Απέκτησε επικαιρότητα και συζητείται κατά κόρον το θέμα της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων. Ωστόσο θα ήταν φρονιμότερο πριν οι πολιτικοί μας επιχειρήσουν με διάφορα τερτίπια την άρση μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, να κάνουν μια ειλικρινή αυτοκριτική, μια αναδρομή στο παρελθόν και έναν περίπατο στην πλατεία Κλαυθμώνος.
Τι μας θυμίζει η πλατεία Κλαυθμώνος και πώς πήρε το όνομά της; Στο χώρο της σημερινής πλατείας και μπροστά στο υπουργείο οικονομικών συγκεντρώνονταν, μετά από κάθε κυβερνητική αλλαγή, οι δημόσιοι υπάλληλοι και ζητούσαν να ξαναδιοριστούν «κλαυθμυρίζοντας», για να προκαλέσουν τον οίκτο των αρμόδιων πολιτικών.
Πολλά χρόνια πέρασαν, αλλά τίποτα δεν άλλαξε. Τα ίδια πολιτικά ήθη, η ίδια νοοτροπία και τακτική. Πώς μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη ότι μετά την άρση της μονιμότητας οι προσλήψεις, οι απολύσεις και οι προαγωγές θα γίνονται δίκαια, αξιοκρατικά και ακομμάτιστα; Γιατί πληθύνθηκε το προσωπικό των δημοσίων υπηρεσιών και επιχειρήσεων;
Δεν διαφεύγει της προσοχής μας η απαξίωση και η αναποτελεσματικότητα της δημόσιας διοίκησης. Δεν αρνούμεθα ότι το κράτος μοιάζει περισσότερο με δυνάστη παρά με αρωγό του πολίτη, οι υπηρεσίες του ταλαιπωρούν παρά εξυπηρετούν και ότι βασιλεύουν η διαφθορά και το «φακελάκι». Οι νόμοι υπάρχουν για να μην εφαρμόζονται, πειθαρχικά συμβούλια δεν λειτουργούν και ο δημόσιος υπάλληλος έγινε ανεξέλεγκτο κομματικό όργανο. Ποιος εγγυάται ότι η άρση της μονιμότητας δεν θα μετατρέψει το δημόσιο τομέα σε κομματική κόλαση, ενώ είναι ήδη, παρά τη μονιμότητα;
Φρονούμε ότι μπορούμε να αποκτήσουμε μια αποτελεσματική δημόσια διοίκηση με αξιοκρατία, διαφάνεια, αντικειμενικότητα, αλλά και ένα κράτος ευέλικτο, αξιόπιστο και φίλα προσκείμενο στον πολίτη. Αρκεί να λειτουργήσουν τα πειθαρχικά συμβούλια, να εφαρμοστεί η αξιοκρατία και να πειστούν οι δημόσιοι υπάλληλοι ότι η παρανομία τιμωρείται.
Ας γίνουν οι ιθύνοντες πολιτικοί μας παράδειγμα προς μίμηση, ας παύσει η βουλευτική ασυλία να αποτελεί άσυλο, ας δώσουν παράδειγμα τιμιότητας, εργατικότητας, συνέπειας και κοσμιότητας, ας επικρατήσει η αξιοκρατία, ας σταματήσει η διαφθορά και το ρουσφέτι. Τότε, ας αρθεί η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων.
Τι μας θυμίζει η πλατεία Κλαυθμώνος και πώς πήρε το όνομά της; Στο χώρο της σημερινής πλατείας και μπροστά στο υπουργείο οικονομικών συγκεντρώνονταν, μετά από κάθε κυβερνητική αλλαγή, οι δημόσιοι υπάλληλοι και ζητούσαν να ξαναδιοριστούν «κλαυθμυρίζοντας», για να προκαλέσουν τον οίκτο των αρμόδιων πολιτικών.
Πολλά χρόνια πέρασαν, αλλά τίποτα δεν άλλαξε. Τα ίδια πολιτικά ήθη, η ίδια νοοτροπία και τακτική. Πώς μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη ότι μετά την άρση της μονιμότητας οι προσλήψεις, οι απολύσεις και οι προαγωγές θα γίνονται δίκαια, αξιοκρατικά και ακομμάτιστα; Γιατί πληθύνθηκε το προσωπικό των δημοσίων υπηρεσιών και επιχειρήσεων;
Δεν διαφεύγει της προσοχής μας η απαξίωση και η αναποτελεσματικότητα της δημόσιας διοίκησης. Δεν αρνούμεθα ότι το κράτος μοιάζει περισσότερο με δυνάστη παρά με αρωγό του πολίτη, οι υπηρεσίες του ταλαιπωρούν παρά εξυπηρετούν και ότι βασιλεύουν η διαφθορά και το «φακελάκι». Οι νόμοι υπάρχουν για να μην εφαρμόζονται, πειθαρχικά συμβούλια δεν λειτουργούν και ο δημόσιος υπάλληλος έγινε ανεξέλεγκτο κομματικό όργανο. Ποιος εγγυάται ότι η άρση της μονιμότητας δεν θα μετατρέψει το δημόσιο τομέα σε κομματική κόλαση, ενώ είναι ήδη, παρά τη μονιμότητα;
Φρονούμε ότι μπορούμε να αποκτήσουμε μια αποτελεσματική δημόσια διοίκηση με αξιοκρατία, διαφάνεια, αντικειμενικότητα, αλλά και ένα κράτος ευέλικτο, αξιόπιστο και φίλα προσκείμενο στον πολίτη. Αρκεί να λειτουργήσουν τα πειθαρχικά συμβούλια, να εφαρμοστεί η αξιοκρατία και να πειστούν οι δημόσιοι υπάλληλοι ότι η παρανομία τιμωρείται.
Ας γίνουν οι ιθύνοντες πολιτικοί μας παράδειγμα προς μίμηση, ας παύσει η βουλευτική ασυλία να αποτελεί άσυλο, ας δώσουν παράδειγμα τιμιότητας, εργατικότητας, συνέπειας και κοσμιότητας, ας επικρατήσει η αξιοκρατία, ας σταματήσει η διαφθορά και το ρουσφέτι. Τότε, ας αρθεί η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων.
