρός. Σε τελική ανάλυση, δεν θα είχαμε πλέον να κάνουμε με μια μικρή γεωγραφική και πληθυσμιακή ενότητα αλλά με έναν μεγάλο «καλλικρατικό» δήμο, με πολλές ιδιομορφίες και προβλήματα τεράστια.
Περιέργως, από τη στιγμή που απέμειναν στην εκλογική «κούρσα» μόνο δύο συνδυασμοί και άλλαξαν εκ βάθρων οι συσχετισμοί δυνάμεων, ο Δημήτρης Τάτσης άρχισε να με αποφεύγει και να αναβάλλει τις συναντήσεις μας, μέχρι που πληροφορήθηκα τελικά από τον ίδιο ότι δεν θα μπορούσε να με συμπεριλάβει στο ψηφοδέλτιό του, επειδή - όπως είπε - είχε δεσμευτεί να έχει τρεις υποψήφιους στη Βαλαώρα(!) και δεν υπήρχε …κενή θέση για μένα!
Βέβαια, το επιχείρημα αυτό ήταν παιδαριωδώς αβάσιμο. Δεν χρειαζόταν και ιδιαίτερη ικανότητα για να καταλάβω ότι ο υποψήφιος δήμαρχος Αγράφων, δεν είχε πλέον ανάγκη από την παρουσία μου στο συνδυασμό. Ηταν προφανές ότι η παρουσία μου τον φόρτωνε πρόσθετες ευθύνες, αφού αποτελούσε δέσμευση για τον ίδιο να μην παρεκκλίνει ιδιαίτερα από όσα είχαμε συμφωνήσει για την «επόμενη ημέρα» των εκλογών.
Να υποθέσουμε λοιπόν ότι οι σχέσεις σας με τον κ. Τάτση δεν βρίσκονται στο καλύτερο δυνατό σημείο;
Κάθε άλλο! Η όποια πολιτική διαφωνία ή αντιπαράθεση, προσωπικά δεν με επηρεάζει ουσιαστικά. Θεωρώ ότι παραμένει η φιλική μας σχέση. Σε τελική ανάλυση, εκείνος ήταν υπεύθυνος να επιλέξει την πορεία του συνδυασμού του και να μοιράσει ρόλους. Εκείνος είναι που θα κριθεί τελικά.
Προσωπικά, ακόμη και μετά την - όντως άκομψη - διακοπή της πολιτικής συνεργασίας μας, εξακολούθησα να στηρίζω έμπρακτα τον συνδυασμό του μέχρι τέλους. Εύχομαι μάλιστα να επιτύχει μαζί με τους συνεργάτες του στο δύσκολο έργο που θα αναλάβουν, γιατί η ιδιαίτερη πατρίδα μας, ο τόπος που τόσο αγαπάμε, θα πρέπει να βρει το δρόμο της, μέσα από μια αναπτυξιακή πορεία αντάξια των πολύπλευρων και πολυποίκιλων απαιτήσεων. Οι όποιες επιφυλάξεις μου, αποτελούν - προς το παρόν τουλάχιστον - προσωπική υπόθεση. Ο ίδιος θα κριθεί εκ του αποτελέσματος.
Μετά τις εξελίξεις αυτές, αποχωρήσατε από την ενεργό ανάμειξη στα αυτοδιοικητικά ζητήματα του τόπου μας. Είχατε στο μεταξύ διατελέσει αναπληρωτής νομάρχη, πρόεδρος Νομαρχιακού Συμβουλίου και φυσικά νομαρχιακός σύμβουλος επί σειρά ετών. Κουραστήκατε μήπως; Θεωρείτε ότι έκλεισε ο «κύκλος» ενασχόλησής σας με το συγκεκριμένο αντικείμενο;
Νομίζω ότι πολλές φορές, η αποχή είναι προτιμότερη και περισσότερο ωφέλιμη από μια ανούσια συμμετοχή. Για 36 ολόκληρα χρόνια, συμμετέχω στα κοινά, προσφέροντας τις υπηρεσίες μου με όσες δυνάμεις και όσες ικανότητες διαθέτω. Δεν είμαι «επαγγελματίας» υποψήφιος ούτε περιφερόμενος ψηφοθήρας.
Πιστεύω ότι με το να είναι κάποιος διαρκώς υποψήφιος, αφ’ ενός μεν γίνεται κουραστικός για τους συμπατριώτες του και αφ’ ετέρου χάνει σιγά - σιγά την επαφή με την πραγματικότητα, φθείροντας ενίοτε και αυτήν ακόμη την αξιοπιστία του. Από την άλλη πλευρά, νομίζω ότι είμαι σε μια ώριμη και παραγωγική ηλικία. Οταν προκύψουν οι ανάλογες συνθήκες - και εφόσον κριθεί απαραίτητο - θα επανέλθω.
