Οι κοινωνίες σήμερα κατακλύζονται από μια (ψευδο)ιδεολογία περί της δυνατότητας ευτυχίας, πάντα όμως μέσα από την κατάκτηση του χρήματος. Χιλιάδες εικόνες και έντυπα πολυτελείας, μας προτρέπουν και μας υποδεικνύουν που θα βρούμε την ευτυχία και πόσο εύκολα θα την απολαύσουμε. Κρουαζιέρες σε ειδυλλιακά τοπία, λαμπερές λιμουζίνες, σπίτια παραδεισένια, έρωτας και μαγεία, είναι μερικά μονοπάτια που οδηγούν στην ευτυχία. Για την κατάκτηση χρήματος σήμερα στην ανθρωπότητα όλα πωλούνται και αγοράζονται.
Πωλούνται και αγοράζονται συνειδήσεις. Πωλούνται και ανταλλάσσονται ηλεκτρονικές πληροφορίες που ικανοποιούν όλα τα γούστα. Η σεξουαλική επανάσταση χτυπά την πόρτα ακόμα και των πιο ανύποπτων ομάδων της κοινωνίας. Για να ικανοποιηθεί η φιλαρέσκεια και ο ναρκισσισμός της μεγαλύτερης μερίδας του γυναικείου πληθυσμού, ολόκληρες βιομηχανίες παράγουν τόνους καλλυντικών και τα καταστήματα που τα διακινούν μοιάζουν με σούπερ μάρκετ. Λέγεται πως χωρίς τους οίκους μόδας και την αγορά καλλυντικών η οικονομία πολλών χωρών θα βρισκόταν σε ύφεση και μόνο γι’ αυτό το αίτιο. Οι σχεδιαστές της μόδας, οι άνθρωποι του μάρκετινγκ και του γυναικείου τράφικινγκ «trafficing με ευθύνη» και του γυναικείου πληθυσμού έχουν καλά οργανώσει σε ένα παγκόσμιο καρτέλ για την εκμετάλλευση της γυναίκας με ποικίλους τρόπους και προς πάσα κατεύθυνση.
Ο άνθρωπος σαν φυσική οντότητα αλλά και σαν ψυχή με ότι σημαίνει αυτό, χωρίς καλά να το συνειδητοποιεί, κινδυνεύει να γίνει ο ίδιος εμπορεύσιμο αγαθό, αντικείμενο εκμετάλλευσης. Κοιτάξτε το εμπόριο βρεφών, το εμπόριο ανθρώπινων οργάνων, την παιδεραστία που σοκάρει όταν βγαίνει από εκεί που κανένας δεν υποπτεύεται.
Υπάρχει το εμπόριο της ιδιωτικής ζωής τις προσωπικές μας αδυναμίες και προτιμήσεις. Όλα πωλούνται…
Οι παραβιάσεις της προσωπικής μας ζωής είναι καθημερινές και ανελέητες. Δισκέτες ηλεκτρονικές, κάμερες κλειστού κυκλώματος, ιδιωτικοί ντετέκτιβ, κράχτες και αβανταδόροι μας περιμένουν παντού. Πολλοί, γνωρίζουν για εμάς περισσότερα από ότι ξέρουμε εμείς οι ίδιοι για τον εαυτό μας. Στην κοινωνία του μάρκετινγκ η πληροφορία είναι χρήμα.
Όμως, η κούρσα για την κατάκτηση μιας αόριστης ναρκισσιστικής ευτυχίας είναι από μόνη της γενεσιουργός δυστυχίας και άγχους.
Η ευτυχία δεν είναι υλικό και ποσοτικό αγαθό που θα τη βρούμε στο φινετσάτο κομμωτήριο, στα ράφια με τα καλλυντικά ή στο αυτοκίνητο μεγάλου κυβισμού. Δεν είναι αγαθό που θα μας το δώσει κάποια μάγισσα, ένας αστρολόγος που λέει το μέλλον ή το περιοδικό που τάχα μας διαφωτίζει πόσο κοντά βρίσκεται η ευτυχία. Δεν είναι ευτυχία να παρουσιαζόμαστε αλλιώτικοι από ότι πραγματικά είμαστε. Η έλλειψη γνησιότητας, η επιτήδευση στην συμπεριφορά και το λόγο μας οδηγεί στην αποξένωση από την κοινωνική ζωή. Πόσοι άραγε από εμάς κάποιες στιγμές στην καθημερινή ζωή μας δεν υποδυόμαστε τα καμώματα του Καραγκιόζη, δεν πιθηκίζουμε για να ικανοποιήσουμε (κάποια κοινωνική ανάγκη)
Η εμπορευματοποίηση κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας στο κυνήγι μιας περιστασιακής και αφηρημένης ευτυχίας, την οποία κανένας δεν μπορεί να προσδιορίσει ακριβώς ποια είναι αυτή, καταντά να είναι ένας αέναος αγώνας χωρίς αρχή και τέλος.
