Γράφει ο Δημ. Καψάλης
Όπως μας ενημέρωσαν τα ηλεκτρονικά και τα έντυπα μέσα ενημερώσεως εις την κεντρικήν πλατείαν των Σκοπίων, ετοποθετήθη προσφάτως ένα τεραστίων διαστάσεων άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Οι ελεεινοί και τρισάθλιοι αυτοί άνθρωποι των Σκοπίων, ενώ γνωρίζουν ότι είναι Σλάβοι, δηλαδή αλλοεθνείς, εν τούτοις, χωρίς ίχνος αυτοσεβασμού και εντροπής, σφετερίζονται εθνικά σύμβολα της Ελλάδος και οικειοποιούνται μεγάλας προσωπικότητας του ελληνικού ιστορικού παρελθόντος.
Ισχυρίζονται αναισχύντως ότι είναι απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων, συνεπώς και του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ενώ ως επήλυδες γνωρίζουν ότι καμμίαν σχέσιν δεν έχουν με την Αρχαίαν Μακεδονίαν, όπως άλλωστε αποδεικνύεται και από το μιξοβάρβαρον γλωσσικόν ιδίωμα το οποίον ομιλούν.
Οι πάντες γνωρίζουν ότι ελληνική ήτο η γλώσσα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των Αρχαίων Μακεδόνων, όπως ελληνική είναι και η γλώσσα των κατοίκων της σημερινής Μακεδονίας, η οποία αποτελεί και τώρα, όπως και τότε, έδαφος της ελληνικής επικράτειας. Όπως επίσης προκύπτει από τας κατά καιρούς γενομένας ανασκαφάς, το υπέδαφος της Μακεδονικής γης είναι κατάσπαρτον από αρχαιοελληνικά ευρήματα και επιγραφάς.
Η ελεεινή αυτή είδησις θα έπρεπε να προκαλέσει σεισμόν και πάνδημον αφύπνισιν και εξέγερσιν ψυχών και συνειδήσεων. Αντί τούτου δυστυχώς τι παρετηρήθη; Πλήρης και μακαριότης, απραξία και άπνοια, εφησυχασμός και ανεξήγητος παραμονή εις την κατάστασιν της υπνηλίας και της αδιαδφορίας. Διατί οι πνευματικού άνθρωποι της πατρίδος μας, επί τη αναγγελία του εξοργιστικού αυτού γεγονότος δεν ετέθησαν επί ποδός πνευματικού πολέμου; Οι πολιτικοί άνδρες που κατευθύνουν τας τύχας της πατρίδος μας δεν διαθέτουν εθνικήν συνείδησιν; Από την προκλητικήν αυτήν συμπεριφοράν των Σκοπίων δε εθίγη ουδενός το εθνικόν φιλότιμον;
Το πράγμα βεβαίως θα μπορούσε να παραμείνει εις την σφαίραν του κωμικού και του γελοίου, εάν δεν ήσαν προφανείς και εξόφθαλμοι αι εδαφικαί των βλέψεις εις βάρος της Ελλάδος. Αυτοί οι ξένοι σπουδαίοι ιστορικοί, που αυτοθαυμάζονται και υπερηφανεύονται δια τας ιστορικάς των γνώσεις και πολλοί εξ αυτών και δια την ελληνικήν των παιδείαν, διατί δεν λαμβάνουν το φραγγέλιον δια να μαστιγώσουν κατά τρόπον ανελέητον τας ανοησίας και τας αθλιότητας αυτάς των Σκοπιανών ανθρώπων.
Διότι επί τόσα έτη παραμένει άλυτον το θέμα της ονομασίας του γειτονικού κρατιδίου; Αυτοί οι ανά τον κόσμον σπουδαιοφανείς κύριοι που κατέχουν υπουργικά και άλλα βαρύγδουπα αξιώματα και παριστάνουν και τους φίλους μας διότι ανέχονται, υποθάλπουν και υποστηρίζουν τους φτετεριστάς του ονόματος και υποκριτικώς αγνοούν το διαυγές ως κρύσταλλον δίκαιον της Ελλάδος, η οποία κατέχει απαραγράπτους ιστορικούς τίτλους επί της Μακεδονίας;
Τόση είναι η τύφλωσις και η ηθική αναισθησία που τους προκαλούν αυτά τα πολυσυζητημένα και ανομολόγητα υλικά και οικονομικά συμφέροντα;
Το ενδιαφέρον των εντοπίζεται μόνον εις την καλοπέρασιν, εις την καλοζωίαν και εις τας λοιπάς υλικάς απολαύσεις; Δεν υπάρχουν ιστορικαί αλήθειαι και ηθικαί αξίαι που πρέπει να υπηρετούν;
Και ως προς την παθητικήν συμπεριφοράν και αβελτηρίαν των ημεδαπών πολιτικών και πνευματικών ανθρώπων τι να είπη κανείς; Προφανώς, ισχύεο δι’ αυτούς το αγιογραφικόν λόγιον, ότι μωραίνει ο Κύριος όν βούλεται απολέσαι.