Διεκδικώντας όμως ποια ιδιότητα; Είναι μήπως στις προθέσεις σας να διεκδικήσετε ξανά τη βουλευτική έδρα με την παράταξη της Νέας Δημοκρατίας;
Ανήκω στην Νέα Δημοκρατία. Για περισσότερο από 26 χρόνια, προσφέρω τις υπηρεσίες μου. Με συνέπεια - θέλω να πιστεύω - και συνέχεια. Στις περασμένες βουλευτικές εκλογές, είχα θέσει την πιθανότητα υποψηφιότητάς μου στην κρίση του κόμματος. Ημουν τελικά υποψήφιος κάτω από δυσμενείς συνθήκες - για τους γνωστούς λόγους - αλλά κατάφερα να διατηρήσω την αξιοπρέπειά μου. Ο κόσμος έχει και γνώση και κρίση. Σίγουρα έβγαλε τότε τα συμπεράσματά του, τα οποία εφόσον χρειαστεί θα ανασύρει από τη μνήμη του την κατάλληλη στιγμή. Αναμφίβολα, είμαι διατεθειμένος να θέσω και πάλι υποψηφιότητα για το βουλευτικό αξίωμα - εφόσον μου ζητηθεί - υπό την προϋπόθεση βεβαίως ότι θα εξανεμισθεί το περιθώριο να τεθεί σε αμφισβήτηση η προσωπική μου αξιοπρέπεια με μεθοδεύσεις του παρελθόντος και ίντριγκες ξεθωριασμένες από το χρόνο.
Ναι, αλλά το σκηνικό έχει αλλάξει πλέον ριζικά, σε σχέση με την προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση. Η Νέα Δημοκρατία φαίνεται διασπασμένη μετά την ίδρυση νέου κόμματος από την Ντόρα Μπακογιάννη. Δεν νομίζετε ότι έχουν επέλθει πρωτόγνωρες αλλαγές στον πολιτικό «χάρτη» της χώρας μας; Μετά τη νέα τάξη πραγμάτων, πόσο πιθανή είναι η επάνοδος στην εξουσία της παράταξης στην οποία ανήκετε;
Πρώτα - πρώτα, οφείλω να διευκρινίσω ότι το να είναι κανείς υποψήφιος βουλευτής είναι μεγάλη τιμή. Συνεπώς, η όποια υποψηφιότητα δεν θα πρέπει να συνδέεται ευθύς εξ αρχής με την προοπτική εξουσίας. Φυσικά, από τη στιγμή που κάποιος εκλέγεται, εκτός από το βάρος της τιμής, θα πρέπει να αναλαμβάνει τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις του.
Οσον αφορά την ερώτησή σας, επιτρέψτε μου να απαντήσω δι’ ερωτήσεως, εκφράζοντας έτσι και την εύλογη απορία μου: Για ποια «διάσπαση» γίνεται λόγος; Για ποια «ριζική αλλαγή» του πολιτικού σκηνικού; Για ποιες «πρωτόγνωρες αλλαγές» και για ποια «νέα τάξη πραγμάτων»; Η Νέα Δημοκρατία είναι ένα κόμμα τεράστιο, που έχει προσφέρει τόσα στη χώρα μας και στην Ευρυτανία ειδικότερα. Ηταν, είναι και παραμένει ΚΟΜΜΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ. Αποτελεί τη μοναδική ελπίδα για να απαλλαγεί η χώρα από την αφερέγγυα και καταστροφική πολιτική της σημερινής κυβέρνησης, η οποία, με τις ανακολουθίες και την έλλειψη αποφασιστικότητας, διαχειρίστηκε ελλειμματικά και επιζήμια την οικονομική κρίση, προκαλώντας κοινωνική απόγνωση και κατάρρευση της εθνικής μας αξιοπιστίας.
Η Νέα Δημοκρατία, δεν παρέλειψε να αναλάβει τις ευθύνες της, όσο και όταν έπρεπε. Ομως ως εκεί. Κάποιοι παρεξήγησαν την ειλικρινή αυτοκριτική και την ανάληψη ευθυνών που της αναλογούν, προσπαθώντας να της φορτώσουν όλα ανεξαιρέτως τα βάρη. Αυτό, αναμφίβολα, προκαλεί την κοινή λογική. «Πεισμώνει» την εκλογική βάση, και τα αποτελέσματα δεν θα αργήσουν να φανούν. Ηδη, η «ψαλίδα» μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας έκλεισε θεαματικά και όσο ο καιρός περνάει, τόσο περισσότερο θα καθίσταται αναγκαία η εφαρμογή του σύγχρονου πολιτικού λόγου της «Νέας Μεταπολίτευσης» ο οποίος διατυπώνεται εύγλωττα από τον Αντώνη Σαμαρά.
