Διάβασα με μεγάλη προσοχή το κείμενο με τις προτάσεις του κ. Μάκκα στο φύλλο της έγκριτης εφημερίδας σας 4/4/12 και έχω να διατυπώσω ορισμένες σκέψεις.
Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί του ότι το διακύβευμα αυτών των εκλογών αφορά και τις επόμενες γενιές και ότι ο λαός μας πρέπει με νηφάλιο πνεύμα και όχι υπό το κράτος οργής ή ακόμη και απόγνωσης να καταλήξει στις επιλογές του.
΄Ας δούμε όμως ποιες μπορεί να είναι αυτές οι επιλογές:
Μία επιλογή είναι ένα κόμμα ή ένας πολιτικός ανάμεσα σ΄αυτούς που αποδέχτηκαν, εφάρμοσαν και θα εφαρμόσουν ακόμα πιο σκληρά την πολιτική της υποταγής σε ξένα (Τρόικα, Διεθνές Νομ. Ταμείο) και ντόπια κέντρα συμφερόντων.
Μια άλλη επιλογή είναι η πολιτική που λέει ότι η χώρα μας αδυνατεί να αποπληρώνει ετησίως τόκους 20 Δις ευρώ στους δανειστές τα επόμενα 20 χρόνια για χρέη που μια συγκεκριμένη πολιτική διαπλοκής, σπατάλης και κλοπής (παράδειγμαΤσοχατζόπουλος) των κομμάτων εξουσίας των τελευταίων τριάντα χρόνων δημιούργησαν χωρίς καμιά νομιμοποίηση και έγκριση από τον ελληνικό λαό.
Αυτή η επιλογή λοιπόν προτείνει τα χρήματα αυτά να διατεθούν για την ανάπτυξη, δηλαδή σε δημόσιες παραγωγικές επενδύσεις σε ένα νέο αναπτυξιακό σχέδιο και την ανασυγκρότηση του κοινωνικού τομέα (Παιδεία, Υγεία) που καταρρέει αυτή τη στιγμή.
Για όλα αυτά υπάρχουν συγκεκριμένες προτάσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο για ανατροπή του σημερινού αδιέξοδου οικονομικού μοντέλου,με απευθείας χαμηλότοκο δανεισμό των κρατών από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και όχι των χρεωκοπημένων Ιδιωτικών Τραπεζών που συνεχώς ενισχύονται!
Μια πολιτική που λέει όχι σε νέους φόρους και χαράτσια, αλλά ριζική προοδευτική αναδιανομή του πλούτου με φορολόγηση του συσωρευμένου κεφαλαίου που μεγάλο μέρος του βρίσκεται κατατεθημένο σε ξένες τράπεζες.
Μα υπάρχουν «σοβαροί πολιτικοί» κατά το ερώτημα του κ. Μάκκα, που θα μπορέσουν να υλοποιήσουν αυτό το πρόγραμμα; Φυσικά με τις προτάσεις του κ. Μάνου (συνέντευξη κ. Στάη, ΝΕΤ 9/4/12) για απόλυση 400 χιλιάδων Δημοσίων Υπαλλήλων μετά από τριετή διαθεσιμότητα που θα προστεθούν στο 1.000.000 ήδη ανέργων, τη διάλυση όλων των ασφαλιστικών ταμείων και την ενιαία κρατική σύνταξη για όλους άνω των 67 ετών δεν γίνεται, καθώς επίσης και με την πρόταση της μη φορολόγησης των επιχειρήσεων και του μεγάλου κεφαλαίου...
Ούτε βέβαια με τα νέα ξεκινήματα του κ. Βενιζέλου που έχει τη βασική ευθύνη για την συμφωνία και την υπογραφή των λεόντειων μνημονιακών συμβάσεων καθώς και της μετεκλογικής τήρησής τους.
Ούτε και με την συνταγματική κατοχύρωση της ποινικής ασυλίας και παραγραφής αδικημάτων των εν ενεργεία πολιτικών καθώς και την επαναφορολόγηση των πιο φτωχών στρωμάτων, θέτοντας το αφορολόγητο όριο στο ποσό των 5 χιλιάδων ευρώ.
Ούτε μπορεί να αποτελεί λύση του προβλήματος η επιλογή του κ. Σαμαρά, νεόκοπου υπερασπιστή των μνημονίων (και μετεκλογικά) προκειμένου...να γίνει δεκτός από την κ. Μέρκελ.
