Κοινή πλέον είναι η διαπίστωση ότι για το θλιβερό κατάντημα, στο οποίο περιήλθε η χώρα μας, όχι μόνο το οικονομικό, αλλά γενικότερα το εθνικό, πνευματικό, ηθικό και κοινωνικό, κυρίως, αν όχι αποκλειστικώς, υπαίτιοι είναι συλλήβδην οι πολιτικοί μας, και ειδικότερα όσοι από αυτούς άσκησαν κατά καιρούς την εξουσία σ’ αυτό τον τόπο. Στη θλιβερή αυτή διαπίστωση προέβη ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στην εκδήλωση στο Προεδρικό Μέγαρο για τον εορτασμό της αποκατάστασης της δημοκρατίας…
Γιατί, στ’ αλήθεια, η πολιτική και οι εκάστοτε πολιτικοί μας αποδείχθηκαν διαχρονικώς επιβλαβείς και επικίνδυνοι για την πατρίδα μας; Την απάντηση στο αγωνιώδες αυτό ερώτημα μας τη δίνει ο μεγάλος Έλληνας διηγηματογράφος Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ο Ντοστογιέφσκι των Ελλήνων, ο «άγιος των γραμμάτων μας». Θα τη βρούμε στο αξεπέραστο μυθιστόρημα του «Οι έμποροι των εθνών» (έκδοση «Γαλαξία», σελ. 190), όπου ο Παπαδιαμάντης αποδίδει την κακοδαιμονία αυτή των πολιτικών μας στις απαρχές, τις ρίζες, τη γενεαλογία ειδικότερα της ίδιας της πολιτικής. Ιδού λοιπόν τι γράφει σχετικώς επί του σοβαροτάτου αυτού θέματος ο Αλ. Παπαδιαμάντης: «…. Η γενεαλογία της πολιτικής είναι συνεχής και γνήσια κατά τους προγόνους της. Η αργία εγέννησε την πενίαν∙ η πενία παρήγαγε την όρεξιν∙ η όρεξις εγέννησε την αυθαιρεσίαν∙ η αυθαιρεσία εγέννησε την ληστείαν∙ η ληστεία εγέννησε την πολιτικήν. Ιδού η αυθεντική καταγωγή του τέρατος τούτου…!»
Αμφιβάλλει μήπως κανείς ότι οι πολιτικοί μας με τις πράξεις και τις «πολιτικές» τους δικαίωσαν και δικαιώνουν, μέχρι σήμερα δυστυχώς, την πολιτική αυτή γενεαλογία τους;
Δυστυχώς έκαναν και κάνουν το παν για να… τιμήσουν τις γενεαλογικές τους αυτές καταβολές. Μετά από αυτά η απάντηση στο μεγάλο, όσο και αγωνιώδες εθνικό ερώτημα: «και πως μπορούμε πια να σωθούμε;», έρχεται από μόνη της. Μία μόνο ελπίδα σωτηρίας υπάρχει να αποκόψουν οι πολιτικοί μας κάθε σχέση με το ένοχο και αμαρτωλό γενεαλογικό τους δένδρο. Διαφορετικά η χώρα αυτή θα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, και η μια κρίση θα διαδέχεται την άλλη. Πως όμως οι πολιτικοί μας θα μπορέσουν να αρνηθούν αυτή τη βεβαρημένη γενεαλογία τους;
Χρειάζεται να αλλάξουν οι ίδιοι. Να επιστρέψουν στις προγονικές μας αρετές, της πίστης και της πατρίδας. Αρκετά πληρώσαμε και πληρώνουμε την αποστασία τους από τις θρησκευτικές και εθνικές μας παραδόσεις. Φτάνει πια ο εμπαιγμός της πίστης μας και της πατρίδας. Μας έκαναν να ντρεπόμαστε που είμαστε Έλληνες και Χριστιανοί Ορθόδοξοι, δηλαδή ελεύθεροι και ζωντανοί άνθρωποι! Καιρός πια να μετανοήσουν. Γιατί δεν φτάνει μόνο να παραδέχονται την ενοχή τους, χρειάζεται και η έμπρακτη μετάνοια για την πλήρη αποκατάσταση τους στη συνείδηση του Έθνους μας.
Αν οι πολιτικοί μας δεν τολμήσουν το μεγάλο και σωτήριο αυτό βήμα, τότε πλέον εναπόκειται σ’ όλους εμάς τους πανέλληνες να αντισταθούμε ενάντια σ’ αυτούς που μας οδήγησαν στο θλιβερό σημερινό μας κατάντημα.
Βασίλειος Ευτυχίου Νικόπουλος,
Πρόεδρος Αρείου Πάγου ε.τ.
