Πέμπτη 7 Απριλίου 2011

Ευρωπαϊκή κοινωνία

Αν η 25η Μαρτίου 1957 (ημέρα υπογραφής στη Ρώμη της ιδρυτικής Συνθήκης της Ενωμ. Ευρώπης) υπήρξε αφετηρία μιας μεγάλης, ιστορικής αλλαγής για την Ευρώπη, η 28η Μαΐου 1979 (ημέρα υπογραφής στο Ζάππειο Μέγαρο της Συνθήκης προσχώρησης της Ελλάδας στην Ε.Ε.) αποτελεί σταθμό και επαναστατική αλλαγή στη ζωή του Έθνους μας.
Έκτοτε, η κοινωνία μας, στην προσπάθειά της να εκσυγχρονιστεί με το ρυθμό της ευρωπαϊκής κοινωνίας, παρουσιάζει αρρυθμίες και χαλαρότητες στη λειτουργία των θεσμών της. Σε αυτήν την κοινωνία ο νεοέλληνας έχει επιβάλλει τις δικές του αξίες: την ελάσσονα προσπάθεια για να αποκτήσει οτιδήποτε, την καπατσοσύνη, την προχειρότητα, την ευθυνοφοβία, τον ωχαδερφισμό, τον αριβισμό.
Στον καθένα μας επιβιώνει ένας Οδυσσέας, που επινοεί τρόπους για να εξαπατά τον Κύκλωπα (κράτος, λειτουργούς, συνανθρώπους). Έχουμε συνηθίσει να συμβιώνουμε με κάθε χημική, ηθική, πνευματική, ακουστική, πολιτική ρύπανση και να επισημαίνουμε προς όλους τη φθορά των θεσμών και αξιών, ενώ οι ίδιοι συνεργούμε στην κατάπτωσή τους. Ήδη όμως, ως ισότιμα μέλη της μεγάλης ευρωπαϊκής κοινωνίας, με ανταγωνιστές εξαιρετικά προηγμένους σε πολλούς τομείς, θα πετύχουμε τη μετεξέλιξή μας σε παραγωγικά μέλη και θα προβάλουμε τα ανώτερα ψυχικά και πνευματικά μας χαρακτηριστικά;

Είναι αποφασισμένοι οι Ευρωβουλευτές μας να εργαστούν προς αυτόν τον τομέα; Είναι διατεθειμένοι μαζί με τα κόμματα, στα οποία ανήκουν, να μετατρέψουν τον Έλληνα από σωσία πολίτη σε σωστό Ευρωπαίο πολίτη; Γνωρίζουμε ότι το εγχείρημα δεν είναι καθόλου εύκολο. Και είναι βέβαιο πως θα χρειαστεί να ενισχυθούν ιδιαίτερα οι θεσμικές δημοκρατικές εγγυήσεις και να αναβαθμιστεί το κοινό βήμα των λαών, το Ευρωκοινοβούλιο, το οποίο ως τώρα δεν απέδειξε πως μπορεί να ελέγχει έγκαιρα και αποτελεσματικά τις δραστηριότητες των κοινοτικών οργάνων.

Η σύγχρονη κοινωνία της Ευρώπης και του κόσμου γενικότερα βρίσκονται μπροστά στο σταυροδρόμι σοβαρών εξελίξεων, οι οποίες θα διαμορφώσουν την ταυτότητα και τις αναζητήσεις τους στην τρίτη χιλιετία. Η ευρωπαϊκή κοινωνία έχει και αυτή ανάγκη από ισχυρούς θεσμούς, δομές δημοκρατικές, αξίες και προπάντων την ορθοδοξία μας και το αιώνιο ελληνικό πνεύμα. Στον ορίζοντα διαφαίνεται μια κρίση. Βλέπουμε να πολλαπλασιάζονται οι γκρίνιες, οι ανησυχίες, οι κακοδαιμονίες, η αποστασία, οι αναζητήσεις αποδιοπομπαίων τράγων. Ο αέρας έχει ήδη σηκωθεί και είναι απειλητικός για την ευρωπαϊκή κοινωνία. Γι’ αυτόν το λόγο πρέπει να κατασκευάσουμε την ευρωπαϊκή Κιβωτό του Νώε και να προετοιμάσουμε το σκάφος μας για την καταιγίδα.
kostasmitsios@yahoo.gr