Ήταν ασφαλώς πιο γόνιμες για κάποια πράγματα στη δημοσιογραφία, οι εποχές πριν από είκοσι περίπου χρόνια και σε τούτο βοηθούσε βεβαίως και η γενιά της Αντίστασης που πολλοί από τους εκπρόσωπούς της ήταν εν ζωή και μάλιστα ενεργοί.
Από τα στόματα αυτών, τις μνήμες του λαού αλλά και την λαϊκή παράδοση συγκεντρώσαμε τότε με το φίλο Κώστα Παπαδόπουλο μια σειρά τραγουδιών που αναφέρονταν στον πρωτοκαπετάνιο Άρη Βελουχιώτη και τα εκδώσαμε σε ένα μικρό τόμο. Ενθυμούμενος εκείνη την εποχή και λόγω της σημερινής ημέρας, ανασύρω από το αρχείο ένα κείμενο που δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία εκείνες τις ημέρες και αφορούσε την έκδοση.
«Συμπληρώθηκαν, 43 χρόνια από τον τραγικό χαμό του Αρη Βελουχιώτη, στις 16 Ιουνίου 1945, στο φαράγγι του Φάγκου της Μεσούντας και η ομώνυμη κοινότητα ετοιμάζεται να τιμήσει την επέτειο μεθαύριο Κυριακή. Μια άλλη επέτειος, του ξεκινήματος της ένοπλης Εθνικής Αντίστασης στις 7 Ιουνίου 1942 από τη Δομνίστα της Ευρυτανίας, γιορτάστηκε με συγκίνηση και τιμή για τον ανεπανάληπτο αγώνα στο μικρό αυτό χωριό της Ευρυτανίας.
Δομνίστα - Μεσούντα: Δυο χωριά, που νοητά τα ενώνει η πορεία του πρωτοκαπετάνιου της Αντίστασης. Από τους ελατιάδες της Δομνίστας τα βήματά του οδηγούν στους πετριάδες του Αχελώου, στο φαράγγι του τέλους. Τούτη ακριβώς η διαδρομή είναι που ενέπνευσε τα δυο χωριά στην πρωτοβουλία της έκδοσης ενός άλλου βιβλίου για τον Αρη: Μιας ανθολογίας με τα τραγούδια που ακούστηκαν και τα ποιήματα που γράφτηκαν για τον πρωτοκαπετάνιο. Στην απόπειρα αυτή συγκεντρώθηκαν σε ένα τόμο με τον τίτλο «Ο Αρης κάνει πόλεμο» πενήντα ένα τραγούδια και ποιήματα και θα κυκλοφορήσουν αύριο στα βιβλιοπωλεία.
Η έκδοση, που πρωτοπαρουσιάστηκε στις 6 Ιουνίου 1998, στην επέτειο της έναρξης του ένοπλου αγώνα στη Δομνίστα Ευρυτανίας προλογίζεται από τον υπουργό Δικαιοσύνης Ευάγγελο Γιαννόπουλο και το συγγραφέα Μιχάλη Σταφυλά. Αποτελεί σεμνή κατάθεση στη μνήμη του πρωτοκαπετάνιου της Ρούμελης και του μεγάλου του αγώνα και φιλοδοξεί να βάλει τα θεμέλια για τη συγκέντρωση σε μια μεγάλη έκδοση όλων των τραγουδιών και των στίχων που ο απλός συναγωνιστής του -επώνυμος ή ανώνυμος- έγραψε για τον Αρη. Κι είναι πολλοί οι ανώνυμοι λαϊκοί στιχουργοί που ανέτρεξαν σε παλιά τραγούδια δημοτικά και τα στόλισαν με νέα λόγια για να υμνήσουν το έπος και τον καπετάνιο. Σε μια τέτοια προσπάθεια σίγουρα δεν θα περίσσευαν οι νεότεροι, που λέξη τη λέξη ανακάλυψαν εκείνα της ιθαγενούς μοίρας τα μονοπάτια.
Η Αντιστασιακή Βιβλιοθήκη της Δομνίστας, μ' αυτό το έργο εγκαινιάζει και ένα διάλογο με τους ανθρώπους που κοινώνησαν στο έπος της Αντίστασης, όπως και μ' εκείνους που αρδεύονται στο καμίνι του. Φυσικά, δεν αποκλείει όσους βρέθηκαν στην απέναντι πλευρά και και με το δικό τους λόγο είπαν τη δική τους γνώμη για τα μελλούμενα.
Αυτό το πόνημα, το πρώτο μιας σειράς, εκεί στοχεύει και ελπίζει να 'ναι η μαγιά για το πλήρες σώμα μιας αντιστασιακής βιβλιοθήκης. Με αφορμή την έκδοση αυτή, η Δομνίστα, ανοίγει μια καινούργια σελίδα στο εκδοτικό έργο, με ακρολιθιά τα ποιήματα και τα τραγούδια για τον Αρη, μια και η νεότερη Ιστορία τον κάλεσε στη μεγαλύτερή της μέρα, στη Δομνίστα. Από εδώ και πέρα, άλλοι καλούνται να συμπληρώσουν τις άγραφες σελίδες.
«Καταγράψαμε όσα τραγούδια ή ποιήματα, ήταν αφιερωμένα στον Αρη ή εμπεριείχαν στον στίχο τους τ' όνομά του. Ο τρόπος της παρουσίασής τους έγινε με βάση το χρόνο που ακούστηκαν και ρωτήθηκαν πολλοί από τους επιζώντες αγωνιστές, για να μην υπάρξουν διαφωνίες», λένε ο Κώστας Παπαδόπουλος και ο Ηλίας Προβόπουλος, που υλοποίησαν την πρωτοβουλία των δύο χωριών και εκφράζοντας «την ευχή να γίνουν πολλές, δεκάδες, οι νέες σελίδες για την Εθνική Αντίσταση, αφιερώνουν το έργο στον πιο τρανό συμπατριώτη τους, τον Αρη, και στον ανώνυμο Ευρυτάνα, που βοήθησε να «ριζώσει» ο αγώνας».
Ελευθεροτυπία, 19 Ιουνίου 1998
