Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

Πρωτοβουλία του Βουλευτή Λευτέρη Αυγενάκη Προσωπική επιστολή προς τα μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου Προτείνεται συγκεκριμένο πλαίσιο πολιτικών παρεμβάσεων


Προσωπική επιστολή προς όλους τους Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου και το Προεδρείο της Βουλής, απέστειλε σήμερα Πέμπτη, 29 Σεπτεμβρίου, ο Βουλευτής Ηρακλείου της Δημοκρατικής Συμμαχίας, Λευτέρης Αυγενάκης, ζητώντας από τον καθένα να αναλάβει το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί, προτείνοντας μάλιστα ένα συγκεκριμένο σχέδιο συντονισμένης δράσης και πολιτικής παρέμβασης των Βουλευτών όλων των κομμάτων, προκειμένου να ξεπεραστεί το πολιτικό αδιέξοδο στο οποίο βρισκόμαστε.


Η παρέμβαση του κ Αυγενάκη επικεντρώνεται στην ενεργοποίηση όλων των Βουλευτών για τη λήψη συγκεκριμένων πρωτοβουλιών προς τρεις αποδέκτες: (α) την κυβέρνηση, (β) το Προεδρείο της Βουλής και (γ) τον Πρωθυπουργό και τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Κεντρική διπλή στόχευση παραμένει η πλήρης ενημέρωση του Κοινοβουλίου και του Ελληνικού Λαού για τις πραγματικές εξελίξεις και τους κινδύνους για την ελληνική οικονομία, όπως και η άμεση συγκρότηση Κυβέρνησης Εθνικής Σωτηρίας με Πρωθυπουργό κοινής αποδοχής, είτε χωρίς είτε με εκλογές, τις οποίες μπορούν να προκαλέσουν οι ίδιοι οι Βουλευτές.

Ολόκληρο το κείμενο της επιστολής βρίσκεται στην προσωπική ιστοσελίδα του Βουλευτή:


ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ του κ. ΑΥΓΕΝΑΚΗ:

«(…) Οι Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου (…) δεν είμαστε ανεύθυνα πιόνια στη σκακιέρα των κομμάτων μας. Δεν είμαστε απλοί και άβουλοι ψηφοφόροι για αποφάσεις που έχουν ληφθεί ερήμην μας ή με την επιλεκτική και ελλιπή πληροφόρηση που μας δίνουν περιδεείς ή και αδαείς υπουργοί.

Είμαστε υπεύθυνοι εκπρόσωποι όχι μόνο των ψηφοφόρων μας, αλλά ολόκληρου του Έθνους.

Έχουμε επομένως υπέρτατο χρέος απέναντι στο Έθνος, στον Ελληνικό Λαό και στους πολίτες που μας εξέλεξαν να πάρουμε εμείς τις πρωτοβουλίες που δεν παίρνουν όσοι υποχρεούνται να τις πάρουν, αλλά δεν θέλουν, δεν μπορούν, φοβούνται το πολιτικό κόστος, βάζουν το Κόμμα πάνω από την Πατρίδα.

Πιστεύω πως έχουμε άμεσο και προσωπικό, καθ' ένας μας, πολιτικό χρέος,

1. Να ζητήσουμε από την Κυβέρνηση:

Α. Να ενημερώσει πάραυτα, με κάθε λεπτομέρεια, ειλικρινά και υπεύθυνα την Εθνική αντιπροσωπεία και τον Ελληνικό Λαό, για την πραγματική κατάσταση της Χώρας. Χωρίς μισόλογα και χωρίς υπερβολές. Μόνο την αλήθεια, αλλά όλη την αλήθεια. Τι πρέπει να περιμένουμε, τι μπορούμε να ελπίζουμε, τι να φοβόμαστε. Τι υποχρεώσεις έχουν αναλάβει για λογαριασμό του λαού οι κύριοι Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου και Βενιζέλος και πόσα θα πληρώσουμε για τη «σωτηρία» μας (πόσα οι μισθωτοί και συνταξιούχοι και πόσα οι «άλλοι») και σε τι χρονοδιαγράμματα. Είναι απαράδεκτο να μαθαίνουμε από τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία τις συμφωνίες της Κυβέρνησής μας με το ΔΝΤ ή την κα Μέρκελ και τους λοιπούς.

