“Αγαπημένε μου φίλε και συναγωνιστή Λεωνίδα, έφυγες για το υπερπέραν κι εμείς συναγωνιστές σου από τον «Πανελλαδικό Σύλλογο Μνήμης ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ» και την ΠΟΑΕΑ βρισκόμαστε εδώ σήμερα για να σε συνοδεύσουμε στην τελευταία σου κατοικία. Συμπαραστεκόμενοι στο βαρύ πένθος και στην αγιάτρευτη πληγή που ανοίγει ο θάνατός σου στα παιδιά σου, για τα οποία βάλσαμο θ’ αποτελέσει στο πέρασμά του ο παράγοντας χρόνος.
«θέλει Αρετή και Τόλμη η Ελευθερία», ακριβέ μας Λεωνίδα. Κι εσύ, Λεωνίδα, και τα δύο αυτά προτερήματα τα διέθετες στον ανώτατο βαθμό σε όλη σου την αγωνιστική και την πολιτική σου σταδιοδρομία.
Τα πλεονεκτήματα του χαρακτήρα σου, από την νεανική σου ηλικία επίκτητα, εμπλουτίζονταν καθημερινά στα επόμενα χρόνια και στα μαύρα εκείνα γεγονότα της τριπλής φασιστικής κατοχής της χώρας μας αναδείχτηκες σ’ έναν γενναίο Αγωνιστή της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, μέσα από τις τάξεις της Ηρωικής ΑΠΟΝ, Λεωνίδα.
Ο Λεωνίδας υπήρξε παράδειγμα προς μίμηση σε ολόκληρη τη διάρκεια της ζωής του. Πατριδολάτρης, ιδεολόγος, οραματιστής, αλλά ταυτόχρονα ρεαλιστής και αφοσιωμένος στις αρχές της Δημοκρατίας. Υποστήριζε με πάθος τις αρχές λειτουργίας της Πολιτικής του Κοινοβουλευτικού Πολιτεύματος και για τους Πολιτικούς όλων των εποχών, ο Λεωνίδας υπήρξε παράδειγμα προς μίμηση, με την σωφροσύνη, την σεμνότητα και την ανιδιοτέλεια που τον διέκρινε. Τον διέκρινε επίσης και το χάρισμα του λόγου, έτσι ώστε με την ρητορική του δεινότητα και την επιχειρηματολογία, των πάντα σωστών του απόψεων, να κατακτά την εμπιστοσύνη των ακροατών του και του απλού πολίτη.
Ιδιαίτερα ευχάριστη για μένα ήταν η πρώτη μου γνωριμία με τον Λεωνίδα Κύρκο, όταν εκείνος επισκέφθηκε το Βουκουρέστι, όπου εγώ με την οικογένειά μου έζησα τριάντα ολόκληρα χρόνια πολιτικός πρόσφυγας, μετά το τέλος του αδελφοκτόνου εμφύλιου πολέμου.
Μια παρένθεση για τον Λεωνίδα υπήρξε για μια στιγμή, η προσπάθεια του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και του Χαρίλαου Φλωράκη να τον εμπλέξουν στα ύπουλα σχέδιά τους. Εκείνος, όμως, ο Λεωνίδας, πολύ γρήγορα ξαναγύρισε, ακόμα πιο δραστήριος, στο δημιουργικό του Έργο μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του.
Τα παιδιά του να είναι υπερήφανα για τον Πατέρα τους. Κι εμείς όλοι και οι επερχόμενες γενιές της Πατρίδας μας, οφείλουμε να τιμούμε αιώνια τη Μνήμη και την Πατριωτική ιστορία του Λεωνίδα Κύρκου.
Με τον θάνατό του ο Λεωνίδας μας αφήνει ένα τεράστιο δυσαναπλήρωτο κενό. Αιωνία σου η μνήμη Λεωνίδα”
Βασίλης Πριόβολος – Ερμής
Πρόεδρος του Πανελλαδικού Συλλόγου Μνήμης
ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ
