Βασική Εθνική Σύνταξη (ΒΕΣ) 700 ευρώ το μήνα για όλους στα 67, κατευθείαν από τον κρατικό προυπολογισμό, χωρίς ένσημα και ασφαλιστικές εισφορές. Παράλληλα θέσπιση φορολογικών κινήτρων για συμπληρωματική ιδιωτική ασφάλιση σε όσους επιθυμούν.
Δεν θίγονται οι συντάξεις των ήδη συνταξιούχων, ούτε και οι ώριμοι εργαζόμενοι πού έχουν ήδη θεμελιώσει με τις εισφορές τους συντάξεις πάνω από αυτό το ποσό.
Οι συντάξεις των χαμηλοσυνταξιούχων ανεβαίνουν άμεσα στα 700 ευρώ, αρκεί να είναι 67 ετών. Οι ασφαλιστικές εισφορές όλων των εργαζομένων σταματούν αμέσως.
Η ΒΕΣ είναι κοινωνικά δίκαιη, αφού βάζει τέλος στις υπέρογκες συντάξεις στα «ρετιρέ» του ευρύτερου δημόσιου τομέα, των τραπεζών , των ΜΜΕ και άλλων. Είναι επίσης λειτουργικά απλούστατη, χωρίς ένσημα , ταλαιπωρίες και αργοπορίες. Τέλος, αφού καταργεί όλες τις ασφαλιστικές εισφορές, αυξάνει το εισόδημα των εργαζομένων επειδή καταργούνται οι κρατήσεις και μειώνει δραστικά το κόστος των εργοδοτών στην πιο δύσκολη οικονομική συγκυρία της χώρας μας.
Πόσο κοστίζει η ΒΕΣ; Περίπου 15 δις ευρώ το χρόνο (8.400 ευρώ το χρόνο σύνταξη για 1.800.000 που πέρασαν τα 67). Δηλαδή σχεδόν 3 δις ευρώ ΛΙΓΟΤΕΡΟ από όσα πληρώνει τώρα το κράτος για συντάξεις του δημοσίου τομέα και επιχορηγήσεις στα ασφαλιστικά ταμεία!
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΕΙΣΦΟΡΩΝ
Τέρμα στα ένσημα, στο ΙΚΑ, τον ΟΓΑ, ΟΑΕΕ , κλπ. και τέρμα στην ταλαιπωρία των πολιτών απο ένα ασφαλιστικό σύστημα κακοφτιαγμένο, πανάκριβο, και διαβρωμένο απο ατασθαλίες και διαφθορά.
Η πρωτοποριακή πρόταση της ΔΡΑΣΗΣ για την καθιέρωση καθολικής Βασικής Εθνικής Σύνταξης (ΒΕΣ) και εγγυημένη παροχή βασικής υγιονομικής περίθαλψης για όλους κατευθείαν απο τον κρατικό προϋπολογισμό χωρίς μάλιστα να δημιουργεί πρόσθετη δημοσιονομική επιβάρυνση, καταργεί κάθε υποχρεωτική ασφαλιστική εισφορά.
Οι εισφορές αυτές υπολογίζονται περίπου στα 14 δις ευρώ ετησίως, και πληρώνεται το 1/3 από τούς εργαζόμενους και το υπόλοιπο απο τούς εργοδότες. Η κατάργηση των εισφορών σημαίνει άμεση αύξηση τού διαθέσιμου εισοδήματος των εργαζομένων, της τάξεως του 10%, σε μια εποχή που τα εισοδήματα συρικνώνονται δραματικά. Σημαίνει επίσης άμεση μείωση του εργοδοτικού κόστους, της τάξεως του 35%, δίνοντας έναυσμα για μείωση των τιμών στα προϊόντα και τις υπηρεσίες, και βελτιώνοντας ουσιαστικά την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας ΧΩΡΙΣ τις περιβόητες οριζόντιες μειώσεις μισθών.
Η κατάργηση των εισφορών καταργεί επίσης ολα τα ασφαλιστικά ταμεία. Εξοικονομούνται έτσι περί το 1 δις ευρώ από τα «φανερά» έξοδα του δαιδαλώδους και εκτός ελέγχου ασφαλιστικού συστήματος.
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΚΙΝΗΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ
Η ΔΡΑΣΗ θεωρεί ότι η προστασία της ακίνητης περιουσίας είναι όρος και προϋπόθεση για την εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας και την οικονομική πρόοδο. Ενώ το άρθρο 17 του Συντάγματος προβλέπει την προστασία της ιδιοκτησίας, το αχόρταγο πολιτικό σύστημα έχει βρει τρόπους να το καταστρατηγεί. Κυρίως δια της φορολογίας της απλής κατοχής ακίνητης περιουσίας, αδιακρίτως της φοροδοτικής ικανότητας του φορολογουμένου. Με τη φορολογία της απλής κατοχής ακίνητης περιουσίας, απαλλοτριώνεται η περιουσία με τη μέθοδο της σαλαμοποίησης.
Η πρόταση της Δράσης προβλέπει την κατάργηση όλων ανεξαιρέτως των κρατικών φόρων πού βαρύνουν την κατοχή της ακίνητης περιουσίας (ΦΑΠ, ΦΜΑΠ, «χαράτσια ΔΕΗ», ΕΤΑΚ, ΤΑΠ, ιδιοκατοίκηση κ.λπ). Παραμένει μόνο ο φόρος μεταβίβασης ακινήτων, αλλά και αυτός μόνον επί της τυχόν υπεραξίας του ακινήτου από την προηγούμενη συναλλαγή. Αγόρασες το ακίνητο με 100.000, το πούλησες 200.000, η υπεραξία που πραγματοποίησες φορολογείται ως εισόδημα με 20% (ή 25% και 30% σύμφωνα με το πρόγραμμα μας).
Πώς θα αναπληρωθεί το κενό των 4,5 δις ευρώ που θα προκύψει στα κρατικά φορολογικά έσοδα; Καταρχήν, το έσοδο αυτό είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα εξαφανιστεί, τόσο λόγω πραγματικής αδυναμίας των φορολογούμενων να πληρώσουν, όσο και λόγω της παύσης των συναλλαγών με αντικείμενο τα ακίνητα. Το δημόσιο θα παύσει οποιαδήποτε χρηματοδότηση των ΟΤΑ (περίπου 4,5 δις). Η τοπική αυτοδιοίκηση, σε επίπεδο περιφέρειας και δήμων, θα αναπληρώσει την χρηματοδότηση της με την επιβολή και διαχείριση ενός μόνον ενιαίου ανταποδοτικού τέλους στην ακίνητη περιουσία. Το τέλος αυτό που θα στηρίζεται μόνο στην επιφάνεια των ιδιοκτησιών και τον συντελεστή δόμησης (όχι στην αξία), θα μπορεί να διαφέρει από δήμο σε δήμο, και συνεπώς θα τελεί υπό τον έλεγχο των τοπικών κοινωνιών. Οι τοπικές κοινωνίες θα πάρουν έτσι στα χέρια τους τον έλεγχο των χρημάτων που ξοδεύονται στο δήμο τους.
Προστασία της περιουσίας. Παράλληλα με τη μείωση της κρατικής δαπάνης, κατάργηση κάθε φόρου στην κατοχή ακίνητης περιουσίας. Φορολόγηση της υπεραξίας κατά την μεταβίβαση ως εισόδημα και ενιαίο τέλος αποκλειστικώς για την χρηματοδότηση των ΟΤΑ.