Ούτε με τον βουλευτή μας, τον κ. Καρανίκα, που άκριτα ψήφισε όλες τις αποφάσεις που οδηγούν την χώρα και τον λαό στην καταστροφή.
Είναι εξοργιστικό πάντως να βλέπεις τα κατεστημένα της χώρας να ζητάνε ευθύνες από τους πολίτες της, οι αποτυχημένες υπαίτιες ηγετικές ελίτ να τα βάζουν με την κοινωνία και τους παλαιοκομματικούς του δικομματισμού να ρητορεύουν σαν νεόκοποι μεταρυθμιστές!
Ούτε βέβαια αντιμετωπίζεται το πρόβλημα με τον εγκλεισμό στις φυλακές ενός παροπλισμένου πολιτικού, παραμονές των εκλογών, όταν η σύμβαση για την προμήθεια των υποβρυχίων συνεχίζει να ισχύει, ούτε με τους εξωδικαστικούς συμβιβασμούς με την siemens, που τα 2,5 δις ευρώ της διεκδίκησης έγιναν 70 εκατομμύρια συμψηφισμού με τα 50 που οφείλουμε.
Η Ελλάδα βρίσκεται στο στόχαστρο επικίνδυνων πειραματισμών και ληστρικών σχεδιασμών για την ίδια της την υπόσταση ως Δημοκρατίας, κοινωνίας και οικονομίας.
Ψύχραιμα λοιπόν και νηφάλια ο λαός μας πρέπει να επιλέξει και να δώσει την εξουσία σε ανθρώπους που αντιστρατεύονται αυτές τις πολιτικές και μένει να αποδειχτεί η σοβαρότητά τους στην πράξη.
Και στο πλαστό δίλλημα ευρώ ή δραχμή είναι με τον λαό για τον λαό, σε ό,τι αυτός επιλέξει.
Υ.Γ.
Ευτυχώς που βγήκε και ο κ. Μπαρόζο και μας είπε πως η χώρα μας από την ένταξή της στην Ε.Ε. έχει πάρει συνολικά 380 δις ευρώ, χωρίς να αναφέρει σε ποιούς πήγαν και πόσα γύρισαν πίσω σαν κρατικές και ιδιωτικές αγορές προϊόντων, πόσο κατανοεί τις «θυσίες» του Ελληνικού λαού, εννοώντας την καταλήστευσή του σε μισθούς – συντάξεις, εργασιακά δικαιώματα και φόρους και μέσω εκβιασμών (βλέπε ΔΕΗ) και πως για να προκόψουμε θα χρειασθεί περαιτέρω περικοπή στον ιδιωτικό τομέα 15% για να γίνουμε ανταγωνιστικοί -εννοώντας φθηνά χέρια και μυαλά – στους ξένους άπληστους επενδυτές.
Από κοντά ο κ. Βενιζέλος που ξαφνικά βρήκε τα 11 δις από τον νέο τρόπο διάθεσης των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου.
Αναφέρθηκε και αυτός στις «θυσίες» των Ελλήνων και...στις σκληρές διαπραγματευτικές του θέσεις τον Αύγουστο του 11, που ανάγκασαν την Τρόικα να αποχωρήσει...εκβιάζοντας στη συνέχεια ότι δεν μπορούσαν να πληρώσουν μισθούς και συντάξεις το Δεκέμβριο, αν δεν τα δίναμε όλα...
Τέλος και ο κ. Σαμαράς αντιπολιτευόμενος – συμπολιτευόμενος, που υπόσχεται αν βγει αυτοδύναμος Πρωθυπουργός να επαναφέρει το αφορολόγητο στις 12.000 ευρώ και να μειώσει τον συντελεστή 45% στα μεγάλα εισοδήματα στο 40% και πιο κάτω. Αλλά γιατί όσον καιρό συγκυβερνούσαν αυτές τις προτάσεις τους και άλλες που θα κάνουν στη συνέχεια τις κρατούσαν στα συρτάρια για τις εκλογές;
Και φυσικά για τα φορολογικά χαράτσια που είναι προγραμματισμένα και θα έρθουν μετά τις εκλογές,....ούτε κουβέντα.
Αυτά για να μην ξεχνιόμαστε!!!