Πιστεύω ακράδαντα ότι αυτός ο ξεκάθαρος πολιτικός λόγος, ανοίγει διάπλατα το δρόμο για μια εκ νέου ανοικοδόμηση της εθνικής μας αξιοπιστίας, για την αποφυγή της επαπειλούμενης κοινωνικής εξαθλίωσης για μια δυναμική και τεκμηριωμένη απάντηση στην αδιέξοδη πολιτική του περιβόητου «Μνημονίου».
Οσον αφορά τη νέα πολιτική παράταξη που ιδρύθηκε από την Ντόρα Μπακογιάννη, είναι απαραίτητο να ανατρέξουμε στο παρελθόν και να αντλήσουμε χρήσιμα συμπεράσματα. Δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιο κορυφαίο στέλεχος ενός κόμματος εξουσίας δυσαρεστείται (επειδή βλέπει ότι δεν καλύπτονται οι προσωπικές του φιλοδοξίες) και αποχωρεί δημιουργώντας δικό του κόμμα. Δικαίωμά του είναι άλλωστε…
Ομως, δεν βλέπω τον λόγο για τον οποίο θα πρέπει το συγκεκριμένο κόμμα, να έχει καλύτερη τύχη από τα ανάλογα προηγούμενα, που κάθε φορά έδιναν σκληρή μάχη για να πιάσουν το απαραίτητο ποσοστό προκειμένου να επιτύχουν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Ας μην επηρεαζόμαστε από πιθανούς συναισθηματισμούς καθαρά τοπικιστικού χαρακτήρα. Στη σύγχρονη Ελλάδα, είτε το θέλουμε είτε όχι, δύο είναι τα κόμματα που εναλλάσσονται στην εξουσία. Οι υπόλοιποι πολιτικοί σχηματισμοί - καλώς ή κακώς - επαφίενται απλά και μόνο στο να εκφέρουν τον πολιτικό τους λόγο, να αγωνίζονται για τις θέσεις τους και να επηρεάζουν - στο βαθμό που τους επιτρέπεται - το τελικό εκλογικό αποτέλεσμα, υπέρ ή εις βάρος κάποιου από τα δύο κόμματα εξουσίας. Και από ότι φαίνεται, η κα Μπακογιάννη και η νεοσύστατη κομματική της παράταξη, το μόνο που ενδέχεται να καταφέρουν είναι να αποτρέψουν - προσωρινά και μόνο - την επάνοδο της Νέας Δημοκρατίας στην εξουσία, με ότι αυτό συνεπάγεται για τον μέσο Ελληνα που σήμερα πλήττεται από την αδιέξοδη πολιτική του ΠΑΣΟΚ.
Είστε, ίσως, το μοναδικό από τα κορυφαία στελέχη της Νέας Δημοκρατίας στην Ευρυτανία, που είχε ταχθεί ανοιχτά υπέρ της υποψηφιότητας του Αντώνη Σαμαρά στις εσωκομματικές εκλογές για ανάδειξη νέου προέδρου, σε μια περιοχή όπου η Ντόρα Μπακογιάννη αποδείχτηκε ότι ήταν κυρίαρχη του παιχνιδιού… Τότε, η στάση σας αυτή επικρίθηκε έντονα. Τώρα, αισθάνεστε δικαιωμένος;
Δεν είναι θέμα δικαίωσης. Είναι δικαίωμα ελεύθερης βούλησης και διατύπωσης απόψεων. Προσωπικά έκρινα τότε απαραίτητο να ξεπεράσω τις όποιες αντιλήψεις τοπικιστικού χαρακτήρα και να κοιτάξω την πραγματικότητα «κατάματα». Αλλωστε, η Ντόρα Μπακογιάννη, από τη στιγμή που είχε πάψει να είναι βουλευτής Ευρυτανίας, είχε σταδιακά αποστασιοποιηθεί από τα ευρυτανικά δρώμενα. Από ότι γνωρίζω, επαφές διατηρούσε με έναν ερμητικά κλειστό «κύκλο» συνεργατών ή φίλων, οι οποίοι (κατά την κρίση μου) της παρουσίαζαν στρεβλή εικόνα για την υφιστάμενη κατάσταση στο Νομό Ευρυτανίας. Είναι ωστόσο αλήθεια ότι για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, ενόσω ήταν βουλευτής Ευρυτανίας αλλά και λίγο αργότερα, η ίδια έδωσε πολλά στην Ευρυτανία. Πήρε όμως και πολλά. Ισως μάλιστα πήρε περισσότερα. Η ίδια δεν θα πρέπει να ξεχνάει, ότι στην Ευρυτανία πρωτοπολιτεύθηκε και όταν έφυγε από την Ευρυτανία ήταν ήδη καταξιωμένη πολιτικός.