Β. Να σταματήσει αμέσως την επικοινωνιακή διαχείριση της Κρίσης και τη μελοδραματική κατατρομοκράτηση του λαού, που ανεξάρτητα από την ακραία σοβαρότητα της κατάστασης, έχει στόχο να εκβιάσει τη συναίνεσή του σε επιλογές που δεν γνωρίζει πραγματικά και που επομένως δεν μπορεί να εγκρίνει ή να απορρίψει μετά λόγου γνώσεως.

Οι παραπάνω Α. και Β. υποχρεώσεις της παρούσας Κυβέρνησης είναι ανεξάρτητες από οποιαδήποτε άλλη εξέλιξη, η δε ευθύνη για τη μη εκπλήρωσή τους και τις απορρέουσες συνέπειες, δεν εκπνέει με τη λήξη της θητείας της.

2. Να ζητήσουμε από τον Πρόεδρο της Βουλής:

Α. Να συγκαλέσει επειγόντως και «ατύπως», με δική του πρωτοβουλία (παρά τον κανονισμό της Βουλής), έπειτα από αίτημα των βουλευτών, την Ολομέλεια και να οργανώσει με δική του ευθύνη συζήτηση ανάλογη με εκείνη «προ της ημερησίας διατάξεως», στην οποία θα λάβουν μέρος μόνο Βουλευτές και η οποία θα μεταδίδεται από την τηλεόραση.

Θα έχει προηγηθεί σε κανονική συνεδρίαση προ της ημερησίας διατάξεως η λεπτομερής ενημέρωση του Σώματος από την Κυβέρνηση, όπως προβλέπεται στο 1,Α.

Το Προεδρείο θα συνοψίσει τα συμπεράσματα της συζητήσεως και θα τα υποβάλει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στην Κυβέρνηση και στους Αρχηγούς των Κομμάτων. Είναι βέβαιο πως δεν θα μπορέσουν να τα αγνοήσουν.

Ως προς τον Κανονισμό: Η έκτακτη κατάσταση όχι απλώς αιτιολογεί, αλλά επιβάλει την έκτακτη διαδικασία. Παρακαλείται λοιπόν ο κ. Πετσάλνικος να μην αντιτάξει νομικίστικη ένσταση, γιατί εν τέλει η Βουλή έχει την απόλυτη αρμοδιότητα να πάρει μια τέτοια απόφαση.

Β. Να οργανωθεί στη Βουλή, από το Προεδρείο της, μια ημερίδα με προσκεκλημένους έναν αριθμό Ελλήνων και ξένων επιφανών οικονομολόγων. Με το υψηλό επιστημονικό και τεχνοκρατικό κύρος τους θα κατατοπίσουν, χωρίς πολιτικές σκοπιμότητες και προκαταλήψεις, τα μέλη του κοινοβουλίου για το τι πραγματικές επιπτώσεις στο παρόν και το μέλλον θα έχουν τα διάφορα μέτρα της Κυβέρνησης και της Τρόικας και τα διάφορα «σενάρια». Τι μπορούμε να ελπίζουμε και τι να φοβόμαστε. Και κυρίως τι προτείνουν για την ταχύτερη έξοδο από την Κρίση και το πέρασμα στην ανάπτυξη.

 3. Να ζητήσουμε (ανεξάρτητα από τα παραπάνω) από τους Πρωθυπουργό και Αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης:

A. Να συγκροτήσουν το συντομότερο Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας με εξωκοινοβουλευτικό πρωθυπουργό κοινής αποδοχής, και τη συμμετοχή ή τη στήριξη και όσων άλλων Κομμάτων συμφωνήσουν.

Β. Εάν δεν συμφωνήσουν σ’ αυτό τα δύο Κόμματα, να συμφωνήσουν τουλάχιστο να προκηρυχθούν εκλογές, αμέσως μετά την ψήφιση του Προϋπολογισμού.

Γ. Εάν ούτε σε αυτό συμφωνήσουν τα Κόμματα, να δεσμευτεί μια ευρεία διακομματική ομάδα βουλευτών να δημιουργήσει τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την άμεση προκήρυξη εκλογών. (…)»