«δυστυχώς επτωχεύσαμεν» όχι μόνο από τη στέρηση του χρήματος, που βεβαίως δημιουργεί πλείστα όσα προβλήματα, αλλά κυρίως από τη στέρηση των πνευματικών και κυριαρχικών δικαιωμάτων μας και ανθρώπων δυναμικών που θα μπορέσουν με αίσθημα ευθύνης και φόβου Θεού να ανορθώσουν την πατρίδα μας.
Σαν «Έλλην Πολίτης» αισθάνομαι την υποχρέωση την ώρα που οι ψυχές μας ματώνουν για το κατάντημα μας και η ζωή μας γίνεται μέρα με τη μέρα δυσκολότερη να απευθύνω λίγα λόγια μέσα από την έγκριτη τοπική εφημερίδα μας ΕΥΡΥΤΑΝΙΚΟΣ ΠΑΛΜΟΣ εις «ώτα ακουόντων».
Όταν μια χώρα (όπως η Ελλάδα μας) βυθίζεται δεν φταίνε μόνο οι κυβερνώντες, αλλά και οι πολίτες της χώρας, αφού αυτοί κατά καιρούς επιλέγουν αυτούς που κυβερνάνε.
Χρόνια τώρα οι διοικούντες μας μιλούσαν για «φως στο τούνελ» πράγμα που δυστυχώς δεν είδαμε και τώρα έχουμε βυθιστεί στο σκοτάδι. Αυτή τη στιγμή που η πατρίδα μας δέρνεται από παντού ας αναλογιστούμε και τη δική μας ευθύνη που (κατά βάθος) ψηφίζουμε ανάλογα με το προσωπικό μας συμφέρον και ας θυμηθούμε τι γινότανε σε κάθε εκλογική αναμέτρηση. Ο Λαός φανατισμένος και χωρισμένος σε κόμματα και παρατάξεις αποθέωνε τους ήρωες του και έσκαβε το λάκκο του. Μάλωναν οι άνθρωποι μεταξύ τους για την πολιτική και τους πολιτικούς αποβλέπονται περισσότερο στο προσωπικό συμφέρον και όχι στο συμφέρον της πατρίδας μας.
Οι πολιτικοί με τη σειρά τους είχαν στήσει ένα πελατειακό σύστημα για να βολεύονται. Καλοπερνούσαν έτρωγαν ασύστολα και το βόλεμα των ημετέρων πήγαινε σύννεφο.
Τα χρόνια περνούσαν – όλοι πολιτικοί και λαός καλοπερνούσαμε με δανικά χωρίς να υπολογίζουμε – περισσότερο οι κυβερνώντες που είχαν και την ευθύνη – ότι κάποτε το πανηγύρι θα τελειώσει μαζί και το τυρί στη φάκα.
Έτσι ήρθε και ο καιρός του «Μαζί τα φάγαμε» γιατί εμείς στρώσαμε το τραπέζι και άνοιξαν τα στόματα πλήθος μεγάλων διοικούντων και αρχόντων, που και σήμερα ακόμα μας κοροϊδεύουν ασύστολα και εμείς στον πανικό μας και την απελπισία μας δεν καταλαβαίνουμε.
Σε κρίση μπήκαμε εδώ και δυόμιση χρόνια και στο μεγάλο μαγαζί συνεχίζεται το ίδιο πανηγύρι, τελευταία ακούσαμε για κάτι μειώσεις αποδοχών «μακάρι και πούντο» γιατί αυτό έπρεπε να γίνει απ’ αρχής δίνοντας το καλό παράδειγμα σε όλους τους παρακατιανούς, προκειμένου να ορθοποδήσουμε και να τιμήσουμε τη Δημοκρατία μας. Ποια Δημοκρατία βέβαια, αφού την καταστρέψαμε διαλύοντας τους πυλώνες της «Υγεία, Παιδεία, Κοινωνική Προστασία και Μέριμνα» που πάνε κατά διαβόλου – Θεέ μου ‘σχώραμε.
Τα Ταμεία δεν έχουν χρήματα, μας λένε, κανείς όμως δεν λέει τι έγιναν. Παλαιότερα το χρηματιστήριο, μετά η συνένωση, τώρα το κούρεμα των ομολόγων και από τα δανικά που παίρνουμε δεν βάζουν τίποτα εκεί, αλλά γιατί να βάλουν; Τα δίνουν στις τράπεζες κι ας κόψει το λαιμό του ο συνταξιούχος, ας αγοράσει το φάρμακό του ο δήθεν ασφαλισμένος, ας διαβιώνει με το χειρότερο τρόπο κι ‘ αν δεν έχει ας πεθάνει.
