Γράφει ο Γιώργος Σταυράκης
Δεν ξέρω αν εμείς οι αρθρογραφούντες συνειδητά επιλέγουμε το ρόλο του προφήτη για τη μιζέρια και εντέλει τη δυστυχία που έρχονται ή αν πρέπει να υιοθετήσουμε τη θέση του κοινωνικού αναλυτή και να αναδείξουμε και τα θετικά γνωρίσματα του λαού μας που είναι πολλά. Πιστεύω πως χρειάζονται και τα δύο, αρκεί βέβαια οδηγός μας να είναι το μέτρο. Παν μέτρον άριστον, έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι.
Με μια τέτοια σφαιρική προσέγγιση θα αντιληφθούμε ότι παρά τα επί μέρους προβλήματα, τα οποία εμείς οι ίδιοι δημιουργήσαμε με την αμετροέπεια στα πάντα, στην πραγματικότητα εμείς οι Έλληνες κάναμε μεγάλα βήματα προόδου σχεδόν σε όλους τους τομείς, βελτιώνοντας έτσι την ποιότητα ζωής.
Σύμφωνα με πολλούς κοινωνικούς παρατηρητές η μόνο σοβαρή εξαίρεση είναι η στασιμότητα, αν όχι η οπισθοδρόμηση, στην πνευματική και πολιτιστική καλλιέργεια.
Είναι μύθος που ταιριάζει σε ρομαντικούς περί δήθεν παλιών καλών εποχών που χάθηκαν ανεπιστρεπτί που ήταν τάχα καλύτερες. Ποτέ δεν ήταν. Ποτέ στο παρελθόν η Ευρυτανία και το Καρπενήσι δεν έζησε μια κοσμογονία ανάπτυξης από ό,τι τις τελευταίες δύο – τρεις δεκαετίες. μια πόλη των τριών χιλ. κατοίκων, σήμερα ξεπερνά τις δέκα χιλιάδες με άρτια υποδομή σε νοσοκομείο, εκπαιδευτικά ιδρύματα, τουριστική ανάπτυξη και γιατί όχι, δυο – τρεις εβδομαδιαίες εφημερίδες, μεταξύ των οποίων και ο ΕΥΡΥΤΑΝΙΚΟΣ ΠΑΛΜΟΣ, που και αυτός αγωνίζεται για την παραπέρα πρόοδο της όμορφης Ευρυτανίας μας. Αυτά βέβαια, δεν καλύπτουν όλες τις πολιτιστικές ανάγκες μιας μικροκοινωνίας, όπως είναι το Καρπενήσι στην καρδιά της Ρούμελης. Υπάρχει έλλειμμα.
Το κενό είναι φανερό στο πολιτισμικό κομμάτι, με εξαίρεση κάποιες φιλότιμες προσπάθειες που γίνονται από συλλόγους ευρυτανικών χωριών. Διάφοροι ευρυτανικοί σύλλογοι εταιρείες, ενώσεις, ομοσπονδίες, σωματεία, με έδρα την Αθήνα, με έντυπα και κοινωνικές εκδηλώσεις συμβάλλουν και αυτοί στην διατήρηση της Ευρυτανικής συνείδησης. Και το πετυχαίνουν σε πολύ καλό βαθμό. Στην Ευρυτανία τους καλοκαιρινούς μήνες, διοργανώνονται, ημερίδες και συνέδρια τοπικιστικού – χαρακτήρα εις τα οποία συνήθως παρατηρούμε ένα μηρυκασμό θεμάτων, μια σχεδόν στερεότυπη επανάληψη για τη δόξα της δεκαετίας του σαράντα και ό,τι άλλο θέλει προκύψει. Βέβαια, δεν υποβαθμίζει κανένας την ιστορία μας. Το ερώτημα είναι γιατί πρέπει να ακολουθούμε τη σίγουρη πεπατημένη και να μην γίνονται επίκαιρες εισηγήσεις σε θέματα που θα συμβάλλουν στην ενημέρωση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας σήμερα.
Τέτοια προβλήματα μπορεί να είναι παιδαγωγικά, μεταναστευτικά, ζητήματα τροχαίας ασφάλειας, δημογραφικά, οικογένεια και ναρκωτικά, κοινωνιολογικά κ.α. Αφήνουμε τελευταίο, το ζήτημα του Μουσειακού Κέντρου, οι εργασίες του οποίου σταμάτησαν στο Καρπενήσι. Ο λόγος; Οικονομική κρίση. Ένα όραμα του Σωματείου μας και όλων των Ευρυτάνων, το κτίριο χωρίς κεραμοσκεπή βρίσκεται τώρα έρμαιο της κακοκαιρίας γιατί δεν βρέθηκαν ακόμα μερικές χιλιάδες ευρώ. Εμείς από το σωματείο για την ίδρυση μουσειακού κέντρου στο Καρπενήσι κάνουμε έκκληση σε όλους τους παράγοντες του Καλλικρατικού συστήματος, καθώς και του κάθε ευρυτάνα, να συμβάλλουν ενεργά στην αποπεράτωση αυτού του έργου. Ευχαριστούμε εκ των προτέρων τον κύριο Κων/νο Κοντογεώργο, τον κ. Βασίλη Καραμπά, τον κ. Κώστα Μπακογιάννη κ.α., οι οποίοι από την αρχή αγκάλιασαν την ιδέα και την ανάγκη, να ιδούμε στο Καρπενήσι την Ιστορία να βρίσκει το δικό της σπίτι.
* Ο Γιώργος Σταυράκης είναι μέλος του ΔΣ για την Ίδρυση του Μουσείου.