Σίγουρα όμως, η επιρροή και η δύναμή της στο νομό Ευρυτανίας παραμένει μεγάλη. Απόδειξη, το γεγονός ότι ο Κώστας Μπακογιάννης εκλέχτηκε με ποσοστό εντυπωσιακό και από την πρώτη Κυριακή, δήμαρχος Καρπενησίου…
Ο Κώστας Μπακογιάννης, όταν έθεσε υποψηφιότητα, και μέχρι να εκλεγεί, διατηρούσε προφανώς την ιδιότητα του μέλους της Νέας Δημοκρατίας. Ουδέποτε είχε ζητήσει τη στήριξη του κόμματος και για το λόγο αυτό δεν υποστηρίχτηκε επίσημα. Οι νεοδημοκράτες όμως του νέου δήμου Καρπενησίου τον στήριξαν με θέρμη, στελεχώνοντας αξιόπιστα τον συνδυασμό του και υπερψηφίζοντάς τον. Μαζί τους κι εγώ. Και πώς θα μπορούσα να πράξω διαφορετικά, όταν μεταξύ των υποψηφίων δημοτικών συμβούλων του συνδυασμού του υπήρχαν τόσα πολλά και ικανά στελέχη που προέρχονταν από το χώρο της Νέας Δημοκρατίας; Οι νεοδημοκράτες είδαν κατάλληλο το χρόνο και τις συνθήκες να ανακτήσουν τα «ηνία» στο Δήμο Καρπενησίου μετά από 16 ολόκληρα χρόνια. Και βέβαια, κέρδισαν το δήμο, όχι όμως και τον δήμαρχο, ο οποίος «πριν ο αλέκτωρ φωνήση», λίγες μόνο ημέρες αργότερα, έδειχνε ένα άλλο πρόσωπο στο «Βήμα της Κυριακής», δηλώνοντας τη συμπάθειά του στο πρόσωπο του Γιώργου Παπανδρέου και επιβεβαιώνοντας χαρακτηριστικά το αυτονόητο: «Θα κάνει κόμμα η μητέρα μου και εγώ θα μείνω απ’ έξω; Και βέβαια θα δηλώσω παρών».
Τώρα, για ποιο λόγο η μητέρα του περίμενε να κάνει κόμμα λίγο μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές, είναι μια άλλη υπόθεση… Αλήθεια, αν έθετε ευθύς εξ αρχής υποψηφιότητα ως μέλος του νέου αυτού κόμματος ή αν δήλωνε τότε ότι πρόκειται να αποχωρήσει σύντομα από τη Νέα Δημοκρατία, ποιο θα ήταν τελικά το ποσοστό που θα συγκέντρωνε;
Πάντως, για την πολιτική στάση της Ντόρας Μπακογιάννη, στο δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, ειπώθηκαν αρκετά και πολλές ήταν οι αιχμές που διατυπώθηκαν από την πλευρά της παράταξης του υποψήφιου Περιφερειάρχη Θανάση Χειμάρα…
Δεν χρειάζεται να προσθέσω ιδιαίτερα σχόλια. Τα πράγματα μιλούν από μόνα τους. Αυτή η εξέλιξη, έρχεται να αποδείξει την ορθότητα όσων κατά καιρούς διατύπωνα, πηγαίνοντας - τότε - κόντρα στο «ρεύμα». Τώρα, υποθέτω, πολλοί είναι εκείνοι που κατάλαβαν την ορθότητα των απόψεών μου. Εκ των υστέρων δικαιώνομαι. Αν μη τι άλλο, τώρα θα γίνει ευρύτερα αποδεκτό ότι δεν μπορείς να στηρίζεις κάποιον υποψήφιο (όποιος κι αν είναι αυτός) χωρίς όρους και χωρίς να διασφαλίζεις ότι θα σε στηρίξει κι εκείνος όταν θα κληθεί να το πράξει.
Κι ένα τελευταίο σχόλιο…
Να ευχηθώ στους δύο νέους δημάρχους κάθε επιτυχία! Στη δημοκρατία, μέσα από την αντιπαράθεση απόψεων, φουντώνει ο διάλογος και προκύπτει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Ο,τι και να γίνει, οι νεοεκλεγέντες αυτοδιοικητικοί (περιφερειάρχης, αντιπεριφερειάρχης, δήμαρχοι, σύμβουλοι) θα διαφεντεύουν τις τύχες μας για τριάμισι χρόνια. Αν επιτύχουν, θα είναι για το καλό του τόπου. Αν αποτύχουν, αλλοίμονό μας! Ας ευχηθούμε λοιπόν το καλύτερο.