Φίλοι – πατριώτες δυστυχώς αλώθηκε ο κοινωνικός μας ιστός, η φοροκλεψιά ζει και βασιλεύει στους έχοντες, την πληρώνει ο μικρομεσαίος, η ανεργία μαστίζει τη χώρα μας και το επίσημο κράτος βγάζει διατάγματα και εντολές για χαράτσια, για δυσβάστακτη φορολογία πληρωμή φαρμάκων και γιατρών στέλνοντας περίπατο την Υγεία των ανθρώπων, την περίθαλψη και όσους δεν έχουν να πληρώσουν στα συσσίτια τα στο θάνατο.
Το αδιανόητο και εξωφρενικό: συνεχώς μείωση των εισοδημάτων του Έλληνα κατάργηση επιδομάτων και στους πολυτέκνους, χαράτσια στα σπίτια των γονιών μας, που έσπασαν τα κόκκαλα τους να κουβαλάνε τότε πέτρες και ξύλα να κρύψουν το κεφάλι τους και πάνω απ’ όλα αυτά αβάσταχτη φορολογία. Αναρωτιέται ο άνεργος, ο φτωχός πως θα πληρώσω, αφού δεν παίρνω. Και το τραγελαφικό σ’ αυτούς που χρωστάνε πολλά και ρήμαξαν το κράτος κάνουνε έκπτωση και διακανονισμό στο φόρο, στον ανήμπορο δώσε απ’ αυτά που δεν έχεις.
Κάποτε ένας ξένος πολιτικός φιλέλληνας είπε: Η Ελλάδα είναι από τα καλύτερα μέρη στον κόσμο, διαθέτει από τα καλύτερα οικόπεδα της γης. Από αυτά που διαθέτουν (ήλιο – θάλασσα) θα μπορούσαν να ζούνε όλοι πλουσιοπάροχα δουλεύοντας (όλοι όμως) ένα πεντάωρο την ημέρα.
Δυστυχώς, τα κοράκια ξέσκισαν τις σάρκες μας, επαληθεύονται τα λόγια και οι επιθυμίες του μισέλληνα Κίσινγκερ, έχουμε ξεφύγει από το δρόμο μας και οδηγούμαστε στα γραφόμενα των απτέρων της εκκλησίας μας και στις προφητείες του Πατροκοσμά του Αιτωλού, βρισκόμαστε και βαδίζουμε στα σημεία των καιρών.
Το σύνθημα «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» ξεχάστε το. Δυστυχώς, πολιτικοί και λαός τόσα χρόνια χτίσαμε στην άμμο. Ηγέτες δεν υπάρχουν πια «μακάρι να υπάρξουν για το καλό όλων μας».
Ξεχάσαμε ποιοι είμαστε, ξεχάσαμε τα ήθη και τα έθιμά μας. Μιμούμαστε καθετί ξένο σαν μαϊμούδες, χωρίς να υπολογίζουμε το κακό που κάνουμε στην Ελλάδα μας μ’ αυτό και χωρίς να κρίνουμε πως αυτό και άλλα πολλά θα μας αλλοτριώσουν και θα επέλθει η τελική κατάρρευση.
Υπονομεύεται καθημερινά το μέλλον των παιδιών μας και της πατρίδας μας και κάποιοι σφυρίζουν κλέφτηκα και πλουτίζουν ακόμα εν μέσω κρίσης. Επιτρέψαμε να ορίζουν την τύχη μας και τη ζωή μας άλλοι και θυμηθείτε θα μας τα πάρουν όλα και θα γίνουμε δούλοι και υπηρέτες άλλων.
Εκείνοι που θα βιώνουν καλά θα είναι αυτοί που τόσα χρόνια τα ‘κονομούσαν. Έφτιαξαν ατράνταχτες περιουσίες και χαίρονται την ατιμωρησία και τα πλούτη τους. Ο Λαός μας φωνάζει δεν τους θέλουμε φυλακή, θέλουμε δέσμευση της περιουσίας τους. Ποιος ακούει;
Φίλοι μου παραπαίουμε μεταξύ ανασφάλειας και αβεβαιότητας. Ο Θεός που ξεχάσαμε στο βωμό των συμφερόντων σας βάλει το χέρι του.
Δυστυχώς, για μας δείχνουμε ότι η ιστορία δεν μας δίδαξε, επαναλαμβάνουμε τα λάθη μας. Πρέπει να ξυπνήσουμε από το λήθαργο και να αντιληφθούμε ότι η πατρίδα και η θρησκεία μας είναι το παν, όπως έλεγε και ο Μεγάλος Έλληνας Μακρυγιάννης.
Θα χρειασθεί μεγάλος αγώνας προκειμένου να συγκρατήσουμε ότι απόμεινε. Ο Αγώνας θα πρέπει να είναι συνολικός από όλους μας για να έχει αποτέλεσμα. Αν δεν αγωνιστούμε όλοι μαζί δυστυχώς θα δοκιμάσουμε τα χειρότερα που έρχονται.
Με φιλικούς
και αγωνιστικούς
χαιρετισμούς
Ηλίας
Παπουτσόπουλος