Όπως μας ενημέρωσαν τα ηλεκτρονικά και τα έντυπα μέσα ενημερώσεως εις την κεντρικήν πλατείαν των Σκοπίων, ετοποθετήθη προσφάτως ένα τεραστίων διαστάσεων άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Οι ελεεινοί και τρισάθλιοι αυτοί άνθρωποι των Σκοπίων, ενώ γνωρίζουν ότι είναι Σλάβοι, δηλαδή αλλοεθνείς, εν τούτοις, χωρίς ίχνος αυτοσεβασμού και εντροπής, σφετερίζονται εθνικά σύμβολα της Ελλάδος και οικειοποιούνται μεγάλας προσωπικότητας του ελληνικού ιστορικού παρελθόντος.
Ισχυρίζονται αναισχύντως ότι είναι απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων, συνεπώς και του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ενώ ως επήλυδες γνωρίζουν ότι καμμίαν σχέσιν δεν έχουν με την Αρχαίαν Μακεδονίαν, όπως άλλωστε αποδεικνύεται και από το μιξοβάρβαρον γλωσσικόν ιδίωμα το οποίον ομιλούν.
Οι πάντες γνωρίζουν ότι ελληνική ήτο η γλώσσα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των Αρχαίων Μακεδόνων, όπως ελληνική είναι και η γλώσσα των κατοίκων της σημερινής Μακεδονίας, η οποία αποτελεί και τώρα, όπως και τότε, έδαφος της ελληνικής επικράτειας. Όπως επίσης προκύπτει από τας κατά καιρούς γενομένας ανασκαφάς, το υπέδαφος της Μακεδονικής γης είναι κατάσπαρτον από αρχαιοελληνικά ευρήματα και επιγραφάς.
Η ελεεινή αυτή είδησις θα έπρεπε να προκαλέσει σεισμόν και πάνδημον αφύπνισιν και εξέγερσιν ψυχών και συνειδήσεων. Αντί τούτου δυστυχώς τι παρετηρήθη; Πλήρης και μακαριότης, απραξία και άπνοια, εφησυχασμός και ανεξήγητος παραμονή εις την κατάστασιν της υπνηλίας και της αδιαδφορίας. Διατί οι πνευματικού άνθρωποι της πατρίδος μας, επί τη αναγγελία του εξοργιστικού αυτού γεγονότος δεν ετέθησαν επί ποδός πνευματικού πολέμου; Οι πολιτικοί άνδρες που κατευθύνουν τας τύχας της πατρίδος μας δεν διαθέτουν εθνικήν συνείδησιν; Από την προκλητικήν αυτήν συμπεριφοράν των Σκοπίων δε εθίγη ουδενός το εθνικόν φιλότιμον;
Το πράγμα βεβαίως θα μπορούσε να παραμείνει εις την σφαίραν του κωμικού και του γελοίου, εάν δεν ήσαν προφανείς και εξόφθαλμοι αι εδαφικαί των βλέψεις εις βάρος της Ελλάδος. Αυτοί οι ξένοι σπουδαίοι ιστορικοί, που αυτοθαυμάζονται και υπερηφανεύονται δια τας ιστορικάς των γνώσεις και πολλοί εξ αυτών και δια την ελληνικήν των παιδείαν, διατί δεν λαμβάνουν το φραγγέλιον δια να μαστιγώσουν κατά τρόπον ανελέητον τας ανοησίας και τας αθλιότητας αυτάς των Σκοπιανών ανθρώπων.
Διότι επί τόσα έτη παραμένει άλυτον το θέμα της ονομασίας του γειτονικού κρατιδίου; Αυτοί οι ανά τον κόσμον σπουδαιοφανείς κύριοι που κατέχουν υπουργικά και άλλα βαρύγδουπα αξιώματα και παριστάνουν και τους φίλους μας διότι ανέχονται, υποθάλπουν και υποστηρίζουν τους φτετεριστάς του ονόματος και υποκριτικώς αγνοούν το διαυγές ως κρύσταλλον δίκαιον της Ελλάδος, η οποία κατέχει απαραγράπτους ιστορικούς τίτλους επί της Μακεδονίας;
Τόση είναι η τύφλωσις και η ηθική αναισθησία που τους προκαλούν αυτά τα πολυσυζητημένα και ανομολόγητα υλικά και οικονομικά συμφέροντα;
Το ενδιαφέρον των εντοπίζεται μόνον εις την καλοπέρασιν, εις την καλοζωίαν και εις τας λοιπάς υλικάς απολαύσεις; Δεν υπάρχουν ιστορικαί αλήθειαι και ηθικαί αξίαι που πρέπει να υπηρετούν;
Και ως προς την παθητικήν συμπεριφοράν και αβελτηρίαν των ημεδαπών πολιτικών και πνευματικών ανθρώπων τι να είπη κανείς; Προφανώς, ισχύεο δι’ αυτούς το αγιογραφικόν λόγιον, ότι μωραίνει ο Κύριος όν βούλεται απολέσαι.