Ζούμε έναν αρραβώνα διαρκείας με την ευτυχία, αλλά αληθινός γάμος και η ολοκλήρωση δεν έρχονται ποτέ.
Οι μόνοι κερδισμένοι είναι ίσως οι πολυεθνικές εταιρείες μαζί με τους ανθρώπους του μάρκετινγκ.
Πωλούνται και αγοράζονται συνειδήσεις. Πωλούνται και ανταλλάσσονται ηλεκτρονικές πληροφορίες που ικανοποιούν όλα τα γούστα. Η σεξουαλική επανάσταση χτυπά την πόρτα ακόμα και των πιο ανύποπτων ομάδων της κοινωνίας. Για να ικανοποιηθεί η φιλαρέσκεια και ο ναρκισσισμός της μεγαλύτερης μερίδας του γυναικείου πληθυσμού, ολόκληρες βιομηχανίες παράγουν τόνους καλλυντικών και τα καταστήματα που τα διακινούν μοιάζουν με σούπερ μάρκετ. Λέγεται πως χωρίς τους οίκους μόδας και την αγορά καλλυντικών η οικονομία πολλών χωρών θα βρισκόταν σε ύφεση και μόνο γι’ αυτό το αίτιο. Οι σχεδιαστές της μόδας, οι άνθρωποι του μάρκετινγκ και του γυναικείου τράφικινγκ «trafficing με ευθύνη» και του γυναικείου πληθυσμού έχουν καλά οργανώσει σε ένα παγκόσμιο καρτέλ για την εκμετάλλευση της γυναίκας με ποικίλους τρόπους και προς πάσα κατεύθυνση.
Ο άνθρωπος σαν φυσική οντότητα αλλά και σαν ψυχή με ότι σημαίνει αυτό, χωρίς καλά να το συνειδητοποιεί, κινδυνεύει να γίνει ο ίδιος εμπορεύσιμο αγαθό, αντικείμενο εκμετάλλευσης. Κοιτάξτε το εμπόριο βρεφών, το εμπόριο ανθρώπινων οργάνων, την παιδεραστία που σοκάρει όταν βγαίνει από εκεί που κανένας δεν υποπτεύεται.
Υπάρχει το εμπόριο της ιδιωτικής ζωής τις προσωπικές μας αδυναμίες και προτιμήσεις. Όλα πωλούνται…
Οι παραβιάσεις της προσωπικής μας ζωής είναι καθημερινές και ανελέητες. Δισκέτες ηλεκτρονικές, κάμερες κλειστού κυκλώματος, ιδιωτικοί ντετέκτιβ, κράχτες και αβανταδόροι μας περιμένουν παντού. Πολλοί, γνωρίζουν για εμάς περισσότερα από ότι ξέρουμε εμείς οι ίδιοι για τον εαυτό μας. Στην κοινωνία του μάρκετινγκ η πληροφορία είναι χρήμα.
Όμως, η κούρσα για την κατάκτηση μιας αόριστης ναρκισσιστικής ευτυχίας είναι από μόνη της γενεσιουργός δυστυχίας και άγχους.
Η ευτυχία δεν είναι υλικό και ποσοτικό αγαθό που θα τη βρούμε στο φινετσάτο κομμωτήριο, στα ράφια με τα καλλυντικά ή στο αυτοκίνητο μεγάλου κυβισμού. Δεν είναι αγαθό που θα μας το δώσει κάποια μάγισσα, ένας αστρολόγος που λέει το μέλλον ή το περιοδικό που τάχα μας διαφωτίζει πόσο κοντά βρίσκεται η ευτυχία. Δεν είναι ευτυχία να παρουσιαζόμαστε αλλιώτικοι από ότι πραγματικά είμαστε. Η έλλειψη γνησιότητας, η επιτήδευση στην συμπεριφορά και το λόγο μας οδηγεί στην αποξένωση από την κοινωνική ζωή. Πόσοι άραγε από εμάς κάποιες στιγμές στην καθημερινή ζωή μας δεν υποδυόμαστε τα καμώματα του Καραγκιόζη, δεν πιθηκίζουμε για να ικανοποιήσουμε (κάποια κοινωνική ανάγκη)
Η εμπορευματοποίηση κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας στο κυνήγι μιας περιστασιακής και αφηρημένης ευτυχίας, την οποία κανένας δεν μπορεί να προσδιορίσει ακριβώς ποια είναι αυτή, καταντά να είναι ένας αέναος αγώνας χωρίς αρχή και τέλος.
Ζούμε έναν αρραβώνα διαρκείας με την ευτυχία, αλλά αληθινός γάμος και η ολοκλήρωση δεν έρχονται ποτέ.
Οι μόνοι κερδισμένοι είναι ίσως οι πολυεθνικές εταιρείες μαζί με τους ανθρώπους του μάρκετινγκ.
